Pytania i odpowiedzi
biochemia 1 egzamin dobry
Zebrane pytania i odpowiedzi do zestawu. bio
Ilość pytań: 72
Rozwiązywany: 6478 razy
Pytanie 1
Dopasuj
witamina A
ślepota, uszkodzenie dróg oddechowych, przewodu pokarmowego
witamina C
szkorbut
witamina K
podskórne krwotoki
tiamina (B1)
choroba beri beri
kwas nikotynowy (niacyna)
pelagra
kwas pantotenowy
nadciśnienie
biotyna
wysypka wokół brwi, bóle mięsni, zmęczenie
witamina D
krzywica
Pytanie 2
Jak zmienia się powinowactwo hemoglobiny do tlenu w zależności gdy
wzrośnie ciśnienie CO2
maleje
spadnie pH
maleje
wzrośnie pH
wzrośnie
wzrośnie stężenie BPG
maleje
hemoglobina rozdysocjuje na podjednostki
wzrośnie
zwiększa się pH z 7,2 do 7,4
wzrośnie
zwiększa się ciśnienie CO2 z 10 do 40 torów
maleje
dysocjacja podjednostek do monomerów
wzrośnie
Pytanie 3
Każdemu z aktywnych przenośników wymienionych w lewej kolumnie przyporządkuj odpowiednią przenoszoną grupę
lipoamid
acylowa
FADH2
elektrony
pirofosforan tiaminy
aldehydowa
ATP
fosforanowa
biotyna
CO2
S-adenozylometionina
metylowa
urydynodifosforan glukozy
glukoza
Pytanie 4
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących przenośników drugiego rzędu są prawdziwe?
c. Przenośnik symportowy przenosi równocześnie dwie różne substancje w tę samą stronę przy czym jedną wbrew gradientowi potencjału elektrochemicznego, a druga zgodnie z tym gradientem.
e. Przenośnik symportowy Na+-glukoza transportuje cząsteczki glukozy do wnętrza komórki wbrew gradientowi jej stężeń.
Pytanie 5
8 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących funkcjonowania przekaźników drugorzędowych w kaskadzie fosfatydyloinozytolowej są poprawne?
e. IP3 uwalnia jony Ca2+ z retikulum endoplazmatycznego i retikulum sarkoplazmatycznego.
d. PKC wymaga jonów Ca2+ do swojej aktywności.
c. DAG zwiększa powinowactwo PKC do jonów Ca2+..
b. Większość efektów wywołanych przez IP3 i DAG jest synergistycznych.
Pytanie 6
Które z poniższych stwierdzeń na temat szlaku sygnalizacyjnego opartego na kaskadzie fosfatydyloinozytolu (PIP2) są poprawne:
d. Przykładem receptora biorącego udział w kaskadzie fosfatydyloinozytolu jest receptor II angiotensyny.
f. Aktywna izoforma β enzymu fosfolipazy C katalizuje reakcję rozszczepienia PIP2 do trifosforanu fosfatydyloinozytolu oraz diacyloglicerolu (DAG).
h. Zarówno IP3 jak i DAG działają krótko, ponieważ ulegają przekształceniu w inne cząsteczki w wyniku fosforylacji lub innych reakcji.
Pytanie 7
7 Połącz dane z lewej kolumny z funkcjami po prawej stronie:
a. przekaźnik drugiego rzędu
uwalnia informację z receptora błonowego
fosforylacja białek
działa przez kowalencyjną modyfikację
receptory błonowe
przenosi sygnał z środowiska w poprzek błony w komórce
wygaszacz sygnału
przywraca przekaźniki sygnału do stanu początkowego
Pytanie 8
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących insulinowego szlaku sygnalizacyjnego są poprawne?
a. Każda podjednostka β składa się głównie z domeny kinazy białkowej homologicznej do PKA
d. Przyłączenie cząsteczki insuliny do receptora wywołuje zmianę położenie pętli aktywacyjnej w podjednostce β, co prowadzi do aktywacji kinazy.
Pytanie 9
Które z poniższych stwierdzeń na temat transportera ABC z Vibrio cholerae są poprawne?
a. Związanie substratu indukuje zmiany konformacyjne kaset wiążących ATP, prowadzące do wzrostu ich powinowactwa do ATP.
b. Jest dimerem złożonym z dwóch podjednostek, z których każda posiada domenę transbłonową i kasetę wiążącą ATP
f. Transporter ten jest homologiczny do eukariotycznego białka glikoproteiny P.
Pytanie 10
3 Które z poniższych stwierdzeń dotyczące sygnalizacji EGF są poprawne?
e. Dimeryzacji receptora towarzyszy przemieszczenie ramienia dimeryzacyjnego do centrum aktywnego sąsiedniego monomeru, co umożliwia fosforylację pięciu reszt tyrozylowych
b. Sygnał jest wyłączany na drodze defosforylacji kluczowych reszt tyrozylowych receptora oraz przez aktywność GTPazową białek Ras.
d. Receptor Her2 może tworzyć heterodimery z receptorem EGF prowadząc do wzajemnej fosforylacji nawet pod nieobecność liganda.
