Nauka

Biolomolo

Wyświetlane są wszystkie pytania.
Pytanie 9
które z poniższych zdań dotyczących kodu genetycznego są prawdziwe?
W standardowym kodzie genetycznym istnieją 62 kodony dla 20 aminokwasów, a jeden kodon złożony jest z 3 nukleotydów.
żadne z podanych
Kod genetyczny jest w pełni uniwersalny, co oznacza, że wszystkie systemy translacyjne organizmów żywych używają tego samego kodu lub tej samej grupy kodonów dla tych samych aminokwasów
W różnych organizmach ten sam kodon może kodować ten sam aminokwas
Aminokwasy są kodowane przez grupy trzech zasad (nazywane antykodonami), które rozpoczynają się w ściśle określonym miejscu mRNA
Dywergencja kodu genetycznego minimalizuje szkodliwe skutki mutacji.
W standardowym kodzie genetycznym 61 spośród 64 kodonów określa poszczególne aminokwasy, natomiast pozostałe trzy kodony (UAA, UAG, UGA) są sygnałami terminacji syntezy łańcuchów polipetydowych
Kodony, które określają ten sam aminokwas nazywają się synonimami i różnią się dwiema pierwszymi zasadami trypletu
Kodony, które określają ten sam aminokwas nazywają się homologami i różnią się ostatnią zasadą trypletu.
Kod genetyczny - jest to współzależność między sekwencją zasad w DNA (lub mRNA stanowiącym jego transkrypt) a sekwencją aminokwasów.
Mitochondrialny DNA koduje odmienny od cytozolowego zestaw cząsteczek tRNA.
Pytanie 10
Które z poniższych stwierdzeń na temat plazmidów używanych do transformacji komórek E.coli są prawdziwe?
Plazmidy nie powinny być zbyt dużymi cząsteczkami, ponieważ bardzo duże cząsteczki DNA nie wnikają efektywnie do komórki bakteryjnej.
żadne ze stwierdzeń
Plazmidy mogą zawierać geny reporterowe, które kodują markery, takie jak np. enzymy inaktywujące antybiotyki
Polilinker (MCS) to region plazmidu zawierający wiele unikatowych miejsc restrykcyjnych, które występują tylko w tym miejscu plazmidu.
Wektory ekspresyjne są klasą plazmidów, które zostały zoptymalizowane w kierunku produkcji dużych ilości białek.
Plazmidy mają zdolność autonomicznej replikacji w komórce gospodarza dzięki sekwencji oznaczonej na rysunku jako amp^r
ORI jest to element genetyczny unikalny dla każdego wektora, kodujący gen, którego produkt bierze udział w replikacji
Plazmidy są w większości przypadków dwuniciowymi cząsteczkami DNA, naturalnie występującymi w niektórych bakteriach
Plazmidy mają zdolność autonomicznej replikacji w komórce gospodarza dzięki sekwencji oznaczonej na rysunku jako MCS (polilinker)
Wektory ekspresyjne zawierają promotor, który kontroluje inicjację transkrypcji wklonowanego rekombinowanego genu zaprojektowaną w taki sposób, aby zapewnić transkrypcję dużej liczby kopii sekwencji kodującej białko
Plazmidy są zwykle jednoniciowymi cząsteczkami DNA, naturalnie występującymi w niektórych bakteriach.
Pytanie 11
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących trzech enzymów A, B, oraz C, których aktywności przedstawiono schematycznie na rysunku są prawdziwe?
niektóre enzymy wykazujące aktywność “A”, jak i te wykazujące aktywność C, mogą być stosowane do znajowania DNA radioaktywnym izotopem fosforu
Polimeraza RNA wykorzystywana jest do przeprowadzenia reakcji A i B
Niektóre enzymy wykazujące aktywność A są stosowane w metodzie Sangera
Kinaza polinukletydowa wykorzystywana jest do przeprowadzania reakcji C
istnieje co najmniej jedna grupa enzymów, które wykazują zarówno aktywność “A” jak i aktywność “B”
Żadne z powyższych
Pytanie 12
Enzym C wykazuje aktywność rybonukleazy (RNazy)
Niektóre enzymy wykazujące aktywność “A” jak i te wykazujące aktywność “B” mogą być stosowane do znakowania DNA radioaktywnym izotopem fosforu
Ligaza DNA faga T4 wykorzystywana jest do przeprowadzenia reakcji B
enzym A wykazuje aktywność polimerazy RNA zależnej od DNA
Fosfataza wykazuje aktywność enzymatyczną przedstawioną na schemacie B
Żadne z powyższych
Pytanie 13
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących mutacji genów są prawdziwe?
