Fiszki
JUMPJET 1.1
Test w formie fiszek Biolomolo 1.1
Ilość pytań: 58
Rozwiązywany: 1590 razy
Pytanie o kod genetyczny
Jest zdegenerowany, bo w różnych organizmach różne kodony kodują inny aminokwas
Jest uniwersalny, jego uniwersalność jest prawie absolutna
Sekwencja zasad jest odczytywana kolejno, poczynając od określonego miejsca startowego.
3 kodony kodujące 1 aminokwas to synonimy
Nie ma znaków przecinkowych
Ma 64 kodony kodujące 20 aminokwasów
Jest uniwersalny, jego uniwersalność jest prawie absolutna
Sekwencja zasad jest odczytywana kolejno, poczynając od określonego miejsca startowego.
Nie ma znaków przecinkowych
Redagowanie RNA
Zwiększa różnorodność genomu
Dodatkowa zmienność genetyczna
Zachodzi autokatalitycznie
Zachodzi przy udziale enzymów, np. polimerazy poli(A)
Zachodzi już po transkrypcji
Dodatkowa zmienność genetyczna
Zachodzi już po transkrypcji
Topoizomeraza
Tworzy kowalencyjny intermediat z substratem DNA
Zmieniają liczbę opleceń
Topoizomeraza I rozcina dwie nici, a topoizomeraza II jedną
Wymagają NAD+ jako kofaktora do dostarczenia energii kolistych cząsteczek w formy zrelaksowane
Przerywają i powodują relaksacje wiązań fosfodiestrowych
Wymagają ATP
Mogą w szczególnym przypadku używać ATP do tworzenia ujemnej suprhelikalnego DNA z formy rozluźnionej
Przekształcają topoizomery, rozcinają DNA
5’-P łączy się z -OH Tyr
Zmieniają liczbę miejsc wiążących topoizomeraz
5’-P łączy się z ε-Lys
Tworzy kowalencyjny intermediat z substratem DNA
Zmieniają liczbę opleceń
Przekształcają topoizomery, rozcinają DNA
Zmieniają liczbę miejsc wiążących topoizomeraz
Podobienstwa w budowie polimerazy DNA i RNA
Obie wymagają odcinka starterowego
Polimeraza RNA podobnie jak polimeraza DNA ma właściwości nukleazy
Polimeraza RNA podobnie jak i DNA katalizuje reakcję poprzez atak nukleofilowy na grupę fosforanową
Polimeraza RNA podobnie jak i DNA katalizuje reakcję poprzez atak nukleofilowy na grupę fosforanową
Wybierz prawdziwe dokończenie następującego zdania. Polimeraza DNA I różni się od polimerazy RNA z E.coli tym, że:
Umożliwia syntezę łańcucha DNA poprzez atak nukleofilowy grupy hydroksylowej 3’ rosnącego łańcucha na atom fosforu w pozycji α odpowiedniego dNTP
Wykorzystuje jako matryce cząsteczkę DNA zamiast RNA
Nie wymaga startera
Zamiast UTP wymaga dTTP
Wydłuża rosnący łańcuch w kierunku 5’ -> 3’
Katalizuje tworzenie wiązań fosfodiestrowych tylko wtedy, gdy zasada przyłączanego nukleotydu jest komplementarna do zasady w łańcuchu stanowiącym matryce
Umożliwia syntezę łańcucha DNA poprzez atak nukleofilowy grupy hydroksylowej 3’ rosnącego łańcucha na atom fosforu w pozycji α odpowiedniego dNTP
Zamiast UTP wymaga dTTP
Oligonukleotydy
Do mutagenezy ukierunkowanej
W metodzie dideoksy Sangera
W reakcji PCR używane
Służą jako sondy do hybrydyzacji
Do mutagenezy ukierunkowanej
W metodzie dideoksy Sangera
W reakcji PCR używane
Służą jako sondy do hybrydyzacji
Które z następujących stwierdzeń na temat sekwencjonowania jednoniciowej cząsteczki DNA metodą Sangera są prawdziwe?
