Test PROBACJA I KURATELA

członkowie sądów dyscyplinarnych są niezawiśli i podlegają jedynie ustawie (Konstytucji). Oznacza to, ze nikt nie może mieć wpływu na orzeczenie sądu dyscyplinarnego oraz, że członkowie sądów nie mogą ponosić żadnych negatywnych konsekwencji w związku z udziałem w wydaniu orzeczenia, z którego treści nie będzie zadowolony przełożony kuratora. Jedynie sąd dyscyplinarny ma kompetencje do oceny dowodów skutkującym określonym rozstrzygnięciem co do winy i ewentualnie kary, a w razie potrzeby do interpretacji przepisów budzących prawne wątpliwości.

rzecznik dyscyplinarny – ustawodawca nie przewidział możliwości:

 Powołania zastępcy rzecznika dyscyplinarnego

 Odwołania kuratora z powierzonej mu funkcji rzecznika

 Zrezygnowania przez rzecznika z tej funkcji (w jaki sposób może to zrobić).

 Pojawiające się w związku z powyższym problemy:

 Konieczność wszczęcia postępowania wyjaśniającego wówczas, gdy rzecznik przebywa na długotrwałym zwolnieniu lekarskim (brak zastępcy!),

 Wszczęcie postępowania wobec rzecznika dyscyplinarnego - rzecznik sam nie może takiego postępowania we własnej sprawie prowadzić

 Rzecznika dyscyplinarnego nie można odwołać z pełnionej funkcji, może on jednak sam z niej zrezygnować. Choć ustawodawca nie podaje w jaki sposób może on tego dokonać

Ustawa nie przewiduje możliwości odwołania członka sądu dyscyplinarnego

może jednak członek sądu dyscyplinarnego z tej funkcji zrezygnować.

• Obwinionym może być kurator zawodowy albo aplikant – staje się on nim w momencie złożenia przez rzecznika dyscyplinarnego wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego

DIAGNOZA TO rozpoznanie istoty i uwarunkowań złożonego stanu rzeczy na podstawie jego cech (objawów) w oparciu o znajomość ogólnych prawidłowości panujących w danej dziedzinie

zawsze służy jakiemuś celowi: poznaniu i wyjaśnieniu danego zjawiska, zaklasyfikowaniu, dokonaniu jakiejś selekcji, udzieleniu porady, pomocy, wychowaniu, terapii, wydaniu wyroku przez sąd

• tych którzy sami się zgłaszają prosząc o postawienie im diagnozy lub prosząc o pomoc, która diagnozy wymaga można się spodziewać że takie osoby będą chętniej współpracować w jej przygotowaniu a następnie będą w większym stopniu ją akceptować

tych którzy nie proszą o diagnozę (wśród nich diagnoza stawiana jest wbrew ich woli)np. stawianie diagnozy na zlecenie sądu. Opór może się wiązać z sytuacją i i doświadczonymi problemami osoby diagnozowanej ( przemoc w rodzinie , uzależnienia, sytuacji nasilonych konfliktów)

wiedza merytoryczna – o procesach myślenia, pamięci, procesach emocjonalnych, rozwiązywaniu problemów, mechanizmach społecznych funkcjonowania jednostki i właściwościach funkcjonowania podstawowych środowisk wychowawczych: rodziny, szkoły i grupy rówieśniczej

zdolność do jej wykorzystania, a więc umiejętność logicznego myślenia, pozwalającego twórczo zestawiać ze sobą różne informacje

podstawową umiejętność obserwowania i prowadzenia rozmowy, co wiąże się ze zdolnością do pozyskiwania potrzebnych informacji, determinowany przez wiele kompetencji podstawowych, pozwalających nawiązać kontakt diagnostyczny i twórczo go budować;

określone sprawności techniczne, czyli zasób dostępnych technik diagnozowania, który w różnych obszarach diagnozy jest zróżnicowany; niezbędna jest tu zatem umiejętność adekwatnego doboru techniki do rozpoznawanych problemów, specyfiki sytuacji i szczególnych cech obiektów diagnozy oraz twórczego konstruowania lub prawidłowego stosowania podstawowych technik diagnostycznych; ważna jest także umiejętność łączenia różnych technik w celu uzyskania pogłębionego i kompleksowego obrazu diagnostycznego

– asymetria ról, co wiąże się z kontrolą przebiegu wywiadu ze względu na jego cel (narzucenie ram tematycznych) i tworzeniem atmosfery dającej szansę otwarcia się badanemu, co należy do podstawowych wyznaczników roli diagnosty; osoba badana w pewnym stopniu się temu poddaje, co nie oznacza, iż traktowana jest przedmiotowo, gdyż to ona określa, co ma dla niej znaczenie (podjęcie lub niepodjęcie tematu);

– asymetria komunikacji, co wiąże się z tym, że badany głównie mówi, a diagnosta głównie słucha, choć nie oznacza to, że nie ma wpływu na przebieg i ukierunkowanie rozmowy

– asymetria funkcji badania, która oznacza respektowanie etycznej zasady dokonywania rozpoznania wedle reguł wyznaczających dobro badanego, zaś uzyskiwanie osobistych gratyfikacji przez diagnostę ma wymiar jedynie pośredni, wynikający z np. zdobywanego doświadczenia i umiejętności.

