Fiszki
molekularna egzamin
Test w formie fiszek
Ilość pytań: 127
Rozwiązywany: 421 razy
Replikacja DNA u procaryota:
gyrazawymaga ATP, odpowiada za superskręty dodaje ujemne zwoje
topoizomeraza I tnie dwie nici, topoizomeraza II tnie jedną nić jest odwrotnie
nie potrzebują ATP gyraza potrzebuje i helikaza do rozplecenia nici
SSB to białka wiążące jednoniciowy DNA, chronią jednoniciowe DNA przed powrotną reasocjacją do dwuniciowego DNA oraz przed degradacją
Jest semikonserwatywna
gyrazawymaga ATP, odpowiada za superskręty dodaje ujemne zwoje
SSB to białka wiążące jednoniciowy DNA, chronią jednoniciowe DNA przed powrotną reasocjacją do dwuniciowego DNA oraz przed degradacją
Jest semikonserwatywna
Miozyna, meromiozyna lekka (LMM) i meromiozyna ciężka (HMM):
LMM tworzy filamenty, brak aktywności ATPazy - i nie łączy się z aktyną
Fragment S1 HMM - jest ATPazą, ale nie jest zbudowana z mikrotubul aktynowych
HMM nie tworzy filamentów
Miozyna może być podzielona przez trypsynę na dwa częściowo funkcjonalne fragmenty: meromiozynę lekką (LMM) i meromiozynę ciężką (HMM). LMM, podobnie jak miozyna, tworzy filamenty, lecz nie ma aktywności ATP-azowej i nie łączy się z aktyną. Natomiast meromiozyna ciężka - HMM - przeciwnie - katalizuje hydrolizę ATP i wiąże się z aktyną lecz nie tworzy filamentów. HMM: S1 lub jeden sufragment o kształcie pałeczki nazwany S2. W rzeczywistości subfragmenty S1 są jednostkami miozyny generującymi siłę mechaniczną. S'2' → szyjka, zawias S'1' → główka z łańcuchami lekkimi (miejsce wiążące aktynę i ATP [aktywność ATPazy]
LMM tworzy filamenty, brak aktywności ATPazy - i nie łączy się z aktyną
Fragment S1 HMM - jest ATPazą, ale nie jest zbudowana z mikrotubul aktynowych
HMM nie tworzy filamentów
Miozyna może być podzielona przez trypsynę na dwa częściowo funkcjonalne fragmenty: meromiozynę lekką (LMM) i meromiozynę ciężką (HMM). LMM, podobnie jak miozyna, tworzy filamenty, lecz nie ma aktywności ATP-azowej i nie łączy się z aktyną. Natomiast meromiozyna ciężka - HMM - przeciwnie - katalizuje hydrolizę ATP i wiąże się z aktyną lecz nie tworzy filamentów. HMM: S1 lub jeden sufragment o kształcie pałeczki nazwany S2. W rzeczywistości subfragmenty S1 są jednostkami miozyny generującymi siłę mechaniczną. S'2' → szyjka, zawias S'1' → główka z łańcuchami lekkimi (miejsce wiążące aktynę i ATP [aktywność ATPazy]
Rzęski u eucaryota, budowa, mechanizm: to w ogóle jest w genomach?
poszczególne pary mikrotubul są trzymane razem przez łączniki zbudowane z dyneiny- Poszczególne dublety mikrotubul połączone są z sąsiednimi dubletami poprzez wiązania neksynowe oraz z otoczką centralną poprzez promienie łączące, więc fałsz chyba
gł. Składnikiem włókien rzęsek komórek eucaryotycznych są mikrofilamenty tubulinowe, które wchodzą w skład podstawowej wiązki włókien zwanej aksodyskiem- na pewno składają się z mikrotubul, ale nie wiem kompletnie czym jest aksodysk, jeśli już to jest coś takiego jak aksonema i to jest kompleks mikrotubul.
ramiona podwłókien A są zbudowane z dyneiny wykazującej aktywność ATPazową- Na każdej podjednostce A występują dwa ramiona dyneiny - wewnętrzne i zewnętrzne, a dyneina zawiera ATPazę, więc chyba prawda.
siła powstająca przez mostki poprzeczne między A i B
ramiona podwłókien A i B przyłączone są do kinezyny
dyneina przyłącza się do A
ramiona podwłókien A są zbudowane z dyneiny wykazującej aktywność ATPazową- Na każdej podjednostce A występują dwa ramiona dyneiny - wewnętrzne i zewnętrzne, a dyneina zawiera ATPazę, więc chyba prawda.