Wymaga użycia analogów dideoksyrybonukleotydów
Wymaga użycia dwóch starterów, jednego komplementarnego do początkowego, a drugiego do końcowego regionu cząsteczki
Znakowanie produktów przeprowadza się zwykle już po zakończeniu reakcji sekwencjonowania
Do znakowania powstających cząsteczek DNA może być wykorzystany zarowno [p-20y]ATP, jak i [u-12y]dATP
Żadne z powyższych stwierdzeń nie jest prawdziwe
Wymaga znakowania zsekwencjonowanej cząsteczki DNA np. za pomocą kinazy polinukleotydowej
Wymaga użycia analogów dideoksyrybonukleotydów
Przykładami przedtranslacyjnej kontroli ekspresji genów u Eukaryota są:
Selektywna degradacja cząsteczek mRNA
Regulacja tworzenia się kompleksu inicjującego translację
Rozluźnienie struktury spakowanego DNA poprzez modyfikacje białek histonowych
Alternatywny splicing pre-mRNA dzięki któremu powstają różne cząsteczki transkryptu
Glikozylacja i fosforylacja polipeptydów, aby mogły się stać funkcjonalnymi białkami
Selektywne składanie aktywnych kompleksów transkrypcyjnych
Selektywna degradacja cząsteczek mRNA
Regulacja tworzenia się kompleksu inicjującego translację
Rozluźnienie struktury spakowanego DNA poprzez modyfikacje białek histonowych
Alternatywny splicing pre-mRNA dzięki któremu powstają różne cząsteczki transkryptu
Selektywne składanie aktywnych kompleksów transkrypcyjnych
Które z następujących zdań określa podwójną Helis DNA typu WC?
Tworzy pary A-C i G-T
Puryny i pirymidyny znajdują się w wewnętrznej stronie helisy, a szkielet fosfodiestrowy na zewnątrz
Helisa ma pełny obrót o 34 stopni, bo każda para obraca się o 36 stopni względem sąsiedniej pary zasady i oddalonej o 3,4 A
Tworzy pary A-T i G-C
Można zmieniać sekwencje w jednej nici niezależnie od drugiej nici
Skład zasad analizowany z DNA wielu organizmów pokazuje, że ilość A i T jest równa, tak jak ilość G i C
Dwa polinukleotydowe łańcuchy są zwinięte wokół wspólnej osi
Puryny i pirymidyny znajdują się w wewnętrznej stronie helisy, a szkielet fosfodiestrowy na zewnątrz
Helisa ma pełny obrót o 34 stopni, bo każda para obraca się o 36 stopni względem sąsiedniej pary zasady i oddalonej o 3,4 A
Skład zasad analizowany z DNA wielu organizmów pokazuje, że ilość A i T jest równa, tak jak ilość G i C
Dwa polinukleotydowe łańcuchy są zwinięte wokół wspólnej osi
Bardzo długi odcinek DNA z genu Eukariota (> 100 kb)
Może być wyseparowany przez elektroforezę w żelu poliakryloamidowym
Może być pakowany w fag
Może być wydzielana z chromosomów sztucznych drożdży
Musi posiadać końce kohezyjne do klonowania
Może być analizowany przez wędrówkę wzdłuż chromosomu
Może być wydzielana z chromosomów sztucznych drożdży
Musi posiadać końce kohezyjne do klonowania
Może być analizowany przez wędrówkę wzdłuż chromosomu
Miejsca promotorowe E. coli
Te, które maja sekwencje prawie zgodne z sekwencjami zgodnymi i są separowane przez 17 par zasad, są bardzo wydajne
Dla większości genów zawierają różne zgodne sekwencje
Mogą wykazywać rożną wydajność transkrypcji
Określa stronę startu dla transkrypcji na matrycy DNA
Mają identyczne i określone sekwencje
Są aktywne, kiedy G lub C są zamienione w ich -10 rejon w czasie mutacji
Te, które maja sekwencje prawie zgodne z sekwencjami zgodnymi i są separowane przez 17 par zasad, są bardzo wydajne
Dla większości genów zawierają różne zgodne sekwencje
Mogą wykazywać rożną wydajność transkrypcji
Określa stronę startu dla transkrypcji na matrycy DNA
Mamy gen w pojedynczej kopii. Chcąc go wykryć użyto sondy o odpowiednio do niego (tego genu) komplementarnej sekwencji. Była to metoda fluorescencyjna FISH, a eksperyment przeprowadzono na chromosomach w trakcie profazy. Co zaobserwowano: wyobraź sobie, że dysponujesz klonem (tzn. sekwencją) jakiegoś genu, który możesz przypuszczać na podstawie analiz genetycznych, jest zlokalizowany w odległości nie większej niż 200kb od genu odpowiedzialnego za powstawanie jakieś choroby. Spośród podanych poniżej czynności proszę wybrać TYLKO NIEKTÓRE składające się w odpowiedniej sekwencji na eksperyment (technikę), które pozwolą na odczytanie sekwencji w tym obszarze 200kb.
