Fiszki
biochemia 1 egzamin dobry
Test w formie fiszek bio
Ilość pytań: 72
Rozwiązywany: 8505 razy
13.1 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kanałów błonowych biorących udział w przekazywaniu impulsu nerwowego są prawdziwe?
Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest większa dla jonów K+ , niż dla jonów Na+
Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest praktycznie taka sama dla jonów K+ i jonów Na+.
Kanał receptora acetylocholinowego jest typowym przykładem kanału bramkowanego potencjałem
d. Odpowiedni wzrost potencjału błonowego powoduje równoczesne otwarcie kanału sodowego i potasowego
a. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie presynaptycznej
Kanały sodowe i potasowe są przepuszczalne dla jonów Na+ i K+ odpowiednio do momentu, w którym potencjał błonowy osiąga wartość potencjału spoczynkowego.
c. Odpowiedni wzrost potencjału błonowego powoduje otwarcie najpierw kanału potasowego, a następnie sodowego
e. Ze względu na podobny charakter jonów Na+ i K+, kanał potasowy wykazuje podobną przepuszczalność dla obu tych jonów.
b. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie postsynaptycznej.
Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest praktycznie taka sama dla jonów K+ i jonów Na+.
b. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie postsynaptycznej.
12.4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących białek błonowych są prawdziwe?
a. Niemożliwe jest przewidzenie obecności helis transbłonowych w białku tylko na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
Białka mogą być związane z błoną poprzez powierzchnie utworzone przez hydrofobowe reszty boczne aminokwasów lub poprzez kowalencyjnie związane z białkami grupy hydrofobowe.
i. Białka transbłonowe przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
Obecność helis transbłonowych w białku można przewidzieć na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
j. Rodopsyna bakteryjna jest białkiem peryferyjnym
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony zewnętrznej komórki.
h. Aspiryna blokuje aktywność kanału potasowego
m. Ultrawirowanie pozwala oddzielić białka integralne od błony
k. Do oddzielenia białka integralnego od błony konieczne jest użycie detergentu.
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony cytozolowej komórki.
l. Integralne białka błonowe zawsze przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
Aspiryna blokuje aktywność syntazy-1 prostaglandyny H2 poprzez zablokowanie kanału hydrofobowego umożliwiającego dotarcie kwasu arachidonowego do miejsca aktywnego enzymu.
i. Białka transbłonowe przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
Obecność helis transbłonowych w białku można przewidzieć na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
k. Do oddzielenia białka integralnego od błony konieczne jest użycie detergentu.
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony cytozolowej komórki.
Aspiryna blokuje aktywność syntazy-1 prostaglandyny H2 poprzez zablokowanie kanału hydrofobowego umożliwiającego dotarcie kwasu arachidonowego do miejsca aktywnego enzymu.
2 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących lipidów błon biologicznych są prawdziwe?
f. Fosfatyd to najprostsza sfingomielina
a. Zarówno gangliozydy, jak i cerebrozydy są sfingolipidami.
c. Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosforanowego
d. Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosfatydowego.
b. Glikolipidy są sfingolipidami i zawierają fragmenty cukrowe.
e. Podobnie jak sfingomieliny, glikolipidy zawierają w swej budowie resztę kwasu fosforanowego
a. Zarówno gangliozydy, jak i cerebrozydy są sfingolipidami.
d. Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosfatydowego.
b. Glikolipidy są sfingolipidami i zawierają fragmenty cukrowe.
1 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących błon biologicznych są prawdziwe?
n. Obecność cholesterolu powoduje zmniejszenie płynności błony.
Skład lipidowy zewnętrznej oraz wewnętrznej warstwy lipidowej jest zawsze identyczny.
c. Obecność cholesterolu powoduje zwiększenie płynności błony.
m. Błony są funkcjonalnie asymetryczne, podczas gdy strukturalnie symetryczne.
g. Są dużymi strukturami warstwowymi, ściśle odgraniczającymi różne przedziały.
e. Błony są funkcjonalnie symetryczne.
l. Model płynnej mozaiki dotyczy błon zbudowanych z jednej warstwy lipidów.