β-galaktozydaza
jest allosterycznie aktywowana przez niemetaboliczny składnik IPTG (izopropylotiogalaktozyd)
jej poziom wzrasta w koordynacji z permeazą galaktozydową i acetylofransferazą tiogalaktozydową
hydrolizuje wiązanie 1,4-β oligosacharydy laktozy i tworzy galaktozę i glukozę
obecna w różnych stężeniach zależnie od źródła węgla używanego do wzrostu
tworzy wiązanie 1,6-β oligosacharydu allolaktozy
jest produkowana z jednostki genu zwanej operonem
jest allosterycznie aktywowana przez niemetaboliczny składnik IPTG (izopropylotiogalaktozyd)
jej poziom wzrasta w koordynacji z permeazą galaktozydową i acetylofransferazą tiogalaktozydową
hydrolizuje wiązanie 1,4-β oligosacharydy laktozy i tworzy galaktozę i glukozę
obecna w różnych stężeniach zależnie od źródła węgla używanego do wzrostu
jest produkowana z jednostki genu zwanej operonem
Bakteriofag λ w fazie litycznej:
tworzą produkty genów N i Q, które działają jako białka regulacji pozytywnej, prowadzące sekwencyjną λ- kodującego białka
niosą programowaną syntezę białek potrzebnych do replikacji genów i produkcji ich strukturalnych komponentów
syntetyzuje 3 rożne klasy mRNA, które są wyznaczane poprzez czas po infekcji ich pojawienia
N i Q zapobiegają końcu transkrypcji
N powoduje produkcję białka niezbędnego do replikacji DNA faga i rekombinacji
Q potrzebne, gdy są transkrybowane geny białka główki i ogonka wirusa oraz białka konieczne do lizy komórki gospodarza
tworzą produkty genów N i Q, które działają jako białka regulacji pozytywnej, prowadzące sekwencyjną λ- kodującego białka
tworzą produkty genów N i Q, które działają jako białka regulacji pozytywnej, prowadzące sekwencyjną λ- kodującego białka
niosą programowaną syntezę białek potrzebnych do replikacji genów i produkcji ich strukturalnych komponentów
syntetyzuje 3 rożne klasy mRNA, które są wyznaczane poprzez czas po infekcji ich pojawienia
N i Q zapobiegają końcu transkrypcji
Q potrzebne, gdy są transkrybowane geny białka główki i ogonka wirusa oraz białka konieczne do lizy komórki gospodarza
Metody stosowane w inżynierii genetycznej?
RLFP
Klonowanie DNA -- dogodnymi wektorami do klonowania są bakteriofagi i plazmidy
Southern - wykrywanie DNA
Kosmidy
Yac-i - jeśli chodzi o sztuczne chromosomy drożdży (YAC) - są to wektory, w które wprowadza się duże fragmenty DNA. Głównymi składnikami są ARS, centromer i telomery S.cerevisiae.
Biblioteki genomowe
RLFP
Klonowanie DNA -- dogodnymi wektorami do klonowania są bakteriofagi i plazmidy
Southern - wykrywanie DNA
Kosmidy
Yac-i - jeśli chodzi o sztuczne chromosomy drożdży (YAC) - są to wektory, w które wprowadza się duże fragmenty DNA. Głównymi składnikami są ARS, centromer i telomery S.cerevisiae.
Co wchodzi w skład promotora u Procaryota?
kaseta Hognessa (=kaseta TATA - u eukariota)
rejon –35
kaseta Pribnowa (5'-TATAAT-3', inaczej sekwencja pribnowa)
kaseta CAAT u eukariota
sekwencja zawierająca wiele reszt purynowych... to do inicjacji translacji, promotory są przy inicjacji transkrypcji
rejon –35
kaseta Pribnowa (5'-TATAAT-3', inaczej sekwencja pribnowa)
Co to jest inteina?
Zewnetrzny fragment bialka dodawany do innych bialek przez ligaze bialkowa.
Zewnetrzny fragment bialka laczony kowalalencyjnie z lipidami tworzacymi blony. TEST 11
Wewnetrzny fragment bialka usuwany po translacji z jednoczesnym polaczeniem fragmentów go otaczajacych.
