biochemia 2 egzamin

- enzymy glukoneogenezy zlokalizowane są w cytoplazmie za wyjątkiem karboksylazy pirogronianowej - mitochondrium oraz glukozo-6-fosfatazy - retikulum endoplazmatyczne

- glukozo-6-fosfataza, która katalizuje glukozo-6-fosforan, nie jest białkiem błonowym

- reakcja katalizowana przez karboksylazę pirogronianową jako jedyna zachodzi wewnątrz mitochondrium

- aktywna w komórkach wątroby po jedzonku

- glukozo-6-fosfataza, która katalizuje glukozo-6-fosforan, jest białkiem błonowym zlokalizowanym w retikulum endoplazmatycznym

- enzym fruktozo-1,6-bisfosfataza przekształcający fruktozo-1,6-bisfosforan we fruktozo-6-fosforan nie jest białkiem cytoplazmatycznym

- reakcja katalizowana przez karboksylazę pirogronianową jako jedna z wielu zachodzi wewnątrz mitochondrium

- rekacja katalizowaa przez glukozo-6-fosfatazę nie zachodzi w retikulum endoplazmatycznym

- enzym fruktozo-1,6-bisfosfataza przekształcający fruktozo-1,6-bisfosforan we fruktozo-6-fosforan jest białkiem cytoplazmatycznym

- rekacja katalizowaa przez glukozo-6-fosfatazę zachodzi w retikulum endoplazmatycznym

- enzymy glukoneogenezy zlokalizowane są w cytoplazmie za wyjątkiem karboksylazy pirogronianowej - mitochondrium oraz glukozo-6-fosfatazy - retikulum endoplazmatyczne

- reakcja katalizowana przez karboksylazę pirogronianową jako jedyna zachodzi wewnątrz mitochondrium

- aktywna w komórkach wątroby po jedzonku

- glukozo-6-fosfataza, która katalizuje glukozo-6-fosforan, jest białkiem błonowym zlokalizowanym w retikulum endoplazmatycznym

- enzym fruktozo-1,6-bisfosfataza przekształcający fruktozo-1,6-bisfosforan we fruktozo-6-fosforan jest białkiem cytoplazmatycznym

- rekacja katalizowaa przez glukozo-6-fosfatazę zachodzi w retikulum endoplazmatycznym

glukoza pobierana jest przez wątrobę

synteza mleczanu zachodzi w mięśniach szkieletowych i erytrocytach

mleczan jest wydzielany z mięśni szkieletowych

synteza glukozy zachodzi w wątrobie, z mleczanu wydzielanego z mięśni

glukoza wydzielana jest przez wątrobę

synteza mleczanu zachodzi w mięśniach szkieletowych i erytrocytach

mleczan jest wydzielany z mięśni szkieletowych

synteza glukozy zachodzi w wątrobie, z mleczanu wydzielanego z mięśni

glukoza wydzielana jest przez wątrobę

- fruktozo-2,6-bisfosforan jest aktywatorem allosterycznym fosfofruktokinazy

- fosfofruktokinaza jest hamowana allosterycznie przez wysokie stężenie AMP zarówno w wątrobie, jak i w mięśniach

- insulina hamuje allosterycznie niektóre enzymy glikolityczne

niskie pH przyspiesza glikolizę - ewentualnie w mięśniach, w wątrobie nie

- fosfofruktokinaza i fruktozobisfosfataza są aktywnościami enzymatycznym zlokalizowanymi w jednym łańcuchu polipeptydowym

- zwiększenie ładunku energetycznego komórki przyspiesza glikolizę

- kinaza pirogronianowa w wątrobie jest regulowana przez fosforylację

- glukokinaza jest enzymem występującym w wątrobie i ma 50-krotnie mniejsze powinowactwo do glukozy niż heksokinaza

- zmniejszenie ładunku energetycznego komórki przyspiesza glikolizę

- fosfofruktokinaza jest hamowana allosterycznie przez wysokie stężenie AMP tylko w wątrobie