Dla większości błon zawartości białek w błonach stanowi ok.25% w stosunku do lipidów.
d. Skład lipidowy zewnętrznej oraz wewnętrznej warstwy lipidowej jest identyczny, ale dyfuzja poprzeczna lipidów z jednej warstwy do drugiej jest utrudniona termodynamicznie.
Obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych z wiązaniami podwójnymi w konfiguracji cis w lipidach błonowych obniża tzw. temperaturę przejścia („topnienia”) błony.
Błony biologiczne są warstwowymi strukturami zbudowanymi głównie z lipidów i białek.
Są strukturami symetrycznymi, co wynika z symetrycznej natury dwuwarstwy lipidowej.
i. Mogą być traktowane jak dwuwymiarowy roztwór zorientowanych przestrzennie lipidów i białek.
Zawierają specyficzne białka, które pośredniczą w charakterystycznych funkcjach błon.
f. Zawierają węglowodany, które kowalencyjnie są związane do białek i lipidów.
n. Obecność cholesterolu powoduje zmniejszenie płynności błony.
g. Są dużymi strukturami warstwowymi, ściśle odgraniczającymi różne przedziały.
Obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych z wiązaniami podwójnymi w konfiguracji cis w lipidach błonowych obniża tzw. temperaturę przejścia („topnienia”) błony.
Błony biologiczne są warstwowymi strukturami zbudowanymi głównie z lipidów i białek.
i. Mogą być traktowane jak dwuwymiarowy roztwór zorientowanych przestrzennie lipidów i białek.
Zawierają specyficzne białka, które pośredniczą w charakterystycznych funkcjach błon.
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kaskady krzepnięcia krwi są prawdziwe?
f. Skrzepy fibrynowe są usuwane przez plazminę, która powstaje z plazminogenu pod wpływem działania trombiny.
c. Do syntezy funkcjonalnej protrombiny wymagana jest obecność witaminy K lub dikumarolu.
g. Białko C jest aktywowaną przez trombinę proteazą, która degraduje czynniki krzepliwości Va i VIIIa.
k. Aktywne czynniki kaskady krzepnięcia krwi działają krótko, m.in. dlatego, że mogą być zatrzymywane w wątrobie oraz rozkładane przez proteazy.
e. Skrzepy fibrynowe są hydrolizowane przez aktywność enzymatyczną TPA.
i. Aktywacja protrombiny do trombiny wymaga obecności reszt γ-karboksyglutamylowych w protrombinie.
d. Antytrombina III hamuje trombinę i niektóre z pozostałych czynników kaskady krzepnięcia krwi.
Aktywne czynniki kaskady krzepnięcia krwi działają krótko, m.in. dlatego, że mogą być zatrzymywane w wątrobie oraz degradowane proteolitycznie przez serpiny. (mogą być usuwane przez wątrobę)
h. Aktywacja protrombiny do trombiny wymaga dekarboksylacji reszt γ-karboksyglutamylowych.
b. Do syntezy funkcjonalnej protrombiny wymagana jest obecność witaminy K.
j. Heparyna ma działanie antagonistyczne (przeciwne) do antytrombiny III
g. Białko C jest aktywowaną przez trombinę proteazą, która degraduje czynniki krzepliwości Va i VIIIa.
d. Antytrombina III hamuje trombinę i niektóre z pozostałych czynników kaskady krzepnięcia krwi.
Aktywne czynniki kaskady krzepnięcia krwi działają krótko, m.in. dlatego, że mogą być zatrzymywane w wątrobie oraz degradowane proteolitycznie przez serpiny. (mogą być usuwane przez wątrobę)
b. Do syntezy funkcjonalnej protrombiny wymagana jest obecność witaminy K.
