Fiszki
biomolo kolo 2moje
Test w formie fiszek molekularna
Ilość pytań: 63
Rozwiązywany: 192 razy
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH OPERONU LAKTOZOWEGO SĄ
PRAWDZIWE?
X-Gal jest substratem dla jednego z enzymów kodowanych przez ten operon
Ekspresja genów struktury wchodzącego w skład operonu będzie największa, jeśli związanie allolaktozy uwolni represor z operatora a kompleks CAP-cAMP będzie stymulował związanie się polimerazy RNA do promotora
Bezpośrednim aktywatorem represora laktozowego jest laktoza
Wszystkie geny struktury podlegają wspólnej ekspresji w postaci jednego policistronowego
W skład tego operonu wchodzą m. in. 3 geny struktury: gen β-galaktozydazy, permeazy galaktozydowej i transacetylazy tiogalaktozydowej
IPTG jest / „substratem” / „inhibitorem” ekspresji wszystkich enzymów kodowanych przez ten operon
Białko represorowe CAP jest produktem genu i
Kluczową rolę w regulacji tego operonu odgrywa białko represorowe, którego ekspresja(aktywność) jest bezpośrednio pod kontrolą laktozy
X-Gal jest substratem dla jednego z enzymów kodowanych przez ten operon
Ekspresja genów struktury wchodzącego w skład operonu będzie największa, jeśli związanie allolaktozy uwolni represor z operatora a kompleks CAP-cAMP będzie stymulował związanie się polimerazy RNA do promotora
Wszystkie geny struktury podlegają wspólnej ekspresji w postaci jednego policistronowego
W skład tego operonu wchodzą m. in. 3 geny struktury: gen β-galaktozydazy, permeazy galaktozydowej i transacetylazy tiogalaktozydowej
KTÓRE ZE STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH WYBORU MIEJSCA STARTU TRANSLACJI W
PRZYPADKU ORGANIZMÓW PROKARIOTYCZNYCH SĄ PRAWDZIWE?
Delecja odcinka zawierającego sekwencję Shine-Dalgarno w cząsteczce 16S tRNA prowadzi do spadku wydajności translacyjnej rybosomu
Delecja odcinka kodującego sekwencję Shine-Dalgarno prowadzi do spadku wydajności translacyjnej danego genu
Mutacja w regionie bogatym w pirymidyny poprzedzającym kodon START zamieniająca ją na szereg puryn prowadzi do spadku wydajności translacyjnej danego genu.
Transkrypt może zawierać więcej niż jedno miejsce startu translacji
Transkrypt jest policistronowy
Do prawidłowego rozpoznania właściwego kodonu START wymagane jest skanowanie transkryptu począwszy od jego końca 5’ za pomocą kompleksu inicjacyjnego 40 S
Prawie zawsze wybierany jest pierwszy kodon AUG od końca 5’ cząsteczki mRNA
Prawie zawsze wybierany jest pierwszy kodon AUG lub GUG od końca 5’/ „3’” cząsteczki mRNA
Mutacja w rejonie bogatym w puryny poprzedzającym kodon START zamieniająca je na szereg pirymidyn prowadzi najprawdopodobniej do spadku wydajności translacyjnej danego genu (zmiana sekwencji Shine-Dalgarno)
Delecja odcinka kodującego sekwencję Shine-Dalgarno prowadzi do spadku wydajności translacyjnej danego genu
Transkrypt może zawierać więcej niż jedno miejsce startu translacji
Transkrypt jest policistronowy
Mutacja w rejonie bogatym w puryny poprzedzającym kodon START zamieniająca je na szereg pirymidyn prowadzi najprawdopodobniej do spadku wydajności translacyjnej danego genu (zmiana sekwencji Shine-Dalgarno)
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH INHIBITORÓW TRANSLACJI SĄ
PRAWDZIWE?
