Fiszki
Biochemia I egzamin Dobryszycki
Test w formie fiszek Biochemia I egzamin Dobryszycki
Ilość pytań: 71
Rozwiązywany: 10817 razy
1. Które z poniższych stwierdzeń na temat wiązań elektrostatycznych są prawdziwe?
a. Wymaga środowiska wodnego
c. Skuteczność oddziaływania zależy od komplementarności
d. Donorem wiązania może być każdy pierwiastek
e. siła jest odwrotnie proporcjonalna do r^2 a energia wiązania odwrotnie proporcjonalna do r
b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.
e. siła jest odwrotnie proporcjonalna do r^2 a energia wiązania odwrotnie proporcjonalna do r
b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.
2. Które z poniższych stwierdzeń na temat wiązania kowalencyjnego są prawdziwe?
i. Tworzone jest przez uwspólnienie pary elektronów dwóch sąsiadujących atomów
d. Podwójne wiązanie C=C jest słabsze od pojedynczego wiązania C-C.
k. Podczas reakcji chemicznych dochodzić może do zrywania wiązań tego rodzaju
h. Jest najsłabszym wiązaniem występującym w związkach biochemicznych.
f. Obecność cząsteczek wody znacząco wzmacnia oddziaływania kowalencyjne.
e. Podczas reakcji chemicznych dochodzi m. in. do zrywania wiązań tego rodzaju.
j. Siła pojedynczego wiązania C-C jest porównywalna do siły wiązania van der Waalsa
g. Podczas reakcji chemicznych dochodzi do zrywania i powstawania tego wiązania
c. W utworzeniu wiązania wielokrotnego uczestniczy więcej niż jedna para elektronów
a. Obecność cząsteczek wody osłabia oddziaływanie kowalencyjne
b. Jest najsilniejszym wiązaniem występującym w związkach biochemicznych.
i. Tworzone jest przez uwspólnienie pary elektronów dwóch sąsiadujących atomów
k. Podczas reakcji chemicznych dochodzić może do zrywania wiązań tego rodzaju
e. Podczas reakcji chemicznych dochodzi m. in. do zrywania wiązań tego rodzaju.
g. Podczas reakcji chemicznych dochodzi do zrywania i powstawania tego wiązania
c. W utworzeniu wiązania wielokrotnego uczestniczy więcej niż jedna para elektronów
a. Obecność cząsteczek wody osłabia oddziaływanie kowalencyjne
b. Jest najsilniejszym wiązaniem występującym w związkach biochemicznych.
3. Które z poniższych stwierdzeń na temat wiązań wodorowych są prawdziwe?
d. Donorem wiązania może być każdy pierwiastek, który posiada H
b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.
a. Wymaga środowiska wodnego.
c. Ma ściśle ukierunkowany charakter.
b. Jest osłabiane w środowisku wodnym.
c. Ma ściśle ukierunkowany charakter.
4. Które z poniższych stwierdzeń odpowiadają pierwszej zasadzie termodynamiki?
d. Zmiana entropii w otoczeniu reakcji jest niezależna od ilości wydzielonego w reakcji ciepła
e. Reakcja może zajść spontanicznie jeśli zmiana energii swobodnej jest ujemna.
b. Energia całkowita układu i jego otoczenia jest stała.
c. Niepolarne cząsteczki wykazują w wodzie tendencje do łączenia się.
a. Energia uwolniona podczas tworzenia wiązań chemicznych musi być wykorzystana do rozerwania innych wiązań lub uwolnienia w postaci ciepła lub też zmagazynowana w jakiejś innej formie.
b. Energia całkowita układu i jego otoczenia jest stała.
a. Energia uwolniona podczas tworzenia wiązań chemicznych musi być wykorzystana do rozerwania innych wiązań lub uwolnienia w postaci ciepła lub też zmagazynowana w jakiejś innej formie.
