biochemia jest fajen

choroba jest powodowana przez brak możliwości syntezy fenyloalaniny

choroba może być powodowana przez niedobór tetrahydrobiopteryny

) choroba może być powodowana przez niedobór hydroksylazy fenyloalaninowej

chorobę leczy się przez podawanie dużych ilości fenyloalaniny w diecie

choroba prowadzi do nagromadzenia fenyloalaniny w ciele

choroba może być powodowana przez niedobór tetrahydrobiopteryny

) choroba może być powodowana przez niedobór hydroksylazy fenyloalaninowej

choroba prowadzi do nagromadzenia fenyloalaniny w ciele

Jedynym dostępnym źródłem tego związku są orzechy arachidowe

Jest nienasyconym kwasem tłuszczowym

Związek ten musi być dostarczany z pożywieniem

Linolan jest prekursorem tego związku

Jest prekursorem hormonów ikozanoidowych

Wchodzi w skład fosfatydyloinozytolu będącego składnikiem błony komórkowej

Mewalonian jest prekursorem tego związku

Związek ten jest prekursorem hormonów odpowiedzialnych za powstanie lokalnej odpowiedzi zapalnej

Związek ten jest wielonasyconym kwasem tłuszczowym.

Jest prekursorem hormonów steroidowych

Prekursorem tego związku jest acetylo-CoA

Związek ten jest syntetyzowany w organizmie człowieka

Aspiryna jest inhibitorem enzymu przetwarzającego arachidonian, co po jej spożyciu daje efekt przeciwbólowy, przeciwgorączkowy i przeciwzakrzepowy.

Jedynym dostępnym źródłem tego związku są orzechy arachidowe

Jest nienasyconym kwasem tłuszczowym

Linolan jest prekursorem tego związku

Jest prekursorem hormonów ikozanoidowych

Wchodzi w skład fosfatydyloinozytolu będącego składnikiem błony komórkowej

Związek ten jest prekursorem hormonów odpowiedzialnych za powstanie lokalnej odpowiedzi zapalnej

Prekursorem tego związku jest acetylo-CoA

Związek ten jest syntetyzowany w organizmie człowieka

Aspiryna jest inhibitorem enzymu przetwarzającego arachidonian, co po jej spożyciu daje efekt przeciwbólowy, przeciwgorączkowy i przeciwzakrzepowy.

Białko CheY jest składnikiem kanału jonowego umożliwiającego napędzanie wici.

Obecność chemoatraktanta w otoczeniu bakterii zmniejsza częstotliwość koziołkowania, przez co komórka bardziej sprawnie porusza się w kierunku rosnącego stężenia związku.

Wić jest wydłużana przez przyłączanie flagelliny do jej wolnego końca.

Źródłem siły napędowej dla wici bakteryjnej jest hydroliza ATP

Białka MotA-MotB i FliG są składnikami kanału protonowego umożliwiającego napędzanie wici.

Białka MotA-MotB i FliG są składnikami kanału jonowego umożliwiającego napędzanie wici.

Źródłem siły napędowej dla wici bakteryjnej jest przepływ protonów

Obecność chemoatraktanta w otoczeniu bakterii zmniejsza częstotliwość koziołkowania, przez co komórka bardziej sprawnie porusza się w kierunku rosnącego stężenia związku.

Wić jest wydłużana przez przyłączanie flagelliny do jej wolnego końca.

Źródłem siły napędowej dla wici bakteryjnej jest przepływ protonów

Heksokinaza

Aldolaza

Enolaza

Fosfofruktokinaza II

Fosfogliceromutaza

Kinaza pirogronianowa

Fruktozo-2,6-bisfosfataza

Karboksylaza pirogronianowa

Fosfofruktokinaza

Dehydrogenaza aldehydu-3-fosfoglicerynowego

Karboksykinaza fosfoenylopirogronianowa

Heksokinaza

Kinaza pirogronianowa

Fosfofruktokinaza

Jeden elektron z ubichinolu jest przekazywany na ubichinon a drugi na cytochrom c

protony uwalniane są po cytoplazmatycznej stronie zewnętrznej błony mitochondiralnej

Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika dwuelektronowego do jednoelektronowego

Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek błony mitochondiralnej

protony uwalniane są po cytoplazmatycznej stronie wewnętrznej błony mitochondiralnej

Cykl Q nie przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek błony mitochondiralnej

cykl Q zachodiz na kompleksie III zwanym oksydoreduktazą Q-cytochorm c

Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika jednoelektronowego do dwuelektronowego

Jeden elektron z ubichinolu jest przekazywany na ubichinon a drugi na cytochrom c

Cykl Q przekazuje elektrony z nośnika dwuelektronowego do jednoelektronowego

Cykl Q przyczynia się do tworzenia gradientu protonowego w poprzek błony mitochondiralnej

protony uwalniane są po cytoplazmatycznej stronie wewnętrznej błony mitochondiralnej

cykl Q zachodiz na kompleksie III zwanym oksydoreduktazą Q-cytochorm c

Przez przejście szczawiooctanu w jabłczan, który może swobodnie dyfundować przez wewnętrzną błonę mitochondrialną, gdy stosunek NADH/NAD+ jest niższy w cytoplazmie niż w matriks mitochondrium

Żadne z podanych stwierdzeń nie jest poprawne

W wyniku działania wahadła jabłczanowo-asparaginowego, w przypadku, gdy stosunek NADH/NAD+ jest wyższy w cytoplazmie niż w matriks mitochondrium

Sowobodnie, gdyż NADH po przejściu przez wewnętrzną błonę mitochondrium przekazuje swoje elektrony na enzym łańcucha oddechowego

W wyniku działania wahadła glicerolo-fosforanowego w którym glicerolo-3-fosforan przkazuje elektrony na flawoproteinę Związaną z wewnętrzną błoną mitochondrialne nawet wbrew gradientowi stężeń NADH

W wyniku działania wahadła jabłczanowo-asparaginowego, w przypadku, gdy stosunek NADH/NAD+ jest wyższy w cytoplazmie niż w matriks mitochondrium

W wyniku działania wahadła glicerolo-fosforanowego w którym glicerolo-3-fosforan przkazuje elektrony na flawoproteinę Związaną z wewnętrzną błoną mitochondrialne nawet wbrew gradientowi stężeń NADH

w wyniku reakcji katalizowanej przez ten kompleks powstaje nisokoenergetyczne wiązanie tioestrowe

kompleks dehydrogenazy pirogronianowej zawiera mobilny kofaktor przenoszący elektrony o wysokim potencjale redoks.

w wyniku reakcji katalizowanej przez ten kompleks powstaje wysokoenergetyczne wiązanie fosfodiestrowe

w wyniku reakcji katalizowanej przez ten kompleks powstaje wysokoenergetyczne wiązanie tioestrowe

kompleks dehydrogenazy pirogronianowej może przekształcić pirogronian w mleczan, dzięki czemu może dojść do regeneracji NAD+ niezbędnego dla procesu glikolizy

aktywność tego kompleksu jest regulowana przez fosforylację

produktami reakcji katalizowanej przez ten kompleks są: acetylo-CoA, dwutlenek węgla i NADPH

aktywność tego kompleksu jest regulowana przez modyfikacje potranslacyjne

aktywność tego kompleksu jest regulowana przez sprzężenie zwrotne

produktami reakcji katalizowanej przez ten kompleks są: acetylo-CoA, dwutlenek węgla i NADH

kompleks dehydrogenazy pirogronianowej zawiera mobilny kofaktor przenoszący elektrony o wysokim potencjale redoks.

w wyniku reakcji katalizowanej przez ten kompleks powstaje wysokoenergetyczne wiązanie tioestrowe

aktywność tego kompleksu jest regulowana przez fosforylację

aktywność tego kompleksu jest regulowana przez sprzężenie zwrotne

produktami reakcji katalizowanej przez ten kompleks są: acetylo-CoA, dwutlenek węgla i NADH

Poziom cAMP podnosi się aby ponownie otworzyć kanal jonowy

Atp związane z białkiem G jest pozwalając transducynie i fosfodiesterazie na powrót do stanu wyjściowego