Fragment A toksyny błonicy prowadzi modyfikację reszty dyftamidu w czynniku EF-Tu, co blokuje jego zdolność do przyłączenia aa-tRNA
Rycyna blokuje działanie rybosomu poprzez modyfikację rRNA na etapie elongacji
Rycyna blokuje działanie rybosomu poprzez modyfikację rRNA
Fragment B toksyny błonicy prowadzi modyfikację reszty dyftamidu w czynniku EF2, co blokuje jego zdolność do przeprowadzenia translokacji podczas syntezy polipeptydu
Erytromycyna wiąże się z podjednostką 50S i blokuje translokację u Prokariota
Streptomycyna hamuje terminację translacji
Chloramfenikol jest antybiotykiem działającym wyłącznie na komórki Eukariotyczne
Puromycyna jest analogiem końcowej aminoacyloadenozynowej części aminoacylo-tRNA
Rycyna blokuje działanie rybosomu poprzez modyfikację rRNA na etapie elongacji
Rycyna blokuje działanie rybosomu poprzez modyfikację rRNA
Erytromycyna wiąże się z podjednostką 50S i blokuje translokację u Prokariota
Puromycyna jest analogiem końcowej aminoacyloadenozynowej części aminoacylo-tRNA
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH FUNKCJONALNYCH CZĄSTECZEK
tRNA SĄ PRAWDZIWE?
Cząsteczki tRNA są zwykle dłuższe niż 200 nukleotydów, z czego około połowa występuje w sparowanych regionach heliakalnych
Zawierają sekwencję ACC na końcu 3’
Zbudowane są z helikalnych regionów połączonych pętlami tak, że tworzą strukturę w kształcie litery U
Wyróżniają się spośród innych cząsteczek RNA tym, że podczas ich syntezy polimeraza RNA wprowadza także nietypowe nukleotydy, takie jak rybotymidyna, czy pseudourydyna
Koniec 5’ wszystkich tRNA jest fosforylowany
W cząsteczkach tRNA około połowa nukleotydów występuje w sparowanych regionach helikalnych.
W cząsteczkach tRNA większość nukleotydów jest metylowanych potranskrypcyjnie.
Żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa
Wyróżniają się spośród innych cząsteczek RNA tym, że podczas ich syntezy polimeraza RNA wprowadza także nietypowe nukleotydy, takie jak rybotymidyna, czy pseudourydyna
Koniec 5’ wszystkich tRNA jest fosforylowany
W cząsteczkach tRNA około połowa nukleotydów występuje w sparowanych regionach helikalnych.
W cząsteczkach tRNA większość nukleotydów jest metylowanych potranskrypcyjnie.
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH INHIBITORÓW TRANSKRYPCJI SĄ
PRAWDZIWE?
Ryfampycyna specyficznie hamuje elongację łańcucha RNA poprzez interkalację pomiędzy pary zasad hybrydy RNA-DNA
Polimeraza RNA II jest wrażliwa na każde stężenia alfa-amanityny
Aktynomycyna D nie wiąże się do jednoniciowego DNA i RNA, dwuniciowego RNA i do hybrydów RNA-DNA
α- amanityna jest (cyklicznym) oktapeptydem zawierającym kilka zmodyfikowanych aminokwasów
Polimeraza RNA III jest wrażliwa jedynie na duże stężenia α-amanityny
Aktynomycyna D blokuje kanał w centrum aktywnym polimerazy RNA i hamuje inicjację syntezy RNA na etapie tworzenia się pierwszych wiązań fosfodiestrowych
Ryfampicyna blokuje kanał w centrum aktywnym polimerazy RNA i hamuje inicjację syntezy RNA na etapie tworzenia się pierwszych wiązań fosfodiestrowych.
