61. Które z podanych poniżej informacji są prawdziwe w odniesieniu do eksperymentu
pirosekwencjonowania DNA?
a) sekwencjonowanie tą metodą wymaga otrzymania ssDNA
c) podczas pirosekwencjonowania sekwencja jest odczytywana na podstawie informacji o wbudowaniu kolejnych dideoksynukleotydów.
b) pojedynczy eksperyment pirosekwencjonowania pozwala na poznanie dłuższej sekwencji niż w metodzie Sangera / jednorazowo sekwencjonuje się odcinki DNA dłuższe niż przy zastosowaniu metody Sangera.
d) podczas pirosekwencjonowania długość emisji światła (chemiluminescencji) rejestrowana po inkubacji z kolejnym dNTP, zależy od ilości uwolnionych cząsteczek pirofosforanu, a więc od ilości wbudowanych reszt.
e) jednoczesne równoległe pirosekwencjonowanie wielu fragmentów DNA jest wykonywane po PCR w emulsji, PCR jest przeprowadzane niezależnie dla każdego fragmentu, jednak z użyciem różnych starterów.
f) ciąg identycznych zasad daje sygnał silniejszy.
a) sekwencjonowanie tą metodą wymaga otrzymania ssDNA
d) podczas pirosekwencjonowania długość emisji światła (chemiluminescencji) rejestrowana po inkubacji z kolejnym dNTP, zależy od ilości uwolnionych cząsteczek pirofosforanu, a więc od ilości wbudowanych reszt.
f) ciąg identycznych zasad daje sygnał silniejszy.
62. Wektor będący pochodną faga lambda (lambda EMBL4; replacement vector)
poddano trawieniu enzymem EcoRI, a następnie powstałe produkty rozdzielono
elektroforetycznie. Otrzymane w ten sposób “ramiona” wektora poddano ligacji z
fragmentami DNA o końcach EcoRI i długości około 20 kb. Po ligacji upakowano fagi in
vitro i infekowano nimi bakterie. Analizie poddano DNA wszystkich powstałych łysinek i
zidentyfikowano takie, które zawierały:
b) DNA rekombinowanego wektora zawierającego fragmenty DNA o długości ok. 20 kb.
c) DNA rekombinowanego wektora zawierającego fragmenty DNA o długości ok. 40 kb.
a) DNA wektora, który uległ religacji.
e) brak łysinek ponieważ sekwencja była za długa.
d) DNA całego genomu faga .
b) DNA rekombinowanego wektora zawierającego fragmenty DNA o długości ok. 20 kb.
63. W pewnym laboratorium prowadzono badania, których celem było scharakteryzowanie
aktywatora transkrypcji genu glukokinazy wątrobowej. W tym celu korzystając z odpowiedniej
biblioteki sklonowano gen, z wysokim prawdopodobieństwem kodujący ten aktywator. W celu
eksperymentalnego potwierdzenia, że otrzymany DNA rzeczywiście koduje aktywator posłużono
się testem zilustrowanym na przedstawionym poniżej schemacie. W teście tym wykorzystano dwa
plazmidy - jeden z nich zawierał gen kodujący aktywator, drugi gen reporterowy. Plazmidami tymi
transfekowano odpowiednie komórki.
Które z poniższych twierdzeń są prawdziwe w odniesieniu do testu zilustrowanego na schemacie:
c) pojawienie się transkryptów genu reporterowego w komórce zależy od oddziaływania produktu sklonowanego genu z elementem regulatorowym, kontrolującym transkrypcję genu reporterowego
e) żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe
b) plazmid oznaczony numerem 2 zawiera gen reporterowy, a plazmid oznaczony numerem 1 gen kodujący aktywator.
a) plazmid oznaczony numerem 1 zawiera gen reporterowy, a plazmid oznaczony numerem 2 gen kodujący aktywator.
d) element regulatorowy, obecny w plazmidzie z genem reporterowym, to sekwencja specyficznie wiążąca produkt genu reporterowego
c) pojawienie się transkryptów genu reporterowego w komórce zależy od oddziaływania produktu sklonowanego genu z elementem regulatorowym, kontrolującym transkrypcję genu reporterowego
b) plazmid oznaczony numerem 2 zawiera gen reporterowy, a plazmid oznaczony numerem 1 gen kodujący aktywator.