Pytanie 11
2 Które z poniższych stwierdzeń o białkach G i ich funkcjonowaniu są prawdziwe?
b. Ze związanym GDP i w obecności hormonu, białka G wiążą się do receptorów hormonów i następuje wtedy wiązanie GTP.
e. Podjednostka α białek G jest GTPazą.
g. Kiedy białko G-GDP wiąże kompleks hormon-receptor, GDP jest wymieniane na GTP.
i. Białka G wiążą cyklazę adenylanową.
j. Białka G są heterotrimerami.
Pytanie 12
1 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących budowy białek pośredniczących w kaskadach przekazywania sygnałów są prawdziwe?
c. Domeny SH2 rozpoznają ufosforylowane reszty tyrozylowe.
d. Domeny PH wiążą fosfatydyloinozytol zakotwiczając białka IRS w błonie.
e. Domeny SH3 rozpoznają regiony bogate w proliny.
Pytanie 13
10 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kinaz białkowych są prawdziwe?
b. Jeśli dana kinaza białkowa fosforyluje reszty serylowe w docelowych białkach, to zwykle jest zdolna także do fosforylacji reszt treonylowych.
d. Do sygnałów aktywujących niektóre kinazy białkowe należy m.in. cykliczny AMP.
e. Do sygnałów aktywujących niektóre kinazy białkowe należy m.in. diacyloglicerol.
Pytanie 14
9 Na poniższym rysunku przedstawiono schematycznie system transportu czterech substancji chemicznych: X, Y, Z oraz S, który realizowany jest przez trzy białka, oznaczone literami A, B i C, zlokalizowane w błonie komórkowej. Które z poniższych stwierdzeń na temat tego systemu transportu i jego elementów są prawdziwe?
b. Jeśli transportowanymi w tym układzie substancjami X, Y, Z oraz S są odpowiednio: K+, Na+, glukoza oraz Ca2+, to aktywność białka C ma wpływ na import glukozy (Z) do komórki.
d. Substancja Z może być transportowana do wnętrza komórki aktywnie z wykorzystaniem gradientu stężenia substancji Y, utworzonego przez pompę A.
e. Białko B jest antyporterem substancji Y względem substancji Z.
Pytanie 15
Które z następujących stwierdzeń na temat aktywnego transportu jonów Na+, K+ oraz Ca2+ są prawdziwe?
a. Pompa Ca2+ jest zdolna do utrzymania nawet tysiąckrotnie niższego stężenia jonów Ca2+ w cytozolu komórki mięśniowej niż w retikulum sarkoplazmatycznym.
Pytanie 16
Błonowy potencjał równowagowy dla jonów K+ można zdefiniować jako wartość napięcia, które ustali się w poprzek błony wtedy, gdy strumień jonów K+ wpływających do komórki będzie równy strumieniowi jonów K+ wypływających z komórki. Wiadomo, że wartość potencjału równowagowego dla jonów potasowych w przypadku pewnego neuronu wynosi - 85 mV w temperaturze 37°C. R = 8.31 J•K-1•mol-1, F = 96.5 kJ•V-1•mol-1.
W podanych warunkach stosunek stężenia jonów K+ wewnątrz komórki do stężenia jonów K+ na zewnętrz komórki w stanie równowagi wynosi około 0,041. d. W podanych warunkach stężenie jonów K+ wewnątrz komórki jest około 24,2 razy niższe od tego, które występuje w stanie równowagi na zewnątrz komórki.
Pytanie 17
6. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kanałów i pomp błonowych są prawdziwe?
b. Pompy jonowe zawierają w swojej strukturze fragment transbłonowy.
f. Pomimo, że pompy transportują jony w sposób aktywny, robią to znacznie wolniej niż kanały transportujące te same jony w sposób bierny.
j. Kanały umożliwiają transport jonów na zasadzie dyfuzji ułatwionej.
Pytanie 18
13.5 Które z poniższych stwierdzeń opisujących kanał potasowy są poprawne:
b. Żadne ze stwierdzeń nie jest prawidłowe.
Pytanie 19
4 Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kanałów błonowych są prawdziwe?
a. Odpowiednio długie otwarcie kanału błonowego prowadziłoby do wyrównania stężeń po obu stronach błony, jednak w warunkach fizjologicznych otwarcie kanału jest zwykle krótkotrwałe.
d. Niektóre kanały błonowe wykazują selektywność wobec poszczególnych jonów.
h. Połączenia szczelinowe są kanałami błonowymi o względnie dużej przepuszczalności dla jonów i niewielkich metabolitów.
j. Białkowe kanały błonowe wykazują właściwości allosteryczne.
Pytanie 20
13.3 Stężenie jonów Na+ na zewnątrz i w środku komórki wynosi odpowiednio: 143 i 14,0 mM, a stężenie jonów K+ odpowiednio: 4,0 i 157 mM. Potencjał transbłonowy układu w temperaturze 37°C wynosi - 50 mV. R = 8.31 J•K-1•mol-1, F = 96.5 kJ•V-1•mol-1.
c. W podanych warunkach zmiana entalpii swobodnej transportu jonu Na+ na zewnątrz komórki wynosi około +10.8 kJ•mol-1, a transportu jonu Na+ do środka komórki około -10.8 kJ•mol-1.
e. Równoczesny transport jonów Na+ na zewnątrz komórki oraz jonów K+ do środka komórki w tych warunkach może przeprowadzać wyłącznie pompa Na+-K+ hydrolizująca ATP.