Aktynomycyna D wiąże się silnie i specyficznie do dwuniciowego DNA
Aktynomycyna D wykazuje zdolność blokowania wzrostu szybko dzielących się komórek, dlatego wykorzystuje się ją w leczeniu niektórych nowotworów
Polimeraza RNA II jest wrażliwa jedynie na duże stężenia α-amanityny
Aktynomycyna D blokuje transkrypcję, w wyniku wnikania w strukturę NDA
Aktynomycyna D wykazuje zdolność blokowania syntezy szybko dzielących się białek, dlatego wykorzystuje się ją w leczeniu niektórych hormonów
Polimeraza RNA II jest wrażliwa na każde stężenia alfa-amanityny
Aktynomycyna D nie wiąże się do jednoniciowego DNA i RNA, dwuniciowego RNA i do hybrydów RNA-DNA
α- amanityna jest (cyklicznym) oktapeptydem zawierającym kilka zmodyfikowanych aminokwasów
Polimeraza RNA III jest wrażliwa jedynie na duże stężenia α-amanityny
Ryfampicyna blokuje kanał w centrum aktywnym polimerazy RNA i hamuje inicjację syntezy RNA na etapie tworzenia się pierwszych wiązań fosfodiestrowych.
Aktynomycyna D wiąże się silnie i specyficznie do dwuniciowego DNA
Aktynomycyna D wykazuje zdolność blokowania wzrostu szybko dzielących się komórek, dlatego wykorzystuje się ją w leczeniu niektórych nowotworów
Aktynomycyna D blokuje transkrypcję, w wyniku wnikania w strukturę NDA
W LABORATORIUM BIOCHEMICZNYM UTWORZONO 2 MUTANTY DZIKIEGO SZCZEPU
E.COLI MUTANTA A, KTORY POSIADA DELECJE SEGMENTU 3 W REGIONIE LIDEROWEGO
RNA ORAZ MUTANTA B, KTORY NIE POSIADA SEKWENCJI WIAZACEJ RYBOSOM PRZED
KODONEM START DLA PEPTYDU LIDEROWEGO. KTORE Z PONIZSZYCH STWIERDZEN NA
TEMAT MUTANTOW A IB SA PRAWDZIWE?
z powodu delecji w obrebie liderowego mRNA mutant A nie syntetyzuje peptydu liderowego
w przypadku obu mutantow mamy do czynienia ze zjawiskiem represji katabolicznej operonu
oba mutanty wykazuja konstytutywna ekspresje genow struktury
mutant b wykazuje nizszy poziom ekspresji genow struktury niz mutant A w obecnosci jak i w nieobecnosci Trp
oba mutanty wykazuja ten sam fenotyp jesli chodzi o zaleznosc ekspresji genow struktury od poziomu tryptofanu w komorce
z powodu delecji w obrebie liderowego mRNA mutant A nie syntetyzuje peptydu liderowego
oba mutanty wykazuja konstytutywna ekspresje genow struktury
oba mutanty wykazuja ten sam fenotyp jesli chodzi o zaleznosc ekspresji genow struktury od poziomu tryptofanu w komorce
. BYŁ OPISANY EKSPERYMENT, W KTÓRYM DO OPERONU TRYPTOFANOWEGO
WSADZONO SEKWENCJĘ REGULATOROWĄ OPERONU LAC, KTÓRA BYŁA WRAŻLIWA NA
IPTG, A OPERATOR TRYPTOFANOWY NIE WIĄZAŁ TRYPTOFANU, CZYLI NIE BYŁ WRAŻLIWY
NA STĘŻENIE TRP. KIEDY ZACHODZIŁA SYNTEZA ENZYMÓW TRP.
Tylko wtedy kiedy nie było IPTG, bo ten operon jest wrażliwy tylko na stężenie IPTG
Tylko wtedy kiedy nie było IPTG, bo ten operon jest wrażliwy tylko na stężenie IPTG
(BRAK PYTANIA)
cząsteczki pre-mRNA kodujące część białek podlegają procesowi redagowania co, ….. transkryptu nie jest w pełni zgodna z sekwencja odpowiedniego eksonu w genie kodującym
ponieważ wszystkie pierwotne transkrypty zawieraja introny konieczny jest splicing
ponieważ transkrypcja zachodzi w jadrze komórkowym a translacja w cytoplazmie konieczny jest transport transkryptow z jadra do cytozolu
większość genow kodujących mRNA jest rozcinana przez endonukleazę rozpoznająca …..od konca 3’ przez polimerazę poli(a)
struktura określana mianem „kap” tworzona jest na końcu 5’ większości mRNA oraz..
