Fiszki
biochemia 1 egzamin dobry
Test w formie fiszek bio
Ilość pytań: 72
Rozwiązywany: 6493 razy
13.1 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kanałów błonowych biorących udział w przekazywaniu impulsu nerwowego są prawdziwe?
Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest większa dla jonów K+ , niż dla jonów Na+
a. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie presynaptycznej
Kanał receptora acetylocholinowego jest typowym przykładem kanału bramkowanego potencjałem
b. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie postsynaptycznej.
d. Odpowiedni wzrost potencjału błonowego powoduje równoczesne otwarcie kanału sodowego i potasowego
Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest praktycznie taka sama dla jonów K+ i jonów Na+.
e. Ze względu na podobny charakter jonów Na+ i K+, kanał potasowy wykazuje podobną przepuszczalność dla obu tych jonów.
Kanały sodowe i potasowe są przepuszczalne dla jonów Na+ i K+ odpowiednio do momentu, w którym potencjał błonowy osiąga wartość potencjału spoczynkowego.
c. Odpowiedni wzrost potencjału błonowego powoduje otwarcie najpierw kanału potasowego, a następnie sodowego
b. Receptor acetylocholinowy zlokalizowany jest w błonie postsynaptycznej.
Przepuszczalność kanału receptora acetylocholinowego jest praktycznie taka sama dla jonów K+ i jonów Na+.
12.4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących białek błonowych są prawdziwe?
k. Do oddzielenia białka integralnego od błony konieczne jest użycie detergentu.
m. Ultrawirowanie pozwala oddzielić białka integralne od błony
a. Niemożliwe jest przewidzenie obecności helis transbłonowych w białku tylko na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
i. Białka transbłonowe przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
Białka mogą być związane z błoną poprzez powierzchnie utworzone przez hydrofobowe reszty boczne aminokwasów lub poprzez kowalencyjnie związane z białkami grupy hydrofobowe.
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony zewnętrznej komórki.
h. Aspiryna blokuje aktywność kanału potasowego
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony cytozolowej komórki.
Obecność helis transbłonowych w białku można przewidzieć na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
l. Integralne białka błonowe zawsze przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
j. Rodopsyna bakteryjna jest białkiem peryferyjnym
Aspiryna blokuje aktywność syntazy-1 prostaglandyny H2 poprzez zablokowanie kanału hydrofobowego umożliwiającego dotarcie kwasu arachidonowego do miejsca aktywnego enzymu.
k. Do oddzielenia białka integralnego od błony konieczne jest użycie detergentu.
i. Białka transbłonowe przechodzą przez całą szerokość dwuwarstwy lipidowej.
Białka błonowe mają ściśle określoną orientację ponieważ są dostarczane od strony cytozolowej komórki.
Obecność helis transbłonowych w białku można przewidzieć na podstawie jego sekwencji aminokwasowej.
Aspiryna blokuje aktywność syntazy-1 prostaglandyny H2 poprzez zablokowanie kanału hydrofobowego umożliwiającego dotarcie kwasu arachidonowego do miejsca aktywnego enzymu.
2 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących lipidów błon biologicznych są prawdziwe?
e. Podobnie jak sfingomieliny, glikolipidy zawierają w swej budowie resztę kwasu fosforanowego
b. Glikolipidy są sfingolipidami i zawierają fragmenty cukrowe.
a. Zarówno gangliozydy, jak i cerebrozydy są sfingolipidami.
d. Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosfatydowego.
c. Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosforanowego
f. Fosfatyd to najprostsza sfingomielina
b. Glikolipidy są sfingolipidami i zawierają fragmenty cukrowe.
a. Zarówno gangliozydy, jak i cerebrozydy są sfingolipidami.
d. Fosfoglicerydy są fosfolipidami błonowymi zbudowanymi na bazie kwasu fosfatydowego.
