Fiszki
biochemia jest fajen
Test w formie fiszek
Ilość pytań: 57
Rozwiązywany: 933 razy
1. Przyporządkuj procesy do przedziałów komórkowych w których one występują:
Cykl kwasów trójkarboksylowych
Cykl Calvina
Budowanie gradientu protonów (ssaki)
Defosforylajca glukozo-6-fosforanu
Synteza ATP (rośliny)
Glikoliza
Styneza ATP (ssaki)
Szlak pentozofosforanowy
Cykl glikosalowy
Budowanie gradientu protonów (fotosynteza)
matrix mitochondroim
stroma chloroplastów
wewnętrzna błona mitochondrialna
retikulum endoplazmatyczne
światło tylakoidów
cytoplazma
przestrzeń międzybłonowa
cytozol
peroksysomy
swiatło tylakoidów
Cykl kwasów trójkarboksylowych
matrix mitochondroim
Cykl Calvina
stroma chloroplastów
Budowanie gradientu protonów (ssaki)
wewnętrzna błona mitochondrialna
Defosforylajca glukozo-6-fosforanu
retikulum endoplazmatyczne
Synteza ATP (rośliny)
światło tylakoidów
Glikoliza
cytoplazma
Styneza ATP (ssaki)
przestrzeń międzybłonowa
Szlak pentozofosforanowy
cytozol
Cykl glikosalowy
peroksysomy
Budowanie gradientu protonów (fotosynteza)
swiatło tylakoidów
2. Dopasuj etapy badań klinicznych do odpowiadających im stężeń:
Badania przedkliniczne:
Faza I:
Faza II:
Faza III:
Badania na zwierzętach, w trakcie których ocenia się toksyczność i efekt terapeutyczny leku.
Badania na zdrowych ochotnikach (10-100) mające na celu sprawdzenie toksyczności leku.
Badania na małej liczbie osób chorych…
Badania na tysiącach pacjentów …
Badania przedkliniczne:
Badania na zwierzętach, w trakcie których ocenia się toksyczność i efekt terapeutyczny leku.
Faza I:
Badania na zdrowych ochotnikach (10-100) mające na celu sprawdzenie toksyczności leku.
Faza II:
Badania na małej liczbie osób chorych…
Faza III:
Badania na tysiącach pacjentów …
Obliczyć indeks terapeutyczny leku LD50 = 2 g/kg , EC50 = 2,5 mg/kg:
800
4. Reguły Lipińskiego
Liczba donorów wiązań wodorowych w cząsteczce jest
Liczba akceptorów wiązań wodorowych w cząst. jest:
Wartość współczynnika podziału n-oktanol- woda (log P) jest:
Jego masa cząsteczkowa jest:
NIŻSZA NIŻ 5
NIŻSZA NIŻ 10
NIŻSZA NIŻ 5
NIŻSZA NIŻ 500 Da
Liczba donorów wiązań wodorowych w cząsteczce jest
NIŻSZA NIŻ 5
Liczba akceptorów wiązań wodorowych w cząst. jest:
NIŻSZA NIŻ 10
Wartość współczynnika podziału n-oktanol- woda (log P) jest:
NIŻSZA NIŻ 5
Jego masa cząsteczkowa jest:
