molekularna egzamin

laktoferyna, białko znajdowane w mleku ssaków, a w mniejszej ilości w krwioobiegu pełni rolę zewnątrzkomórkowego związku sygnalizującego, który może stymulować transkrypcję specyficznych genów. (wiąże żelazo/DNA, odgrywa rolę w obronie przed atakiem mikroorganizmów)

aktywatory transkrypcji, należące do nadrodziny receptorów jądrowych, są głównym celem dla hormonów steroidowych związków sygnalizujących wnikających do komórki i koordynujących szeroki zakres aktywności fizjologicznych u wyższych eukariontów. (aktywatory transkrypcji są głównym celem dla hormonów steroidowych, “inny zestaw receptorów białowych – nadrodzinę receptorów jądrowych, należą do tej samej klasy co receptory steroidów<- hormony nie są steroidami” Steroidowe to receptory jądrowe, a nadrodzina obejmuje niesteroidowe.)

związek sygnalizacyjny, który jest białkiem, może działać, na przykład przez oddziaływanie z eksonowymi wzmacniaczami lub wyciszaczami składania RNA. (przez aktywację lub represję składania kompleksu inicjacji transkrypcji lub przez oddziaływanie ze wzmacniaczem lub wyciszaczem składania RNA)

bezpośrednie oddziaływanie związku sygnalizującego z białkiem regulacyjnym obecnym w komórce ma miejsce tylko w przypadku komórek eukariotycznych. (operon laktozowy u E. Coli i wpływ allolaktozy ma białko regulacyjne

rola glukozy, w odpowiedzi diauksycznej operonu laktozowego polega na tym że wywiera ona pośredni wpływ na aktywator kataboliczny (CAP, ang catabolite activator protein) dokonuje tego przez hamowanie aktywności cyklazy adenylowej. (glukoza nie oddziałuje bezpośrednio z CAP, kontroluje poziom cAMO poprzez hamowanie aktywności cyklazy adenylanowej)

laktoferyna, białko znajdowane w mleku ssaków, a w mniejszej ilości w krwioobiegu pełni rolę zewnątrzkomórkowego związku sygnalizującego, który może stymulować transkrypcję specyficznych genów. (wiąże żelazo/DNA, odgrywa rolę w obronie przed atakiem mikroorganizmów)

rola glukozy, w odpowiedzi diauksycznej operonu laktozowego polega na tym że wywiera ona pośredni wpływ na aktywator kataboliczny (CAP, ang catabolite activator protein) dokonuje tego przez hamowanie aktywności cyklazy adenylowej. (glukoza nie oddziałuje bezpośrednio z CAP, kontroluje poziom cAMO poprzez hamowanie aktywności cyklazy adenylanowej)

Identyfikacji sekwencji istotnych dla inicjacji replikacji DNA w tych komórkach dokonano stosując techniki badawcze wcześniej użyte do ustalenia sekwencji oriC bakteryjnego.

Typowa ARS, autonomicznie replikująca sekwencja, składa się z dwóch subdomen A i B1 które razem stanowią sekwencję rozpoznawaną przez białka inicjacyjne kompleksu ORC.(ARS 4 subdomeny)

Topnienie struktury podwójnej helisy DNA w miejscu inicjacji replikacji zachodzi w obrębie subdomeny B3. (B2)

Typowa sekwencja ARS jest zwykle dłuższa niż oriC w genomie E.coli.( (w e.coli 245 bp, w drożdżach 200 bp))

Kompleks ORC działa jako pośrednik pomiędzy miejscem inicjacji replikacji z sygnałami regulacyjnymi odpowiedzialnymi za koordynację inicjacji replikacji z cyklem komórkowym.

Identyfikacji sekwencji istotnych dla inicjacji replikacji DNA w tych komórkach dokonano stosując techniki badawcze wcześniej użyte do ustalenia sekwencji oriC bakteryjnego.

Kompleks ORC działa jako pośrednik pomiędzy miejscem inicjacji replikacji z sygnałami regulacyjnymi odpowiedzialnymi za koordynację inicjacji replikacji z cyklem komórkowym.