9 Aktywacja zymogenów trzustkowych rozpoczyna się od:
h. Autoproteolizy trypsynogenu do trypsyny w dwunastnicy
i. Autoproteolizy pepsynogenu do pepsyny w żołądku.
a. Przekształcenia trypsynogenu w trypsynę przez pepsynę w żołądku.
f. Przekształcenia chymotrypsynogenu w chymotrypsynę przez trypsynę w dwunastnicy
d. Przekształcenia chymotryspynogenu w chymotrypsynę przez papainę w żołądku.
g. Autoproteolizy chymotrypsynogenu do trypsynogenu w dwunastnicy.
Przekształcenia trypsynogenu w trypsynę przez enteropeptydazę w dwunastnicy.
b. Przekształcenia trypsynogenu w trypsynę przez enteropeptydazę w żołądku
e. Przekształcenia prokarboksypeptydazy w karboksypeptydazę przez trypsynę w dwunastnicy.
Przekształcenia trypsynogenu w trypsynę przez enteropeptydazę w dwunastnicy.
8 Które zdania dotyczące proteaz serynowych: trypsyny, chymotrypsyny i elastazy są prawdziwe?
b. Wykazują podobieństwa w sekwencji aminokwasowej i strukturze trójwymiarowej.
a. Pochodzą od wspólnego pragenu.
f. Są syntetyzowane jako nieaktywny zymogen.
c. Katalizują tą samą reakcję: cięcia wiązania peptydowego.
e. Wykazują różnice strukturalnie w centrach aktywnych.
d. Katalizują reakcje, które przebiegają przez kowalencyjny związek pośredni.
b. Wykazują podobieństwa w sekwencji aminokwasowej i strukturze trójwymiarowej.
a. Pochodzą od wspólnego pragenu.
c. Katalizują tą samą reakcję: cięcia wiązania peptydowego.
e. Wykazują różnice strukturalnie w centrach aktywnych.
d. Katalizują reakcje, które przebiegają przez kowalencyjny związek pośredni.
7 Które z poniższych stwierdzeń na temat chymotrypsynogenu (ChTg) oraz procesu jego aktywacji są prawdziwe?
b. Kluczowym zjawiskiem dla nabycia aktywności katalitycznej przez ChTg jest proteolityczne utworzenie nowego końca aminowego, który przemieszcza się do wnętrza białka i tworzy dodatkowe wiązanie jonowe z obecną tam ujemnie naładowaną grupą karboksylową.
d. ChTg jest pojedynczym łańcuchem polipeptydowym.
Pierwsza aktywna forma chymotrypsyny powstaje z ChTg po rozcięciu dwóch wiązań peptydowych
a. Stabilną formą aktywnego enzymu jest tzw. chymotrypsyna π
ChTg posiada szczątkową aktywność katalityczną, która jest istotna w procesie jego aktywacji.
c. ChTg jest nieaktywny, ponieważ ani triada katalityczna, ani wnęka wiążąca substrat, nie są w nim zupełnie ukształtowane
b. Kluczowym zjawiskiem dla nabycia aktywności katalitycznej przez ChTg jest proteolityczne utworzenie nowego końca aminowego, który przemieszcza się do wnętrza białka i tworzy dodatkowe wiązanie jonowe z obecną tam ujemnie naładowaną grupą karboksylową.
d. ChTg jest pojedynczym łańcuchem polipeptydowym.
. cAMP wiąże się do podjednostki katalitycznej PKA, co prowadzi do jej oddysocjowania od podjednostki regulatorowej.
c. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do oddysocjowania podjednostek katalitycznych.
f. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę pierwszorzędową
W komórkach eukariotycznych większość efektów zależnych od cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP) jest skutkiem aktywacji PKA.
g. Podjednostki regulatorowe zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową, która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
e. cAMP wiąże się do podjednostek katalitycznych PKA, co prowadzi do allosterycznej aktywacji tego enzymu.
f. PKA i większość innych kinaz występują w postaci izoenzymów, co umożliwia precyzyjne dostosowanie regulacji do typu komórki, czy stadium rozwojowego.
e. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę czwartorzędową.
cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do fosforylacji tzw. sekwencji pseudosubstratowej i w efekcie aktywuje PKA.
h. Podjednostki katalityczne zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
c. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do oddysocjowania podjednostek katalitycznych.