pierwotne transkrypty tRNA podlegaja intensywnej obróbce potranskrypcyjnej, po……. transestryfikacji zbliżone mechanizmem do splicingu pre-mRNA
cząsteczki pre-mRNA kodujące część białek podlegają procesowi redagowania co, ….. transkryptu nie jest w pełni zgodna z sekwencja odpowiedniego eksonu w genie kodującym
ponieważ transkrypcja zachodzi w jadrze komórkowym a translacja w cytoplazmie konieczny jest transport transkryptow z jadra do cytozolu
struktura określana mianem „kap” tworzona jest na końcu 5’ większości mRNA oraz..
ATENUATOR OPERONU TRP
zaley od ścisłego powiazania transkrypcji i translacji
oddzalywuje przez poziom aminoacyloacylo tRNA w komorce
wymaga syntezy bialka do funkcjonowania
wymaga rybosomow
zaley od ścisłego powiazania transkrypcji i translacji
oddzalywuje przez poziom aminoacyloacylo tRNA w komorce
wymaga syntezy bialka do funkcjonowania
wymaga rybosomow
BIALKA N I Q Λ
stymuluje transkrypcje przez stlumienie terminacji transkrypcji
stymuluje transkrypcje przez stlumienie terminacji transkrypcji
BIALKO ARAC
stymuluje inicjacje transkrypcji
przeszkadza w funkcjonowaniu plimerazy RNA przez związanie z DNA
reguluje wlasna synteze
bierze udzial jako pozytywny i negatywny regulator
stymuluje inicjacje transkrypcji
przeszkadza w funkcjonowaniu plimerazy RNA przez związanie z DNA
reguluje wlasna synteze
bierze udzial jako pozytywny i negatywny regulator
Λ REPRESOR
wspodziala z powtarzalna sekwencja wariantow z ich operonami
efekty regulatorowe sa antagonizowane bialkiem rho
reguluje wlasna synt eze
inaktywowane przez recA
wiaze sekwencje DNA z rejonami o podwojnej symetrii
stymuluje inicjacje transkrypcji
przeszkadza w funkcjonowaniu plimerazy RNA przez związanie z DNA
bierze udzial jako pozytywny i negatywny regulator
reguluje wlasna synt eze
inaktywowane przez recA
przeszkadza w funkcjonowaniu plimerazy RNA przez związanie z DNA
bierze udzial jako pozytywny i negatywny regulator
RNA LIDEROWY OPERONU TRP
krotki otwarcie ramki odczytu zawierającego kodon trp , wśród innych istnieje wewnątrz liderowego RNA
liderowy RNA zawiera wiązanie rybosomowe Shine-Dalgarno
mutacja delecji w DNA kodującym 3 koniec RNA daje powod do wzrostu poziomu biosyntezy enzymow biosentyzowanych przekształcających trp
liderowy RNA może tworzyć dwie alternatywne i wzajemnie wykluczające się drugorzędowe struktury
struktura liderowego RNA In vivo zalezy od pozycji rybosomy translacyjnego
liderowy RNA może tworzyc dwie alternatywne i wzajemnie wykluczające się drugorzędowe struktury
struktura literowego RNA In vivo zależy od pozycji rybosomy translacyjnego go
krótkie otwarcie ramki odczytu zawierającej kodon trp , wśród innych istnieje wewnątrz literowego RNA
liderowy RNA koduje peptyd którego zdlonosc syntezy monitoruje poziom trp-tRNA w komorce
mutacja delecji w DNA kodującym 3’ koniec RNA daje powód do wzrostu poziomu biosyntezy enzymów biosentyzowanych przekształcających trp
liderowe RNA zawiera wiazanie rybosomowe Shinego-Dalgaro
liderowy RNA koduje peptyd którego zdolność syntezy monitoruje poziom trp-tRNA w komórce
krotki otwarcie ramki odczytu zawierającego kodon trp , wśród innych istnieje wewnątrz liderowego RNA
liderowy RNA może tworzyć dwie alternatywne i wzajemnie wykluczające się drugorzędowe struktury