64. Jednym z etapów eksperymentu zmierzającego do izolacji nieznanego czynnika transkrypcji
(represora XYZ) była chromatografia jonowymienna. W celu identyfikacji frakcji zawierających ten
czynnik posłużono się techniką odcisku stopy z wykorzystaniem DNazy I (ang. Dnase I footprinting).
Jako sondę użyto znakowany radioizotopowo fragment DNA zawierający sekwencje elementu
regulatorowego specyficznie oddziałującego z represorem XYZ. Na rysunku poniżej przedstawiono
wyniki analizy autoradiograficznej żelu poliakrylamidowego otrzymanego po wykonaniu DNase I
footprinting dla 22 frakcji (od 1 do 22) jakie otrzymano po chromatografii. Na autoradiogramie
widoczne są też inne kontrolne/ pomocnicze ślady. Na podstawie analizy autoradiogramu można
przypuszczać, że:
c) ślad oznaczony literą O odpowiada preparatowi naniesionemu na kolumnę jonowymienną, czyli poddawanemu na niej rozdziałowi
e) ślad oznaczony literami FT to ślad kontrolny, który z całą pewnością nie zwiera represora XYZ
b) represor jest z całą pewnością obecny we frakcjach od 9 do 12
a) we frakcji 18 obecny jest represor XYZ
d) ślad oznaczony literą NE odpowiada preparatowi naniesionemu na kolumnę jonowymienną, czyli poddawanemu na niej rozdziałowi
b) represor jest z całą pewnością obecny we frakcjach od 9 do 12
65. Kolejne zdjęcie żelu: brak tekstu zadania więc nie wiadomo jaka ma być odpowiedź
66. W celu wyznaczenia sekwencji 5’ końca transkryptu można posłużyć się metodą RACE.
Kluczowym etapem RACE jest synteza polinukleotydu komplementarnego do transkryptu.
Spośród enzymów/ odczynników podanych poniżej proszę wybrać te, które mogą być wtym celu
użyteczne:
d) fragment Klenowa polimerazy DNA I
b) odwrotna transkryptaza
a) starter oligo (T)
c) NTP
e) krótki oligonukleotyd komplementarny do sekwencji genu kodującego transkrypt
b) odwrotna transkryptaza
e) krótki oligonukleotyd komplementarny do sekwencji genu kodującego transkrypt
67. Produkty PCR, otrzymane przy pomocy polimerazy Taq zazwyczaj zawierają na
swoich 5’ koncach niesparowane reszty A. Fakt ten można wykorzystać do klonowania
tych produktów przy pomocy zlinearyzowanego, tzn. występującego w formie liniowej
cząsteczki ds DNA, wektora plazmidowego posiadajacego na 3’ końcach komplementarne
do produktu PCR reszty. Wektor w formie bezpośrednio nadającej się do ligacji z
produktami PCR można otrzymac w laboratorium. W tym celu wektor plazmidowy jest
trawiony w obrębie sekwencji polilinkerowej przez enzym restrykcyjny, którego produkty
mają końce tępe. Spośród podanych poniżej enzymów/ odczynników prosze wybrać te,
które pozwolą otrzymać, z tak przygotowanego wektora, wektor w formie nadającej się do
klonowania zdefiniowanych powyżej produktów PCR:
c) polimeraza Taq
b) dTTP
d) dideoksy TTP
a) terminalna transferaza
e) polimeraza Vent
c) polimeraza Taq
b) dTTP
68. Indukowane przez wirusa wyciszanie genów (virus induced gene silencing VIGS) to technika:
c) która pozwala określić funkcje genu na podstawie skutków/ zmian jakie powoduje degradacja jego transkryptu
b) której kluczowym elementem jest wektor będący pochodną wirusa gemini zawierający gen roślinny, którego funkcja jest badana
e) w której wykorzystuje się naturalny mechanizm obronny komórek roślinnych przed i nfekcją wirusową- skutkujący degradacją genomu wirusa.