W komórkach eukariotycznych większość efektów zależnych od cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP) jest skutkiem aktywacji PKA.
f. PKA i większość innych kinaz występują w postaci izoenzymów, co umożliwia precyzyjne dostosowanie regulacji do typu komórki, czy stadium rozwojowego.
e. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę czwartorzędową.
h. Podjednostki katalityczne zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
5 Które stwierdzenia o cAMP są prawdziwe?
c. cAMP wiąże się z regulatorową podjednostką PKA i aktywuje enzym przez uwolnienie katalitycznych podjednostek
b. cAMP wiąże się z katalityczną podjednostką PKA i aktywuje enzym allosteryczny.
a. Większość efektów cAMP w komórkach eukariotycznych jest używanych do aktywacji kinaz białkowych A.
d. coś, że cAMP jest wiązane do aktywnego hormonu
c. cAMP wiąże się z regulatorową podjednostką PKA i aktywuje enzym przez uwolnienie katalitycznych podjednostek
a. Większość efektów cAMP w komórkach eukariotycznych jest używanych do aktywacji kinaz białkowych A.
4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących fosforylacji białek są prawdziwe?
Fosfatazy białkowe są fosfotransferazami ponieważ usuwają grupy fosforanowe ze zmodyfikowanych białek
j. Fosforylacja białek indukuje zmiany konformacyjne.
Podczas fosforylacji dochodzi do transferu najbardziej zewnętrznej reszty fosforanowej z odpowiedniego nukleotydu na substrat pełniący rolę akceptora.
Reakcja defosforylacji białka jest odwróceniem reakcji fosforylacji, dlatego jest niekorzystna termodynamicznie.
b. Wprowadzenie silnie naładowanej grupy fosforanowej do enzymu może znacznie zmienić jego właściwości, a w tym np. jego powinowactwo do substratu.
Zarówno reakcja fosforylacji, jak i reakcja defosforylacji białka są korzystne termodynamicznie.
Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być ATP, ale nie ADP ani AMP.
Tzw. kinazy białkowe, to białkowe enzymy fosforylujące zarówno związki niskocząsteczkowe, jak i makrocząsteczki.
Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być albo ATP albo ADP, ale nie AMP, ponieważ AMP nie zawiera wysokoenergetycznego wiązania.
a. Reakcje fosforylacji białek są katalizowane przez tzw. kinazy białkowe.
j. Fosforylacja białek indukuje zmiany konformacyjne.
Podczas fosforylacji dochodzi do transferu najbardziej zewnętrznej reszty fosforanowej z odpowiedniego nukleotydu na substrat pełniący rolę akceptora.
b. Wprowadzenie silnie naładowanej grupy fosforanowej do enzymu może znacznie zmienić jego właściwości, a w tym np. jego powinowactwo do substratu.
Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być ATP, ale nie ADP ani AMP.
a. Reakcje fosforylacji białek są katalizowane przez tzw. kinazy białkowe.
3 Zaznacz poprawną odpowiedź na temat strategii regulacji enzymów:
d. cykliczny AMP aktywuje kinazę białkową A zmieniając jej strukturę czwartorzędową
c. W oddziaływaniach allosterycznych w ACTazie pośredniczą duże zmiany w strukturze czwartorzędowej.
a. Cytydynotrifosforan (CTP) hamuje ACTazę.
b. p-Hydroksyrtęciobenzen oddziałuje z kluczowymi resztami seryny w ACTazie.
c. W oddziaływaniach allosterycznych w ACTazie pośredniczą duże zmiany w strukturze czwartorzędowej.
a. Cytydynotrifosforan (CTP) hamuje ACTazę.