NIŻSZA NIŻ 500 Da
5. Które stwierdzenia na temat cytochromu bf roślin sa prawdziwe?
a) Cytochrom bf przyczynia się do tworzenia gradientu protonów w poprzek wewnętrznej błony chloroplastu, który napędza syntazę ATP
f) Przepływ elektronów przez kompleks prowadzi do transportu protonów ze stromy chloroplastu do wnętrza tylakoidu
c) Jest to wielopodjednostkowy kompleks białkowy związany z błoną tylakoidu
e) Kompleks ten umożliwia przepływ elektronów z plastochinolu do plastocyjaniny
d) Kompleks katalizuje reakcje przez cykl Q
b) Jest to kompleks homologiczny do kompleksu III w fosforylacji oksydacyjnej
a) Cytochrom bf przyczynia się do tworzenia gradientu protonów w poprzek wewnętrznej błony chloroplastu, który napędza syntazę ATP
f) Przepływ elektronów przez kompleks prowadzi do transportu protonów ze stromy chloroplastu do wnętrza tylakoidu
c) Jest to wielopodjednostkowy kompleks białkowy związany z błoną tylakoidu
e) Kompleks ten umożliwia przepływ elektronów z plastochinolu do plastocyjaniny
d) Kompleks katalizuje reakcje przez cykl Q
b) Jest to kompleks homologiczny do kompleksu III w fosforylacji oksydacyjnej
6. Wskaż, które ze stwierdzeń poprawnie opisują procesy syntezy i degradacji kwasów tłuszczowych:
Kwasy tłuszczowe o długich łańcuchach alkilowych swobodnie dyfundują przez wewnętrzną błonę mitochondrialną
Beta-oksydacja może zachodzić przy braku wolnych reszt acylowych
Beta-oksydacja może zachodzić przy udziale wolnych reszt acylowych
W wyniku rozkładu kwasów tłuszczowych wysokoenergetyczne elektrony są uzyskiwane w postaci NADH i FADH2 , natomiast do syntezy kwasów tłuszczowych niezbędny jest NADPH
Kwasy tłuszczowe o nieparzystej liczbie atomów węgla są źródłem prekursora glukozy
Substraty do syntez kwasów tłuszczowych są związane z białkiem transportującym- AC
Kwasy tłuszczowe o parzystej liczbie atomów węgla są źródłem prekursora glukozy
Kwasy tłuszczowe o długich łańcuchach alkilowych dyfundują przez wewnętrzną błonę mitochondrialną za pomocą karnityny
Beta-oksydacja może zachodzić przy braku wolnych reszt acylowych
W wyniku rozkładu kwasów tłuszczowych wysokoenergetyczne elektrony są uzyskiwane w postaci NADH i FADH2 , natomiast do syntezy kwasów tłuszczowych niezbędny jest NADPH
Kwasy tłuszczowe o nieparzystej liczbie atomów węgla są źródłem prekursora glukozy
Substraty do syntez kwasów tłuszczowych są związane z białkiem transportującym- AC
Kwasy tłuszczowe o długich łańcuchach alkilowych dyfundują przez wewnętrzną błonę mitochondrialną za pomocą karnityny
7. Proszę wskazać, które z poniższych stwierdzeń, odnoszących się do zredukowanego glutationu są PRAWDZIWE?
Utrzymuje reszty cysteinowe białek w formie nieutlenionej
Powstaje z jego utlenionej formy w reakcji katalizowanej przez reduktazę glutationową.
Jego poziom w stosunku do utlenionego glutationu ulega obniżeniu w przypadku niedoboru dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
Odgrywa dużą rolę w detoksykacji organizmu
Reaguje z nadtlenkiem wodoru i organicznymi tlenkami
Ilość zredukowanego glutationu w komórce jest silnie zależna od NADH
Ilość zredukowanego glutationu w komórce jest silnie zależna od NADPH
Glutation to inaczej gamma-glutamylocysteinyloglicyna
Utrzymuje reszty cysteinowe białek w formie nieutlenionej
Powstaje z jego utlenionej formy w reakcji katalizowanej przez reduktazę glutationową.
Jego poziom w stosunku do utlenionego glutationu ulega obniżeniu w przypadku niedoboru dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej
Odgrywa dużą rolę w detoksykacji organizmu
Reaguje z nadtlenkiem wodoru i organicznymi tlenkami
Ilość zredukowanego glutationu w komórce jest silnie zależna od NADPH
Glutation to inaczej gamma-glutamylocysteinyloglicyna
Dopasuj poszczególne nazwy do ich opisu:
mleczan
glicerol
acetylo-CoA
łatwo przekształcany w pirogronian / produkt karboksylacji redukcyjnej pirogronianu
łatwo przekształcany w fosfodihydroksyaceton / produkt fermentacji alkoholowej
produkt dekarboksylacji oksydacyjnej pirogronianu
mleczan
łatwo przekształcany w pirogronian / produkt karboksylacji redukcyjnej pirogronianu
glicerol
łatwo przekształcany w fosfodihydroksyaceton / produkt fermentacji alkoholowej
acetylo-CoA
produkt dekarboksylacji oksydacyjnej pirogronianu
9. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących szlaku pentozofosforanowego są prawdziwe?
