Fiszki

Kultury tkankowe 5

Test w formie fiszek Test część 5 ze znajomości zagadnienia kultur tkankowych. Kultura tkankowa to tkanka hodowana na podłożu. Tkanki lub luźne komórki z tkanek rozwijają się poza organizmem.
Ilość pytań: 75 Rozwiązywany: 4609 razy
Dlaczego transplantacja jądra komórkowego jest metodą heterologiczną?
ponieważ, wprowadza się jądra takie same jak komórka jajowa dawcy, wobec tego przenosi się tylko materiał genetyczny genomowy, natomiast mitochondrialny DNA pochodzi od dawcy komórki jajowej
ponieważ, wprowadza się jądra różne od komórki jajowej dawcy, wobec tego przenosi się materiał genetyczny genomowy i mitochondrialny DNA
ponieważ, wprowadza się jądra różne od komórki jajowej dawcy, wobec tego przenosi się tylko mitochondrialny DNA, natomiast materiał genetyczny genomowy pochodzi od dawcy komórki jajowej
ponieważ, wprowadza się jądra różne od komórki jajowej dawcy, wobec tego przenosi się tylko materiał genetyczny genomowy, natomiast mitochondrialny DNA pochodzi od dawcy komórki jajowej
ponieważ, wprowadza się jądra różne od komórki jajowej dawcy, wobec tego przenosi się tylko materiał genetyczny genomowy, natomiast mitochondrialny DNA pochodzi od dawcy komórki jajowej
Która metoda nie jest stosowana w klonowaniu zarodkowym:
metoda podziału bliźniaczego
metoda transportu jąder komórkowych
metoda izolacji blastomerów
metoda regeneracji blastomerów
metoda transportu jąder komórkowych
Co to jest T-DNA?
konformacja DNA występująca u wirusów onkogennych
transportujące DNA, biorące udział w procesie translacji białek
część plazmidu Ti kodująca białka ze szlaku cytokinin i auksyn
plazmid z Agrobacterium tumafaciens indukujący zmiany nowotworowe u roślin jednoliściennych
część plazmidu Ti kodująca białka ze szlaku cytokinin i auksyn
Wskaż zdanie prawdziwe:
Komórki zwierzęce równie trudno poddaje się modyfikacji genetycznej niż komórki roślinne.
Komórki zwierzęce łatwiej poddaje się modyfikacji genetycznej niż komórki roślinne.
Komórki zwierzęce trudniej poddaje się modyfikacji genetycznej niż komórki roślinne.
Komórki zwierzęce równie łatwo poddaje się modyfikacji genetycznej niż komórki roślinne.
Komórki zwierzęce trudniej poddaje się modyfikacji genetycznej niż komórki roślinne.
System binarnego klonowania wymaga:
plazmidu Ti (zawierający gen vir) i wektora pomocniczego z T-DNA (bez genu vir).
plazmidu Ti (bez genu vir) i wektora pomocniczego bez T-DNA (zawierający gen vir).
plazmidu Ti (bez genu vir) i plazmidu Ti (zawierający gen vir).
dwóch takich samych plazmidów Ti
plazmidu Ti (bez genu vir) i wektora pomocniczego bez T-DNA (zawierający gen vir).
System wektorów zintegrowanych wymaga:
dwóch wektorów, ale innych jak w systemie binarnym,
dwóch wektorów, takich jak w systemie binarnym
trzech wektorów.
jednego wektora,
trzech wektorów.
