Fiszki
CCE
Test w formie fiszek
Ilość pytań: 250
Rozwiązywany: 1573 razy
W przypadku gruczolakoraka zlokalizowanego w esicy możliwe jest wykonanie:
D. laparoskopii, operacji Hartmanna.
B. operacji Hartmanna przez laparotomię.
E. wszystkich wymienionych.
C. resekcji esicy przez laparotomię.
A. laparoskopii, resekcji esicy.
E. wszystkich wymienionych.
Pacjent przetransportowany na szpitalną Izbę Przyjęć w złym stanie ogólnym. Zgłasza dolegliwości bólowe za mostkiem, wysoko gorączkuje. W badaniu przedmiotowym wyczuwalne trzeszczenie skóry na szyi. W wywiadzie zaawansowany rak przełyku. W badaniu CT klatki piersiowej wykazano obecność powietrza w śródpiersiu, wyciek kontrastu w piersiowym odcinku przełyku oraz wysięk płynu w prawej jamie opłucnej. Jakie postępowanie chirurgiczne należy wykonać w tym przypadku?
A. sonda żołądkowa, zakaz żywienia doustnego, antybiotykoterapia.
D. resekcja przełyku z zespoleniem żołądkowo-przełykowym w klatce piersiowej.
C. wyłączenie przełyku poprzez wyłonienie na szyi ezofagostomii, drenaż śródpiersia, zamknięcie wpustu żołądka, dalsze żywienie przez gastrostomię odżywczą.
E. implantacja stentu powlekanego samorozprężalnego z ewentualnym drenażem prawej jamy opłucnej.
B. zszycie przełyku z dostępu przez torakotomię prawostronną.
E. implantacja stentu powlekanego samorozprężalnego z ewentualnym drenażem prawej jamy opłucnej.
II stopień w klasyfikacji powikłań zapalenia uchyłków jelita grubego wg Hinchey’a oznacza:
A. zapalenie uchyłków z wytworzeniem ropnia okołookrężniczego.
E. klasyfikacja Hinchey’a nie dotyczy zapalenia uchyłków.
B. zapalenie uchyłków z wytworzeniem ropnia odległego.
D. zapalenie uchyłków z rozlanym kałowym zapaleniem otrzewnej.
C. zapalenie uchyłków z rozlanym ropnym zapaleniem otrzewnej.
B. zapalenie uchyłków z wytworzeniem ropnia odległego.
25-letnia kobieta w samobadaniu piersi wykryła guzek piersi prawej wielkości około 2cm x1cm znajdujący się w górnym bocznym kwadrancie, który zweryfikowano w biopsji jako rak przewodowy sutka. W związku ze spływem chłonki drogą Rotha u pacjentki można spodziewać się przerzutów w węzłach chłonnych:
D. pierwszego i drugiego piętra węzłów pachowych.
C. trzeciego piętra węzłów pachowych.
A. pierwszego piętra węzłów pachowych.
B. drugiego piętra węzłów pachowych.
E. drugiego i trzeciego piętra węzłów pachowych.
E. drugiego i trzeciego piętra węzłów pachowych.
Do wtórnych zapaleń otrzewnej nie zalicza się:
D. ziarniniakowego zapalenia otrzewnej.
A. zapalenia związanego z przewlekłą dializą otrzewnową.
B. martwicy ściany jelita.
E. zapalenia otrzewnej z obecnością grzybów.
C. zapalenia związanego z nieszczelnością zespolenia jelitowego.
D. ziarniniakowego zapalenia otrzewnej.
Wskazaniem do leczenia operacyjnego tętniaka aorty brzusznej jest:
E. prawdziwe są odpowiedzi A,B,C.
B. średnica objawowego tętniaka przekraczająca 2 cm.
A. średnica bezobjawowego tętniaka przekraczająca 5,5 cm.
C. pękniecie tętniaka.
D. prawdziwe są odpowiedzi A,C.
D. prawdziwe są odpowiedzi A,C.
Bezwzględnym wskazaniem do leczenia operacyjnego ostrego zapalenia trzustki nie jest:
D. perforacja przewodu pokarmowego.
C. krwawienie do jamy brzusznej.
E. zespół ciasnoty wewnątrzbrzusznej.
B. zakażona martwica trzustki.
A. brak poprawy po leczeniu zachowawczym.
A. brak poprawy po leczeniu zachowawczym.
Leczenie przetok tchawiczo-przełykowych będących patologicznym połączeniem światła tchawicy i przełyku przez kanał pokryty nabłonkiem jest bardzo trudne i związane z licznymi niepowodzeniami. Wskaż metody stosowane w leczeniu przetok tchawiczo-przełykowych:
1) założenie zgłębnika do żołądka lub jelita i prowadzenie żywienia dojelitowego;
2) założenie stałego samorozprężalnego stentu przełykowego;
3) założenie czasowego stentu samorozprężalnego do tchawicy i przełyku;
4) próby zamknięcia kanału przetoki za pomocą powtarzalnych ablacji, klejów biologicznych i obliteracji;
5) wycięcie przetoki z odcinkową resekcją tchawicy i pierwotnym szyciem przełyku ze wzmocnieniem uszypułowanym płatem tkankowym z sąsiedztwa.
