Odpowiedź efektorowa układu odpornościowego ma na celu neutralizację bądź zniszczenie obcego organizmu

Prymitywny układ odpornościowy funkcjonuje u bezkręgowców wspomagając wyspecjalizowane mechanizmy obronne organizmu

Odpowiedź humoralna to odpowiedź organizmu związana z funkcją limfocytów T.

Pasywna immunizacja to odkryte przez Kabata zjawisko przeniesienia odporności międzygatunkowej.

Odpowiedź komórkowa organizmu zależna jest od związanych z powierzchnią komórek bakteryjnych przeciwciał

Zgodnie z teorią selekcji klonalnej każdy limfocyt produkuje określone receptory błonowe, które rozpoznają określony antygen.

Teoria instrukcyjna zakładała, iż antygen służy jako matryca na bazie której tworzone jest specyficzne przeciwciało, komplementarne w swej budowie antygenu.

Teoria selekcyjna zakładała, iż specyficzność przeciwciał pojawiała się już po pierwszym kontakcie organizmu z antygenem.

Stworzona przez Erlicha teoria selekcji zakładała błędnie, iż po związaniu antygenu z przeciwciałem komórka uwalnia związane ze swą powierzchnią cząsteczki immunoglobulin.

Teoria selekcji klonalnej zakłada, iż związanie antygenu z receptorem aktywuje komórkę, która daje pokolenie klonów o identycznej immunospecyficzności.

Mechanizmy pamięci wrodzonych systemów odpornościowych zapewniają prawidłowe funkcjonowanie organizmu

Różnorodność elementów wrodzonej odporności jest praktycznie nieograniczona przez co zapewnia niemalże idealną ochronę organizmowi

Wysoka swoistość mechanizmów odporności wrodzonej zapewnia prawidłowe funkcjonowanie organizmu.

Zdolność elementów układu odporności wrodzonej do zapamiętywania antygenów pozwala na skrócenie czasu reakcji przy kolejnym kontakcie z obcą cząsteczką.

Głównymi komórkami układu odporności nabytej są fagocyty, komórki NK (natural killers) oraz komórki dendrytyczne.

Mechanizmy odporności wrodzonej rozróżniają struktury własne od np. bakteryjnych.

Specyficzność mechanizmów odporności wrodzonej jest idealna i w bezbłędny sposób rozróżnia struktury własne od np. bakteryjnych

Receptory TLR (limfocyty T)

Białka systemu dopełniacza

Lizozym

Interferon (czyli IFN)

Immunoglobuliny G

Stanowią główne źródło przeciwciał w układzie nerwowym

Wydzielają szereg cytokin, które stymulują szereg komórek układu odpornościowego np. limfocyty cytotoksyczne, makrofagi czy limfocyty B

Eliminują komórki zainfekowane wirusami oraz komórki nowotworowe

Jako jedyne z rodziny limfocytów T dojrzewają w szpiku kostnym

Zawierają na powierzchni receptor CD8

Wiążąc się z limfocytem B powodują jego aktywację

Mają zdolność różnicowania do wszystkich typów komórek organizmu

Zapewniają kontrolę aktywacji komórek Th.

Posiadają białka MHC I, natomiast nie produkują białek MHC II

Związanie z limfocytem B daje sygnał do jego aktywacji.

Na drodze endocytozy wchłaniają antygen i prezentują go na powierzchni.

Posiadają białka MHC II, natomiast nie produkują białek MHC I

Każda wyspecjalizowana komórka krwi pochodzi od takiej samej komórki macierzystej.

Są cytotoksyczne wobec komórek nowotworowych i komórek zainfekowanych niektórymi wirusami

Dojrzewają na powierzchni komórek zrębowych szpiku

Komórki macierzyste są multipotentne i dają początek erytrocytom, granulocytom, monocytom, komórkom tucznym i megakariocytom.

Są samoodnawialne i utrzymują swój stały poziom

Żadne z powyższych

Mechanizm niszczenia komórek bakteryjnych przez makrografi nie jest zależny od tlenu – produkowane są m.in. lizozym oraz defensyny

Komórki NK wykorzystują mechanizm cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał

Monocyty powstają w szpiku i wędrują do krwi, gdzie dojrzewają.

Mechanizm niszczenia komórek bakteryjnych przez makrofagi zależy od tlenu – produkowane są m.in reaktywne związki tlenu i azotu