Wiąże cząsteczkę GTP potrzebną w procesie formowania kompleksu inicjacyjnego.(nie wiąże)

żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.

Blokuje łańcuch boczny Met tak, że nie może ona oddziaływać z czynnikiem inicjacyjnym IF-3.

Blokuje grupę aminową Met, dzięki czemu translacja zachodzie w kierunku N -> C ( u prokariota to dobra)

Blokuje grupę aminową Met, dzięki czemu translacja zachodzi w kierunku C -> N.

łączy inicjatorowy tRNA z dużą podjednostką rybosomu w czasie inicjacji translacji.(nie łączy u eukariota, raczej z mała jak już)

żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.

Niektóre podstawowe czynniki transkrypcyjne (TFIID, TFIIA, TFIIH) pozostają związane z polimerazą RNA umożliwiając reinicjację. (pozostają związane z promotorem.)

Wszystkie podstawowe czynniki transkrypcyjne pozostają związane z promotorem umożliwiając reinicjację. tylko TFIID, TFIIA, TFIIH

Domena Ckońcowa (CTD) polimerazy jest zaktywowana ze względu na defosforylację jaka miała miejsce w czasie pierwszej inicjacji. ze względu na fosforylację- dodanie grup fosforanowych, co zmienia właściwości jonowe polimerazy

Niektóre podstawowe czynniki transkrypcyjne (TFIID, TFIIA i TFIIH) pozostają związane z promotorem umożliwiając reinicjację.

Wszystkie podstawowe czynniki transkrypcyjne oddysocjowują od promotora ale promotor jest ciągle eksponowany, co umożliwia szybkie ponowne zbudowanie kompleksu inicjującego. (nie wszystkie)

Niektóre podstawowe czynniki transkrypcyjne (TFIID, TFIIA i TFIIH) pozostają związane z promotorem umożliwiając reinicjację.

Ilość zachodzących inicjacji transkrypcji polimerazy RNAII, zależy od tego, które moduły promotorowe danego genu w danym czasie są związane ze specyficznymi białkami (wiążącymi) s.321

Aktywatory transkrypcji są istotne dla inicjacji transkrypcji przez polimerazy RNAII i RNAIII, natomiast ich rola w przypadku polimerazy RNAI przeprowadzającej transkrypcję wielokrotnie powtórzonej jednostki transkrypcyjnej zawierającej sekwencję kodującą niektóre z rybosomalnych RNA nie jest dobrze określona. s.323

Inicjacja transkrypcji u Eukaryota różni się od inicjacji transkrypcji jaka ma miejsce w komórkach bakteryjnych, między innymi tym, że podstawowy poziom inicjacji transkrypcji eukariotycznej jest stosunkowo wysoki dla większości promotorów, z wyjątkiem najsłabszych.

Powszechną cechą aktywatorów transkrypcji jest ich zdolność do bezpośredniego oddziaływania z kompleksem preinicjacyjnym polimerazy RNAII przez tzw. domenę poliprolinową Oddziaływania nie są bezpośrednie, ponieważ pośredniczy w nich mediator. Istnieją trzy domeny: kwaśna, poliglutaminowa, poliprolinowa. str. 323--324

Koaktywator, to białko, stymulujące inicjację transkrypcji przez specyficzne bezpośrednie wiązanie DNA. Koaktywator (białko) wiąże DNA niespecyficznie lub wpływa poprzez oddziaływania typu białko-białko

Ilość zachodzących inicjacji transkrypcji polimerazy RNAII, zależy od tego, które moduły promotorowe danego genu w danym czasie są związane ze specyficznymi białkami (wiążącymi) s.321

Aktywatory transkrypcji są istotne dla inicjacji transkrypcji przez polimerazy RNAII i RNAIII, natomiast ich rola w przypadku polimerazy RNAI przeprowadzającej transkrypcję wielokrotnie powtórzonej jednostki transkrypcyjnej zawierającej sekwencję kodującą niektóre z rybosomalnych RNA nie jest dobrze określona. s.323

Moduły komórkowo specyficzne

Moduły odpowiedzi(response modules)

Moduły regulatorów rozwoju

Moduł w kształcie palca cynkowego(struktura wiążąca DNA)

Moduły konstytutywne/ konserwatywne “Moduły konstytutywne nie odpowiadają na żadne sygnały tkankowo specyficzne czy rozwojowe”..