struktura liderowego RNA In vivo zalezy od pozycji rybosomy translacyjnego
liderowy RNA może tworzyc dwie alternatywne i wzajemnie wykluczające się drugorzędowe struktury
struktura literowego RNA In vivo zależy od pozycji rybosomy translacyjnego go
krótkie otwarcie ramki odczytu zawierającej kodon trp , wśród innych istnieje wewnątrz literowego RNA
liderowy RNA koduje peptyd którego zdlonosc syntezy monitoruje poziom trp-tRNA w komorce
mutacja delecji w DNA kodującym 3’ koniec RNA daje powód do wzrostu poziomu biosyntezy enzymów biosentyzowanych przekształcających trp
liderowy RNA koduje peptyd którego zdolność syntezy monitoruje poziom trp-tRNA w komórce
OPERON TRP
produkcja transkryptow roznych rozmiarow zalezna od poziomu tryptofanu w komorce
sekwencja i skoordynowana produkcja 5 enzymow metabolizmu tryptofanowego z pojedynczej nici RNA
sekwencja i skoordynowana produkcja 5 enzymow metabolizmu trptofanowego z 5 roznych mRNA produkujących w roznych stężeniach
kontrola ilości policystronowego mRNA tworzącego na poziomie inicjacji transkrypcji
kontrola ilości policystronowego mRNA tworzącego na poziomie terminacji transkrypcji
produkcja transkryptow roznych rozmiarow zalezna od poziomu tryptofanu w komorce
sekwencja i skoordynowana produkcja 5 enzymow metabolizmu tryptofanowego z pojedynczej nici RNA
kontrola ilości policystronowego mRNA tworzącego na poziomie inicjacji transkrypcji
kontrola ilości policystronowego mRNA tworzącego na poziomie terminacji transkrypcji
BAKTERIOFAG Λ W FAZIE LITYCZNEJ
początkowo produkuje dwoe czasteczki jadra, pelni role inhibitora syntezy λ represora, a iina gra role konca transkrypcji
tworza produkty genow N i Q które działają jako bialka regulacji pozytywnej, prowadzace sekwencyjna λ- kodującego bialka
N powoduje produkcje bialka niezbędnego do replikacji DNA faga i rekombinacji
niosa programowana synteze bialek potrzebnych do replikacji genow i produkcja ich strukturalnych komponentow
N i Q zapobiagaja konca transkrypcji
syntetyzuje 3 rozne klasy mRNA które sa wyznaczane poprzez czas po infekcji ich pojawienia
Q potrzebne gdy sa transkrybowane geny bialka glowki i ogonka wirusa oraz bialka konieczne do lizy komrki gospodarza
tworza produkty genow N i Q które działają jako bialka regulacji pozytywnej, prowadzace sekwencyjna λ- kodującego bialka
N powoduje produkcje bialka niezbędnego do replikacji DNA faga i rekombinacji
niosa programowana synteze bialek potrzebnych do replikacji genow i produkcja ich strukturalnych komponentow
N i Q zapobiagaja konca transkrypcji
syntetyzuje 3 rozne klasy mRNA które sa wyznaczane poprzez czas po infekcji ich pojawienia
Q potrzebne gdy sa transkrybowane geny bialka glowki i ogonka wirusa oraz bialka konieczne do lizy komrki gospodarza
OPERON LAKTOZOWY
y koduje β-galaktozydaze
łączy z kompleksem CAP-cAMP w miejscu operatorowym
katalizuje tworzenie glukozy i galaktozy
katalizuje syntezę laktozy z glukozy i galaktozy
tworzy wiązanie 1,6-βglikozydowe w allolaktozie (wiązanie alfa-1,6 między glukozą i galaktozą)
katalizuje tworzenie glukozy i galaktozy
tworzy wiązanie 1,6-βglikozydowe w allolaktozie (wiązanie alfa-1,6 między glukozą i galaktozą)
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH MODYFIKACJI KOŃCÓW 5’
TRANSKRYPTÓW MRNA SĄ PRAWDZIWE?
