infa wstępny

Dwie pod-warstwy definiowane w ramach warstwy drugiej modelu ISO-OSI to odpowiednio:

Zadana w jednostce dBm efektywną moc wypromieniowana (Effective Isotropic Radiated Power, EIRP) ˛ bezprzewodowego urządzenia nadawczego stosowanego w technologii sieciowej na podstawie mocy wypromieniowanej P zadanej w watach można obliczyć stosując wzór:

Jednostka wysokości urządzenia sieciowego montowanego w standardzie RACK wynosząca 1,75 cala (44,45 mm) oznaczana jest symbolem:

Rodzaj obszaru (area) w domenie OSPF (Open Shortest Path First) nie otrzymującego ˛ żadnych informacji o zewnętrznych (external) trasach rutowania OSPF, to:

Parametr o nazwie "Wielkość okna"(Window size), którego wartość przekazywana jest w datagramach potwierdzenia TCP (Transmission Control Protocol Acknowledgment) w kierunku od odbiorcy do nadawcy ma na celu:

Dwa rodzaje obszarów (area) w protokole rutowania dynamicznego IS-IS (Intermediate System to Intermediate System), to:

Podstawowym, deklaratywnym językiem programowania logicznego jest:

Które z poniższych mechanizmów są wbudowane w interpreterze języka PROLOG:

Rozważmy następującą definicje predykatu member/2: member (H , [ H | T ] ) . member (H , [ _ | T ] ): − member (H, T ) . Dla wywołania (member(X,[0,1,[2,3],4]) interpreter zwróci:

X = 0 ; X = 1 ; X = [2, 3] ; X = 4 ; false. 5 rozwiązań

Rozważmy następującą definicje predykatu ˛ member/2: member (H , [ H | T ] ) . member (H , [ _ | T ] ): − member (H, T ) . Dla wywołania member(X,[0,1,2,1,3,1,4]) interpreter zwróci:

Rozważmy następującą definicje predykatu append/3 do łączenia list: append([ ],L,L). append([H | T],L,[H | TL]):− append(T,L,TL) . Dla wywołania append(L1,L2,[1,2,3,4,5]). interpreter zwróci:

Rozważmy następującą definicje predykatu append/3 do łączenia list: append([ ],L,L). append([H | T],L,[H | TL]):− append(T,L,TL) . Aby pobrać ostatni element zadanej listy L (np. L = [1,2,3,4] i powiązać go ze zmienną E (np. E=4) należy zastosować zapytanie:

Rozważmy następujący program w PROLOGU: p(a). p(b). p(c). p(a). p(c). run :− p(X), assert(q(X)), fail. Po skompilowaniu i wykonaniu programu z wywołaniem run:

Rozważmy następujący program w PROLOGU: ln(0, [ ]) :− ! . ln(N, [ N | L]) :− N1 is N−1, ln (N1, L) . Po skompilowaniu i wykonaniu programu z wywołaniem ln(7,L):

Rozważmy następujący program w PROLOGU: s1(X): −not (p(X)) , ! ,q(X) . s2(X): − q(X), not (p (X)). p(a). q(b) . Po skompilowaniu i wykonaniu programu:

Rozważmy następujące propozycje programów iteracyjnego sumowania elementów zadanej listy w PROLOGU: Poprawny jest program:

loop([ ] ,S,S). loop([H | T] ,A, S) :− AH is A+H, loop(T ,AH, S) .

Jaki typ w Haskellu będzie miało następujące wyrażenie: r x = x: r x

Jak wygląda poprawna wartość dla typu data Tree a = L a | N (Tree a) a (Tree a)

Haskell jest językiem opartym o paradygmat

Mechanizm typów w języku Haskell jest

Zaznacz prawdziwe dotyczące programowania funkcyjnego.

Funkcje wyższego rzędu w programowaniu funkcyjnym to

jaki mechanizm w językach funkcyjnych pozwala na wykonanie operacji na zbiorze danych?

Zaznacz prawdziwe zdania dotyczące programowania funkcyjnego.