Moduły represorów

Moduły odpowiedzi(response modules)

Dwuniciowe cząsteczki RNA wiążą się z białkami, które blokują ich translację.

Krótkie interferujące cząsteczki RNA wiążą się z rybosomem, aby zapobiec translacji wirusowych mRNA.

Antysensowne cząsteczki RNA przyłączają się do nie ulegającego translacji regionu 3’ docelowego RNA.

Dwuniciowe cząsteczki RNA są cięte przez nukleazę na krótkie interferujące cząsteczki RNA.

Dwuniciowe interferujące cząsteczki RNA są wytwarzane z prekursorowego RNA kodowanego w genomie komórki.

Interferencja RNA może być przyczyną braku produktu białkowego kodowanego przez transgenu.

Dwuniciowe cząsteczki RNA są cięte przez nukleazę na krótkie interferujące cząsteczki RNA.

Dwuniciowe interferujące cząsteczki RNA są wytwarzane z prekursorowego RNA kodowanego w genomie komórki.

Interferencja RNA może być przyczyną braku produktu białkowego kodowanego przez transgenu.

funkcją piętnowania jest to, że DNA pary alleli (obu jednocześnie) homologicznych podlega metylacji, co skutkuje brakiem ich ekspresji. (tylko jeden z pary ulega mutacji)

jest to bardzo często występująca cecha genomów ssaków. piętnowanie genomowe jest stosunkowo rzadką, ale ważną cechą genomów ssaków.(rzadko, ale jest ważne u ssaków)

b) piętnowaniu podlegają tylko geny kodujące białka. (są to zarówno geny kodujące białka, jak i geny kodujące funkcjonalny RNA.)

Skutkiem piętnowania jeden gen z pary alleli ulega ekspresji, drugi jest metylowany i wyciszany. (zawsze ten sam gen z pary ulega)

jeden z pary alleli ulega metylacji w procesie zależnym od tzw. elementów kontrolujących piętnowanie

Skutkiem piętnowania jeden gen z pary alleli ulega ekspresji, drugi jest metylowany i wyciszany. (zawsze ten sam gen z pary ulega)

jeden z pary alleli ulega metylacji w procesie zależnym od tzw. elementów kontrolujących piętnowanie

Wyspy CpG położone w sąsiedztwie tych genów charakteryzuje wysoki poziom metylacji.(nisko metylowanej aby umożliwić ciągłą transkrypcję)

Wyspy CpG położone w sąsiedztwie tych genów nie są metylowane.

Te geny z reguły nie są położone w sąsiedztwie wysp CpG.(często są położone)

Wyspy CpG nie są metylowane tylko w tych tkankach, w których specyficznej ekspresji ulega sąsiadujący z nią gen metabolizmu

Wyspy CpG położone w sąsiedztwie tych genów charakteryzuje wysoki poziom metylacji.(nisko metylowanej aby umożliwić ciągłą transkrypcję)

Wyspy CpG położone w sąsiedztwie tych genów nie są metylowane.

