immuno

Droga klasyczna układu dopełniacza uruchamiana jest przez przeciwciała IgG, IgM, IgA.

Białko S wiążąc się z jednostką C5b67 zapobiega jej wbudowaniu się w błonę komórkowi docelowej

Szczepionki podjednostkowe (tzn. subunit) zawierają jedynie powierzchniowe białka wirusa grypy

Jest nieswoisty narządowo

Eliminują komórki zainfekowane wirusami czy komórki nowotworowe.

Wiąże natywny antygen

Występuje w formie wolnej i związanej z błona.

Zawiera domeny o strukturze splotu immunoglobulinowego.

Zaktywowane makrofagi wykazują wysoki poziom ekspresji białek MHC I, dzięki czemu wydajnie prezentują antygen limfocytom.

omórki tuczne różnicują się dopiero po wniknięciu z krwi do tkanek, gdzie aktywują bazofile do produkcji histaminy.

Komórki M, jako jedyne komórki nabłonkowe, zdolne są do prezentacji antygenów limfocytom T.

Do podstawowych funkcji układu dopełniacza należy liza komórek oraz patogenów.

Składniki systemu dopełniacza produkowane są głównie w wątrobie

Składniki systemu dopełniacza pływają we krwi w formie zymogenów i wymagają proteolitycznej aktywacji.

System dopełniacza wspomaga organizm w usuwaniu kompleksów immunologicznych z układu i przeniesienie ich do śledziony i wątroby

Technika dot blot pozwala na detekcję specyficznych przeciwciał w próbkach surowicy.

Technika line blot pozwala na detekcję przeciwciał w próbkach surowicy.

Technika dot blot pozwala na detekcję antygenów w próbkach surowicy.

Żadne.

Układ limfatyczny wyłapuje i transportuje obce cząsteczki do określonych organów jak np. węzłów chłonnych.

W obrazie elektroforetycznym (SDS PAGE, warunki redukujące) białka MHC II widoczne są dwa prążki

Białka MHC II wiążą duże (13-18 reszt aa) niż białka MHC I peptydy zlokalizowane na powierzchni globularnego antygenu.

mogą katalizować hydrolizę wiązań amidowych

Polega na załadowaniu fragmentów antygenów zewnątrz komórkowych do białek MHC I

Różne fragmenty tego samego antygenu mogą być rozpoznawane są przez limfocyty B i limfocyty T.

Zastosowanie natywnego białkowego antygenu pozwala otrzymać przeciwciała rozpoznające większą ilość różnych sekwencyjnych epitopów.

Test ELISA pozwala na ilościowe i jakościowe oznaczenie przeciwciał w próbce.

ELISA typu sandwich pozwala na detekcję antygenów w płynach ustrojowych.

Monoklonalne przeciwciała można otrzymać przeprowadzając w pierwszym kroku immunizację myszy komórkami ludzkiego szpiczaka mnogiego.

Obecne w przeciwciałach C końcowe hiperzmienne pętle pozwalają specyficznie wiązać się z antygenem.

Odkryte przez Elvina Kabata przeciwciała stanowią istotny element wrodzonej humoralnej odpowiedzi immunologicznej

Zaproponowana przez Paula Ehrlicha teoria selekcji klonalnej pozwoliła wyjaśnić model zamka i klucza postulowanego przez Fishera

Zgodnie z teorią selekcji klonalnej specyficzność receptora określonego limfocytu B zostaje zdefiniowana już po pierwszym kontakcie z antygenem

Zjawisko pasywnej immunizacji polega na niespecyficznej stymulacji układu odpornościowego do produkcji przeciwciał

jedną z podstawowych cech nabytej odpowiedzi immunologicznej jest tzw. pamięć immunologiczna

mechanizmy wrodzonej odpowiedzi immunologicznej są identyczne dla przedstawicieli tego samego gatunku

różnorodność elementów wrodzonej odporności jest ograniczona przez co nie zapewnia idealnej ochrony organizmowi

Białka MHC II wiążą dłuższe (13-18 reszt aminokwasowych) niż białka MHC I peptydy zlokalizowane na powierzchni antygenu

W skład białka MHC I wchodzi beta2-mikroglobulina