Poziom cGMP podnosi się aby ponownie otworzyć kanal jonowy

Zaktywowana rodopsyna jest blokowana w wyniku przyłaczenia arestyny

Zaktywowana rodopsyna jest blokowana w wyniku fosforylacji reszt seryny i treoniny

GTP związane z białkiem G jest hydrolizowane pozwalając transducynie i fosfodiesterazie na powrót do stanu wyjściowego

Poziom cGMP podnosi się aby ponownie otworzyć kanal jonowy

Zaktywowana rodopsyna jest blokowana w wyniku przyłaczenia arestyny

GTP związane z białkiem G jest hydrolizowane pozwalając transducynie i fosfodiesterazie na powrót do stanu wyjściowego

włączenie pirogronian w szlak glukoneogenezy wymaga niższego nakładu energii niż uzyskuje się w wyniku jego utworzenia w procesie glikolizy

powstaje w rekacji katalizowanej przez kinaze pirogronianowa, która utrudnia przeniseinie grupy fosforanowej

powstaje w rekacji katalizowanej przez kinaze pirogronianowa, która ulatwia przeniseinie grupy fosforanowej

w procesie glikolizy z jednej cząsteczki glukozy powstają dwie cząsteczki pirogronian, jednej cząsteczki ATP i jednej cząsteczki NADH

włączenie pirogronian w szlak glukoneogenezy wymaga enzymu o aktywności karboksylazowej

pirogronian powstaej w reakcji katalizowanej przez kinaze pirogronianowa, która ulatwia przeniesienie gurpy fosforanowej z fosfoenolopirogronianu na ADP

włączenie pirogronian w szlak glukoneogenezy wymaga wyższego nakładu energii niż uzyskuje się w wyniku jego utworzenia w procesie glikolizy

w procesie glikolizy z jednej cząsteczki glukozy powstają dwie cząsteczki pirogronian, dwie cząsteczki ATP i dwie cząsteczki NADH

enzym katalizujący wytworzenie pirogronian prowadzi fosforylacje substratową

pirogronian jest ostatnim metabolitem powstającym w procesie glikolizy

rozkład pirogronianu w wyniku fermentacji mlekowej umożliwia regenerację NAD+ zużywanego podczas glikolizy w pracujących mięśniach

pirogronian może ulec przekształceniu w mleczan w mięśniach szkieletowych w watunkach anaerobowych

powstaje w rekacji katalizowanej przez kinaze pirogronianowa, która ulatwia przeniseinie grupy fosforanowej

włączenie pirogronian w szlak glukoneogenezy wymaga enzymu o aktywności karboksylazowej

pirogronian powstaej w reakcji katalizowanej przez kinaze pirogronianowa, która ulatwia przeniesienie gurpy fosforanowej z fosfoenolopirogronianu na ADP

włączenie pirogronian w szlak glukoneogenezy wymaga wyższego nakładu energii niż uzyskuje się w wyniku jego utworzenia w procesie glikolizy

w procesie glikolizy z jednej cząsteczki glukozy powstają dwie cząsteczki pirogronian, dwie cząsteczki ATP i dwie cząsteczki NADH

enzym katalizujący wytworzenie pirogronian prowadzi fosforylacje substratową

pirogronian jest ostatnim metabolitem powstającym w procesie glikolizy

rozkład pirogronianu w wyniku fermentacji mlekowej umożliwia regenerację NAD+ zużywanego podczas glikolizy w pracujących mięśniach

pirogronian może ulec przekształceniu w mleczan w mięśniach szkieletowych w watunkach anaerobowych

rubisco jest enzymem o wysokiej aktywności katalitycznej

rubisco jest metaloenzymem wymagającym do swojej aktywności jonów Mg2++

katalizuje reakcję kondensacji dwutlenku węgla z rybulozo-1,5-bisfosforanem, w wyniku której powstaje nietrwały związek sześciowęglowy ulegający hydrolizie do dwóch cząsteczek 3-fosfoglicerynianu

w chloroplastach jest obecna w wysokich stężeniach

wraz ze wzrostem temperatury katalizuje reakcję karboksylacji z większą wydajnością, a reakcję oksygenacji z większą wydajnością