Jest ona głównym składnikiem ludzkich chromosomów płci

w jej skład wchodzi np DNA centromerów i telomerów

W jej skład wchodzi DNA nie zwierający żadnych genów(geny nieaktywne)

Zawiera DNA, który ma zwartą strukturę

W rejonach w których występuje heterochromatyna konstytutywna, można zaobserwować przy pomocy mikroskopu elektronowego pętle zbudowane z włókna chromatynowego.(nie widoczne)

Można ją obserwować czasami w pewnych komórkach(konstytutywna zawsze zwarta, we wszystkich komórkach)

w jej skład wchodzi DNA nie kodujący żadnych genów

jest ona głównym składnikiem ludzkich chromosomów płci – tylko

Zawiera ona geny nieaktywne w pewnych komórkach lub na niektórych etapach cyklu komórkowego(heterochromatyna fakultatywna)

Jest ona głównym składnikiem ludzkich chromosomów płci

w jej skład wchodzi np DNA centromerów i telomerów

Zawiera DNA, który ma zwartą strukturę

w jej skład wchodzi DNA nie kodujący żadnych genów

jest ona głównym składnikiem ludzkich chromosomów płci – tylko

Sekwencje mające zdolność znoszenia efektu pozycyjnego przejawiającego się, w nieobecności intronów (nie mogę odczytać) niezależność domeny funkcjonalnej zapobiegającej „wymianie informacji” między sąsiednimi domenami

sekwencje które najprawdopodobniej do spełniania swych funkcji wymagają białek wiążących specyficznie zarówno izolatory jak i sieć włókien zbudowanych z RNA i białek przenikających całe jadro.

sekwencje utrzymujące niezależność domeny funkcjonalnej zapobiegają „wymianie informacji” między sąsiednimi domenami.

sekwencje mające zdolność znoszenia efektu pozycyjnego, przejawiającego się w nieobecności izolatorów zamiennością lokalizacji, w której wbudowywany jest rekombinowany gen.

Sekwencje występujące wyłącznie w genomie Drosophila melanogaste

sekwencje które w swoich normalnych położeniach izolują poszczególne geny danej domeny funkcjonalnej – rozdzielają całe domeny, a nie tylko poszczególne geny

Sekwencje utrzymujące niezależność domeny funkcjonalnej zapobiegają „wymianie informacji’’ między sąsiednimi domenami.

Sekwencje o długości 1-2 kb wyznaczające granice domen tzw. Domen funkcjonalnych charakteryzujących się zwartą strukturą(rozluźnioną strukturą, bo ulegają ekspresji)

sekwencje które najprawdopodobniej do spełniania swych funkcji wymagają białek wiążących specyficznie zarówno izolatory jak i sieć włókien zbudowanych z RNA i białek przenikających całe jadro.

sekwencje utrzymujące niezależność domeny funkcjonalnej zapobiegają „wymianie informacji” między sąsiednimi domenami.

sekwencje mające zdolność znoszenia efektu pozycyjnego, przejawiającego się w nieobecności izolatorów zamiennością lokalizacji, w której wbudowywany jest rekombinowany gen.

Sekwencje utrzymujące niezależność domeny funkcjonalnej zapobiegają „wymianie informacji’’ między sąsiednimi domenami.

Wieloskładnikowy kompleks białkowy, tzw. Czynnik specyficzności cięcia i poliadenylacji (CPSF), pozyskiwany do kompleksu polimerazy jest już na etapie inicjacji transkrypcji i wchodzi w kontakt z CTD. CPSF pozostaje związany z CTD do czasu pojawienia się sekwencji poliA w transkrypcie.( CPSF wiąże się z CTD już na etapie inicjacji.)

Jej fosforylacja warunkuje przyłączenie się polimerazy do kompleksu reinicjacyjnego(potrzebna do aktywacji, a nie przyłączenia)

Kompleks białkowy zwany mediatorem bezpośrednio aktywuje inicjację transkrypcji przez fosforylację CTD(mediator pośredniczy, nie jest to więc bezpośredni; aktywuje elongację i pośrednio za pomocą TFIIH).

Kompleks białkowy zwany mediatorem bezpośrednio aktywuje inicjację transkrypcji przez fosforylację CTD(mediator pośredniczy, nie jest to więc bezpośredni; aktywuje elongację i pośrednio za pomocą TFIIH).