Niektóre intermediaty cyklu pentozofosforanowego są również intermediatami glikolizy
W fazie nieutleniającej szlaku pentozofosforanowego biorą udział izomeraza fosfopentozowa i epimeraza fosfopentozowa, które nie wykorzystują NADH jako reduktora
W fazie nieutleniającej szlaku pentozofosforanowego biorą udział izomeraza fosfopentozowa i epimeraza fosfopentozowa, które nie wykorzystują NADH jako utleniacza
W fazie nieutleniającej szlaku pentozofosforanowego biorą udział izomeraza fosfopentozowa i epimeraza fosfopentozowa, które wykorzystują NADH jako reduktora
Szlak pentozofosforanowy dostarcza budulca do syntezy DNA i RNA
Jest połączony z glikoliza lub glukoneogeneza za pomocą transketolazy i transaldolazy
Intermediaty cyklu pentozofosforanowego nigdy nie są intermediatami glikolizy
Szlak pentozofosforanowy może prowadzić do całkowitego utleniania cząsteczki z glukozy do CO2
W szlaku pentozofosforanowym wytwarzana jest 1 czasteczka fruktozo-6-fosforanu oraz 2 cząsteczki aldehydu z 2 cząsteczek ksylulozo-5- fosforanu
W szlaku pentozofosforanowym wytwarzane są 3 cząsteczki fruktozo-6-fosforanu i 1 cząsteczka aldehydu-3-fosfoglicerynowego z 2 cząsteczek ksylulozo-5-fosforanu
Transketolza i transaldolaza łączą szlak pentozofosforanowy z glikolizą
Dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADP+
Szybkość przemian szlaku pentozofosforanowego jest regulowana przez stężenie NADP+
Całkowicie przebiega w matriks mitochondrium a elementem łączącym go z glikolizą jest glukozo-6-fosforan, który dyfunduje przez cytozol
Całkowicie przebiega w matriks mitochondrium a elementem łączącym go z glikolizą jest glukozo-6-fosforan, który dyfunduje przez wewnętrzną błonę mitochondrialną
Szlak pentozofosforanowy prowadzi do utworzenia pięciowęglowych cukrów oraz NADPH, które są następnie wykorzystywane w procesach biosyntez
Szlak pentozofosfornaowy jest głównym źródłem NADPH do syntezy ATP
Niektóre intermediaty cyklu pentozofosforanowego są również intermediatami glikolizy
W fazie nieutleniającej szlaku pentozofosforanowego biorą udział izomeraza fosfopentozowa i epimeraza fosfopentozowa, które nie wykorzystują NADH jako reduktora
Szlak pentozofosforanowy dostarcza budulca do syntezy DNA i RNA
Jest połączony z glikoliza lub glukoneogeneza za pomocą transketolazy i transaldolazy
Szlak pentozofosforanowy może prowadzić do całkowitego utleniania cząsteczki z glukozy do CO2
W szlaku pentozofosforanowym wytwarzana jest 1 czasteczka fruktozo-6-fosforanu oraz 2 cząsteczki aldehydu z 2 cząsteczek ksylulozo-5- fosforanu
Transketolza i transaldolaza łączą szlak pentozofosforanowy z glikolizą
Dehydrogenaza glukozo-6-fosforanu jest wrażliwa na stosunek NADPH do NADP+
Szybkość przemian szlaku pentozofosforanowego jest regulowana przez stężenie NADP+
Całkowicie przebiega w matriks mitochondrium a elementem łączącym go z glikolizą jest glukozo-6-fosforan, który dyfunduje przez cytozol
Szlak pentozofosforanowy prowadzi do utworzenia pięciowęglowych cukrów oraz NADPH, które są następnie wykorzystywane w procesach biosyntez
10. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących glukoneogenezy są prawdziwe?
Żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe
Glukoneogeneza jest aktywna w wątrobie bezpośrednio po posiłku
Glukoneogeneza jest aktywna w wątrobie w czasie głodowania.