Całkowite (wyczerpujące) trawienie DNA enzymem EcoRI
Przeszukiwanie biblioteki przy pomocy sondy przygotowanej w oparciu o sekwencje genu A w etapie pierwszym, potem izolacja klonu hybrydowanego z sonda
Częściowe trawienie DNA enzymem BamHI w celu otrzymania zachodzących na siebie (względem sekwencji) fragmentów o dl ok. 20 kb
Izolacja ludzkiego genomowego DNA
Subklonowanie fragmentu z końca nowo izolowanego klonu w celu otrzymania nowej sondy do ponownego przeszukiwania biblioteki i identyfikacji nowego klonu hybrydyzowanego z sond
Otrzymanie biblioteki w fagu lambda
Powtarzanie czynności opisanych w poprzednich dwóch etapach do momentu otrzymania odpowiedniej ilości klonów
Izolacja genomowego DNA z E.coli
Northern-blotting sondą otrzymana przy wykorzystaniu genu A
Całkowite (wyczerpujące) trawienie DNA enzymem EcoRI
Przeszukiwanie biblioteki przy pomocy sondy przygotowanej w oparciu o sekwencje genu A w etapie pierwszym, potem izolacja klonu hybrydowanego z sonda
Izolacja ludzkiego genomowego DNA
Otrzymanie biblioteki w fagu lambda
Jak można uwidocznić rozcięte fragmenty restrykcyjne
Metoda dideoksy
Metoda Southern
Bromek etydyny
Coś z podłożem mokrym
Metoda Southern
Bromek etydyny
Naprawa DNA uszkodzonego światłem ultrafioletowym (uszeregować)
Ligaza DNA skleja nowo zsyntetyzowaną nić do nieuszkodzonej DNA, aby utworzyć nieuszkodzoną molekułę
Enzym fosforeaktywny absorbuje światło i rozcina dimer tymidynowy w celu odtworzenie dwóch sąsiednich reszt tyminy
Polimeraza DNA I wypełnia przerwy wytworzone przez usuniecie oligonukleotydu utrzymującego dimer tymidynowy
uvrABC enzym rozpoznaje uszkodzenia w helisie DNA wywołane dimerem tymidynowym
uvrABC enzym hydrolizuje wiązanie fosfodiestrowe
1
uvrABC enzym rozpoznaje uszkodzenia w helisie DNA wywołane dimerem tymidynowym
2
Enzym fosforeaktywny absorbuje światło i rozcina dimer tymidynowy w celu odtworzenie dwóch sąsiednich reszt tyminy
3
uvrABC enzym hydrolizuje wiązanie fosfodiestrowe
4
Polimeraza DNA I wypełnia przerwy wytworzone przez usuniecie oligonukleotydu utrzymującego dimer tymidynowy
5
Ligaza DNA skleja nowo zsyntetyzowaną nić do nieuszkodzonej DNA, aby utworzyć nieuszkodzoną molekułę
Które dotyczące transkrypcji genów u E. coli są prawdziwe
Ekspresja genów jest kontrolowana głównie na poziomie transkrypcji
Faza elongacji podczas transkrypcji jest przeprowadzana przez rdzeń polimerazy
Produktem może być policistronowy mRNA
rRNA (tzw. odwrotny RNA) jest syntetyzowany w kierunku odwrotnym do typowego 5’---3’ stąd jego nazwa
Polimeraza RNA wykazuje aktywność egzonukleazowa, która umożliwia jej korekcję błędów
Pre-mRNA podlega procesowi składania (slipingu) jeszcze zanim zajdzie translacja
Ekspresja genów jest kontrolowana głównie na poziomie transkrypcji
Faza elongacji podczas transkrypcji jest przeprowadzana przez rdzeń polimerazy
Produktem może być policistronowy mRNA
Które są wspólne dla ligazy bakteriofaga (wirus) i zwierząt