U ssaków CTD zawiera 52 powtórzenia siedmioaminokwasowej sekwencji Tyr-Ser- Pro-Thr-Ser-Pro-Ser. Dwie z reszt Pro w każdym powtórzeniu mogą byćmodyfikowane przez dodanie grup fosforanowych(dwie z reszt seryny)

tatus jej fosforylacji jest stały podczas trwania procesu transkrypcji(nie jest trwały, zmienia się podczas trwania transkrypcji)

Kompleks białkowy zwany mediatorem bezpośrednio aktywuje inicjację transkrypcji przez fosforylację CTD(mediator pośredniczy, nie jest to więc bezpośredni; aktywuje elongację i pośrednio za pomocą TFIIH).

Poprzedzone jest nieciągłym procesem transkrypcji

Może być kontrolowane przez tzw. Białko antyterminacyjne, którego obecność zapobiega, na przykład, zatrzymaniu się polimerazy przy terminatorze zależnym od białk Rho.

Mniej więcej w połowie przypadków następuje w obrębie sekwencji nici matrycowej DNA, która zawiera sekwencję odwróconego palindromu.

Może być skutkiem specjalnego rodzaju kontroli zależnego od sprzężonych ze sobą procesów syntezy tran skryptu i biłaka

Żadne z powyższych stwierdzeń nie jest prawdziwe

Może być zależne od białka Rho, które posiada aktywność helikazy, dzięki czemu może ono aktywnie „rozbijać” pary zasad, w tym przypadku pomiędzy matrycą a ciągiem reszt U struktury spinki do włosów transkryptu

Poprzedzone jest nieciągłym procesem transkrypcji

Może być kontrolowane przez tzw. Białko antyterminacyjne, którego obecność zapobiega, na przykład, zatrzymaniu się polimerazy przy terminatorze zależnym od białk Rho.

Mniej więcej w połowie przypadków następuje w obrębie sekwencji nici matrycowej DNA, która zawiera sekwencję odwróconego palindromu.

Może być skutkiem specjalnego rodzaju kontroli zależnego od sprzężonych ze sobą procesów syntezy tran skryptu i biłaka

Gdyby w komórce proces fałdowania polipeptydu przebiegał, gdy dostępna jest tylko jego część, to mogłoby zmniejszyć prawdopodobieństwo występowania nieprawidłowych odgałęzień scieżki fałdowania.(zwiększyć)

Białka opiekuńcze ( molecular chaperons) decydują o trzeciorzędowej strukturze białek(białka opiekuńcze nie decydują o trzeciorzędowej strukturze, pomagają odnaleźć odpowiednią strukturę)

Niektóre z intern posiadają aktywność endonukleazy, która może specyficznie przeciąć gen nie zawierający interny, co jest wymagane dla ukierunkowanego przemieszczenia się sekwencji intronu interny.(introny nie mają zazwyczaj aktywności egzonukleazowej)

Niektóre białka syntetyzowane są jako poliproteiny, długie polipeptydy zwierające kilka białek połączonych ze sobą jedno z drugim sposobem głowa-ogon; zdarza się że sekwencje kodujące poszczególne produkty (białka) zachodzą na siebie

Interna, to wewnętrzny fragment biłka usuwany po translacji z jednoczesnym połączeniem fragmentów go otaczających.(interna to fragment usuwany po translacji)

Nie jest możliwe aby niewłaściwie sfałdowane białko przyjęło włąściwą dla siebie konformację.( Niewłaściwie sfałdowane białka mogą przyjąć prawidłową konformację.)

Niektóre białka syntetyzowane są jako poliproteiny, długie polipeptydy zwierające kilka białek połączonych ze sobą jedno z drugim sposobem głowa-ogon; zdarza się że sekwencje kodujące poszczególne produkty (białka) zachodzą na siebie

Interna, to wewnętrzny fragment biłka usuwany po translacji z jednoczesnym połączeniem fragmentów go otaczających.(interna to fragment usuwany po translacji)

Rdzeń polimerazy RNA rozpoznaje sekwencję promotora i łączy się z nim.(rdzeń nie rozpoznaje bezpośrednio promotora, jednostka sigma male)

W zamkniętym kompleksie promotorowym polimeraza pokrywa ok. 80pz, rozpoczynając powyżej bloku -35 i kończąc poniżej bloku -10

