Fiszki

[BIOCHEMIA] Wejściówka 19: Barwniki żółciowe i porfiryny

Test w formie fiszek
Ilość pytań: 63 Rozwiązywany: 5613 razy
W żółtaczce hemolitycznej odczyn van den Bergha jest
bezpośredni
dwufazowy
pośredni
pośredni
Poziom LpX wzrasta w żółtaczce
miąższowej
cholestatycznej
hemolitycznej
cholestatycznej
Oznaczanie aktywności deaminazy PBG wraz z PBG w moczu jest przydatne do wykrywania
ostrej przerywanej porfirii (AIP) u krewnych chorego
Syntaza ALA
Hemoproteiny zawierające w swojej strukturze żelazo
hemoglobina
mioglobina
2,3-dioksygenaza tryptofanowa
cytochrom P450
katalaza
cytochrom c
hemoglobina
mioglobina
2,3-dioksygenaza tryptofanowa
cytochrom P450
katalaza
cytochrom c
ALA to:
kwas delta-aminolewulinowy
Poziom żelaza spada w żółtaczce
cholestatycznej
hemolitycznej
miąższowej
hemolitycznej
Żółtaczka hemolityczna
Zespół Gilberta
Ferrochelataza
AIP
Testy screeningowe przy ostrej porfirii to
ALA i PBG oznaczane w moczu
Prawidłowa oporność osmotyczna występuje w żółtaczce
hemolitycznej
cholestatycznej
miąższowej
cholestatycznej
miąższowej
Niedobór dekarboksylazy uroporfirynogenowej powoduje
nadwrażliwość na światło
Stężenia bilirubiny w zespole Crigler-Najjar typu I zazwyczaj wynosi [mg%]
20-45
Dehydrataza ALA
MRP-2 to białko
przyczyny hiperbilirubinemii u dzieci
wirusowe zapalenie wątroby (wirusami typu A, B, C, D lub E)
jedzenie dużo jajek
atrezja dróg żółciowych
żółtaczka noworodków
anemia hemolityczna
wrodzone zaburzenia metabolizmu bilirubiny (zespół Gilberta, zespół Dubin-Johnsona)
wirusowe zapalenie wątroby (wirusami typu A, B, C, D lub E)
atrezja dróg żółciowych
żółtaczka noworodków
anemia hemolityczna
wrodzone zaburzenia metabolizmu bilirubiny (zespół Gilberta, zespół Dubin-Johnsona)
Pojemność osoczowa przyłączania bilirubiny do albumin wynosi
250mg/1000ml
Zaznacz fałsz
Nadmierny rozpad erytrocytów prowadzi do pojawienia się w osoczu bilirubiny związanej
Żółtaczka hemolityczna charakteryzuje się wysokim stężeniem bilirubiny wolnej w osoczu
Dla żółtaczki zastoinowej charakterystyczny jest odczyn Van der Bergha bezpośredni
Przekształcenie bilirubiny pośredniej w bezpośrednią polega na tworzeniu glukuronidów i siarczanów bilirubiny
Nadmierny rozpad erytrocytów prowadzi do pojawienia się w osoczu bilirubiny związanej