Biologia molekularna

a) Telomeraza jest polimerazą RNA zależną od DNA

d) Telomeraza syntetyzuje tylko jeden z łańcuchów polinukleotydowych korzystając z matrycy bogatej w reszty G

h) Aktywność telomerazy jest kontrolowana przez białko TRF1, które wiąże się z powtarzającymi się sekwencjami telomerowymi

h) i) Żadne z powyższych.

c) Telomeraza jest aktywna tylko w wybranych typach komórek np. komórkach hemopoetycznych szpiku kostnego.

f) Terapia powodująca inaktywacje telomerazy powinna być skuteczna w walce z rakiem, tylko wtedy gdy aktywacja telomerazy jest przyczyną powstawania raka, a nie skutkiem.

b) Telomeraza jest polimerazą DNA zależną od RNA.

e) Aktywność telomerazy jest kontrolowana przez białko TRF1 promujące tworzenie struktury telomerów typu pętli t

f)to się zmienia mogą być trzy lub dwa.

e) jeden

d) Trzy

b) Cztery

a) To się zmienia mogą być dwa lub jeden

c) Dwa

f) Status jej fosforylacji jest stały podczas trwania procesu transkrypcji – zmienia się na etapie inicjacji, podczas trwania transkrypcji jest taki sam

e) Jej fosforylacja warunkuje przyłączenie się polimerazy do kompleksu preinicjacyjnego

b) CTD jest zaangażowane w oddziaływanie z czynnikami białkowymi, biorącymi udział w procesach molekularnych towarzyszących terminacji transkrypcji

d) Kompleks białkowy zwany mediatorem bezpośrednio aktywuje inicjację transkrypcji przez fosforylację CTD.

c) Wieloskładnikowy kompleks białkowy tzw. czynnik specyficzności cięcia i poliadenylacji (CPSF), pozyskiwany do kompleksu polimerazy jest już na etapie inicjacji transkrypcji wchodzi w kontakt z CTD, CPSF pozostaje związany z CTD do czasu pojawienia się sekwencji poliA w transkrypcie.

a) U ssaków CTD zawiera 52 powtórzenia siedmioaminokwasowej sekwencji Tyr-Ser-Pro-Thr-Ser-Pro-Ser. Dwie z reszt Pro w każdym powtórzeniu mogą być modyfikowane przez dodanie grup fosforowych

d) Poprzedzone jest nieciągłym procesem transkrypcji, podczas którego polimeraza dokonuje wyboru pomiędzy kontynuowaniem elongacji, a terminacją.

f) Żadne z powyższych

a) Może być skutkiem specjalnego rodzaju kontroli, zależnego od sprzężonych ze sobą procesów syntezy transkryptu i białka.

e) Następuje mniej więcej w połowie przypadków w obrębie sekwencji nici matrycowej DNA, które zawiera sekwencje odwróconego palindromu.

c) Może być zależne od białka Rho, które posiada aktywność helikazy, dzięki czemu może ono aktywnie „rozbijać” pary zasad pomiędzy matrycą a ciągiem reszt U struktury spinki do włosów transkryptu

b) Może być kontrolowane przez tzw. białko antyterminacyjne, którego obecność zapobiega np. zatrzymaniu się polimerazy przy terminatorze zależnym od białka Rho.

a) Ilość zachodzących inicjacji transkrypcji polimerazy RNA II, zależy od tego, które moduły promotorowe danego genu w danym czasie są związane ze specyficznymi białkami.

c) Inicjacja transkrypcji u Eukaryota różni się od inicjacji transkrypcji, jaka ma miejsce w komórkach bakteryjnych m.in. tym, że podstawowy poziom inicjacji transkrypcji eukariotycznej jest stosunkowo wysoki dla większości promotorów z wyjątkiem najsłabszych

b) Powszechną cechą aktywatorów transkrypcji jest ich zdolność do bezpośredniego oddziaływania z kompleksem preinicjacyjnym polimerazy RNA II przez tzw. domenę poliproliniową.

e) Aktywatory transkrypcji są istotne dla inicjacji transkrypcji przez polimerazy RNA II i RNA III, natomiast ich rola w przypadku polimerazy RNA I, przeprowadzającej transkrypcję wielokrotnie powtórzonej jednostki transkrypcyjnej zawierającej sekwencję kodującą niektóre z rybosomalnych RNA nie jest dobrze określona.

d) Koaktywator, to białko stymulujące inicjację transkrypcji przez specyficzne bezpośrednie wiązania DNA.

f) Rdzeń polimerazy RNA rozpoznaje sekwencję promotora i łączy z nim

b) Rozpoczęcie elongacji towarzyszy zmiana konformacyjna holoenzymu polimerazy RNA skutkiem czego pokrywa ona mniejszy odcinek DNA.

e) W trakcie eksperymentów przeprowadzonych in vitro nie zaobserwowano powstawania krótszych niż spodziewany transkryptów

d) Zmiana sekwencji bloku/kasety -35 promotora ma bezpośredni wpływ na przekształcenie zamkniętego kompleksu promotorowego w kompleks otwarty

c) Wzbogacenie sekwencji -10 w pary GC wpływa na proces rozpoznania promotora przez podjednostkę polimerazy RNA

a) Rozpoczęcie elongacji towarzyszy zmiana konformacyjna holoenzymu polimerazy RNA skutkiem czego pokrywa ona mniejszy odcinek RNA

g) W zamkniętym kompleksie promotorowym polimeraza pokrywa 80pz, rozpoczynając powyżej bloku 35 i kończąc poniżej bloku 10.

c) Metylacja de nowo to przyłączanie grup metylowanych do izolatorów, aktywujące ekspresję genów

f) Metylacjqcja DNA de noco, to przyłączenie grup metylowych do nowo zsyntezowanej nici DNA zapewniające, że potomne cząstecznki DNA są metylowane w taki sam sposób, jak cząsteczka rodzicielska

g) Metylacja DNA de novo skutkuje przyłączeniem grupy metylowanej do reszty guaniny, wchodzącej w skład niektórych sekwencji 5’CG3’, a u roślin 5’CNG3’

d) Metylacja de nowo to przyłączanie grup metylowanych do promotorów, aktywujące ekspresję genów

b) Metylacja DNA de novo to przyłączenie grup metylowych do DNA w nowym miejscu, prowadzące do zmiany wzrostu metylacji genomu

a) Metylacja DNA de novo u myszy – proces metylacji zależy od metylotransferaz DNA kodowanych przez geny Dnmt3a i Dnmt3b

e) Metylacja DNA de novo to przyłączenie grup metylowanych do DNA w miejscach komplementarnych do miejsc metylowych w nici rodzicielskiej