1 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących błon biologicznych są prawdziwe?
c. Obecność cholesterolu powoduje zwiększenie płynności błony.
m. Błony są funkcjonalnie asymetryczne, podczas gdy strukturalnie symetryczne.
e. Błony są funkcjonalnie symetryczne.
i. Mogą być traktowane jak dwuwymiarowy roztwór zorientowanych przestrzennie lipidów i białek.
d. Skład lipidowy zewnętrznej oraz wewnętrznej warstwy lipidowej jest identyczny, ale dyfuzja poprzeczna lipidów z jednej warstwy do drugiej jest utrudniona termodynamicznie.
Zawierają specyficzne białka, które pośredniczą w charakterystycznych funkcjach błon.
Są strukturami symetrycznymi, co wynika z symetrycznej natury dwuwarstwy lipidowej.
f. Zawierają węglowodany, które kowalencyjnie są związane do białek i lipidów.
l. Model płynnej mozaiki dotyczy błon zbudowanych z jednej warstwy lipidów.
Dla większości błon zawartości białek w błonach stanowi ok.25% w stosunku do lipidów.
Obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych z wiązaniami podwójnymi w konfiguracji cis w lipidach błonowych obniża tzw. temperaturę przejścia („topnienia”) błony.
Skład lipidowy zewnętrznej oraz wewnętrznej warstwy lipidowej jest zawsze identyczny.
g. Są dużymi strukturami warstwowymi, ściśle odgraniczającymi różne przedziały.
Błony biologiczne są warstwowymi strukturami zbudowanymi głównie z lipidów i białek.
n. Obecność cholesterolu powoduje zmniejszenie płynności błony.
i. Mogą być traktowane jak dwuwymiarowy roztwór zorientowanych przestrzennie lipidów i białek.
Zawierają specyficzne białka, które pośredniczą w charakterystycznych funkcjach błon.
Obecność nienasyconych kwasów tłuszczowych z wiązaniami podwójnymi w konfiguracji cis w lipidach błonowych obniża tzw. temperaturę przejścia („topnienia”) błony.
g. Są dużymi strukturami warstwowymi, ściśle odgraniczającymi różne przedziały.
Błony biologiczne są warstwowymi strukturami zbudowanymi głównie z lipidów i białek.
n. Obecność cholesterolu powoduje zmniejszenie płynności błony.
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kaskady krzepnięcia krwi są prawdziwe?
h. Aktywacja protrombiny do trombiny wymaga dekarboksylacji reszt γ-karboksyglutamylowych.
j. Heparyna ma działanie antagonistyczne (przeciwne) do antytrombiny III
Aktywne czynniki kaskady krzepnięcia krwi działają krótko, m.in. dlatego, że mogą być zatrzymywane w wątrobie oraz degradowane proteolitycznie przez serpiny. (mogą być usuwane przez wątrobę)
f. Skrzepy fibrynowe są usuwane przez plazminę, która powstaje z plazminogenu pod wpływem działania trombiny.
e. Skrzepy fibrynowe są hydrolizowane przez aktywność enzymatyczną TPA.
b. Do syntezy funkcjonalnej protrombiny wymagana jest obecność witaminy K.
i. Aktywacja protrombiny do trombiny wymaga obecności reszt γ-karboksyglutamylowych w protrombinie.
g. Białko C jest aktywowaną przez trombinę proteazą, która degraduje czynniki krzepliwości Va i VIIIa.
c. Do syntezy funkcjonalnej protrombiny wymagana jest obecność witaminy K lub dikumarolu.
d. Antytrombina III hamuje trombinę i niektóre z pozostałych czynników kaskady krzepnięcia krwi.
k. Aktywne czynniki kaskady krzepnięcia krwi działają krótko, m.in. dlatego, że mogą być zatrzymywane w wątrobie oraz rozkładane przez proteazy.
Aktywne czynniki kaskady krzepnięcia krwi działają krótko, m.in. dlatego, że mogą być zatrzymywane w wątrobie oraz degradowane proteolitycznie przez serpiny. (mogą być usuwane przez wątrobę)
b. Do syntezy funkcjonalnej protrombiny wymagana jest obecność witaminy K.
g. Białko C jest aktywowaną przez trombinę proteazą, która degraduje czynniki krzepliwości Va i VIIIa.
d. Antytrombina III hamuje trombinę i niektóre z pozostałych czynników kaskady krzepnięcia krwi.