Głównym miejscem wystepowaania glukoneogenezy są mięśnie szkieletowe podczas wysiłku fizyczsnego
Glukoneogeneza jest aktywna w komórkach mózgu w czasie głodowania.
Glukoneogeneza jest aktywna w wątrobie w czasie głodowania.
Glukoneogeneza jest aktywna w komórkach mózgu w czasie głodowania.
11. Przyporządkuj poszczególnym przenośnikom elektronów odpowiedni opis:
cytochrom C:
koenzym Q:
plastochinol:
plastochinon:
plastocyjanina:
niewielkie białko uczestniczące w transporcie elektronów, występuje w mitochondrium
mobilny przenośnik dwóch elektronów, swobodnie porusza się w wewnętrznej błonie mitochondrialnej
forma zredukowana plastochinonu, która powstaje po przyłączeniu dwóch elektronów i dwóch protonów pobranych ze stromy chloroplastów
mobilny przenośnik dwóch elektronów umiejscowiony w błonie chloroplastów
niewielkie białko uczestniczące w transporcie elektronów, występuje po wewnętrznej stronie błony tylakoidu
cytochrom C:
niewielkie białko uczestniczące w transporcie elektronów, występuje w mitochondrium
koenzym Q:
mobilny przenośnik dwóch elektronów, swobodnie porusza się w wewnętrznej błonie mitochondrialnej
plastochinol:
forma zredukowana plastochinonu, która powstaje po przyłączeniu dwóch elektronów i dwóch protonów pobranych ze stromy chloroplastów
plastochinon:
mobilny przenośnik dwóch elektronów umiejscowiony w błonie chloroplastów
plastocyjanina:
niewielkie białko uczestniczące w transporcie elektronów, występuje po wewnętrznej stronie błony tylakoidu
12. Wskaż, które ze stwierdzeń dotyczących katabolizmu aminokwasów są prawdziwe:
Alfa-ketoglutaran jest uniwersalnym akceptorem grup aminowych z różnych aminokwasów.
Prolina może być prekursorem glukozy.
Wątroba wydala amoniak w postaci mocznika.
Alfa-ketoglutaran jest uniwersalnym donorem grup aminowych z różnych aminokwasów.
Podłożem choroby syropu klonowego jest uszkodzenie lub brak dehydrogenazy aminokwasów rozgałęzionych.
Mięśnie wydalają amoniak w postaci mocznika.
Otwarcie pierścienia proliny wymaga przeprowadzenia reakcji utlenienia.
Alfa-ketoglutaran jest uniwersalnym akceptorem grup aminowych z różnych aminokwasów.
Prolina może być prekursorem glukozy.
Wątroba wydala amoniak w postaci mocznika.
Podłożem choroby syropu klonowego jest uszkodzenie lub brak dehydrogenazy aminokwasów rozgałęzionych.
Otwarcie pierścienia proliny wymaga przeprowadzenia reakcji utlenienia.
13. Które z poniższych stwierdzeń dotyczących syntazy ATP i mechanizmu syntezy ATP są prawdziwe?
Syntaza ATP może prowadzić hydrolizę ATP
Synteza ATP odbywa się w matriks mitochondrium, a uwolnienie ATP z syntazy ATP zachodzi dzięki transportowi protonów z przestrzeni międzybłonowej mitochondrium do matriks
Syntaza ATP katalizuje syntezę ATP w wyniku transportu protonów na zewnątrz mitochondrium.
Syntaza ATP jest wielopodjednostkowym enzymem ulokowanym na zewnętrznej, blonie mitochondrialnej. W poprzek wewnętrznej blony mitochondrialnej wystepuje grandient protonów.
Duzy udział w syntezie ATP u roślin ma gradient jonów innych niż H+
Reakcja katalizowana przez synteazę ATP jest napędzana przez gradient protonów w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
W wyniku przepływu elektronów przez enzymy łańcucha oddechowego następuje polaryzacja wewnętrznej błony mitochondrialnej, w taki sposób, że od strony matriks ma ona ładunek ujemny a od strony zewnętrznej ma ładunek dodatni
Łańcuch oddechowy i syntaza ATP sa biochemicznie oddzielnymi ukladami, związanymi jedynie przez sile protonomotoryczna.