- produktem reakcji jest glukozo-6-fosforan

- niskie pH nie jest sygnałem metabolicznym dla enzymów wątroby

- wysokie stężenie ATP zmienia kształt krzywej wiązania substratu fosfofruktokinazy z hiperbolicznego na sigmoidalny

- wysokie stężenie alaniny hamuje fosfofruktokinazę i kinazę pirogronianową

- fruktozo-2,6-bisfosforan jest aktywatorem allosterycznym fosfofruktokinazy

- fosfofruktokinaza jest hamowana allosterycznie przez wysokie stężenie AMP zarówno w wątrobie, jak i w mięśniach

- insulina hamuje allosterycznie niektóre enzymy glikolityczne

niskie pH przyspiesza glikolizę - ewentualnie w mięśniach, w wątrobie nie

- fosfofruktokinaza i fruktozobisfosfataza są aktywnościami enzymatycznym zlokalizowanymi w jednym łańcuchu polipeptydowym

- kinaza pirogronianowa w wątrobie jest regulowana przez fosforylację

- glukokinaza jest enzymem występującym w wątrobie i ma 50-krotnie mniejsze powinowactwo do glukozy niż heksokinaza

- zmniejszenie ładunku energetycznego komórki przyspiesza glikolizę

- produktem reakcji jest glukozo-6-fosforan

- niskie pH nie jest sygnałem metabolicznym dla enzymów wątroby

- wysokie stężenie ATP zmienia kształt krzywej wiązania substratu fosfofruktokinazy z hiperbolicznego na sigmoidalny

- wysokie stężenie alaniny hamuje fosfofruktokinazę i kinazę pirogronianową

- składnik kompleksu o aktywności dehydrogenazy dihydroliponianowej, katalizujący przeniesienie wysokoenergetycznych elektronów, jest flawoproteiną

- wymaga koenzymów katalitycznych: TPP-tiaminy, kwasu liponowego i FAD

- wielopodjednostkowy enzym złożony z 3 enzymów o aktywności dehydrogenazy pirogronianowej, acetylotransferazy dihydroliponianowej i dehydrogenazy dihydroliponianowej

- w wyniku reakcji katalizowanej przez ten kompleks powstaje wysokoenergetyczne wiązanie tioestrowe

- w wyniku reakcji katalizowanej przez ten kompleks powstaje niskoenergetyczne wiązanie tioestrowe

- lipoamid służy jako giętkie ramię przenoszące intermediaty między różnymi składnikami enzymatycznymi

- aktywność tego kompleksu jest regulowana przez fosforylację (fosforylacja hamuje aktywność)

- kompleks dehydrogenazy pirogronianowej zawiera mobilny kofaktor przenoszący elektrony o wysokim potencjale redoks

- produktami reakcji katalizowanej przez ten kompleks są: acetylo-CoA, CO2 i NADH

- katalizuje reakcję, która sumarycznie jest termodynamicznie niekorzystna, wykorzystując mechanizm sprzężenia reakcji termodynamicznie korzystnej z niekorzystną

- aktywność tego kompleksu jest regulowana przez sprzężenie zwrotne

- składnik kompleksu o aktywności dehydrogenazy dihydroliponianowej, katalizujący przeniesienie wysokoenergetycznych elektronów, jest flawoproteiną

- wielopodjednostkowy enzym złożony z 3 enzymów o aktywności dehydrogenazy pirogronianowej, acetylotransferazy dihydroliponianowej i dehydrogenazy dihydroliponianowej

- w wyniku reakcji katalizowanej przez ten kompleks powstaje wysokoenergetyczne wiązanie tioestrowe

- lipoamid służy jako giętkie ramię przenoszące intermediaty między różnymi składnikami enzymatycznymi

- aktywność tego kompleksu jest regulowana przez fosforylację (fosforylacja hamuje aktywność)

- kompleks dehydrogenazy pirogronianowej zawiera mobilny kofaktor przenoszący elektrony o wysokim potencjale redoks