18 Jakie enzymy należą do jakich grup enzymów (proteazy serynowe, czy cysteinowe, czy anhydrazy itp.), i jakie posiadają cechy charakterystyczne (np. jaką resztę aminokwasową mają w centrum aktywnym, czy występują u ludzi czy nie, czy występują w żołądku czy nie, jakiego jonu wymagają do prawidłowego działania (Mg2+, czy Mn2+, czy jakiegoś innego)), Uporządkować wszystko w tabelce.
chymotrypsyna –
trypsyna
pepsyna-
papaina –
zawiera resztę Ser, synteza w trzustce
- serylowa, w trzustce
enzym trawienny, aspartylowa, w żołądku
proteza cysteinowa ,wyizolowana z owocu papai
chymotrypsyna –
zawiera resztę Ser, synteza w trzustce
trypsyna
- serylowa, w trzustce
pepsyna-
enzym trawienny, aspartylowa, w żołądku
papaina –
proteza cysteinowa ,wyizolowana z owocu papai
16 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących wybranych proteaz są prawdziwe?
d. Przykładami proteaz aspartylowych są pepsyna i proteaza wirusa HIV.
a. Papaina jest proteazą, w której kluczową rolę odgrywa reszta cysteilowa.
Kaspazy są metaloproteazami.
b. Katepsyny są ssaczymi proteazami homologicznymi względem papainy.
c. Karboksypeptydaza A jest metaloproteazą zależną od jonów Mg2+
Termolizyna wykorzystuje jon Zn2+ do zwiększenia nukleofilowego charakteru aktywnej katalitycznie reszty Glu.
d. Przykładami proteaz aspartylowych są pepsyna i proteaza wirusa HIV.
a. Papaina jest proteazą, w której kluczową rolę odgrywa reszta cysteilowa.
b. Katepsyny są ssaczymi proteazami homologicznymi względem papainy.
15 Jaki element ważnego układu enzymatycznego przedstawia rysunek?
a. Mechanizm ułatwiający wymianę protonu w anhydrazie węglanowej między aktywną cząsteczką wody lub jonem hydroksylowym w kompleksie z jonem Zn2+ a akceptorem (B) lub, odpowiednio, donorem (BH+) protonu, zachodzą z udziałem pośredniczącej w tym procesie reszty histydylowej.
b. Układ katalityczny, składający się z aktywnej cząsteczki wody, jonu Zn2+ oraz reszty histydylowej, stanowiący klasyczny sposób generowania silnego nukleofilu (BH+) przez metaloproteazy.
d. Mechanizm generowania silnego nukleofila (jon OH–) podczas reakcji katalizowanej przez metaloproteazy.
c. Mechanizm stabilizacji powstającego przejściowo jonu hydroksylowego przez naładowaną dodatnio resztę boczną histydyny w chymotrypsynie.
e. Aktywację cząsteczki wody w centrum aktywnym endonukleazy restrykcyjnej przez aktywną resztę koenzymu zawierającego pierścień imidazolowy.
a. Mechanizm ułatwiający wymianę protonu w anhydrazie węglanowej między aktywną cząsteczką wody lub jonem hydroksylowym w kompleksie z jonem Zn2+ a akceptorem (B) lub, odpowiednio, donorem (BH+) protonu, zachodzą z udziałem pośredniczącej w tym procesie reszty histydylowej.
14 Które z poniższych białek syntetyzowane są w postaci nieaktywnej i podlegają aktywacji na drodze proteolitycznej?
d. Chymotrypsyna
e. Czynnik X krzepliwości krwi
b. Lipaza trzustkowa
c. Kolagen
g. Warfaryna
a. Enteropeptydaza
d. Chymotrypsyna
e. Czynnik X krzepliwości krwi
b. Lipaza trzustkowa
c. Kolagen
a. Enteropeptydaza
13 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących enzymów proteolitycznych są prawdziwe?
c. Dziura oksyanionowa stabilizuje tetraedryczny stan przejściowy powstający w … chymotrypsynę
b. Proteazy serynowe ulegają przejściowej modyfikacji kowalencyjnej podczas katalitycznej reakcji.
e. Trypsyna, chymotrypsyna oraz papaina należą do grupy proteaz serynowych.
d. W metaloproteazach jon cynku stabilizuje ujemnie naładowane reszty boczne aminokwasów … proteolizie.
a. W przeciwieństwie do proteaz serynowych i cysteinowych metaloproteazy i proteazy aspartylowe mają w centrum aktywnym cząsteczkę wody pełniącą rolę nukleofila.
a. W przeciwieństwie do proteaz serynowych i cysteinowych metaloproteazy i proteazy aspartylowe mają w centrum aktywnym cząsteczkę wody pełniącą rolę nukleofila.