Syntaza ATP może prowadzić hydrolizę ATP
Synteza ATP odbywa się w matriks mitochondrium, a uwolnienie ATP z syntazy ATP zachodzi dzięki transportowi protonów z przestrzeni międzybłonowej mitochondrium do matriks
Duzy udział w syntezie ATP u roślin ma gradient jonów innych niż H+
Reakcja katalizowana przez synteazę ATP jest napędzana przez gradient protonów w poprzek wewnętrznej błony mitochondrialnej
W wyniku przepływu elektronów przez enzymy łańcucha oddechowego następuje polaryzacja wewnętrznej błony mitochondrialnej, w taki sposób, że od strony matriks ma ona ładunek ujemny a od strony zewnętrznej ma ładunek dodatni
Łańcuch oddechowy i syntaza ATP sa biochemicznie oddzielnymi ukladami, związanymi jedynie przez sile protonomotoryczna.
14. proszę wskazać które zdania dotyczące receptorów zapachów są prawdziwe:
Jedna cząsteczka cAMP otwiera jeden kanał jonowy ale setki tysięcy jonów Na+ i Ca2+ trawersują błonę w czasie jednego otwarcia
Jony wapnia aktywują kanal Cl-, co dodatkowo polaryzuje błonę
W przypadku zmysłu węchu każdy neuron wykazuję ekspresję genów wielu receptorów węchowych
Jony wapnia aktywują kanal Cl-, co dodatkowo depolaryzuje błonę
Spadek aktywacja fosfodiestrazy powoduje powstawanie ok 1000 cząsteczek cAMP/sek
Dwie cząsteczki cAMP otwierają jeden kanał jonowy ale setki tysięcy jonów Na+ i Ca2+ trawersują błonę w czasie jednego otwarcia
Potencjały czynnościowe pochodzące z aktywowanych neuronów węchowych wywołują odczucie specyficznego zapachu
Aktywacja fosfodiestrazy powoduje powstawanie ok 1000 cząsteczek cAMP/sek
Aktywacja cyklazy adenylanowej powoduje powstawanie ok 1000 cząsteczek cAMP/sek
Jeden aktywny receptor może aktywować dziesiątki białek Golf
W przypadku zmysłu węchu każdy neuron wykazuję ekspresję pojedynczego genu receptora węchowego
Jony wapnia aktywują kanal Cl-, co dodatkowo polaryzuje błonę
Dwie cząsteczki cAMP otwierają jeden kanał jonowy ale setki tysięcy jonów Na+ i Ca2+ trawersują błonę w czasie jednego otwarcia
Potencjały czynnościowe pochodzące z aktywowanych neuronów węchowych wywołują odczucie specyficznego zapachu
Aktywacja cyklazy adenylanowej powoduje powstawanie ok 1000 cząsteczek cAMP/sek
Jeden aktywny receptor może aktywować dziesiątki białek Golf
W przypadku zmysłu węchu każdy neuron wykazuję ekspresję pojedynczego genu receptora węchowego
15. Dopasuj główne funkcje fizjologiczne odpowiednim lipoproteinom:
chylomikrony
lipoproteiny o bardzo małej gęstości
lipoproteiny o małej gęstości
lipoproteiny o pośredniej gęstości
lipoproteiny o dużej gęstości
transport tłuszczu z pożywienia
transport tłuszczu endogennego
transport cholesterolu
prekursor LDL
zwrotny transport cholesterolu
chylomikrony
transport tłuszczu z pożywienia
lipoproteiny o bardzo małej gęstości
transport tłuszczu endogennego
lipoproteiny o małej gęstości
transport cholesterolu
lipoproteiny o pośredniej gęstości
prekursor LDL
lipoproteiny o dużej gęstości
zwrotny transport cholesterolu
16. Proszę wskazać, które z poniższych stwierdzeń o białkach motorycznych sa PRAWDZIWE:
Miozyny odpowiadają za skurcz mieśni oraz szereg innych procesów
Aktyna m.in. napędzają ruch rzęsek i wici
Kinezyny odpowiadają za transport białek, pęcherzyków i organelli wzdłuż mikrotubuli, a także segregację chromosomów.