- produktami reakcji katalizowanej przez ten kompleks są: acetylo-CoA, CO2 i NADH

- katalizuje reakcję, która sumarycznie jest termodynamicznie niekorzystna, wykorzystując mechanizm sprzężenia reakcji termodynamicznie korzystnej z niekorzystną

- aktywność tego kompleksu jest regulowana przez sprzężenie zwrotne

- izomer fruktozo-2,6-bisfosforanu jest cząsteczką regulującą aktywność fosfofruktokinazy

- ATP jest wytwarzane przy przekształceniu 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian oraz fosfoenolopirogronianu w pirogronian

- glikoliza nie może być aktywowana w mięśniach w wyniku niskiego stanu energetycznego komórki

- ATP jest zużywane przy przekształceniu glukozy w glukozo-6-fosforan oraz fruktozo-6-fosforanu w fruktozo-1,6-bisfosforan

- glikoliza może być aktywowana w mięśniach w wyniku niskiego stanu energetycznego komórki

- izomer fruktozo-2,6-bisfosforanu jest cząsteczką regulującą aktywność fosfofruktokinazy

- ATP jest wytwarzane przy przekształceniu 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian oraz fosfoenolopirogronianu w pirogronian

- ATP jest zużywane przy przekształceniu glukozy w glukozo-6-fosforan oraz fruktozo-6-fosforanu w fruktozo-1,6-bisfosforan

- glikoliza może być aktywowana w mięśniach w wyniku niskiego stanu energetycznego komórki

- jest używany jako przenośnik grup acylowych za pomocą wiązania tioestrowego

- wiązanie substrat-CoA jest bardzo stabilnym wiązaniem wychwytujacym intermediaty reakcji

- wprowadza grupę acetylową w produkty metaboliczne

- wiązanie substrat-CoA jest bardzo niestabilnym wiązaniem wychwytujacym intermediaty reakcji

- jest używany jako przenośnik grup acylowych za pomocą wiązania tioestrowego

- wiązanie substrat-CoA jest bardzo stabilnym wiązaniem wychwytujacym intermediaty reakcji

- wprowadza grupę acetylową w produkty metaboliczne

- zachodzi zarówno w warunkach tlenowych i beztlenowych

- z utlenienia jednej cząsteczki acetylo-CoA powstają 3 cząsteczki NADH, 1 cząsteczka FADH2 i 1 cząsteczka GTP

- zachodzi w cytoplazmie

- zachodzi tylko w warunkach tlenowych

- rozpoczyna się kondensacją acetylo-CoA i szczawiooctanu, tworząc sześciowęglowy cytrynian

- jeden obrót prowadzi do powstania 2 cząsteczek CO2

- zachodzi w mitochondrium

- jest cykliczną przemianą związków sześciowęglowych w czterowęglowe

- w jednym obrocie cyklu dwukrotnie dochodzi do dekarboksylacji, a jednokrotnie do fosforylacji substratowej

- jednym z kluczowych etapów jest tworzenie acetylo-CoA przez wielopodjednostkowy kompleks dehydrogenazy, której grupami prostetycznymi są pirofosforan hydroksyetylotioaminy, lipoamid i FAD

- jest źródłem prekursorów potrzebnych do biosyntez, między innymi nukleotydów, aminokwasów i cholesterolu

- jego funkcją jest odbieranie wysokoenergetycznych elektronów z substratów energetycznych

- jeden obrót prowadzi do powstania 4 cząsteczek CO2

- z utlenienia jednej cząsteczki acetylo-CoA powstają 3 cząsteczki NADH, 1 cząsteczka FADH2 i 1 cząsteczka GTP

- zachodzi tylko w warunkach tlenowych

- rozpoczyna się kondensacją acetylo-CoA i szczawiooctanu, tworząc sześciowęglowy cytrynian