9 Aktywacja zymogenów trzustkowych rozpoczyna się od:
g. Autoproteolizy chymotrypsynogenu do trypsynogenu w dwunastnicy.
Przekształcenia trypsynogenu w trypsynę przez enteropeptydazę w dwunastnicy.
f. Przekształcenia chymotrypsynogenu w chymotrypsynę przez trypsynę w dwunastnicy
h. Autoproteolizy trypsynogenu do trypsyny w dwunastnicy
i. Autoproteolizy pepsynogenu do pepsyny w żołądku.
b. Przekształcenia trypsynogenu w trypsynę przez enteropeptydazę w żołądku
d. Przekształcenia chymotryspynogenu w chymotrypsynę przez papainę w żołądku.
e. Przekształcenia prokarboksypeptydazy w karboksypeptydazę przez trypsynę w dwunastnicy.
a. Przekształcenia trypsynogenu w trypsynę przez pepsynę w żołądku.
Przekształcenia trypsynogenu w trypsynę przez enteropeptydazę w dwunastnicy.
8 Które zdania dotyczące proteaz serynowych: trypsyny, chymotrypsyny i elastazy są prawdziwe?
c. Katalizują tą samą reakcję: cięcia wiązania peptydowego.
a. Pochodzą od wspólnego pragenu.
b. Wykazują podobieństwa w sekwencji aminokwasowej i strukturze trójwymiarowej.
e. Wykazują różnice strukturalnie w centrach aktywnych.
f. Są syntetyzowane jako nieaktywny zymogen.
d. Katalizują reakcje, które przebiegają przez kowalencyjny związek pośredni.
c. Katalizują tą samą reakcję: cięcia wiązania peptydowego.
a. Pochodzą od wspólnego pragenu.
b. Wykazują podobieństwa w sekwencji aminokwasowej i strukturze trójwymiarowej.
e. Wykazują różnice strukturalnie w centrach aktywnych.
d. Katalizują reakcje, które przebiegają przez kowalencyjny związek pośredni.
7 Które z poniższych stwierdzeń na temat chymotrypsynogenu (ChTg) oraz procesu jego aktywacji są prawdziwe?
c. ChTg jest nieaktywny, ponieważ ani triada katalityczna, ani wnęka wiążąca substrat, nie są w nim zupełnie ukształtowane
d. ChTg jest pojedynczym łańcuchem polipeptydowym.
Pierwsza aktywna forma chymotrypsyny powstaje z ChTg po rozcięciu dwóch wiązań peptydowych
a. Stabilną formą aktywnego enzymu jest tzw. chymotrypsyna π
ChTg posiada szczątkową aktywność katalityczną, która jest istotna w procesie jego aktywacji.
b. Kluczowym zjawiskiem dla nabycia aktywności katalitycznej przez ChTg jest proteolityczne utworzenie nowego końca aminowego, który przemieszcza się do wnętrza białka i tworzy dodatkowe wiązanie jonowe z obecną tam ujemnie naładowaną grupą karboksylową.
d. ChTg jest pojedynczym łańcuchem polipeptydowym.
b. Kluczowym zjawiskiem dla nabycia aktywności katalitycznej przez ChTg jest proteolityczne utworzenie nowego końca aminowego, który przemieszcza się do wnętrza białka i tworzy dodatkowe wiązanie jonowe z obecną tam ujemnie naładowaną grupą karboksylową.
W komórkach eukariotycznych większość efektów zależnych od cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP) jest skutkiem aktywacji PKA.
h. Podjednostki katalityczne zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
g. Podjednostki regulatorowe zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową, która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
f. PKA i większość innych kinaz występują w postaci izoenzymów, co umożliwia precyzyjne dostosowanie regulacji do typu komórki, czy stadium rozwojowego.
f. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę pierwszorzędową
cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do fosforylacji tzw. sekwencji pseudosubstratowej i w efekcie aktywuje PKA.
e. cAMP wiąże się do podjednostek katalitycznych PKA, co prowadzi do allosterycznej aktywacji tego enzymu.