Zewnetrzny lub wewnetrzny fragment bialka usuwany przez ciecie proteolityczne prowadzące do powstania aktywnego bialka.
Wewnetrzny fragment bialka usuwany po translacji z jednoczesnym polaczeniem fragmentów go otaczajacych.
Które z podanych poniżej informacji są prawdziwe w odniesieniu do wycinania intein? 413
Inteina jest usuwana bezpośrednio po zakończeniu transkrypcji, czemu towarzyszy łączenie zewnętrznych segmentów, t.j ekstein. (po zakończeniu translacji, a nie transkrypcji)
Większość intein zidentyfikowano w białkach wyższych eukariotów. (większość u bakterii i archeonów, a niektóre u niższych eukariotów)
po wycięciu inteiny, eksteiny łączone są przez specyficzną ligazę białkową
Wycinanie intein jest odpowiednikiem wycinania intronów z pre-mRNA. (ale warto dodać że jest białkowym odpowiednikiem)
Inteina to zewnętrzny lub wewnętrzny fragment białka usuwany przez cięcie proteolityczne prowadzące do powstania aktywnego białka. INTEINY TO WYSTĘPUJĄCE WEWNĄTRZ BIAŁKASEGMENTY.
Niektóre z intein są specyficznymi endonukleazami zdolnymi do usuwania specyficznej sekwencji DNA w allelu który nie zawiera sekwencji kodującej inteinę. (JAK BĘDZIE PRZECINANIA TO TEŻ DOBRZE )
Wycinanie intein jest odpowiednikiem wycinania intronów z pre-mRNA. (ale warto dodać że jest białkowym odpowiednikiem)
Niektóre z intein są specyficznymi endonukleazami zdolnymi do usuwania specyficznej sekwencji DNA w allelu który nie zawiera sekwencji kodującej inteinę. (JAK BĘDZIE PRZECINANIA TO TEŻ DOBRZE )
Która z definicji jest prawdziwym opisem metylacji DNA de novo
Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowych do DNA w nowym miejscu, prowadzące do zmiany wzoru metylacji genomu.
Metylacja DNA de novo skutkuje przyłączeniem grupy metylowanej do reszty G(guaniny) (ma być C-cytozyny!)
Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowanych do promotorów, aktywujące ekspresję genów. do nowo zsyntetyzowanej nici DNA w ms komplementarnych – to zachowawcza
Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowanych do DNA, w miejscach komplementarnych do miejsc metylowanych w nici rodzicielskiej. – to zachowawcza
Metylacja DNA de novo to u myszy proces metylacji zależny od metylotransferaz DNA kodowanych przez geny Dnmt3a i Dnmt3b. (Dntm3a i Dntm3b są homologiczne do Dntm1)
Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowych do DNA w nowym miejscu, prowadzące do zmiany wzoru metylacji genomu.
Metylacja DNA de novo to u myszy proces metylacji zależny od metylotransferaz DNA kodowanych przez geny Dnmt3a i Dnmt3b. (Dntm3a i Dntm3b są homologiczne do Dntm1)
Którą z niżej wymienionych technik stosuje się do określenia ruchu białek w jądrze?
Przywracanie fluorescencji po fotowygaszaniu (FRAP)
Przywracanie fluorescencji po fotowygaszaniu (FRAP)
jaka jest funkcja jąderka?
jest miejscem syntezy i obróbki cząsteczek rRNA
jest miejscem syntezy i obróbki cząsteczek rRNA
Co to jest matriks jądrowa?