Kapy wpływają na stabilność mRNA oraz stymulują transkrypcje u eukariota
Sekwencja kap tworzona jest na końcu 5’ enzymatycznych cząsteczek mRNA
Kapy eukariotycznych mRNA zawierają 7 metyloguanozynę
W strukturze kap występuje wiązanie 3’5’ dihydroksylowe, które powstaje w wyniku ataku difosforanu na atom fosforu w pozycji α cząsteczki GTP
W strukturze „kap” występuje wiązanie 5’-5’-trifosforanowe, które powstaje w wyniku ataku monofosforanu na atom fosforu w pozycji β-cząsteczki GTP
Kapy eukariotycznych mRNA zawierają 2-acetyloguanozynę
Transkrypcja u Eukaryota zaczyna się zwykle od A lub G
Koniec 5’ nowego łańsucha prokariotycznego mRNA zaczyna się od 5’-trifosforanu adenozyny lub 5’trifosforanu guanozyny
Kapy eukariotycznych mRNA zawierają 7 metyloguanozynę
Transkrypcja u Eukaryota zaczyna się zwykle od A lub G
Koniec 5’ nowego łańsucha prokariotycznego mRNA zaczyna się od 5’-trifosforanu adenozyny lub 5’trifosforanu guanozyny
REDAGOWANIE RNA
Redagowanie RNA może polegać na insercji lub delecji nukleotydów oraz na specyficznej deaminacji, kiedy cytozyna jest przekształcana w inozynę, a adenozyna w urydynę
Redagowanie RNA może polegać na insercji lub delecji nukleotydów oraz na specyficznej deaminacji, kiedy cytozyna jest przekształcana w urydynę, a adenozyna w inozynę
Zmiana konformacji w transkrypcie RNA może zajść przez reakcję chemiczną powodującą zmianę kodonu danego aminokwasu na kodon STOP
W niektórych mitochondrialnych mRNA sekwencje, które mają być zmodyfikowane, rozpoznaje specyficzna cząsteczka RNA zwana przewodnikiem
Zwiększa różnorodność genomu
Edycja RNA powoduje, że sekwencja aminokwasowa białka kodowanego przez transkrypt jest inna, niż wynika to z sekwencji kodującego je genu
Zachodzi autokatalitycznie
Zachodzi przy udziale enzymów, np. deaminaz
Redagowanie RNA jest jednym z rodzajów splicingu alternatywnego
Zachodzi przy udziale enzymów, np. polimerazy poli(A)
Dodatkowa zmienność genetyczna Zachodzi już po transkrypcji
Redagowanie RNA może polegać na insercji lub delecji nukleotydów oraz na specyficznej deaminacji, kiedy cytozyna jest przekształcana w urydynę, a adenozyna w inozynę
W niektórych mitochondrialnych mRNA sekwencje, które mają być zmodyfikowane, rozpoznaje specyficzna cząsteczka RNA zwana przewodnikiem
Zwiększa różnorodność genomu
Edycja RNA powoduje, że sekwencja aminokwasowa białka kodowanego przez transkrypt jest inna, niż wynika to z sekwencji kodującego je genu
Zachodzi przy udziale enzymów, np. deaminaz
Dodatkowa zmienność genetyczna Zachodzi już po transkrypcji
KTÓRE Z PONIŻSZYCH STWIERDZEŃ DOTYCZĄCYCH TERMINACJI TRANSLACJI U
PROKARIOTA SĄ PRAWDZIWE?
Każdy z trzech białkowych czynników uwalniających odpowiada za rozpoznawanie innego kodonu STOP.
Hydroliza peptydylo-tRNA zachodzi dzięki hydrolitycznej aktywności czynnika uwalniającego.
Dostarczenie terminującego, nieacylowanego tRNA do rybosomu, które jest warunkiem zajścia terminacji translacji, zachodzi przy udziale czynnika uwalniającego.