W trakcie eksperymentów prowadzonych In vitro nie zaobserwowano powstania krótszych, niż spodziewany, transkryptów(można obserwować krótsze peptydy)

Zmiana sekwencji bloku/ kasety -35 promotora ma bezpośredni wpływ na przekształcenie zamkniętego kompleksu promotorowego w kompleks otwarty.( – 10, a nie -35)

Wzbogacenie sekwencji -10 w pary G-C wpływa na proces rozpoznania promotora przez podjednostkę polimerazy RNA za to odpowiedzialną.(brak takiego wpływu)

Rozpoczęcie elongacji towarzyszy zmiana konformacyjna holoenzymu polimerazy RNA, skutkiem czego pokrywa ona mniejszy odcinek DNA(Początkowo rdzeń polimerazy pokrywa 60bp, jednak szybko po rozpoczęciu elongacji następuje kolejna zmiana konformacyjna polimerazy, wyniku której pokrywa ona mniejszy odcinek DNA (30-40bp)

W zamkniętym kompleksie promotorowym polimeraza pokrywa ok. 80pz, rozpoczynając powyżej bloku -35 i kończąc poniżej bloku -10

Powoduje że eukariotyczne mRNA są cząsteczkami żyjącymi dłużej niż ich odpowiedniki bakteryjne, jednak z typowym okresem półtrwania rzędu 10-20 minut(eukariotyczne mRNA żyją zazwyczaj dłużej)

Może zależeć od sekwencji znajdujących się w obrębie transkryptu

W prawidłowej niezmienionej komórce skutkuje powstaniem krótkich interferujących RNA o długości 21-28 nukleotydów.(związane z innym procesem)

Może przebiegać według mechanizmu zwanego kontrolą jakości mRNA ( RNA surveillance) który prowadzi do specyficznej degradacji cząsteczek mRNA, w których na skutek nieprecyzyjnego wycięcia intronów dochodzi do powstania nieprawidłowych kodonów terminacyjnych.

Może przebiegać w procesie w którym następuje usuwanie czapeczki mRNA skutkiem czego dochodzi do usunięcia łańcucha poliA, co z kolei prowadzi do braku translacji i szybkiego trawienia eksonukleolitycznego

Może zależeć od szlaku, którego jednym z elementów są cząsteczki RNA o strukturze spinki do włosów, powstające z prekursorowego RNA, syntetyzowanego przez polimerazę RNA II. .(nie jest związane bezpośrednio z degradacją RNA)

Może zależeć od sekwencji znajdujących się w obrębie transkryptu

Może przebiegać według mechanizmu zwanego kontrolą jakości mRNA ( RNA surveillance) który prowadzi do specyficznej degradacji cząsteczek mRNA, w których na skutek nieprecyzyjnego wycięcia intronów dochodzi do powstania nieprawidłowych kodonów terminacyjnych.

Może przebiegać w procesie w którym następuje usuwanie czapeczki mRNA skutkiem czego dochodzi do usunięcia łańcucha poliA, co z kolei prowadzi do braku translacji i szybkiego trawienia eksonukleolitycznego

Zablokowania miejsc replikacji przez nukleosomy.

Aranżacja DNA zapobiegająca rozdziałowi łańcuchów DNA opisuje grupa toponemiczna Plektonemiczna natura podwójnej helisy uniemożliwia rozdzielenie 2 nici helisy bez rozwinięcia całej cząsteczki.

