Slaska 2017/18

1. Podczas rozwoju osobniczego jama bębenkowa powstaje z:

2. Zatoka bębenkowa leży powyżej wyniosłości piramidowej (1), do tyłu od wzgórka (2) i okienka owalnego (3). W dolnej części zatoki przebiega nerw twarzowy (4).

Do czynników ułatwiających eliminację drobnoustrojów w skórze przewodu zewnętrznego należą: 1) niskie pH 2) obecność kwasów tłuszczowych w wydzielinie gruczołów łojowych 3) prawidłowa zawartość lizozymu w wydzielinach gruczołów woskowinowych 4) migracja na zewnątrz naskórków przewodu słuchowego zewnętrznego

4. Wyciek krwisty z ucha występuje najczęściej: 1) po urazach ucha 2) w krwotoczno-pęcherzowym zapaleniu błony bębenkowej (wirusowe!) 3) w wysiękowym zapaleniu ucha 4) w nerwiaku słuchowym 5) w nowotworach złośliwych ucha środkowego i przewodu słuchowego zewnętrznego

5. W odcinku bębenkowym od nerwu twarzowego odchodzą odgałęzienia: (Be20) 1) nerw skalisty mniejszy 2) nerw skalisty większy 3) struna bębenkowa 4) nerw strzemiączkowy

6. Urazy bezpośrednie błony bębenkowej powstają w wyniku: 1) urazy podczas oczyszczania ucha 2) pęknięcia blizny błony bębenkowej podczas nurkowania 3) Uderzenia ucho otwartą dłonią 4) Oparzenia chemicznego

7. Do badań wykonywanych w topodiagnostyce uszkodzeń nerwu twarzowego należą (Bo90-91): 1) test wydzielania śliny ze ślinianek podżuchwowych 2) badanie smaku 3) badanie wydzielania łez 4) pomiar odruchu z mięśnia strzemiączkowego 5) badanie pobudliwości nerwu twarzowego

8. Próba Gellego jest testem dla określenia ruchomości łańcucha kosteczek słuchowych (1) i wykonywana jest w niedosłuchu typu odbierczego (2). U chorego z nieruchomym łańcuchem kosteczek próba Gellego jest dodatnia (3).

Upośledzenie słuchu typu odbiorczego przedstawiono na rycinie (nie ma niestety):

10. U chorego z niedosłuchem typu przewodzeniowego ubytek słuchu wyrażony w dB dla przewodnictwa powietrznego jest mniejszy niż dla przewodnictwa kostnego (1), a odległości pomiędzy krzywą progową dla przewodnictwa powietrznego i kostnego określa wielkość rezerwy ślimakowej (2)

11. Otoemisja akustyczna ma zastosowanie w:

12. Obiektywnymi metodami badania słuchu są: 1) otoemisja akustyczna 2) audiometria progowa tonalna 3) audiometria mowy 4) audiometria impedacyjna 5) zapis biopotencjałów z drogi słuchowej

13. Nieprawdą jest, że audiometria impedancyjna potwierdza rozpoznanie:

14. Podaj nieprawdziwe twierdzenie dotyczące zapalenia ucha wewnętrznego:

15. Załamek Carharta czyli obniżenie krzywej przewodnictwa powietrznego (kostnego) (1) dla częstotliwości 2000Hz (2), jest charakterystyczny dla otosklerozy (3)

16. Zmiana impedancji błony bębenkowej przez akustycznie wywołany skurcz mięśnia strzemiączkowego informuje nas o

17. Nieprawdą jest, że:

18. Objawami odogniskowymi przy umiejscowieniu ropnia usznopochodnego w płacie skroniowym półkuli dominującej są:

19. Struna bębenkowa odchodzi od nerwu twarzowego odcinku poziomym, bębenkowym (1) i zawiera włókna smakowe dla ⅔ przednich języka (2) oraz włókna wydzielnicze dla ślinianki przyusznej (3).

20. Nieprawdą jest, że: