Mutacja w sekwencji końca 5' cząsteczki tRNA może sprawić, że dany kodon STOP w mRNA będzie rozpoznawany jako kodon kodujący aminokwas.

Znakami przestankowymi w kodzie genetycznym są zwykle cytozyny metylowane przy C-5

Mutacja w pętli antykodonu cząsteczki tRNA może sprawić, że dany kodon STOP w mRNA będzie rozpoznawany jako kodon kodujący aminokwas

Kod genetyczny jest w pełni uniwersalny, co oznacza, że wszystkie systemy translacyjne organizmów żywych używają tego samego kodonu, lub tej samej grupy kodonów, dla tych samych aminokwasów.

Jest całkowicie zdegradowany

Jest zdegenerowany

Każdy aminokwas może być kodowany przez więcej niż jeden kodon, przy czym skład pierwszej i drugiej zasady dla danego aminokwasu jest taki sam

W różnych organizmach ten sam kodon może kodować inny aminokwas, co jest nazywane degeneracją kodu genetycznego

61 trojek koduje aminokwasy

Sekwencja jest odczytywana kolejno, od określonego miejsca startowego

Kodony, które określają ten sam aminokwas są nazywane akronimami.

Egzony mogą kodować całe domeny białek

Introny kodują łączniki pomiędzy białkami

Splicing autokatalityczny jest jedną z metod do otrzymania białka o innnych właściwościach

Eukariota mają introny, a większość prokariota nie ma

W genie prokariota występuje współliniowa zależność pomiędzy genem i kodowanym przez niego białkiem.

Jako matryce wykorzystuje RNA zamiast DNA

Syntezę RNA ułatwia nukleofilowy atak na gr 2’

Umożliwia syntezę łańcucha DNA poprzez ułatwienie ataku nukleofilowego grupy hydroksylowej 3’ rosnącego łańcucha na atom fosforu w pozycji alfa odpowiedniego bifosforanu deoksyrybonukleotydu

Wymaga dUTP zamiast dTTP

Katalizuje tworzenie wiązań fosfodiestrowych tylko wtedy, gdy zasada przyłączonego nukleotydu jest komplementarna do zasady w łańcuchu stanowiącym matrycę

Wydłuża rosnący łańcuch w kierunku 5’->3’

Wymaga jonu 2-wartościowego

Jako startera wymaga RNA zamiast DNA

Nie ma właściwości nukleazowej

Umożliwia syntezę łańcucha DNA poprzez atak nukleofilowy grupy hydroksylowej 3’ rosnącego łańcucha na atom fosforu w pozycji α odpowiedniego dNTP

Ma ważne zastosowanie w mutagenezie ukierunkowanej sterowanej oligonukleotydem

Wymaga użycia dwóch komplementarnych do siebie oligonukleotydów jako starterów

Metodą tą możemy skutecznie poddać amplifikacji także ten fragment cząsteczki DNA, którego sekwencji nie znamy, pod warunkiem, że znamy sekwencje go oskrzydlające (otaczające)

Klasyczny PCR może być wykorzystany do amplifikacji dwuniciowych matryc DNA

Służy do wykrywania śladowych ilości wirusów i bakterii

Składają się na niego 3 etapy: denaturacja w 90℃, hybrydyzacja w 72℃, elongacja, dla której temp jest zależna od długości startera

Wykorzystywana do wykrywania białaczki (spowodowane rearanżacją chromosomów)

Typowym enzymem wykorzystywanym w tej metodzie jest termostabilna polimeraza DNA z Thermus aquaticus, nazywana polimerazą Taq

Wymaga polimerazy DNA

DNA jest syntezowany w sposób geometryczny

Służy do wykrywania rzadkich rodzajów białek

Można wykrywać śladowe ilości białek i cukrów

Potrzebne są: 2 odcinki startera, trifosforany 4 nukleozydów, polimeraza RNA

W reakcji PCR DNA jest wydłużane w sposób geometryczny

Produkty PCR są wykrywane przy pomocy western blotting

W PCR: 3 etapy: denaturacja w 90℃, hybrydyzacja w 72℃, elongacja , dla której temp jest zależna od długości startera

Fosfodiestrowe

Glikozydowe

Kowalencyjne

Beta-laktamowe

Posiadają na końcu 5’ rejon bogaty w ppG lub pppG

Zazwyczaj powstają z pre-mRNA

Translacja jest sprzężona z transkrypcją i zachodzi w tym samym czasie

Posiadają na końcu 5’ rejon bogaty w ppG

Posiadają na końcu 3’ ogon poliA, niekodowany przez matryce

Odwrotna transkryptaza RNA zależna od DNA

Dwuniciowy RNA wbudowuje się do genomu

Wirusowa czy komórki gospodarza

Replikaza RNA-polimeraza RNA zależna od RNA

Polimeraza DNA zależna od DNA

Organizmy eukariotyczne mogą korzystać z retrowirusa zmieniać metabolizm

Polimeraza DNA zależna od RNA

Powstaje hybryda DNA-RNA