- jeden obrót prowadzi do powstania 2 cząsteczek CO2

- zachodzi w mitochondrium

- jest cykliczną przemianą związków sześciowęglowych w czterowęglowe

- w jednym obrocie cyklu dwukrotnie dochodzi do dekarboksylacji, a jednokrotnie do fosforylacji substratowej

- jednym z kluczowych etapów jest tworzenie acetylo-CoA przez wielopodjednostkowy kompleks dehydrogenazy, której grupami prostetycznymi są pirofosforan hydroksyetylotioaminy, lipoamid i FAD

- jest źródłem prekursorów potrzebnych do biosyntez, między innymi nukleotydów, aminokwasów i cholesterolu

- jego funkcją jest odbieranie wysokoenergetycznych elektronów z substratów energetycznych

bursztynian

α-ketoglutaran

jabłczan

bursztynylo-CoA

cytrynian

izocytrynian

szczawiooctan

fumaran

kompleks dehydrogenazy α-ketoglutaranowej

syntetaza bursztynylo-CoA

fumaraza

syntaza cytrynianowa

dehydrogenaza izocytrynianowa

dehydrogenaza jabłczanowa

dehydrogenaza bursztynianowa

akonitaza

- w jej wyniku powstaje H2O

- jest aktywowana, gdy stężenie NADP+ jest niskie, a NADPH wysokie

- w jej wyniku nie powstaje NADPH i O2

- wykorzystuje elektrony dostarczane przez fotosystem I

- jest aktywowana, gdy stężenie NADP+ jest wysokie, a NADPH niskie

- prowadzi do tworzenia ATP, wykorzystując do pompowania protonów głównie kompleks cytochromu bf

- w jej wyniku nie powstaje H2O

- w jej wyniku powstaje H2O

- jest aktywowana, gdy stężenie NADP+ jest niskie, a NADPH wysokie

- w jej wyniku nie powstaje NADPH i O2

- wykorzystuje elektrony dostarczane przez fotosystem I

- prowadzi do tworzenia ATP, wykorzystując do pompowania protonów głównie kompleks cytochromu bf

- wielopodjednostkowy kompleks białkowy znajdujący się w błonie, zawiera FMN i centra żelazowo-siarkowe

- pompuje 2 protony z macierzy mitochondrialnej do przestrzeni międzybłonowej mitochondrium

- inaczej oksydoreduktaza NADH-Q

- pompuje 4 protony z macierzy mitochondrialnej do przestrzeni międzybłonowej mitochondrium

- znajduje się w wewnętrznej błonie mitochondrium

- powoduje przepływ elektronów z NADH na FMN

- wielopodjednostkowy kompleks białkowy znajdujący się w błonie, zawiera FMN i centra żelazowo-siarkowe

- inaczej oksydoreduktaza NADH-Q

- pompuje 4 protony z macierzy mitochondrialnej do przestrzeni międzybłonowej mitochondrium

- znajduje się w wewnętrznej błonie mitochondrium

- powoduje przepływ elektronów z NADH na FMN

- kompleks białkowy znajdujący się w błonie, zawierający enzym z cyklu Krebsa - dehydrogenazę bursztynianową

- nie pompuje protonów

- zawiera grupy prostetyczne FAD i FeS

- powoduje przepływ elektronów z bursztynianu przez FAD na ubichinon

- powoduje przepływ elektronów z bursztynianu przez FAD na ubichinol

- wprowadza FADH2 do łańcucha oddechowego na poziomie oksydoreduktazy Q-cytochrom c

- znajduje się na wewnętrznej błonie mitochondrium

- inaczej reduktaza bursztynian-Q

- inaczej oksydoreduktaza NADH-Q

- znajduje się na zewnętrznej błonie mitochondrium

- kompleks białkowy znajdujący się w błonie, zawierający enzym z cyklu Krebsa - dehydrogenazę bursztynianową

- nie pompuje protonów

- zawiera grupy prostetyczne FAD i FeS

- powoduje przepływ elektronów z bursztynianu przez FAD na ubichinon

- wprowadza FADH2 do łańcucha oddechowego na poziomie oksydoreduktazy Q-cytochrom c