Prawidłowa odpowiedź to:
E. 3,4,5.
D. 2,4,5.
C. 2,3,4.
A. 1,3,5.
B. 1,4,5.
B. 1,4,5.
Najczęstszą przyczyną niedrożności mechanicznej dolnego odcinka przewodu pokarmowego jest/są:
A. uchyłki jelita grubego.
E. bezoary.
D. guzy nowotworowe.
C. uchyłek Meckela.
B. zrosty otrzewnej.
B. zrosty otrzewnej.
Zespół ciasnoty wewnątrzbrzusznej nie powstaje na skutek:
C. krwawienia do jamy otrzewnej.
E. braku odpływu moczu.
D. rozdęcia pętli jelitowych pod wpływem gazu.
B. nadmiernego obrzęku ściany jelit.
A. narastania wodobrzusza.
E. braku odpływu moczu.
Otyłość olbrzymia jest istotnym czynnikiem rozwoju raka:
A. trzustki.
B. pęcherzyka żółciowego.
D. jelita grubego.
C. żołądka.
E. tarczycy.
D. jelita grubego.
27-letnia, nielecząca się przewlekle pacjentka została przywieziona do SOR z powodu zasłabnięcia i silnego bólu brzucha od 30 minut. CTK 80/60 mmHg, HR: 105 u/min. W badaniach krwi Hb: 12,5 g/dl, Hct: 41,5%, PLT: 251 tys/mm3, Na: 135 mmol/l, K: 4,5 mmol/l, amylaza: 463 U/l, bilirubina całkowita: 0,7 mg/dl, β-hCG: 1,15 mIU/ml. W USG FAST ślad płynu okołośledzionowo i w zatoce Douglasa. Wskaż najbardziej prawdopodobną przyczynę bólu brzucha u tej pacjentki:
E. prawdziwe są odpowiedzi A i B.
D. niedokrwienie tętnic krezkowych.
A. pęknięta ciąża pozamaciczna.
C. kolka moczowodowa.
B. ostre zapalenie trzustki.
B. ostre zapalenie trzustki.
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące rodzinnej polipowatości gruczolakowatej (FAP):
D. występuje zwiększona zachorowalność na raka brodawkowatego tarczycy.
E. w jamie brzusznej tworzą się guzy desmoidalne.
B. jedynym leczeniem chirurgicznym jest proktokolektomia z końcową ileostomią.
A. dziedziczenie jest autosomalne i dominujące, mutacja dotyczy genu APC.
C. u niektórych pacjentów wykonuje się kolektomię z zespoleniem ileorektalnym.
B. jedynym leczeniem chirurgicznym jest proktokolektomia z końcową ileostomią.
Do wczesnych powikłań po zabiegach naczyniowych rozpoznawanych w USG należy:
C. ropień okołoprotezowy.
B. tętniak rzekomy.
A. tętniak prawdziwy.
D. krwiak zaotrzewnowy.
E. seroma.
D. krwiak zaotrzewnowy.
Do szpitala został przyjęty 57-letni mężczyzna z objawami ostrego zapalenia trzustki. W wywiadzie brak cech kamicy pęcherzyka żółciowego, ale dzień przed przyjęciem nadużywał alkoholu. W badaniach laboratoryjnych przy przyjęciu: Hct 46%, WBC 16 300/mm3, glukoza 189 mg/dl, LDH 279 j.m/l, AspAT 193 j.m/l, Ca2+ w surowicy 1,95 mmol/l, mocznik 1,50 mmol/l, PaO2 67 mmHg. W trzeciej dobie hospitalizacji: Hct 40%, WBC 13 500/mm3, glukoza 163 mg/dl, LDH 183 j.m/l, AspAT 170 j.m/l, Ca2+ w surowicy 1,85 mmol/l, mocznik 1,73 mmol/l, PaO2 57 mmHg. U powyższego pacjenta posługując się skalą Ransona można stwierdzić:
A. przy przyjęciu postać łagodną OZT, w trzeciej dobie postać łagodną OZT.
E. podane dane są niewystarczające do oceny stanu pacjenta.
B. przy przyjęciu postać łagodną OZT, w trzeciej dobie postać ciężką OZT.
D. przy przyjęciu postać ciężką OZT, w trzeciej dobie postać łagodną OZT.
C. przy przyjęciu postać ciężką OZT, w trzeciej dobie postać ciężką OZT.
B. przy przyjęciu postać łagodną OZT, w trzeciej dobie postać ciężką OZT.
I stopień klasyfikacji uszkodzeń dróg żółciowych według Bismutha oznacza uszkodzenie:
E. na poziomie ostrogi łączącej przewody wątrobowe.
B. przewodu wątrobowego wspólnego w odległości > 2 cm od ostrogi.
D. prawego lub lewego przewodu wątrobowego.
C. wyłącznie przewodu żółciowego wspólnego.
A. przewodu wątrobowego wspólnego w odległości < 2 cm od ostrogi.
B. przewodu wątrobowego wspólnego w odległości > 2 cm od ostrogi.
Najczęstszą przyczyną przetok jelitowych jest/są:
C. choroba Crohna.
B. zrosty wewnątrzotrzewnowe.
A. uszkodzenie popromienne.
D. nowotwór złośliwy.
E. powikłanie pooperacyjne.
E. powikłanie pooperacyjne.
Do przepuklin brzusznych wewnętrznych nie zalicza się przepukliny:
E. lędźwiowej.
C. okołokątniczej.
D. torby sieciowej.
A. przeponowej.
B. zachyłka okołodwunastniczego.
E. lędźwiowej.
Wskazaniem nagłym do zabiegu operacyjnego w chorobie Crohna jest:
E. ropień okołoodbytowy.
C. przewlekła podniedrożność.
D. przetoka okołoodbytowa.
B. pojawienie się nowotworów (gruczolakorak jelita grubego, chłoniak jelita cienkiego).
A. przetoka jelitowo-skórna.
E. ropień okołoodbytowy.
Najczęstszą bezpośrednią przyczyną ostrego zapalenia otrzewnej jest:
D. sepsa.
E. niedrożność jelita grubego.
A. zadzierzgnięcie jelita cienkiego.
B. wgłobienie jelita cienkiego w jelito grube.
C. perforacja przewodu pokarmowego.
C. perforacja przewodu pokarmowego.