rubisco jest enzymem o niskiej aktywności katalitycznej

rubisco jest enzymem zlokalizowanym we wnętrzu tylakoidów

rubisco jest metaloenzymem wymagającym do swojej aktywności jonów Na+

w chloroplastach jest obecna w niskich stężeniach

katalizuje reakcję pomiędzy rybulozo-1,5-bisfosforanem a tlem cząsteczkowym (O2), która obniża efektywność fotosyntezy

wraz ze wzrostem temperatury katalizuje reakcję karboksylacji z mniejszą wydajnością, a reakcję oksygenacji z większą wydajnością

rubisco jest enzymem zlokalizowanym we na powierzchni błon tylakoidów, od strony stromy

rubisco jest enzymem o wysokiej aktywności katalitycznej

rubisco jest metaloenzymem wymagającym do swojej aktywności jonów Mg2++

katalizuje reakcję kondensacji dwutlenku węgla z rybulozo-1,5-bisfosforanem, w wyniku której powstaje nietrwały związek sześciowęglowy ulegający hydrolizie do dwóch cząsteczek 3-fosfoglicerynianu

w chloroplastach jest obecna w wysokich stężeniach

katalizuje reakcję pomiędzy rybulozo-1,5-bisfosforanem a tlem cząsteczkowym (O2), która obniża efektywność fotosyntezy

wraz ze wzrostem temperatury katalizuje reakcję karboksylacji z mniejszą wydajnością, a reakcję oksygenacji z większą wydajnością

rubisco jest enzymem zlokalizowanym we na powierzchni błon tylakoidów, od strony stromy

Asymilacja dwutlenku węgla jest procesem egzoergicznym

W przeliczeniu na równoważniki ATP, synteza jednej cząsteczki glukozy wymaga wyższego nakładu energii niż możliwy do uzyskania z całkowitego jej utlenienia

Rubisco jest enzymem zależnym od jonów Mg2+

Aktywnosc tego enzymu rośnie pod wpływem oświetlenia co jest związane ze zwiększeniem sitezenia jonow magnezu w stromie

W miejscu aktywnym znajduje się karbaminan, utworzony z reszty Lys, dwutlenku węgla i jonu magnezu

Cykl Calvina jest aktywowanyn w ciemności w wyniku wzrostu pH i stężenia jonów Mg2+

Cykl Calvina jest aktywowanyn w ciemności w wyniku spadku pH i stężenia jonów Mg2+

Asymilacja dwutlenku wegla jest procesem egzotergicznym

przeprowadza reakcje wiązania dwutlenku węgla co umozliwia syntezę heksoz

Asymilacja dwutlenku węgla jest procesem egzoergicznym

W przeliczeniu na równoważniki ATP, synteza jednej cząsteczki glukozy wymaga wyższego nakładu energii niż możliwy do uzyskania z całkowitego jej utlenienia

Rubisco jest enzymem zależnym od jonów Mg2+

Aktywnosc tego enzymu rośnie pod wpływem oświetlenia co jest związane ze zwiększeniem sitezenia jonow magnezu w stromie

W miejscu aktywnym znajduje się karbaminan, utworzony z reszty Lys, dwutlenku węgla i jonu magnezu

Cykl Calvina jest aktywowanyn w ciemności w wyniku wzrostu pH i stężenia jonów Mg2+

Asymilacja dwutlenku wegla jest procesem egzotergicznym

przeprowadza reakcje wiązania dwutlenku węgla co umozliwia syntezę heksoz

w odczuwanie danego zapachu, na przykład rózy czerwonej, wina, czy francuskiego sera zaangażowanych jest wiele różnych receptorów

W odcuwaniu smaku glukozy, fruktozy i sacharozy zaangażowane są te same receptory

Istnieją 2 różne białka zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów, za to maja one wspólnych chromofor

w rozpoznawianiu smaku słonego zaangazżowane są kanały jonowe o względnie niskiej specyficzności

w odczuwanie zapachów zaangażowane są receptory o siedmiu helisach transbłonowych