złożona sieć włókien zbudowanych z białek i RNA, tworząca substrukturę jądra
złożona sieć włókien zbudowanych z białek i RNA, tworząca substrukturę jądra
Telomerazy:
odwrotna transkryptaza 5’🡪3’
syntezuje nić bogatą w G
Telomerazy:
syntezuje nić bogatą w G
+ wymaga matrycy
odwrotna transkryptaza 5’🡪3’
syntezuje nic w kierunku 5’🡪3’
odwrotna transkryptaza 5’🡪3’
syntezuje nić bogatą w G
Telomerazy:
+ wymaga matrycy
odwrotna transkryptaza 5’🡪3’
syntezuje nic w kierunku 5’🡪3’
Histony
replikacja eukariotycznego chromosomu to kilka widełek
silnie zasadowe białka, ładunek ‘+’
mRNA histonowe ulega adenylacji
H1 rdzeń nukleosomu
białka aktywatorami transkrypcji podjednostek
geny kodujące histony wielokrotnie powtórzone
140 par zasad DNA otacza 8 białek histonowych(200 par zasad i ten oktamer histonowy)
histony nie maja intronów
białka kodowane przez pojedyncze kopie genów
histony wiążą się z nicią wiodącą
białka histonowe H1, H2A, H2B, H3, H4(z czego H1 oddziałuje częściowo z DNA łącznikowym)
białka kodowane przez pojedyncze kopie genów
replikacja eukariotycznego chromosomu to kilka widełek
silnie zasadowe białka, ładunek ‘+’
geny kodujące histony wielokrotnie powtórzone
białka kodowane przez pojedyncze kopie genów
histony wiążą się z nicią wiodącą
białka histonowe H1, H2A, H2B, H3, H4(z czego H1 oddziałuje częściowo z DNA łącznikowym)
białka kodowane przez pojedyncze kopie genów
Operon arabinozowy
może syntezować arabinozę przy wykorzystaniu białek powstałych z białek struktury
konstutywna synteza białka C
cAMP-CAP i arabiznoza może przeprowadzać transkrypcje genów struktury, nieznacznie obniżają szybkość
w obecności cAMP-CAP i arabinozy nie da się zapętlić
konstutywna synteza białka C
w obecności cAMP-CAP i arabinozy nie da się zapętlić
eriofag λ
zostaje uwolnione z chromosomu bakteryjnego z kompleksu rexDNA
białko cro wiąże się do or3 i wtedy hamuje represor (gen cL)
gdy nic nie atakuje, zmienia tow fazie lizogenicznej jest on obecny z uwagi na represor, który ulega autoregulacji
syntetyzuje tylko represor λ w bakterii lizogenicznych
białko cro związane z or1 to hamuje syntezę represora
profag (DNA) jest także lizogenicznej, gdy nie aktywuje zmiany bo represor λ …
ssDNA = recA oddziałuje z nim także represor λ
zostaje uwolnione z chromosomu bakteryjnego z kompleksu rexDNA
białko cro wiąże się do or3 i wtedy hamuje represor (gen cL)
gdy nic nie atakuje, zmienia tow fazie lizogenicznej jest on obecny z uwagi na represor, który ulega autoregulacji
syntetyzuje tylko represor λ w bakterii lizogenicznych
profag (DNA) jest także lizogenicznej, gdy nie aktywuje zmiany bo represor λ …
ssDNA = recA oddziałuje z nim także represor λ
Bialko C operonu ara
wiąże z araO1 hamując transkrypcję genu
wiąże się specyficznie z DNA w obecności arabinozy
wiąże araO2 aktywując geny struktury
w obecności cAMP-CAP geny struktury operonu i związanie arabinozowego do araO1 i araI
powoduje wypętlenie, gdy zwiąże się z araO2 i araI
wiąże z araO1 hamując transkrypcję genu
w obecności cAMP-CAP geny struktury operonu i związanie arabinozowego do araO1 i araI
powoduje wypętlenie, gdy zwiąże się z araO2 i araI
Kompleks cAMP-CAP
w operonie ora wpływa na geny struktury
po jego związaniu do atenuatora trp może być transkrypcja genów struktury (nie wiąże się do miejsc atenuatora)
chroni miejsca -48 do -5
represor transkrypcji (aktywator)
w obecności arabinozy wpływa na geny struktury
chroni przez DNAza -87 do -47
w operonie ora wpływa na geny struktury
w obecności arabinozy wpływa na geny struktury
chroni przez DNAza -87 do -47
Polimeraza DNA III
Wymagana w replikacji
Posiada aktywność nukleazową 3-5
Tworzy najwięcej DNA podczas replikacji ( no ogólnie ona jest głównym enzymem replikacyjnym więc pewnie tworzy najwięcej, ale nie jestem pewna)
Potrzebuje primera i matrycy
Wymagana w replikacji
Posiada aktywność nukleazową 3-5
Tworzy najwięcej DNA podczas replikacji ( no ogólnie ona jest głównym enzymem replikacyjnym więc pewnie tworzy najwięcej, ale nie jestem pewna)
Potrzebuje primera i matrycy