Metylacja cytozyny w pozycji C-5 może skutkować zwiększonym poziomem mutacji
Głównym efektem działania światła ultrafioletowego jest powstanie wiązań kowalencyjnych łączących sąsiadujące ze sobą w jednym łańcuchu zasady pirymidynowe.
Głównym efektem działania światła ultrafioletowego jest powstanie wiązań
Wprowadzenie do DNA 5-bromouracylu zwiększa częstość pojawienia się insercji
Tautomieria zasad azotowych może skutkować wprowadzeniem mutacji typu ukierunkowanych delecji
Transwersja jest jednym z rodzajów delecji insercyjnej
Adenina ulega deaminacji do hipoksantyny
Zamiana zasady pirymidynowej na purynową jest przykładem tranzycji
Insercja polega na wstawieniu jednej lub większej ilości par zasad do docelowej cząsteczki DNA
Produkt utlenienia guaniny 8-oksyguanina, tworzy wiązania wodorowe z adeniną
Adenina ulega deaminacji oksydacyjnej do ksantyny
Metylacja cytozyny w pozycji C-5 może skutkować zwiększonym poziomem mutacji z powodu zachodzącej jej deaminacji.
Wprowadzenie do DNA 5-bromouracylu zwiększa częstość pojawienia się tranzycji
Pytanie 14
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących zasad występujących w DNA są zgodne z modelem Watsona-Cricka?
Dwuniciowy DNA typu A tworzy prawoskrętną helisę
Kolejność zasad we fragmentach kodujących w cząsteczce DNA stanowi rdzeń zapisu informacji genetycznej
Zmienną częścią DNA jest sekwencja czterech rodzajów zasad
Zasady purynowe i pirymidynowe znajdują się wewnątrz helisy i ich płaszczyzny są w przybliżeniu prostopadle do jej osi
Dwuniciowy DNA typu A tworzy lewoskrętną helisę
Nukleotyd to nukleozyd połączony wiązaniem estrowym z jedną lub większą liczbą grup fosforanowych
Dwuniciowy DNA typu B tworzy prawoskrętną helisę
Dwuniciowy DNA typu B tworzy lewoskrętną helisę
Dwa helikalne łańcuchy oplatają wspólną oś i biegną w przeciwnych kierunkach
Kolejność ułożenia pierścieni deoksyryboz względem grup fosforanowych w kodujących cząsteczkach DNA stanowi rdzeń zapisu informacji genetycznej.
W dwuniciowym DNA zasada purynowa zawsze tworzy parę z zasadą purynową, a pirymidynowa z pirymidynową
Adenina paruje z tyminą poprzez 2 wiązania wodorowe
Związek zasady pirymidynowej z deoksyrybozą jest nukleotydem
W dwuniciowym DNA zasada purynowa zawsze tworzy parę z zasadą pirymidynową, a pirymidynowa z purynową
Nukleozyd to nukleotyd połączony wiązaniem estrowym z jedną lub większą liczbą grup fosforanowych
Pytanie 15
Żadne z powyższych
Biblioteki genomowe pochodzące z różnych tkanek jednego organizmu powinny zawierać identyczne sekwencje
Biblioteki cDNA zawierają tylko sekwencje intronowe
Biblioteki cDNA pochodzące z różnych tkanek jednego organizmu zawsze zawierają całkowicie odmienne sekwencje
Jednym z etapów uzyskiwania bibliotek genomowych jest trawienie genomowego DNA na fragmenty
Biblioteki genomowe mogą zawierać m.in sekwencje regulatorowe i intronowe
Biblioteki genomowe zawierają zmienną liczbę różnych klonów w zależności od stadium rozwoju organizmu.
szansa znalezienia fragmentu DNA kodującego aktynę (białko cytoszkieletu komórki) jest taka sama dla każdej biblioteki genomowej niezależnie od tkanki, z której pobrano próbkę.
Użycie sztucznych chromosomów bakteryjnych (BAC) prowadzi do zwiększenia liczby klonów bibliotek, ponieważ można zmieścić w nich fragmenty DNA do długości 15 kpz
Użycie sztucznych chromosomów drożdży (YAC) pozwoliło na znaczące zmniejszenie liczby klonów bibliotek, ponieważ można zmieścić w nich fragmenty DNA do długości 45 kpz
Odnalezienie klonu cDNA kodującego aktynę (białko cytoszkieletu komórki) jest możliwe dla każdej biblioteki cDNA niezależnie od tkanki z której pobrano próbkę
Rodzaje sekwencji DNA zawartych w bibliotece cDNA zależy m.in. od warunków środowiskowych i pory dnia kiedy została pobrana próbka
Biblioteki genomowe zawierają tylko sekwencje egzonowe
Użycie sztucznych chromosomów bakteryjnych (BAC) prowadzi do zmniejszenia liczby klonów bibliotek, ponieważ można zmieścić w nich fragmenty DNA do długości 45 kpz
Pytanie 16
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących naprawy DNA są prawdziwe?