5. Które z poniższych stwierdzeń odpowiadają drugiej zasadzie termodynamiki?
c. Zmiana entropii w otoczeniu reakcji jest niezależna od ilości wydzielonego w reakcji ciepła.
e. H>0 utrudnia, a S>0 ułatwia zajście reakcji
d. Reakcja może zajść spontanicznie jeśli zmiana energii swobodnej jest ujemna.
b. Całkowita entropia układu i otoczenia zawsze wzrasta.
f. Miejscowemu obniżeniu entropii często towarzyszy uwolnienie ciepła, które zwiększa entropię otoczenia.
a. Niepolarne cząsteczki wykazują w wodzie tendencje do łączenia się.
e. H>0 utrudnia, a S>0 ułatwia zajście reakcji
d. Reakcja może zajść spontanicznie jeśli zmiana energii swobodnej jest ujemna.
b. Całkowita entropia układu i otoczenia zawsze wzrasta.
f. Miejscowemu obniżeniu entropii często towarzyszy uwolnienie ciepła, które zwiększa entropię otoczenia.
6. Termodynamika reakcji katalizowanych enzymatycznie to:
c. ponieważ enzym ingeruje w molekularny mechanizm reakcji zmienia jej stałą równowagi.
b. dodatnia wartość entalpii reakcji (delta H>0) utrudnia, a dodatnia wartość entropii (deltaS>0) ułatwia spontaniczność reakcji
a. ujemna wartość entalpii swobodnej reakcji oznacza, że reakcja zachodzi spontanicznie z dużą szybkością
b. dodatnia wartość entalpii reakcji (delta H>0) utrudnia, a dodatnia wartość entropii (deltaS>0) ułatwia spontaniczność reakcji
7. Wybierz prawidłowe zakończenie następującego zdania: RNA charakteryzuje się tym, że...
d. ... zawiera deoksyrybozę zamiast rybozy.
a. ... może pełnić rolę pośrednika w przepływie informacji genetycznej.
c. ... często zachodzi wewnątrz-łańcuchowe parowanie zasad.
b. ... może być składnikiem rybosomu.
e. ... jest liniowym polimerem.
f. ... jego rdzeń jest zbudowany z powtarzających się jednostek cukrowo-fosforanowych
a. ... może pełnić rolę pośrednika w przepływie informacji genetycznej.
c. ... często zachodzi wewnątrz-łańcuchowe parowanie zasad.
b. ... może być składnikiem rybosomu.
e. ... jest liniowym polimerem.
f. ... jego rdzeń jest zbudowany z powtarzających się jednostek cukrowo-fosforanowych
8. Które zdania dotyczące DNA są prawdziwe:
b. Dwa helikalne łańcuchy polinukleotydowe oplatają wspólną oś. Łańcuch biegną w tym samym kierunku.
a. Średnica helisy wynosi ok. 2 nm
d. Nukleozydy są monomerycznymi jednostkami kwasów nukleinowych
e. Dwuniciowa helisa DNA ulega nieodwracalnemu topnieniu podczas ogrzewania.
c. Rdzeń purynowo-pirymidynowy biegnie na zewnątrz, a cukrowo-fosforanowy jest zwrócony do wnętrza helisy
a. Średnica helisy wynosi ok. 2 nm
1.Które z poniższych stwierdzeń dotyczących helis α w białkach są prawdziwe?
c. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów bocznych.
d. Są stabilizowane przez wiązania peptydowe łańcuchów bocznych
k. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu innego łańcucha.
b. Grupa CO n-tego wiązania peptydowego tworzy wiązania wodorowe z grupą NH wiązania peptydowego n+4 tego samego łańcucha.
j. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu n+4 tego samego łańcucha.
f. Grupa CO n-tego wiązania peptydowego tworzy wiązania wodorowe z grupą NH wiązania peptydowego n+4 innego łańcucha
i. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu n+2 tego samego łańcucha
g. Helisy wyższego rzędu pełnią zwykle w białkach rolę mechaniczną.
l. Występują głównie helisy lewoskrętne.
a. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów głównych.
h. Występują głównie helisy prawoskrętne.
e. Są stabilizowane przez wiązania peptydowe łańcuchów głównych
j. Grupa CO n-tego aminokwasu tworzy wiązania wodorowe z grupą NH aminokwasu n+4 tego samego łańcucha.
g. Helisy wyższego rzędu pełnią zwykle w białkach rolę mechaniczną.
a. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów głównych.
h. Występują głównie helisy prawoskrętne.
2. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących struktury harmonijki β w białkach są prawdziwe?
c. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów głównych. (
a. Podobnie jak helisy α są rozciągnięte.
k. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami jednego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu
b. Podobnie jak helisy α są cylindryczne.
h. Inaczej określa się je strukturą typu wstęga-zwrot-wstęga.
g. Struktury β mogą być tworzone przez wiele łańcuchów.
f. Zwroty β często uczestniczą w oddziaływaniu białek.
d. W strukturze równoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują jednocześnie z odpowiednimi grupami dwóch aminokwasów na sąsiednim łańcuchu.
e. Są stabilizowane przez wiązania wodorowe łańcuchów bocznych.
j. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami drugiego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu.
i. Zwroty β zwykle znajdują się na powierzchni białek.
g. Struktury β mogą być tworzone przez wiele łańcuchów.
f. Zwroty β często uczestniczą w oddziaływaniu białek.
d. W strukturze równoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują jednocześnie z odpowiednimi grupami dwóch aminokwasów na sąsiednim łańcuchu.
j. W strukturze antyrównoległej grupy jednego aminokwasu oddziałują z odpowiednimi grupami drugiego aminokwasu na sąsiednim łańcuchu.
i. Zwroty β zwykle znajdują się na powierzchni białek.
3. Proszę podać skróty jednoliterowe aminokwasów:
Alanina A
Glicyna G
Kwas glutaminowy/glutaminian E
Kwas asparaginowy/asparaginian D
Lizyna K
Tyrozyna Y
Tryptofan W
Izoleucyna I
4. Który z podanych aminokwasów zawiera łańcuch boczny w przewadze naładowany dodatnio w ph7?
lizyna
walina
histydyna
arginina
lizyna
histydyna
arginina
5. Do której z poniższych grup aminokwasów należy glicyna?
zawierające zasadowy łańcuch boczny
zawierające alifatyczny łańcuch boczny
zawierające łańcuch boczny z obecną grupą karboksyamidową
zawierające aromatyczny łańcuch boczny
zawierające w łańcuchu bocznym atom siarki
zawierające alifatyczny łańcuch boczny
6. Który zestaw połączeń aminokwasów z właściwymi typami łańcuchów bocznych jest właściwy:
Lys -kwaśny
Ser - zawiera grupę hydroksylową
Glu - kwaśny
Leu – niepolarny alifatyczny
Trp – nie polarny aromatyczny
Lys - zasadowy
Glu - zasadowy
Cys – zawiera siarkę
Ser - zawiera grupę hydroksylową
Glu - kwaśny
Leu – niepolarny alifatyczny
Trp – nie polarny aromatyczny
Lys - zasadowy
Cys – zawiera siarkę
7. Które z poniższych stwierdzeń definiuje pKa grupy aminowej?
d. Jest to wartość pH w której grupy α-NH2 są całkowicie zdysocjowane.
c. Wartość pH, w której ładunek wypadkowy grupy wynosi 0.
a. Jest to wartość pH w której grupy α-NH2 są całkowicie uprotonowane.
b. Jest to wartość pH w której połowa grup α-NH2 jest uprotonowana.
b. Jest to wartość pH w której połowa grup α-NH2 jest uprotonowana.
8. Które z poniższych stwierdzeń definiuje pKa grupy karboksylowej?
d. Jest to wartość pH w której grupy α-COOH są całkowicie uprotonowane.
b. Jest to wartość pH w której grupa α-NH2 jest całkowicie zdysocjowana.
a. Jest to wartość pH w której połowa grup α-COOH jest uprotonowana.
e. Wartość pH, w której wypadkowy ładunek grupy karboksylowej wynosi 0.
c. Jest to wartość pH w której grupy α-COOH są całkowicie zdysocjowane.
a. Jest to wartość pH w której połowa grup α-COOH jest uprotonowana.
9. Które ze zdań dotyczących mostków disiarczkowych są poprawne?
a. stabilizują głównie strukturę drugorzędową białka, (
b. są wiązaniami kowalencyjnymi, które mogą zostać zniesione przez działanie takich substancji jak: beta-merkaptoetanol, dinitrotroitol, mocznik
c. podczas renaturacji rybonukleazy następuje spontaniczne odtworzenie mostków dwusiarczkowych.
e. powstają wyłącznie pomiędzy osobnymi łańcuchami polipeptydowymi białek wielopodjednostkowych takich jak przeciwciała.
d. powstają przez redukcję grup sulfhydrylowych,
c. podczas renaturacji rybonukleazy następuje spontaniczne odtworzenie mostków dwusiarczkowych.