-wyrządzają szkodę osobom diagnozowanym wykraczające poza cele jakie stawił sobie diagnosta

-zbieranie informacji o osobie badanej w jej najbliższym otoczeniu może zachęcać osoby, z którymi przeprowadza się wywiad do udzielenia diagnozowanemu wsparcia , do wprowadzania jakichś pozytywnych zmian w środowisku.

Osoba diagnozowana powinna być poinformowana o celu diagnozy, o tym komu będzie ona udostępniona, o kompetencjach i uprawnieniach diagnozy.

Dobrze jest jeśli osoba diagnozowana może wyrazić zgodę na swój udział w badaniach, jednak często nie jest to możliwe

to okazywanie szacunku osobie diagnozowanej

Osoba diagnozowana powinna znać treść dotycząca jej diagnozy, jest to zagadnienie złożone

osoby to widzenie poza jej problemami, przynależnością do określonej grupy, pochodzeniem społecznym i etnicznym, wyznaniem religijnym, diagnozami postawionymi przez specjalistów, wynikami testów psychologicznych i oceną prawdopodobieństwa dalszego popełnienia przestępstw – całego, godnego szacunku człowieka.

Prawo uzależnia różne decyzje jakie ma podjąć sąd od tego, jaką prognozę ma osoba, wobec której decyzje te mają zostać podjęte

Prognoza zajmuje ważne miejsce w diagnostyce stosowanej w wymiarze sprawiedliwości i w prowadzonych badaniach kryminologicznych

dopuszcza warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności jeśli sąd uzna, że mimo, niewykonania kary sprawca nie popełnił ponownie przestępstwa

Decyzja sądu jest więc uzależniona od prognozy przyszłego zachowania sprawcy.

Od pozytywnej prognozy uzależnione warunkowe przedterminowe zwolnienie skazanego na karę pozbawienia wolności

uwzględnia możliwość warunkowego zawieszenia umieszczenia w zakładzie poprawczym, jeśli uzasadnione jest przypuszczenie że mimo niewykonania środka poprawczego cele wychowawcze zostaną osiągnięte, czyli jego prognoza jest pozytywna. Prognozy może dostarczyć sądowi diagnoza kuratorA

 Selekcja informacji- ograniczenie informacji do tych, które maja znaczenie dla określenia warunków życia i zrozumienia problemów diagnozowanej osoby, aby podjąć wobec niej najlepszą decyzję.

 Pomocne w doborze właściwego zakresu pytań są odpowiednie kwestionariusze, zestawy pytań,

 Źródłami gromadzonych przez kuratora informacji są dokumenty (notatki z wywiadów, akta sprawy sądowej, itp. Punkt 38), z którymi powinien się zapoznać i przeprowadzone wywiady

analiza dokumentów, z którymi powinien się zapoznać

i przeprowadzone przez niego wywiady (Analiza dokumentów , Wywiady , Obserwacja, Rozmowa).

- akta sprawy sądowej, w związku z którą zlecono przygotowanie diagnozy

- akta spraw wcześniejszych

- dane o karalności

także opinie psychologiczne, lekarskie, opinie z zakładów pracy, szkoły, placówki opiekuńczo-wychowawczej, utrwalone na piśmie dane o zdrowiu (np. książeczka zdrowia dziecka), wyciąg z ostatniej wypłaty, świadectwa szkolne, zeszyty szkolne (ujawniające np. braki w umiejętności pisania itp.)

- personaliach osoby badanej

- jej przestępczości, współsprawcach

- wyrażanym podczas przesłuchania stosunku do popełnionego przestępstwa

- wcześniejszych sprawach opiekuńczych

zawierać mogą pewne informacje o sytuacji rodzinnej, bytowej, zawodowej oraz dają możliwość porównania i weryfikacji informacji pochodzących z innych źródeł

Cele i zakres przedmiotowy wywiadów zależą od rodzaju spraw, w których są one przeprowadzane. W różnych typach spraw ważne jest zachowanie odpowiednich proporcji zbieranych informacji, koncentrowanie się przede wszystkim na tych, które mogą się przyczynić lub stanowią o właściwym rozstrzygnięciu toczącego się postępowania sądowego.

przeprowadzane są w sprawach rodzinnych, opiekuńczych i karnych, w postępowaniu przygotowawczym i wykonawczym, dotyczą rodzin, osób małoletnich, nieletnich i dorosłych. Służą lepszemu wywiązywaniu się sądów z ich funkcji orzeczeniowej, dobremu planowaniu i prowadzeniu nadzorów i dozorów, stanowią pomoc w pracy placówek i zakładów karnych. Ich treść i zawarte w nich wnioski mogą wpływać pośrednio na indywidualne losy ludzkie.

gromadzenie informacji na podstawie obserwacji i przeprowadzonych rozmów.

 Powinna mieć charakter celowy i wcześniej zaplanowany

 Obserwacją jest osobliwy sposób postrzegania, gromadzenia i interpretowania poznawanych zjawisk w naturalnym ich przebiegu i pozostających w bezpośrednim zasięgu widzenia i słyszenia obserwatora

może dotyczyć: środowiska zamieszkania osoby badanej, mieszkania osoby badanej, osób przebywających w mieszkaniu, osoby, której diagnoza dotyczy