Spontaniczne pojawienie się uracylu w DNA może podlegać naprawie bezpośredniej przez metylazę uracylową DNA
Przykładem mechanizmu naprawy przez wycięcie zasady jest działanie enzymu UvrABCD
Mechanizm naprawy błędnie sparowanych zasad rozpoczyna się rozpoznaniem ich przez MutH???
Przykładem mechanizmu naprawy przez wycięcie zasady jest działanie enzymu AlkA
Usuwanie dimeru tymidynowego w E. coli wymaga usunięcia fragmentu DNA przez polimerazę DNA I.
Spontaniczne pojawienie się uracylu w DNA może podlegać naprawie bezpośredniej przez glikozydazę uracylową DNA
pojawienie się uracylu w DNA może być rozpoznane przez glikozydazę uracylową DNA
Podatność komórek nowotworowych na uszkodzenie DNA wykorzystuje się w procesie leczenia
ednym z etapów naprawy DNA jest zwykle rekombinacja RNA ????
Jednym z mechanizmów naprawy DNA może być rekombinacja DNA, co wykorzystuje metoda CRISPR.
Usuwanie dimeru tymidynowego, powstałego w E.coli, wymaga usunięcia fragmentu DNA przez enzym UvrABC.
Jednym z etapów mechanizmu naprawy błędnie sparowanych zasad jest wycięcie fragmentu DNA przez enzym MutL
Zwiększona odporność komórek nowotworowych na uszkodzenie DNA jest cechą charakterystyczną tych komórek
Pytanie 17
Widełki replikacyjne: Poszczególne numery oznaczają:
5
polimeraza DNA I
3
helikaza
9
nic opóźniona
4
prymosom
6
ligaza DNA
2
białko wiążące ssDNA
1
nic wiodąca
8
holoenzym polimerazy DNA III
7
fragment Okazaki
Pytanie 18
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących eksperymentu klonowania Insertu (kolor pomarańczowy) ograniczonego miejscami restrykcyjnymi HindIII, do wektora plazmidowego pETX5, zobrazowanego schematycznie na rysunku są prawdziwe? Zwróć uwagę, że wektor pETX5 zawiera geny (kolor niebieski i czerwony) nadające bakteriom oporność na dwa antybiotyki - ampicylinę (Amp r) oraz tetracyklinę (Tet r)
w celu poprawnego wklonowania insertu do wektora, koniecznie trzeba użyć kinazy polinukleotydowej i ATP, żeby ufosforylować odpowiednie końce DNA w obu cząsteczkach
Eksperyment ten został zaplanowany nieprawidłowo, ponieważ do przecięcia wektora należałoby użyć enzymu BamHI, aby włączyć ten insert do wektora
na podłożu z ampicyliną przeżyją tylko te komórki które pobrał pusty wektor (bez insertu)
Na podłożu z tetracykliną zginą wszystkie komórki które pobrały wektor
Na podłożu z ampicyliną zginą wszystkie komórki które pobrały wektor zawierający insert
Aby za pomocą genów markerowych AmpR i TetR wyselekcjonować komórki, które zawierają wektor z włączonym insertem, konieczne jest wykonanie repliki kolonii z podłoża zawierającego oba antybiotyki, na podłoże zawierające tetracyklinę
Włączenie insertu do wektora w miejsce HindIII nie ma kompletnie sensu, ponieważ przerywa ciągłość genu AmpR niezbędnego do przeżycia komórek na podłożu z ampicyliną
Na podłożu z tetracykliną przeżyją wszystkie komórki które pobrały wekto
Na podłożu z ampicyliną zginą tylko te komórki które pobrały wektor zawierający insert
na podłożu zawierającym oba antybiotyki zginą tylko te komórki, które pobrały wektor zawierający insert oraz te które nie uległy transformacji
Aby za pomocą genów markerowych AmpR i TetR wyselekcjonować komórki, które zawierają wektor z włączonym insertem, konieczne jest wykonanie repliki kolonii z podłoża zawierającego tetracyklinę na podłoża zawierające oba antybiotyki
na podłożu zawierającym oba antybiotyki zginą tylko te komórki, które pobrały wektor zawierający insert oraz te które nie uległy transdukcji
na podłożu z ampicyliną przeżyją wszystkie komórki które pobrał pusty wektor (bez insertu)
Przejdź na Memorizer+
W trybie nauki zyskasz:
Brak reklam
Quiz powtórkowy - pozwoli Ci opanować pytania, których nie umiesz
Więcej pytań na stronie testu
Wybór pytań do ponownego rozwiązania
Trzy razy bardziej pojemną historię aktywności
Wykup dostęp