Rozwijanie dsDNA i rotacji cząsteczki DNA

hronizacja replikacji DNA z podziałem komórkowym

Trudności związane z syntezą DNA na nici opóźnionej

Aranżacja DNA zapobiegająca rozdziałowi łańcuchów dsDNA opisuje grupa plektonemiczna

Rozwijanie dsDNA i rotacji cząsteczki DNA

Aranżacja DNA zapobiegająca rozdziałowi łańcuchów dsDNA opisuje grupa plektonemiczna

Aktywność telomerazy jest kontrolowana przez białko TRF1, promujące tworzenie struktury telomerów typu pętli t – powoduje to białko TRF2

Żadne z powyższych nie jest prawdziwe

Telomeraza syntetyzuje tylko jeden z łańcuchów polinukleotydowych telomerów Matrycy bogatej w reszty G.( matrycy bogatej w reszty G – matryca bogata w C, telomer bogaty w G

Telomeraza jest polimerazą DNA zależną od RNA

. Telomeraza jest aktywna w wybranych typach komórek np. w komórkach homopoetycznych szpiku kostnego.(tak, bo jest aktywna komórkach które muszą utrzymać długość telomerów)

Terapia powodująca inaktywację telomerazy powinna skuteczna w walce wtedy gdy aktywacja telomerazy jest przyczyną powstawania raka a nie skutkiem - bez względu czy jest przyczyną czy skutkiem

Telomeraza jest polimerazą DNA zależną od RNA

. Telomeraza jest aktywna w wybranych typach komórek np. w komórkach homopoetycznych szpiku kostnego.(tak, bo jest aktywna komórkach które muszą utrzymać długość telomerów)

Terapia powodująca inaktywację telomerazy powinna skuteczna w walce wtedy gdy aktywacja telomerazy jest przyczyną powstawania raka a nie skutkiem - bez względu czy jest przyczyną czy skutkiem

Zakończenie syntezy fragmentów Okazaki wymaga usunięcia sekwencji odpowiednią polimerazą posiadającą aktywność egzonukleazy.( u Eukariota nie ma polimerazy posiadającej aktywność egzonukleazową 5’→3’, robi to endonukleaza FEN1)

Enzymy i pozostałe białka, biorące udział w replikacji, tworzą duże struktury wewnątrzjądrowe, tzw. fabryki replikacyjne, z których każda zawiera odpowiednik bakteryjnego replisomu. – u Eukariota nie stwierdzono odpowiednika replisomu,

Chromatydy siostrzane są związane razem aż do stadium anafazy dzięki kohezynom, które dołączane są do nowych nici DNA natychmiast po przejściu przez widełki replikacyjne.

Polimeraza DNA kopiująca nić opóźnioną tworzy kompleksy dimeryczne.(nie tworzy dimerycznych kompleksów)

Koniec 5’ startera używanego przez polimerazę DNA zawiera resztę 5’- blokuje aktywność enzymatyczną nukleazy oznaczanej skrótem FEN1.(5’ nie blokuje FEN1)

Chromatydy siostrzane są związane razem aż do stadium anafazy dzięki kohezynom, które dołączane są do nowych nici DNA natychmiast po przejściu przez widełki replikacyjne.

W przypadku kilku mRNA obserwuje się zaprogramowaną zmianę fazy odczytu, zmieniającą fazę odczytu w specyficznym miejscu transkryptu

Poślizg rybosomy umożliwiw jednemu rybosomowi translację wybranych fragmentów mRNA policistronowego, np. mRNA operonu laktozowego.

Zaprogramowana zmiana fazy odczytu występuje wyłącznie w bakteriach(wszystkich prokariota)

Pominięcie translacyjne zaczyna się i kończy zawsze na dwóch identycznych kodonach(nie zawsze zaczyna i kończy się na identycznych kodonach)

Zmiana fazy odczytu polega na tym, iż w czasie translacji mRNA rybosom zatrzymuje się przesuwa o jeden kodon do przodu lud do tyłu i potem kontynuuje translację(1 nukleotyd)

wskutek pominięcia translacyjnego z jednego mRNA mogą być syntezowane dwa różna białka

W przypadku kilku mRNA obserwuje się zaprogramowaną zmianę fazy odczytu, zmieniającą fazę odczytu w specyficznym miejscu transkryptu

Poślizg rybosomy umożliwiw jednemu rybosomowi translację wybranych fragmentów mRNA policistronowego, np. mRNA operonu laktozowego.

wskutek pominięcia translacyjnego z jednego mRNA mogą być syntezowane dwa różna białka