Fiszki
ICE
Test w formie fiszek
Ilość pytań: 391
Rozwiązywany: 3076 razy
Bronchoskopia u osoby z podejrzeniem raka płuca:
1) jest jednym z podstawowych badań;
2) powinna dotyczyć wyłącznie zmian położonych obwodowo;
3) może być połączona z pobraniem materiału tkankowego do badania histologicznego;
4) umożliwia pobranie materiału do badania cytologicznego;
5) może być wykonana wyłącznie u osób z prawidłowymi wskaźnikami wydolności oddechowej.
Prawidłowa odpowiedź to:
E. wszystkie wymienione.
C. 2,4,5.
D. 1,2,5.
B. 1,3,4.
A. 1,2.
B. 1,3,4.
72-letni pacjent ma kołatanie serca od 3 dni, odczuwa ból w klatce piersiowej i duszność. Nigdy wcześniej nie leczył się kardiologicznie. HR 150/min, RR 100/60 mmHg, SaO2 96% przy tlenoterapii z przepływem O2 10 L/min. W badaniu przedmiotowym trzeszczenia u podstaw obu płuc. EKG (jak w załączeniu). Wskaż optymalne leczenie poza podaniem heparyny:
E. kardiowersja elektryczna.
B. amiodaron 300 mg iv w ciągu 60 minut, a następnie amiodaron 900 mg iv we wlewie 24-godzinnym.
A. manewry pobudzające nerw błędny, ewentualnie adenozyna 6 mg iv w bolusie.
D. propafenon 2 mg/kg przez 10 min.
C. bisoprolol 5 mg iv.
E. kardiowersja elektryczna.
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących pourazowych krwiaków namózgowych nie jest prawdziwe?
B. krwiak podtwardówkowy to nagromadzenie krwi między oponą twardą a pajęczą.
D. źródłem krwiaka nadtwardówkowego są najczęściej uszkodzone tętnice oponowe - szczególnie tętnica oponowa środkowa.
C. źródłem krwiaka podtwardówkowego są najczęściej uszkodzone żyły mostowe (łączące powierzchnię kory mózgu z zatokami żylnymi opony twardej).
A. krwiak nadtwardówkowy to nagromadzenie krwi między kością czaszki a oponą twardą.
E. po stronie krwiaka nadtwardówkowego można stwierdzić niedowład połowiczy oraz poszerzenie źrenicy.
E. po stronie krwiaka nadtwardówkowego można stwierdzić niedowład połowiczy oraz poszerzenie źrenicy.
24-letni mężczyzna został przywieziony do szpitalnego oddziału ratunkowego z powodu śpiączki. W badaniu fizykalnym stwierdza się niskie ciśnienie tętnicze i tachykardię a w badaniach laboratoryjnych: glukozę w osoczu krwi 432 mg/dl, pH 7,1, HCO - 9 mmol/l, Na 141 mmol/l, K 6,1 mmol/l, kreatyninę w surowicy krwi 106 µmol/l (1,2 mg/dl). Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie?
D. marskość wątroby.
B. przewlekła choroba nerek.
C. kwasica ketonowa.
A. ostre uszkodzenie nerek.
E. zatrucie potasem.
C. kwasica ketonowa.
68-letni chory zgłasza się do lekarza z powodu kaszlu występującego od 2 miesięcy. Pacjent pali jedną paczkę papierosów dziennie od 50 lat. W badaniu fizykalnym nie stwierdza się żadnych nieprawidłowości. Jaki powinien być kolejny krok diagnostyczny?
A. pacjent ten nie wymaga dalszej diagnostyki.
D. rezonans magnetyczny klatki piersiowej.
E. RTG klatki piersiowej.
B. spirometria.
C. bronchoskopia.
E. RTG klatki piersiowej.
Zespół żyły głównej górnej:
E. prawdziwe są odpowiedzi A, B i C.
C. jest przeciwwskazaniem do stosowania kortykosteroidów.
A. najczęściej występuje w przebiegu raka płuca.
B. może być związany z zakrzepicą naczynia.
D. prawdziwe są odpowiedzi A i B.
D. prawdziwe są odpowiedzi A i B.
U 48-letniego mężczyzny zawał serca z uniesieniem odcinka ST ściany dolnej (STEMI) można rozpoznać w przypadku wystąpienia typowych dolegliwości bólowych w klatce piersiowej oraz przetrwałego uniesienia odcinka ST w punkcie J o ≥ 0,1 mV w odprowadzeniach:
B. V3-V5.
E. Vr3-Vr4.
A. V1-V3.
C. III, aVF.
D. I, aVL.
C. III, aVF.
44-letnia kobieta zgłasza się do lekarza z powodu sztywności porannej w dłoniach, która występuje od kilku miesięcy. Sztywność ta trwa zwykle powyżej jednej godziny. Jaka jest najbardziej prawdopodobna przyczyna tych objawów?
E. zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa.
D. łuszczyca.
B. reumatoidalne zapalenie stawów.
A. choroba zwyrodnieniowa stawów.
C. dna moczanowa.
B. reumatoidalne zapalenie stawów.
Jednoczesne przedłużenie czasu protrombinowego (PT) i czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) jest charakterystyczne dla:
E. niedoboru czynnika VII.
C. defektu tzw. wspólnej drogi krzepnięcia - (czynnik X, V, II, fibrynogen).
A. niedoboru czynnika VIII.
D. hemofilii A.
B. niedoboru czynnika XIII.
C. defektu tzw. wspólnej drogi krzepnięcia - (czynnik X, V, II, fibrynogen).
Przyczyną izolowanego nadciśnienia tętniczego nie jest:
A. nadczynność tarczycy.
E. zwiększona sztywność aorty u osób starszych.
B. zwężenie zastawki aortalnej.
C. niedokrwistość.
D. przetoka tętniczo-żylna.
B. zwężenie zastawki aortalnej.
Jakich korekt najczęściej wymaga dawkowanie insuliny u chorego na cukrzycę typu 1 wraz z postępem przewlekłej choroby nerek do schyłkowej choroby nerek?
C. dawkowanie insuliny nie wymaga zmiany.
D. należy zwiększać dawkę insuliny krótko działającej a zmniejszać dawkę insuliny długo działającej.
B. należy zmniejszać dawki insuliny.
A. należy zwiększać dawki insuliny.
E. należy zwiększać dawkę insuliny długo działającej a zmniejszać dawkę insuliny krótko działającej.
B. należy zmniejszać dawki insuliny.
40-letnia pacjentka ze świeżo rozpoznanym nadciśnieniem tętniczym, leczona od 2 miesięcy amlodypiną oraz indapamidem zgłosiła się na wizytę kontrolną. Ciśnienie tętnicze 120/80 mmHg. W wywiadzie chora podaje, że czuje się osłabiona oraz niepokoi ją, że ostatnio oddaje stolec 1x/tydzień. W pierwszej kolejności należy zalecić:
E. usg jamy brzusznej.
D. kolonoskopię.
B. oznaczenie stężenia K+.
C. oznaczenie krwi utajonej w stolcu.
A. dietę bogatoresztkową i uspokoić chorą.
B. oznaczenie stężenia K+.
Który z wymienionych objawów nie należy do zespołu Zollinger-Ellisona?
E. wysokie stężenie gastryny we krwi.
A. mnogie owrzodzenia żołądka i dwunastnicy.
D. obniżone stężenie wapnia we krwi (niedoczynność przytarczyc).
B. nadżerkowe zapalenie przełyku.
C. biegunka tłuszczowa.
D. obniżone stężenie wapnia we krwi (niedoczynność przytarczyc).
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące stosowania pętlowych leków moczopędnych u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w przewlekłej chorobie nerek:
B. stosowanie dużych dawek pętlowych leków moczopędnych może spowodować odwodnienie i zmniejszenie GFR.
C. nie należy stosować pętlowych leków moczopędnych u chorych bez hiperkaliemii.
E. stosowanie dużych dawek pętlowych leków moczopędnych może spowodować uszkodzenie słuchu.
A. pętlowe leki moczopędne są skuteczne nawet u chorych z filtracją kłębuszkową (GFR) < 15 ml/min/1,73 m2.
D. stosowanie leków moczopędnych w połączeniu z inhibitorami konwertazy angiotensyny zmniejsza albuminurię.
C. nie należy stosować pętlowych leków moczopędnych u chorych bez hiperkaliemii.
Do objawów klinicznych przewlekłej (schyłkowej) niewydolności nerek wskazujących na konieczność rozpoczęcia leczenia nerkozastępczego (dializoterapii) n ie należy:
E. świąd niereagujący na stosowanie hydroksyzyny.
B. znaczna retencja płynów z dusznością i trzeszczeniami u podstawy płuc pomimo przewlekłego stosowania diuretyku pętlowego w dużej dawce.