Istnieją 4 różne białka zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów, za to maja one wspólnych chromofor

w odczuwanie danego zapachu, na przykład rózy czerwonej, wina, czy francuskiego sera zaangażowanych jest wiele różnych receptorów

W odcuwaniu smaku glukozy, fruktozy i sacharozy zaangażowane są te same receptory

w rozpoznawianiu smaku słonego zaangazżowane są kanały jonowe o względnie niskiej specyficzności

w odczuwanie zapachów zaangażowane są receptory o siedmiu helisach transbłonowych

Istnieją 4 różne białka zaangażowane w widzenie w ciemności i rozpoznawanie kolorów, za to maja one wspólnych chromofor

jest aktywna gdy stężenie NADPH jest wysokie

jest aktywna gdy stężenie NADH jest wysokie

jest aktywna gdy stężenie NADP+ jest wysokie

jest aktywna gdy stężenie NADH jest niskie

jest aktywna gdy stężenie NADPH jest niskie

prowadzi do tworzenia atp wykorzystując do pompowania protonów głównie kompleks cytochromu bf

wykorzystuj elektrony dostarczane przez fotosystem I

jest aktywna gdy stężenie NADP+ jest niskie

jest aktywna gdy stężenie NADPH jest wysokie

prowadzi do tworzenia atp wykorzystując do pompowania protonów głównie kompleks cytochromu bf

wykorzystuj elektrony dostarczane przez fotosystem I

jest aktywna gdy stężenie NADP+ jest niskie

wykorzystywane są wysokoenergetyczne elektrony wzbudzone światłem

jednym z produktów jest NADH

w skład siły protonomotorycznej napędzającej syntezę ATP wchodzi gradient protonowy w poprzek błony

wytwarzany jest gradient protonów i potencjał błonowy w poprzek błony

Cząsteczki ATP uwalniane są w wyniku przepływu jonów H+ przez syntazę ATP

wytwarzany jest gradient protonów i potencjał błonowy w poprzek błony

Cząsteczki ATP uwalniane są w wyniku przepływu jonów H+ przez syntazę ATP

w skład siły protonomotorycznej napędzającej syntezę ATP wchodzi gradient protonowy w poprzek błony

Cząsteczki ATP uwalniane są w wyniku przepływu jonów H+ przez syntazę ATP

Cząsteczki ATP uwalniane są w wyniku przepływu jonów H+ przez syntazę ATP

Glikogen jest przechowywany w mięśniach i w wątrobie

Podczas głodówki rezerwy glikogenu są wyczerpywanie bardziej gwałtownie niż rezerwy

Glukoza jest głównym źródłem energii przechowywanej w mózgu

Magazynowanie glikogenu odbywa się w cytoplazmie komórek w formie granulek o dużej gęstości

Glikogen jest głównym źródłem energii przechowywanej w mózgu

Glikogen jest przechowywany w mięśniach i w wątrobie

Podczas głodówki rezerwy glikogenu są wyczerpywanie bardziej gwałtownie niż rezerwy

Glukoza jest głównym źródłem energii przechowywanej w mózgu

Magazynowanie glikogenu odbywa się w cytoplazmie komórek w formie granulek o dużej gęstości

Są hydrolizowane do kwasów tłuszczowych i glicerolu.

Wysoki poziom acetooctanu we krwi prowadzi do obniżenia lipolizy w tkance tłuszczowej

Ich zapasy są uwalniane m. in. przez adrenalinę (epinefrynę) i glukagon

są źródłem kwasów tłuszczowych, które mogą być utleniane do CO2 i H2O w celu zapewnienia komórce energii

Mogą być prekursorami glukozy w glukoneogenezie

Niski poziom acetooctanu we krwi prowadzi do obniżenia lipolizy w tkance tłuszczowej

Są hydrolizowane do kwasów tłuszczowych i glicerolu.

Wysoki poziom acetooctanu we krwi prowadzi do obniżenia lipolizy w tkance tłuszczowej

Ich zapasy są uwalniane m. in. przez adrenalinę (epinefrynę) i glukagon

są źródłem kwasów tłuszczowych, które mogą być utleniane do CO2 i H2O w celu zapewnienia komórce energii

Mogą być prekursorami glukozy w glukoneogenezie