. cAMP wiąże się do podjednostki katalitycznej PKA, co prowadzi do jej oddysocjowania od podjednostki regulatorowej.
e. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę czwartorzędową.
c. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do oddysocjowania podjednostek katalitycznych.
W komórkach eukariotycznych większość efektów zależnych od cyklicznego adenozynomonofosforanu (cAMP) jest skutkiem aktywacji PKA.
h. Podjednostki katalityczne zawierają specjalną sekwencję nazywaną pseudosubstratową która jest zbliżona do optymalnej sekwencji substratowej, lecz pozbawiona reszty akceptującej fosforan.
f. PKA i większość innych kinaz występują w postaci izoenzymów, co umożliwia precyzyjne dostosowanie regulacji do typu komórki, czy stadium rozwojowego.
e. cAMP aktywuje PKA zmieniając jej strukturę czwartorzędową.
c. cAMP wiąże się do dimeru R2 podjednostek regulatorowych PKA, co prowadzi do oddysocjowania podjednostek katalitycznych.
5 Które stwierdzenia o cAMP są prawdziwe?
b. cAMP wiąże się z katalityczną podjednostką PKA i aktywuje enzym allosteryczny.
c. cAMP wiąże się z regulatorową podjednostką PKA i aktywuje enzym przez uwolnienie katalitycznych podjednostek
a. Większość efektów cAMP w komórkach eukariotycznych jest używanych do aktywacji kinaz białkowych A.
d. coś, że cAMP jest wiązane do aktywnego hormonu
c. cAMP wiąże się z regulatorową podjednostką PKA i aktywuje enzym przez uwolnienie katalitycznych podjednostek
a. Większość efektów cAMP w komórkach eukariotycznych jest używanych do aktywacji kinaz białkowych A.
4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących fosforylacji białek są prawdziwe?
Podczas fosforylacji dochodzi do transferu najbardziej zewnętrznej reszty fosforanowej z odpowiedniego nukleotydu na substrat pełniący rolę akceptora.
Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być albo ATP albo ADP, ale nie AMP, ponieważ AMP nie zawiera wysokoenergetycznego wiązania.
Fosfatazy białkowe są fosfotransferazami ponieważ usuwają grupy fosforanowe ze zmodyfikowanych białek
Reakcja defosforylacji białka jest odwróceniem reakcji fosforylacji, dlatego jest niekorzystna termodynamicznie.
b. Wprowadzenie silnie naładowanej grupy fosforanowej do enzymu może znacznie zmienić jego właściwości, a w tym np. jego powinowactwo do substratu.
a. Reakcje fosforylacji białek są katalizowane przez tzw. kinazy białkowe.
j. Fosforylacja białek indukuje zmiany konformacyjne.
Tzw. kinazy białkowe, to białkowe enzymy fosforylujące zarówno związki niskocząsteczkowe, jak i makrocząsteczki.
Zarówno reakcja fosforylacji, jak i reakcja defosforylacji białka są korzystne termodynamicznie.
Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być ATP, ale nie ADP ani AMP.
Podczas fosforylacji dochodzi do transferu najbardziej zewnętrznej reszty fosforanowej z odpowiedniego nukleotydu na substrat pełniący rolę akceptora.
b. Wprowadzenie silnie naładowanej grupy fosforanowej do enzymu może znacznie zmienić jego właściwości, a w tym np. jego powinowactwo do substratu.
a. Reakcje fosforylacji białek są katalizowane przez tzw. kinazy białkowe.
j. Fosforylacja białek indukuje zmiany konformacyjne.
Donorem grupy fosforanowej w reakcji fosforylacji białka może być ATP, ale nie ADP ani AMP.
3 Zaznacz poprawną odpowiedź na temat strategii regulacji enzymów:
c. W oddziaływaniach allosterycznych w ACTazie pośredniczą duże zmiany w strukturze czwartorzędowej.
b. p-Hydroksyrtęciobenzen oddziałuje z kluczowymi resztami seryny w ACTazie.
a. Cytydynotrifosforan (CTP) hamuje ACTazę.
d. cykliczny AMP aktywuje kinazę białkową A zmieniając jej strukturę czwartorzędową
c. W oddziaływaniach allosterycznych w ACTazie pośredniczą duże zmiany w strukturze czwartorzędowej.
a. Cytydynotrifosforan (CTP) hamuje ACTazę.
