Które z poniższych stwierdzeń dotyczących eksperymentu klonowania insertu (kolor pomarańczowy), ograniczonego miejscami restrykcyjnymi Pst, do wektora plazmidowego pBR322, zobrazowanego schematycznie na rysunku, są prawdziwe? Zwróć uwagę, że wektor pBR322 zawiera geny (kolor niebieski i czerwony) nadające bakteriom oporność na 2 antybiotyki – ampicylinę (AmpR) i tetracyklinę (TetR):
Na podłożu z ampicylina zgina tylko te komórki, które pobrały wektor zawierający insert oraz te, które nie uległy transformacji
Na podłożu z tetracykliną zginą wszystkie komórki, które nie pobrały wektora
Na podłożu z ampicyliną zginą tylko te komórki, które pobrały pusty wektor
Na podłożu zawierającym oba antybiotyki zgina tylko te komórki, które pobrały wektor zawierający insert
Aby za pomocą genów markerowych AmpR i TetR wyselekcjonować komórki, które zawierają wektor z włączonym insertem konieczne jest wykonanie replik z podłoża zawierającego tetracyklinę na podłoże zawierające oba antybiotyki
Na podłożu zawierającym oba antybiotyki zginą tylko te komórki, które pobrały wektor zawierający insert oraz te, które nie uległy transformacji (nie pobrały wektora)
Gdyby insert ograniczony był miejscami EcoRI, to do poprawnego wykonania eksperymentu należałoby przeciąć wektor enzymem EcoRI, zamiast PstI
Włączenie insertu do wektora w miejsce PstI nie ma sensu, ponieważ przerywa ciągłość genu AmpR, niezbędnego do przeżycia komórek na podłożu z ampicyliną
Na podłożu z tetracyklina zginą wszystkie komórki, które pobrały wektor