A. brak apetytu, nudności i zagrożenie rozwojem niedożywienia.
C. skurczowe ciśnienie tętnicze > 200 mmHg utrzymujące się pomimo stosowania leków przeciwnadciśnieniowych z 5 grup (beta-adrenolityku, alfa-adrenolityku, antagonisty kanału wapniowego, diuretyku pętlowego i klonidyny) w dużych dawkach.
D. dna moczanowa.
D. dna moczanowa.
Który z poniższych opisów charakteryzuje tętno dwubitne?
B. tętno z dwoma falami dodatnimi w czasie skurczu, wywołane obecnością dodatkowej fali przepływu krwi, występuje w kardiomiopatii przerostowej z zawężeniem drogi odpływu oraz w wadzie złożonej obejmującej niedomykalność i zwężenie zastawki aortalnej.
E. zmniejszenie wypełnienia tętna lub jego całkowity zanik z towarzyszącym obniżeniem ciśnienia skurczowego o >10 mmHg podczas wdechu.
C. tętno, w którym jedna fala przypada na okres skurczu, a druga na początek rozkurczu, zwykle występuje w tamponadzie serca, w ciężkiej niewydolności serca i we wstrząsie hipowolemicznym.
A. tętno, w którym po każdym prawidłowym skurczu serca występuje przedwczesne pobudzenie komorowe, występuje przy przedwczesnych pobudzeniach ektopowych towarzyszących rytmowi zatokowemu, przy bloku AV typu Wenckebacha z przewodzeniem 3:2 i przy występowaniu nieprzewiedzionego dodatkowego pobudzenia przedsionkowego po co drugim pobudzeniu zatokowym.
D. szybkie, słabo wypełnione tętno, występuje we wstrząsie, rzadko w czasie gorączki lub w tamponadzie serca.
B. tętno z dwoma falami dodatnimi w czasie skurczu, wywołane obecnością dodatkowej fali przepływu krwi, występuje w kardiomiopatii przerostowej z zawężeniem drogi odpływu oraz w wadzie złożonej obejmującej niedomykalność i zwężenie zastawki aortalnej.
Rozpoznanie niedokrwistości z niedoboru żelaza, u poza tym bezobjawowego 75- letniego mężczyzny, powinno skłaniać do wykluczenia u niego raka:
E. pęcherza moczowego.
B. płuca.
C. stercza.
A. przewodu pokarmowego.
D. tarczycy.
A. przewodu pokarmowego.
U wszystkich chorych z przewlekłym zespołem wieńcowym, niezależnie od ryzyka sercowo-naczyniowego, obecności chorób współistniejących i objawów niedokrwiennych, celem poprawy rokowania zaleca się leczenie:
A. liraglutydem.
B. inhibitorem konwertazy angiotensyny (ACE-I).
E. statyną.
D. długo działającym nitratem.
C. antagonistą receptora beta-adrenergicznego.
E. statyną.
Do izby przyjęć zgłosiła się z powodu urazu głowy 44-letnia kobieta chorująca od 20 lat na toczeń układowy, bez innych dolegliwości, przyjmująca na stałe 10 mg/d prednizonu oraz 50 mg/d azatiopryny. W badaniu ogólnym moczu stwierdzono obecność białka 0,1 mg/dl, leukocyty zalegające pole widzenia oraz liczne bakterie. Pacjentce tej należy zalecić:
E. niepodejmowanie dalszej diagnostyki oraz niewłączanie leczenia przeciwbakteryjnego.
B. fluorochinolon przez 3 dni.
C. fluorochinolon przez 7 dni.
A. wykonanie posiewu moczu.
D. nitrofurantoinę przez 7 dni.
E. niepodejmowanie dalszej diagnostyki oraz niewłączanie leczenia przeciwbakteryjnego.
Wskaż cechę charakterystyczną dla przewlekłej białaczki limfocytowej:
A. podwyższona limfocytoza we krwi obwodowej.
B. obecność limfoblastów we krwi obwodowej.
D. niedokrwistość megaloblastyczna.
C. zmiany osteolityczne w kościach.
E. nadpłytkowość.
A. podwyższona limfocytoza we krwi obwodowej.