18 Jakie enzymy należą do jakich grup enzymów (proteazy serynowe, czy cysteinowe, czy anhydrazy itp.), i jakie posiadają cechy charakterystyczne (np. jaką resztę aminokwasową mają w centrum aktywnym, czy występują u ludzi czy nie, czy występują w żołądku czy nie, jakiego jonu wymagają do prawidłowego działania (Mg2+, czy Mn2+, czy jakiegoś innego)), Uporządkować wszystko w tabelce.
chymotrypsyna –
zawiera resztę Ser, synteza w trzustce
trypsyna
- serylowa, w trzustce
pepsyna-
enzym trawienny, aspartylowa, w żołądku
papaina –
proteza cysteinowa ,wyizolowana z owocu papai
16 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących wybranych proteaz są prawdziwe?
a. Papaina jest proteazą, w której kluczową rolę odgrywa reszta cysteilowa.
c. Karboksypeptydaza A jest metaloproteazą zależną od jonów Mg2+
Termolizyna wykorzystuje jon Zn2+ do zwiększenia nukleofilowego charakteru aktywnej katalitycznie reszty Glu.
b. Katepsyny są ssaczymi proteazami homologicznymi względem papainy.
d. Przykładami proteaz aspartylowych są pepsyna i proteaza wirusa HIV.
Kaspazy są metaloproteazami.
a. Papaina jest proteazą, w której kluczową rolę odgrywa reszta cysteilowa.
b. Katepsyny są ssaczymi proteazami homologicznymi względem papainy.
d. Przykładami proteaz aspartylowych są pepsyna i proteaza wirusa HIV.
15 Jaki element ważnego układu enzymatycznego przedstawia rysunek?
c. Mechanizm stabilizacji powstającego przejściowo jonu hydroksylowego przez naładowaną dodatnio resztę boczną histydyny w chymotrypsynie.
d. Mechanizm generowania silnego nukleofila (jon OH–) podczas reakcji katalizowanej przez metaloproteazy.
b. Układ katalityczny, składający się z aktywnej cząsteczki wody, jonu Zn2+ oraz reszty histydylowej, stanowiący klasyczny sposób generowania silnego nukleofilu (BH+) przez metaloproteazy.
a. Mechanizm ułatwiający wymianę protonu w anhydrazie węglanowej między aktywną cząsteczką wody lub jonem hydroksylowym w kompleksie z jonem Zn2+ a akceptorem (B) lub, odpowiednio, donorem (BH+) protonu, zachodzą z udziałem pośredniczącej w tym procesie reszty histydylowej.
e. Aktywację cząsteczki wody w centrum aktywnym endonukleazy restrykcyjnej przez aktywną resztę koenzymu zawierającego pierścień imidazolowy.
a. Mechanizm ułatwiający wymianę protonu w anhydrazie węglanowej między aktywną cząsteczką wody lub jonem hydroksylowym w kompleksie z jonem Zn2+ a akceptorem (B) lub, odpowiednio, donorem (BH+) protonu, zachodzą z udziałem pośredniczącej w tym procesie reszty histydylowej.
14 Które z poniższych białek syntetyzowane są w postaci nieaktywnej i podlegają aktywacji na drodze proteolitycznej?
g. Warfaryna
a. Enteropeptydaza
b. Lipaza trzustkowa
c. Kolagen
d. Chymotrypsyna
e. Czynnik X krzepliwości krwi
a. Enteropeptydaza
b. Lipaza trzustkowa
c. Kolagen
d. Chymotrypsyna
e. Czynnik X krzepliwości krwi
13 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących enzymów proteolitycznych są prawdziwe?
c. Dziura oksyanionowa stabilizuje tetraedryczny stan przejściowy powstający w … chymotrypsynę
a. W przeciwieństwie do proteaz serynowych i cysteinowych metaloproteazy i proteazy aspartylowe mają w centrum aktywnym cząsteczkę wody pełniącą rolę nukleofila.