Enzym katalizuje tworzenie wiązania estrowego między grupą 3’-fosforanowa a grupą 5’-OH
Źródłem energii jest ATP
Biorą udział w naprawie uszkodzonego DNA
Mogą łączyć wyłącznie cząsteczki posiadające „lepkie końce”
Biorą udział w replikacji DNA, naprawie uszkodzonego DNA, leczeniu jednoniciowego DNA w formę kolista
Podczas ligacji powstaje kompleks enzym-adenylan, adenylan-DNA
Do utworzenia wiązania fosfodiestrowego ligaza zużywa 1 wysokoenergetyczne wiązanie
Do utworzenia wiązania fosfodiestrowego ligaza zużywa 2 wysokoenergetyczne wiązania
Źródłem energii jest NAD+
Enzym katalizuje tworzenie wiązania estrowego między grupą 5’-P a grupą 3’-OH
Źródłem energii jest ATP
Biorą udział w naprawie uszkodzonego DNA
Podczas ligacji powstaje kompleks enzym-adenylan, adenylan-DNA
Do utworzenia wiązania fosfodiestrowego ligaza zużywa 2 wysokoenergetyczne wiązania
Enzym katalizuje tworzenie wiązania estrowego między grupą 5’-P a grupą 3’-OH
Które z poniższych sekwencji mogą występować w Z DNA
TAGAGGTAGA
GCGCGCGCGC
TTGGAATTAA
CGTACGTACG
GAGAGAGAGA
GAATTTAAAG
GCGCGCGCGC
CGTACGTACG
41. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących zasad występujących w DNA są z godne z modelem Watsona-Cricka?
Zmienną częścią DNA jest sekwencja czterech rodzajów zasad
W dsDNA zasada purynowa zawsze tworzy parę z zasada pirymidynową
Adenina paruje z guaniną poprzez 2 wiązania wodorowe
Związek zasady purynowej z deoksyryboza jest nukleozydem
Nukleozyd to nukleotyd połączony wiązaniem estrowym z jedną lub większą liczbą grup fosforanowych
Kolejność zasad w cząsteczkach DNA stanowi informację genetyczną
G paruje z C poprzez 3 wiązania wodorowe
Adenina paruje z tyminą poprzez 2 wiązania wodorowe
Dwa helikalne łańcuchy oplatają wspólną oś i biegną w przeciwnym kierunku
Zasady purynowe i pirymidynowe znajdują się wewnątrz helisy i ich płaszczyzny są w przybliżeniu prostopadłe do jej osi
Zmienną częścią DNA jest sekwencja czterech rodzajów zasad
W dsDNA zasada purynowa zawsze tworzy parę z zasada pirymidynową
Związek zasady purynowej z deoksyryboza jest nukleozydem
Kolejność zasad w cząsteczkach DNA stanowi informację genetyczną
G paruje z C poprzez 3 wiązania wodorowe
Adenina paruje z tyminą poprzez 2 wiązania wodorowe
Dwa helikalne łańcuchy oplatają wspólną oś i biegną w przeciwnym kierunku
Zasady purynowe i pirymidynowe znajdują się wewnątrz helisy i ich płaszczyzny są w przybliżeniu prostopadłe do jej osi
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących eksperymentu klonowania insertu (kolor pomarańczowy), ograniczonego miejscami restrykcyjnymi Pst, do wektora plazmidowego pBR322, zobrazowanego schematycznie na rysunku, są prawdziwe? Zwróć uwagę, że wektor pBR322 zawiera geny (kolor niebieski i czerwony) nadające bakteriom oporność na 2 antybiotyki – ampicylinę (AmpR) i tetracyklinę (TetR):