1.Które z poniższych stwierdzeń dotyczących oczyszczania białek są prawdziwe?
h. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się anionitu.
g. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się kationitu.
d. W technice chromatografii metodą filtracji żelowej, podobnie jak w elektroforezie żelowej, największe białka opuszczają żel jako pierwsze.
a. Dializa jest metodą często używaną do oddzielenia białek od małych cząsteczek.
e. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej poruszają się i wypływają z kolumny najmniejsze białka.
b. Rozpuszczalność większości białek nie zmienia się w stężonych roztworach soli.(
f. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej wypływają z kolumny największe białka.
c. Dializa jest podstawową metodą używaną do rozdziału białek niewiele różniących się wielkością.
i. W procesie oczyszczania białka metodą chromatografii powinowactwa wykorzystuje się zdolność tworzenia przez białko wewnętrznych mostków dwusiarczkowych.
g. Do związania białka o charakterze zasadowym z kolumną do chromatografii jonowymiennej używa się kationitu.
a. Dializa jest metodą często używaną do oddzielenia białek od małych cząsteczek.
f. Podczas chromatografii metodą filtracji żelowej najszybciej wypływają z kolumny największe białka.
2. Proszę wskazać te z poniższych stwierdzeń dotyczących technik biochemicznych wykorzystujących przeciwciała, które są prawdziwe. Wybierz co najmniej jedną odpowiedź.
f. Przeciwciała mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną
b. test ELISA umożliwia zarówno wykrycie antygenu, jak i jego ilościowe oznaczenie.
d. test Western blotting umożliwia wykrycie białek rozdzielonych za pomocą elektroforezy żelowej
c. test ELISA nie może być wykorzystany do wykrycia danego przeciwciała w złożonych mieszaninach (np. we krwi)
a. test ELISA może być wykorzystany do wykrycia danego antygenu w mieszaninach złożonych (np. we krwi)
e. Przeciwciała nie mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną
b. test ELISA umożliwia zarówno wykrycie antygenu, jak i jego ilościowe oznaczenie.
d. test Western blotting umożliwia wykrycie białek rozdzielonych za pomocą elektroforezy żelowej
a. test ELISA może być wykorzystany do wykrycia danego antygenu w mieszaninach złożonych (np. we krwi)
e. Przeciwciała nie mogą być wykorzystane do oczyszczania białek poprzez chromatografię jonowymienną
3. Proszę wskazać te z poniższych stwierdzeń opisujących metodę degradacji Edmana, które są prawdziwe.
f. W środowisku lekko kwaśnym uwalniana jest cykliczna fenylotiohydantoinowa pochodna aminokwasu, po czym koniec peptydowy jest gotowy do kolejnego cyklu reakcji.
h. Wykorzystuje sekwencję odcinania reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu chlorkiem dabsylu,
d. Pozwala ona na poznanie co najwyżej 15 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego końca C
b. Metoda ta pozwala na oznaczenie wyłącznie jednego aminokwasu z końca N polipeptydu, ponieważ uwolnienie znakowanego aminokwasu wymaga hydrolizy wszystkich wiązań peptydowych.
a. Metoda ta wykorzystuje fluorodinitrobenzen jako cząsteczkę znakującą koniec N polipeptydu.
c. Wykorzystuje sekwencyjne odcinanie reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu z fenyloizotiocyjanianem.
e. aminokwasy odcinamy kolejno od C-konca
g. Pozwala na poznanie nie wiecej niż 50 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego C-końca.
f. W środowisku lekko kwaśnym uwalniana jest cykliczna fenylotiohydantoinowa pochodna aminokwasu, po czym koniec peptydowy jest gotowy do kolejnego cyklu reakcji.
c. Wykorzystuje sekwencyjne odcinanie reszt aminokwasowych od końca N, po uprzedniej reakcji polipeptydu z fenyloizotiocyjanianem.
g. Pozwala na poznanie nie wiecej niż 50 reszt aminokwasowych w sekwencji peptydu od jego C-końca.