Modyfikacja knock-out polega na:
wyłączeniu aktywności nieznanego genu,
usunięciu nieznanego genu.
wyłączeniu aktywności znanego genu,
usunięciu znanego genu,
usunięciu znanego genu,
Do wektorów integrujących przypadkowo należą:
adenowirusy, plazmidy, retrowirusy
AAV, plazmidy, retrowirusy
lentiwirusy, "sztuczna" integraza, adenowirusy
AAV, lentiwirusy, retrowirusy
AAV, lentiwirusy, retrowirusy
W metodzie leczenia polegającej na wprowadzaniu obcych kwasów nukleinowych (tak zwanej terapii genowej), używa się między innymi wektorów retrowirusowych. W poniższych podpunktach wymieniono elementy, jakie może zawierać genom takiego retrowirusa. Proszę wskazać podpunkty, w których znajdują się elementy, które nie są niezbędne, aby można było użyć takiego retrowirusa do wprowadzania pożądanego genu:
miejsce zawierające sekwencję wzmacniającą i umożliwiającą integrację.
geny kapsydu i geny otoczki
miejsce odpowiedzialne za sygnał pozwalający na enkapsulację RNA
geny kodujący białka niezbędne do przechodzenia w fazę eklipsy (utajoną)
geny kapsydu i geny odwrotnej transkryptazy
geny kodujący białka niezbędne do przechodzenia w fazę eklipsy (utajoną)
Poniżej podano kilka stwierdzeń odnoszących się do terapii genowej. Proszę wskazać jedynie te, które są prawdziwe:
terapia genowa dotyczy modyfikacji jedynie komórek somatycznych
terapia genowa dotyczy modyfikacji zarówno komórek somatycznych, jak i płciowych
terapia genowa dotyczy modyfikacji jedynie komórek płciowych
metoda ex vivo polega na podaniu nośnika kwasu nukleinowego do ustroju pacjenta
metoda in vivo polega na wyizolowaniu komórek z organizmu pacjenta, wprowadzeniu do nich terapeutycznego DNA lub RNA i ponownym podaniu ich pacjentowi.
terapia genowa dotyczy modyfikacji jedynie komórek somatycznych
Genotoksyczność można zdefiniować jako niekorzystne konsekwencje wprowadzania materiału genetycznego spowodowane zaburzeniem genotypu przez przypadkową integrację, w niepożądanym miejscu genomu. Jednak nie wszystkie wektory mają jednakową tendencje wywoływania genotoksyczności. Z przedstawionych poniżej wektorów wybierz ten lub te, posiadające niskie ryzyko wywołania genotoksyczności:
lentiwirusy
plazmidy i plazmidy z transposazą (białkiem wiążącym koniec transpozonu)
retrowirusy
adenowirusy
AAV (wirus towarzyszący adenowirusom)
adenowirusy
Antysensowna terapia genowa polega na:
wprowadzeniu genu, którego produkt uśmierca komórki nowotworowe
wymianie uszkodzonego genu na prawidłowy
wprowadzeniu genu, którego produkt hamuje produkcję białek poprzez hybrydyzację z mRNA- hamowanie translacji
wprowadzeniu genów kodujących białka, których komórka nie posiada
transporcie brakującego genu do mitochondrium
wprowadzeniu genu, którego produkt hamuje produkcję białek poprzez hybrydyzację z mRNA- hamowanie translacji
Do technik manipulacji ex vivo w terapii genowej nie należą:
cząsteczki złota, sztuczne ludzkie chromosomy
elektrotranspozony, fosforan wapnia
liposomy, wektory
mikroinjekcja, podanie plazmidowego DNA
mikroinjekcja, podanie plazmidowego DNA
Zaznacz odpowiedź, która nie dotyczy wektorów wirusowych stosowanych w terapii genowej:
wiele wektorów wirusowych może stabilnie integrować posiadany gen do genomu komórek docelowych
wirus może być przenośnikiem wprowadzanego genu
wirus musi zostać uszkodzony aby zniszczyć jego zdolności chorobotwórcze
wykorzystanie wirusów w terapii genowej daje bardzo małą wydajność
wykorzystanie wirusów w terapii genowej daje bardzo małą wydajność
Wektory niegenotoksyczne to:
plazmidy
wektory integrujące przypadkowo
przejściowe nieintegrujące wektory
wektory integrujące specyficznie
wektory integrujące specyficznie
Wskaż poprawną odpowiedź. Adenowirusy:
replikują w jądrze
są wektorami niegenotoksycznymi
to wirusy ssDNA
integrują z genomem gospodarza
replikują w jądrze