Systemy motoryczne składają się zawsze z tandemu białek: kinezyna- mikrotubule, miozyna-aktyna
Dyneiny m.in. napędzają ruch rzęsek i wici.
Aktyna polimeryzuje tworząc filamenty cienkie, które biorą udział w skurczu mięśni.
Białka motoryczne w komórce eukariotycznej: miozyny, kinezyny i dyneiny sa podobne do NTPaz typu p
Systemy motoryczne składają się zawsze z tandemu białek: kinezyna- aktyna, miozyna-mikrotubule
Miozyny odpowiadają wyłącznie za skurcz mieśni
Miozyny odpowiadają za skurcz mieśni oraz szereg innych procesów
Kinezyny odpowiadają za transport białek, pęcherzyków i organelli wzdłuż mikrotubuli, a także segregację chromosomów.
Systemy motoryczne składają się zawsze z tandemu białek: kinezyna- mikrotubule, miozyna-aktyna
Dyneiny m.in. napędzają ruch rzęsek i wici.
Białka motoryczne w komórce eukariotycznej: miozyny, kinezyny i dyneiny sa podobne do NTPaz typu p
17. Które z poniższych zdań poprawnie opisują system degradacji białek komórkowych?
Ubikwityna przyłącza się kowalencyjnie do reszty lizyny białka przeznaczonego do degradacji za pomocą wiązania peptydowego
Ubikwityna jest przyłączana do łańcucha bocznego reszty cysteiny w białkach.
O okresie półtrwania białek w dużej mierze decydują reszty aminokwasowe występujące na końcu aminowym białka
Funkcje znacznika białek przeznaczonych do degradacji w komórkach prokariotycznych pełni ThiS.
Ubikwityna przyłącza się kowalencyjnie do reszty cysteiny białka przeznaczonego do degradacji za pomocą wiązania peptydowego
Proteosom jest jedynym miejscem, w którym białka mogą zostać zdegradowane na mniejsze części.
Enzym koniugujący E2 jest enzymem specyficznie rozpoznającym miejsce ubikwitynacji
W przyłączeniu ubikwityny do białek biorą udział trzy enzymy: enzym aktywujący ubikwitynę, enzym koniugujący i ligaza ubikwityno-białkowa
Ubikwityna jest przyłączana do łańcucha bocznego reszty lizyny w białkach.
Funkcje znacznika białek przeznaczonych do degradacji w komórkach eukariotycznych pełni ubiktwityna.
Jedna cząsteczka białka rekrutuje minimum cztery cząsteczki ubikwityny.
Proteosom nie jest jedynym miejscem, w którym białka mogą zostać zdegradowane na mniejsze części.
Aby ubikwityna mogła być przyłączona do cząsteczki białka, niezbędna jest jej aktywacja.
Aby cząsteczka białka mogła uleć degradacji w proteosomie, niezbędne jest przyłączenie podjednostek ubikwityny do C-końca grupy karboksylowej tego białka
Ubikwityna przyłącza się kowalencyjnie do reszty lizyny białka przeznaczonego do degradacji za pomocą wiązania peptydowego
Ubikwityna jest przyłączana do łańcucha bocznego reszty cysteiny w białkach.
O okresie półtrwania białek w dużej mierze decydują reszty aminokwasowe występujące na końcu aminowym białka
Funkcje znacznika białek przeznaczonych do degradacji w komórkach prokariotycznych pełni ThiS.
Enzym koniugujący E2 jest enzymem specyficznie rozpoznającym miejsce ubikwitynacji
W przyłączeniu ubikwityny do białek biorą udział trzy enzymy: enzym aktywujący ubikwitynę, enzym koniugujący i ligaza ubikwityno-białkowa
Funkcje znacznika białek przeznaczonych do degradacji w komórkach eukariotycznych pełni ubiktwityna.
Jedna cząsteczka białka rekrutuje minimum cztery cząsteczki ubikwityny.
Proteosom nie jest jedynym miejscem, w którym białka mogą zostać zdegradowane na mniejsze części.
Aby ubikwityna mogła być przyłączona do cząsteczki białka, niezbędna jest jej aktywacja.