Czynnik RF3 jest GTPazą należącą do rodziny białek G.
Za dysocjację rybosomu na podjednostki odpowiada czynnik RRF i translokaza, a proces ten wymaga hydrolizy GTP.
Czynnik RF3 jest GTPazą należącą do rodziny białek G.
Za dysocjację rybosomu na podjednostki odpowiada czynnik RRF i translokaza, a proces ten wymaga hydrolizy GTP.
W LABORATORIUM OTRZYMANO SZCZEP E. COLI O NOWYCH WŁAŚCIWOŚCIACH,
KTÓREMU NADANO NAZWĘ GLU-23, PO CZYM SCHARAKTERYZOWANO JEGO
PODSTAWOWE CECHY METABOLICZNE – W TYM WPŁYW RÓŻNYCH ŹRÓDEŁ ENERGII NA
EKSPRESJĘ GENÓW OPERONU LAKTOZOWEGO. OKAZAŁO SIĘ, ŻE SZCZEP GLU-23 WYKAZUJE
WYSOKI POZIOM EKSPRESJI GENÓW TEGO OPERONU W OBECNOŚCI GLUKOZY, PODCZAS
GDY EKSPRESJA TA NIEMAL ZUPEŁNIE ZANIKA, GDY GLUKOZA NIE JEST OBECNA W
PODŁOŻU.
KTÓRE Z PONIŻSZYCH HIPOTETYCZNYCH MUTACJI UZNAŁ(A)BYŚ ZA PRAWDOPODOBNE
PRZYCZYNY OBSERWOWANYCH CECH METABOLICZNYCH WYKAZYWANYCH PRZEZ SZCZEP
GLU-23? WYBIERZ CO NAJMNIEJ JEDNĄ ODPOWIEDŹ
Mutacja w obrębie represora lac, który zamiast swojego typowego induktora, wiąże glukozę
Mutacja w sekwencji promotora genów Z, Y, A, która obniża jego zdolność wiązania polimerazy RNA
Mutacja w sekwencji kodującej białko CAP, przez co wiąże się ono z promotorem genów struktury oraz polimerazą RNA wyłącznie w nieobecności cAMP
Mutacja w sekwencji promotora genów Z, Y, A, która powoduje, że białko CAP wiąże się z promotorem genów Z, Y, A oraz polimerazą RNA wyłącznie w obecności wysokich stężeń cAMP
Mutacja w sekwencji promotora genów Z, Y, A, która powoduje, że białko CAP, wiąże się z promotorem genów Z, Y, A oraz polimeraza RNA wyłącznie w obecności wysokich stężeń cAMP
Mutacja w obrębie represora lac, który zamiast swego typowego induktora, wiąże glukozę, co indukowałoby silniejsze oddziaływanie z operatorem
Mutacja w sekwencji promotora genów Z, Y, A, która obniża jego zdolność wiązania polimerazy RNA
Mutacja w obrębie promotora genów struktury, który zdecydowanie zwiększa jego zdolność wiązania polimerazy RNA
Mutacja w sekwencji kodującej białko CAP, przez co wiąże się ono z promotorem genów Z, Y, A wyłącznie w obecności wysokich stężeń cAMP, ale w ogóle nie oddziałuje z polimerazą RNA
Mutacja w obrębie promotora genów struktury, która zdecydowanie zwiększa jego zdolność wiązania polimerazy RNA
Żadna z opisanych mutacji nie mogłaby prowadzić do fenotypu stwierdzonego dla szczepu GLU-23
Żadna z opisanych mutacji nie mogłaby prowadzić do fenotypu stwierdzonego dla szczepu GLU-23
Mutacja w obrębie represora lac, który zamiast swojego typowego induktora, wiąże glukozę
Mutacja w sekwencji kodującej białko CAP, przez co wiąże się ono z promotorem genów struktury oraz polimerazą RNA wyłącznie w nieobecności cAMP
Żadna z opisanych mutacji nie mogłaby prowadzić do fenotypu stwierdzonego dla szczepu GLU-23