12 Które z podanych reakcji mogą być katalizowane przez kinazy NMP?
c. GMP+ ADP GDP + AMP
b. AMP+ GTP ADP + GDP
d. CDP+ ATP CTP + ADP
e. ATP + H2O ADP + P
a. AMP+ ATP 2ADP
b. AMP+ GTP ADP + GDP
a. AMP+ ATP 2ADP
11 Które z poniższych stwierdzeń na temat kinaz NMP są prawdziwe?
f. W regionie wiążącym substrat występuje tzw. Pętla P, której nazwa pochodzi od wysokiej zawartości reszt proliny
a. Enzymy te zawierają w swym miejscu aktywnym istotny katalitycznie jon metalu dwuwartościowego (Mg2+ lub Mo2+)
d. Związanie dowolnego z dwóch substratów powoduje w enzymie szereg zmian konformacyjnych o charakterze indukowanego dopasowania i powstanie katalitycznie komplementarnej konformacji enzymu
c. Zmiany konformacyjne, którymi podlega m.in. domena wiążąca nukleotydy i pętla P są podstawą wykluczenia transferu reszty fosforanowej na cząsteczkę wody.
e. Zawierają w swej strukturze silnie konserwatywną domenę wiążącą nukleotydy.
b. Do tej grupy enzymów należą np. kinaza adenylanowa i guanylanowa.
c. Zmiany konformacyjne, którymi podlega m.in. domena wiążąca nukleotydy i pętla P są podstawą wykluczenia transferu reszty fosforanowej na cząsteczkę wody.
b. Do tej grupy enzymów należą np. kinaza adenylanowa i guanylanowa.
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących enzymów wykorzystujących jedną z reszt aminokwasowych jako silny nukleofil do hydrolizy wiązania peptydowego są prawdziwe?
e. Rolę kluczowego nukleofilu w niektórych proteazach pełni reszta treonylowa.
d. Podobną do chymotrypsyny strategię triady katalitycznej wykorzystują proteazy uczestniczące w kaskadzie krzepnięcia krwi.
c. Mimo, iż karboksypeptydaza II z ziaren pszenicy wykorzystuje triadę katalityczną złożoną z takich samych reszt co chymotrypsyna, enzymy te nie wykazują ogólnego podobieństwa strukturalnego.
f. Chymotrypsyna, trypsyna i elastaza są białkami homologicznymi, ale wykazują odmienną specyficzność substratową z powodu różnic w budowie kieszeni S1 wiążącej substrat.
a. W przypadku niektórych proteaz w powstawaniu silnie reaktywnego nukleofilu zamiast histydyny uczestniczy bezpośrednio pierwszorzędowa grupa aminowa pochodząca z reszty lizylowej lub z aminowego końca enzymu.
b. Jedną z istotnych strategii generowania silnego nukleofilu jest tzw. triada katalityczna.
c. Mimo, iż karboksypeptydaza II z ziaren pszenicy wykorzystuje triadę katalityczną złożoną z takich samych reszt co chymotrypsyna, enzymy te nie wykazują ogólnego podobieństwa strukturalnego.
f. Chymotrypsyna, trypsyna i elastaza są białkami homologicznymi, ale wykazują odmienną specyficzność substratową z powodu różnic w budowie kieszeni S1 wiążącej substrat.
b. Jedną z istotnych strategii generowania silnego nukleofilu jest tzw. triada katalityczna.