- znajduje się na wewnętrznej błonie mitochondrium

- inaczej reduktaza bursztynian-Q

- przenosi elektrony od nośnika dwuelektronowego (ubichinonu) do nośnika jednoelektronowego (cytochromu c)

- powoduje pompowanie 2 protonów do przestrzeni międzybłonowej, a 4 do matriks mitochondrium

- inaczej nazywany oksydoreduktazą Q-cytochrom c

- inaczej reduktaza bursztynian-Q

- znajduje się w zewnętrznej błonie mitochondrium

- znajduje się w wewnętrznej błonie mitochondrium

- zawiera grupy prostetyczne: hemy i centra żelazowo-siarkowe

- przenosi elektrony od nośnika dwuelektronowego (ubichinolu) do nośnika jednoelektronowego (cytochromu c)

- powoduje pompowanie 4 protonów do przestrzeni międzybłonowej, a 2 do matriks mitochondrium

- inaczej nazywany oksydoreduktazą Q-cytochrom c

- znajduje się w wewnętrznej błonie mitochondrium

- zawiera grupy prostetyczne: hemy i centra żelazowo-siarkowe

- przenosi elektrony od nośnika dwuelektronowego (ubichinolu) do nośnika jednoelektronowego (cytochromu c)

- powoduje pompowanie 4 protonów do przestrzeni międzybłonowej, a 2 do matriks mitochondrium

- katalizuje reakcję przeniesienia elektronów z 4 cytochromów c na 1 cząsteczkę tlenu, prowadząc do powstania 2 cząsteczek wody

- inaczej nazywany oksydazą cytochromową

- przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej

- znajduje się we wnętrzu błony mitochondrialnej

- inaczej reduktaza bursztynian-Q

- zawiera hemy i centra miedziowe

- znajduje się na zewnątrz błony mitochondrialnej

- katalizuje reakcję przeniesienia elektronów z 4 cytochromów c na 1 cząsteczkę tlenu, prowadząc do powstania 2 cząsteczek wody

- inaczej nazywany oksydazą cytochromową

- przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej

- znajduje się we wnętrzu błony mitochondrialnej

- zawiera hemy i centra miedziowe

- jeden elektron z ubichinolu jest przekazywany na ubichinon, a drugi na cytochrom c

- przekazuje elektrony z nośnika dwuelektronowego do jednoelektronowego

- przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej

- zachodzi na komplesie III, zwanym oksydoreduktazą Q-cytrochrom c

- dwie cząsteczki QH2 wiążą się do kompleksu kolejno przyjmując 2 elektrony i 2 protony

- oba elektrony ubichinolu

- protony uwalniane są po cytoplazmatycznej stronie wewnętrznej błony mitochondrialnej, a dwa elektrony pobierane są z macierzy

- dwie cząsteczki QH2 wiążą się do kompleksu kolejno przyjmując 4 elektrony i 4 protony

- jeden elektron z ubichinolu jest przekazywany na ubichinon, a drugi na cytochrom c

- przekazuje elektrony z nośnika dwuelektronowego do jednoelektronowego

- przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej

- zachodzi na komplesie III, zwanym oksydoreduktazą Q-cytrochrom c

- dwie cząsteczki QH2 wiążą się do kompleksu kolejno przyjmując 2 elektrony i 2 protony

- protony uwalniane są po cytoplazmatycznej stronie wewnętrznej błony mitochondrialnej, a dwa elektrony pobierane są z macierzy

- w skład siły protonomotorycznej napędzającej syntezę ATP wchodzi gradient protonowy w poprzek błony

- cząsteczki ATP uwalniane są w wyniku przepływu jonów H+ przez syntazę ATP

- oba procesy mają miejsce w mitochondrium

- w skład siły protonomotorycznej napędzającej syntezę ATP wchodzi gradient protonowy w poprzek błony

- cząsteczki ATP uwalniane są w wyniku przepływu jonów H+ przez syntazę ATP