Aby za pomocą genów markerowych AmpR i TetR wyselekcjonować komórki, które zawierają wektor z włączonym insertem konieczne jest wykonanie replik z podłoża zawierającego tetracyklinę na podłoże zawierające oba antybiotyki
Na podłożu z tetracykliną zginą wszystkie komórki, które nie pobrały wektora
Na podłożu zawierającym oba antybiotyki zgina tylko te komórki, które pobrały wektor zawierający insert
Na podłożu z ampicylina zgina tylko te komórki, które pobrały wektor zawierający insert oraz te, które nie uległy transformacji
Włączenie insertu do wektora w miejsce PstI nie ma sensu, ponieważ przerywa ciągłość genu AmpR, niezbędnego do przeżycia komórek na podłożu z ampicyliną
Na podłożu z tetracyklina zginą wszystkie komórki, które pobrały wektor
Na podłożu z ampicyliną zginą tylko te komórki, które pobrały pusty wektor
Gdyby insert ograniczony był miejscami EcoRI, to do poprawnego wykonania eksperymentu należałoby przeciąć wektor enzymem EcoRI, zamiast PstI
Na podłożu zawierającym oba antybiotyki zginą tylko te komórki, które pobrały wektor zawierający insert oraz te, które nie uległy transformacji (nie pobrały wektora)
Aby za pomocą genów markerowych AmpR i TetR wyselekcjonować komórki, które zawierają wektor z włączonym insertem konieczne jest wykonanie replik z podłoża zawierającego tetracyklinę na podłoże zawierające oba antybiotyki
Na podłożu z tetracykliną zginą wszystkie komórki, które nie pobrały wektora
Na podłożu z ampicylina zgina tylko te komórki, które pobrały wektor zawierający insert oraz te, które nie uległy transformacji
Gdyby insert ograniczony był miejscami EcoRI, to do poprawnego wykonania eksperymentu należałoby przeciąć wektor enzymem EcoRI, zamiast PstI
Na podłożu zawierającym oba antybiotyki zginą tylko te komórki, które pobrały wektor zawierający insert oraz te, które nie uległy transformacji (nie pobrały wektora)
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących retrowirusów są prawdziwe?
Retrowirusy wykorzystują odwrotna transkryptaza występująca w komórkach eukariotycznych do zmiany metabolizmu zainfekowanej komórki
Odwrotna transkryptaza retrowirusow wykazuje aktywność replikazy RNA
W pewnej fazie infekcji komórki przez retrowirusa powstaje etap, w którym tworzona jest hybryda RNA-DNA
Odwrotna transkryptaza retrowirusow wykazuje aktywność polimerazy DNA zależnej od RNA
W przepływie informacji genetycznej u retrowirusów istnieje etap, w którym tworzone jest dwuniciowa helisa DNA, która zostaje włączona w strukturę chromosomu gospodarza
Odwrotna transkryptaza syntezuje DNA i jako matryce wykorzystuje wirusowe RNA
W pewnej fazie infekcji komórki przez retrowirusa powstaje etap, w którym tworzona jest hybryda RNA-DNA
Odwrotna transkryptaza retrowirusow wykazuje aktywność polimerazy DNA zależnej od RNA
W przepływie informacji genetycznej u retrowirusów istnieje etap, w którym tworzone jest dwuniciowa helisa DNA, która zostaje włączona w strukturę chromosomu gospodarza
Odwrotna transkryptaza syntezuje DNA i jako matryce wykorzystuje wirusowe RNA