b. Proteazy serynowe ulegają przejściowej modyfikacji kowalencyjnej podczas katalitycznej reakcji.
e. Trypsyna, chymotrypsyna oraz papaina należą do grupy proteaz serynowych.
d. W metaloproteazach jon cynku stabilizuje ujemnie naładowane reszty boczne aminokwasów … proteolizie.
a. W przeciwieństwie do proteaz serynowych i cysteinowych metaloproteazy i proteazy aspartylowe mają w centrum aktywnym cząsteczkę wody pełniącą rolę nukleofila.
12 Które z podanych reakcji mogą być katalizowane przez kinazy NMP?
b. AMP+ GTP ADP + GDP
a. AMP+ ATP 2ADP
d. CDP+ ATP CTP + ADP
c. GMP+ ADP GDP + AMP
e. ATP + H2O ADP + P
b. AMP+ GTP ADP + GDP
a. AMP+ ATP 2ADP
11 Które z poniższych stwierdzeń na temat kinaz NMP są prawdziwe?
d. Związanie dowolnego z dwóch substratów powoduje w enzymie szereg zmian konformacyjnych o charakterze indukowanego dopasowania i powstanie katalitycznie komplementarnej konformacji enzymu
b. Do tej grupy enzymów należą np. kinaza adenylanowa i guanylanowa.
a. Enzymy te zawierają w swym miejscu aktywnym istotny katalitycznie jon metalu dwuwartościowego (Mg2+ lub Mo2+)
e. Zawierają w swej strukturze silnie konserwatywną domenę wiążącą nukleotydy.
c. Zmiany konformacyjne, którymi podlega m.in. domena wiążąca nukleotydy i pętla P są podstawą wykluczenia transferu reszty fosforanowej na cząsteczkę wody.
f. W regionie wiążącym substrat występuje tzw. Pętla P, której nazwa pochodzi od wysokiej zawartości reszt proliny
b. Do tej grupy enzymów należą np. kinaza adenylanowa i guanylanowa.
c. Zmiany konformacyjne, którymi podlega m.in. domena wiążąca nukleotydy i pętla P są podstawą wykluczenia transferu reszty fosforanowej na cząsteczkę wody.
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących enzymów wykorzystujących jedną z reszt aminokwasowych jako silny nukleofil do hydrolizy wiązania peptydowego są prawdziwe?
c. Mimo, iż karboksypeptydaza II z ziaren pszenicy wykorzystuje triadę katalityczną złożoną z takich samych reszt co chymotrypsyna, enzymy te nie wykazują ogólnego podobieństwa strukturalnego.
e. Rolę kluczowego nukleofilu w niektórych proteazach pełni reszta treonylowa.
d. Podobną do chymotrypsyny strategię triady katalitycznej wykorzystują proteazy uczestniczące w kaskadzie krzepnięcia krwi.
a. W przypadku niektórych proteaz w powstawaniu silnie reaktywnego nukleofilu zamiast histydyny uczestniczy bezpośrednio pierwszorzędowa grupa aminowa pochodząca z reszty lizylowej lub z aminowego końca enzymu.
f. Chymotrypsyna, trypsyna i elastaza są białkami homologicznymi, ale wykazują odmienną specyficzność substratową z powodu różnic w budowie kieszeni S1 wiążącej substrat.
b. Jedną z istotnych strategii generowania silnego nukleofilu jest tzw. triada katalityczna.
c. Mimo, iż karboksypeptydaza II z ziaren pszenicy wykorzystuje triadę katalityczną złożoną z takich samych reszt co chymotrypsyna, enzymy te nie wykazują ogólnego podobieństwa strukturalnego.
f. Chymotrypsyna, trypsyna i elastaza są białkami homologicznymi, ale wykazują odmienną specyficzność substratową z powodu różnic w budowie kieszeni S1 wiążącej substrat.
b. Jedną z istotnych strategii generowania silnego nukleofilu jest tzw. triada katalityczna.