Proszę wskazać, które z następujących stwierdzeń dotyczących hormonalnej regulacji syntezy i degradacji glikogenu są PRAWDZIWE:
Glukagon stymuluje syntezę glikogenu głównie w wątrobie
Glukagon i adrenalina wywierają przeciwny wpływ na metabolizm glikogenu.
Insulina wiąże się ze swoim receptorem i początkuje kaskadę prowadzącą do aktywacji kinazy białkowej A i syntezy glikogenu.
Glukagon wydzielany w stanie głodu stymuluje rozkład glikogenu w wątrobie
Glukagon stymuluje rozpad glikogenu głównie w wątrobie
Adrenalina uruchamia kaskadę prowadzącą do aktywacji kinazy białkowej 1
Adrenalina wiąże się ze swoim receptorem i początkuje kaskadę prowadzącą do aktywacji kinazy białkowej A i syntezy glikogenu.
Glukagon i adrenalina wywierają podobny wpływ na metabolizm glikogenu.
Adrenalina uruchamia kaskadę prowadzącą do aktywacji fosfatazy białkowej 1.
Insulina uruchamia kaskadę prowadzącą do aktywacji fosfatazy białkowej 1
Glukagon wydzielany w stanie głodu stymuluje rozkład glikogenu w mięśniach
Insulina wydzielana przez trzustkę w odpowiedzi na wysoki poziom glukozy we krwi prowadzi do rozpadu glikogenu w wątrobie
Insulina wydzielana przez trzustkę w odpowiedzi na wysoki poziom glukozy we krwi prowadzi do syntezy glikogenu w wątrobie
Insulina wywiera efekt za pośrednictwem CAMP
Glukagon wydzielany w stanie głodu stymuluje rozkład glikogenu w wątrobie
Glukagon stymuluje rozpad glikogenu głównie w wątrobie
Adrenalina uruchamia kaskadę prowadzącą do aktywacji kinazy białkowej 1
Glukagon i adrenalina wywierają podobny wpływ na metabolizm glikogenu.
Insulina uruchamia kaskadę prowadzącą do aktywacji fosfatazy białkowej 1
Insulina wydzielana przez trzustkę w odpowiedzi na wysoki poziom glukozy we krwi prowadzi do syntezy glikogenu w wątrobie
19. Czy tłuszcze zapasowe (triacyloglicerole) mogą być źródłem glukozy u człowieka?
Tak, ponieważ niektóre tłuszcze zawierają reszty acylowe o nieparzystej ilości atomów węgla, które mogą btć prekursorami glukozy
Tak, ponieważ glicerol może być włączony w szlak glukoneogenezy
Tak, ponieważ acetylo-CoA może być włączony w szlak glukoneogenezy przez szlak glioksalowy
Nie, ponieważ z kwasów tłuszczowych można uzyskać co najwyżej ciała ketonowe.
Nie, ponieważ brakuje enzymu, które umożliwi włączenie glicerolu w szlak glukoneogenezy.
Nie, ponieważ z kwasów tłuszczowych można uzyskać co najwyżej ciała ketonowe.
Nie, ponieważ brakuje enzymu, które umożliwi włączenie glicerolu w szlak glukoneogenezy.
Czy tłuszcze zapasowe (triacyloglicerole) mogą być źródłem glukozy u roślin?
Nie, ponieważ brakuje enzymu, które umożliwi włączenie glicerolu w szlak glukoneogenezy
Tak, ponieważ niektóre tłuszcze zawierają reszty acylowe o nieparzystej ilości atomów węgla, które mogą być prekursorami glukozy.
Tak, ponieważ glicerol może być włączony w szlak glukonoegenezy.
Tak, ponieważ acetylo-CoA może być włączony w szlak glukoneogenezy przez szlak glioksalowy.
Nie, ponieważ z kwasów tłuszczowych można uzyskać co najwyżej ciała ketonowe.
Tak, ponieważ niektóre tłuszcze zawierają reszty acylowe o nieparzystej ilości atomów węgla, które mogą być prekursorami glukozy.
Tak, ponieważ glicerol może być włączony w szlak glukonoegenezy.
Tak, ponieważ acetylo-CoA może być włączony w szlak glukoneogenezy przez szlak glioksalowy.