a) którą stosuje się przede wszystkim do badania funkcji genów wirusów roślinnych
d) w której wykorzystuje się naturalna zdolność/ skłonność wirusów gemini do rearanżacji i delecji
c) która pozwala określić funkcje genu na podstawie skutków/ zmian jakie powoduje degradacja jego transkryptu
b) której kluczowym elementem jest wektor będący pochodną wirusa gemini zawierający gen roślinny, którego funkcja jest badana
69. W analizie Southern (ang. Southern hybridization) fragment sekwencji genu aktyny z drożdży
został użyty jako sonda do analizy fragmentów powstałych w wyniku trawienia EcoRI DNA
genomowego z D. stramonium. Na autoradiogramie zaobserwowano jedno pasmo odpowiadające
cząsteczkom DNA o długości 4 kb. Oznacza to, że:
b) gen aktyny D. stramonium jest takiej samej wielkości jak gen drożdżowy
c) w preparacie DNA D. stramonium były obecne sekwencje DNA w znacznej mierze podobne do sekwencji sondy
e) gen aktyny D. stramonium posiada identyczną sekwencję jak gen drożdżowy
a) gen aktyny D. stramonium ma długość 4 kb
d) gen aktyny D. stramonium jest obecny w 4 kopiach w genomie.
c) w preparacie DNA D. stramonium były obecne sekwencje DNA w znacznej mierze podobne do sekwencji sondy
70. Rysunek wektora (chyba Shuttle Vector). Co jest charakterystyczne tylko dla drożdży?
a) ura3
e) polilinker
b) ars
d) ampR
c) ori
a) ura3
b) ars
71. Poniżej podany jest schemat wektora. Korzystając z zawartych w schemacie informacji proszę
wybrać te z cech/ charakterystyk, które są prawdziwe:
b) Wektor jest kosmidem
e) korzystając z tego wektora można otrzymać ssDNA
a) Wektor posiada gen markerowy, który może być użyty do selekcji trans formantów w komórkach drożdżowych (nie posiada genów markerowych)
c) Korzystając z wektora można otrzymać produkty, które posłużyć mogą do otrzymania dsRNA
d) wektor pozwala na badanie aktywności promotorów eukariotycznych w komórkach
e) korzystając z tego wektora można otrzymać ssDNA
72. Charakterystyka wektora pBluescript II KS
e) zawiera polilinker
a) wektor może być użyty do przygotowania biblioteki genomowej
b) zawiera geny markerowe
c) może replikować w komórkach bakteryjnych w sposób charakterystyczny dla plazmidów
d) zawiera COS
e) zawiera polilinker
b) zawiera geny markerowe
c) może replikować w komórkach bakteryjnych w sposób charakterystyczny dla plazmidów
73. Charakterystyka wektora pBluescript II KS(+/‐):
c) jest fagemidem
f) można pozyskiwać jego większe ilości hodując w bakterii
b) zawiera gen markerowy
e) może być używany do badania promotorów prokariotycznych w komórkach eukariotycznych
a) może być używany do transkrypcji in vitro przy użyciu polimeraz fagowych
d) może być używany do wklonowywania insertów ssDNA
c) jest fagemidem
f) można pozyskiwać jego większe ilości hodując w bakterii
b) zawiera gen markerowy
a) może być używany do transkrypcji in vitro przy użyciu polimeraz fagowych
74. Które ze zdań dotyczących Nukleazy SI są poprawne?
a) może być użyta do lokalizacji sekwencji intronowych
b) może degradować (ss)DNA i (ss)RNA i powstają produkty posiadające sekwencje P‐5’
e)używana do odtrawiania fragmentów kw.nukleinowych ,które maja forme pojedynczej nici
d) jest egzonukleazą
c) DNA:DNA, RNA:RNA i DNA:RNA są odporne na działanie tego enzymu
a) może być użyta do lokalizacji sekwencji intronowych
b) może degradować (ss)DNA i (ss)RNA i powstają produkty posiadające sekwencje P‐5’
e)używana do odtrawiania fragmentów kw.nukleinowych ,które maja forme pojedynczej nici
75. Który ze zwiazków może być użyty jako substrat do enzymatycznego znakowania
izotopem P32 fragmentu DNA o końcach tępych?
b) ATP znakowany w pozycji alfa
d) [gamma‐P32] ‐ATP
e) a‐P32]‐dATP
c) dGTP znakowany w pozycji alfa
a)dATP znakowany P32 w pozcji g
d) [gamma‐P32] ‐ATP
e) a‐P32]‐dATP
c) dGTP znakowany w pozycji alfa
76.Ktore z podanych niżej związków mogą być wykorzystane do znakowania fragmentu
DNA przy wykorzystaniu kinazy polinukleotydowej:
C) dGTP , znakowany w pozycji alfa lub gamma
B) ATP , znakowany w pozycji alfa
D) [gamma-32P]-ATP
A) dATP, znakowany 32P w pozycji gamma
E) [alfa-32P]-dATP
D) [gamma-32P]-ATP
77. Dwie próbki kompetentnych komórek E. coli poddano transformacji wektorem /
plazmidem zawierającym gen AmpR (oporność na ampicylinę). Do pierwszej próbki
dodano niewielką ilość pożywki i wylano na podłoże. Do drugiej również dodano niewielką
ilość pożywki i wylano na podłoże bez antybiotyku, inkubowano przez 30 min w 37’C, a
później na antybiotyk. Jakie zanotowano obserwacje:
a) szalka z próbką I:300 klonów i szalka z próbka II :300 klonów
c) szalka z próbką I:30 klonów i szalka z próbka II :400 klonów
d)I:0 klonów i szalka z próbka II :300 klonów
e) szalka z próbką I:3000 klonów i szalka z próbka II :30 klonów
b) szalka z próbką I:300 klonów i szalka z próbka II :25 klonów
c) szalka z próbką I:30 klonów i szalka z próbka II :400 klonów
78. Dla elektroforezy nie jest prawdą:
e) cząsteczki o długości 302 i 303 pz mogą być rozdzielane
b) cząsteczki DNA obdarzone ładunkiem ujemnym wędrują do elektrody dodatniej
c) mieszanina fragmentów DNA jest rozdzielana tym efektywniej im krótsze są fragmenty
d) małe cząsteczki Dna wędrują najczęściej szybciej niż większe
a) superzwinięte cząsteczki DNA wędrują szybciej niż liniowe
c) mieszanina fragmentów DNA jest rozdzielana tym efektywniej im krótsze są fragmenty
79. Enzym restrykcyjny ClaI rozpoznaje sekwencje ATˇCGAT i trawi wiązanie fosfodiestrowe
pomiędzy resztami T i C. Enzym restrykcyjny TaqI rozpoznaje sekwencje TˇCGA:
e) dowolne fragmenty powstałe po ligowaniu produktu trawienia ClaI i TaqI mogą być trawione TaqI
d) dowolne fragmenty powstałe po trawieniu ClaI i TaqI mogą być ligowane i następnie trawione ClaI
c) Cla I i Taq I są izoschizomerami
krótsze fragmenty DNA generowane przez enzym sa końcami komplementarnymi, fragmenty powstałe po trawieniu enzymami są w całości komplementarne
b) fragmenty powstałe po trawieniu enzymami są tylko w części komplementarne
e) dowolne fragmenty powstałe po ligowaniu produktu trawienia ClaI i TaqI mogą być trawione TaqI
krótsze fragmenty DNA generowane przez enzym sa końcami komplementarnymi, fragmenty powstałe po trawieniu enzymami są w całości komplementarne
80. Może być użyty jako substrat do radioaktywnego znakowania fragmentu DNA przy
wykorzystaniu fragmentu Klenowa polimerazy I DNA: