Fizjologia narządy zmysłów

1. Woreczek i łagiewka - rejestracja przyspieszenia liniowego

2. Łagiewka – rejestracja stałego odchylenie głowy od pionu

3. Woreczek - rejestracja ruchów pionowych głowy

4. Grzebienie bańkowe – rejestracja przyspieszenia kątowego głowy

5. Osklepek - w woreczku i łagiewce

1. Woreczek - rejestracja ruchów pionowych głowy

2. Grzebienie bańkowe – rejestracja przyspieszenia kątowego głowy

1. Neuron I rzędu czucia równowagi - jądra przedsionkowe

2. Droga przedsionkowo-rdzeniowa przyśrodkowa - korekta napięcia mięśni utrzymujących pionową postawę ciała

3. Droga przedsionkowo-rdzeniowa boczna - korekta ustawienia głowy zależnie od kierunku sił przyspieszenia kątowego

4. Drogi przedsionkowo-rdzeniowe wychodzą z jąder przedsionkowych

5. Pęczek podłużny przyśrodkowy z jąder przedsionkowych – składowa odruchu źrenicznego

1. Neuron I rzędu czucia równowagi - jądra przedsionkowe

2. Drogi przedsionkowo-rdzeniowe wychodzą z jąder przedsionkowych

1. Rejestracja przyspieszenia kątowego podczas ruchu obrotowego głowy zachodzi w woreczku i łagiewce

2. Neuron I drogi czuciowej z błędnika znajduje się w zwoju przedsionkowym

3. Rejestratorami przyspieszenia liniowego są przewody półkoliste

4. Przechylenie stereociliów w stronę kinetocylium → napływ K+ do kom. włoskowatej → hiperpolaryzacja

5. Zmiana położenia głowy w stosunku do tułowia rejestrowana jest przez receptory błędnika i powoduje korekcję napięcia mięśni kończyn i tułowia i ustawienia gałek ocznych

1. Neuron I drogi czuciowej z błędnika znajduje się w zwoju przedsionkowym

2. Zmiana położenia głowy w stosunku do tułowia rejestrowana jest przez receptory błędnika i powoduje korekcję napięcia mięśni kończyn i tułowia i ustawienia gałek ocznych

1. Przechylenie stereociliów w stronę kinetocylium → napływ K+ do kom. włoskowatej → depolaryzacja

2. Depolaryzacja komórek włoskowatych → wydzielanie transmitera ↑ → przyspieszenie częstości wyładowań we włóknach nerwowych neuronów zwoju przedsionkowego

3. Przechylenie stereociliów od kinetocylium → blokowanie dokomórkowego napływu K+ → depolaryzacja

4. Hiperpolaryzacja komórek włoskowatych → wydzielanie transmitera ↓ → zmniejszenie częstości wyładowań we włóknach nerwowych neuronów zwoju przedsionkowego

5. Włosek długi to stereocilium, włosek krótki to kinetocilium

1. Przechylenie stereociliów w stronę kinetocylium → napływ K+ do kom. włoskowatej → depolaryzacja

2. Depolaryzacja komórek włoskowatych → wydzielanie transmitera ↑ → przyspieszenie częstości wyładowań we włóknach nerwowych neuronów zwoju przedsionkowego

3. Przechylenie stereociliów od kinetocylium → blokowanie dokomórkowego napływu K+ → depolaryzacja

4. Hiperpolaryzacja komórek włoskowatych → wydzielanie transmitera ↓ → zmniejszenie częstości wyładowań we włóknach nerwowych neuronów zwoju przedsionkowego

1. Osklepek w bankach błoniastych to kosmki komórek zmysłowych sklejone masą galaretowatą

2. Przechylanie kosmków bankach w stronę łagiewki → zmniejszenie częstości wyładowań we włóknach nerwowych neuronów zwoju przedsionkowego

3. Przechylanie kosmków w bańkach od łagiewki → zwiększenie częstości wyładowań we włóknach nerwowych neuronów zwoju przedsionkowego

4. Hiperpolaryzacja komórek włoskowatych → wydzielanie transmitera ↓ → zmniejszenie częstości wyładowań we włóknach nerwowych neuronów zwoju przedsionkowego

5. Podczas ruchu obrotowego głowy w określonym kierunku neurony zwoju przedsionkowego odbierają impulsację z błędnika prawego i lewego o takim samym wzorze

1. Osklepek w bankach błoniastych to kosmki komórek zmysłowych sklejone masą galaretowatą

2. Hiperpolaryzacja komórek włoskowatych → wydzielanie transmitera ↓ → zmniejszenie częstości wyładowań we włóknach nerwowych neuronów zwoju przedsionkowego

1. Receptory węchowe: specjalne białka receptorowe

2. Białko receptorowe: ok. 300 aminokwasów + 7 domen transbłonowych

3. 1 komórka węchowa = kilka rodzajów białka receptorowego

4. Transdukcja sygnału w pierwszej kolejności jest związana z aktywacją kanałów jonowych

5. cAMP → otwarcie odkomórkowych kanałów Na+ i Ca2+ i dokomórkowych kanałów Cl- → depolaryzacja

1. Receptory węchowe: specjalne białka receptorowe

2. Białko receptorowe: ok. 300 aminokwasów + 7 domen transbłonowych

3. cAMP → otwarcie odkomórkowych kanałów Na+ i Ca2+ i dokomórkowych kanałów Cl- → depolaryzacja

1. Aksony komórek węchowych łączą się w opuszce z dendrytami komórek mitralnych i pędzelkowatych

2. Aksony komórek mitralnych i pędzelkowatych tworzą nerw węchowy (czaszkowy I)

3. Komórka mitralna pobudza komórkę ziarnistą, a ziarnista zwrotnie pobudza mitralną

4. Rozpoznawanie większej liczby zapachów niż ilość rodzajów białek receptorowych jest możliwe dzięki hamowaniu obocznemu między komórkami mitralnymi danego kłębuszka węchowego

5. Jeden zapach - uruchomienie szlaku cAMP, inny zapach - uruchomienie szlaku fosfatydyloinozytolowego

1. Aksony komórek węchowych łączą się w opuszce z dendrytami komórek mitralnych i pędzelkowatych

2. Aksony komórek mitralnych i pędzelkowatych tworzą nerw węchowy (czaszkowy I)

3. Rozpoznawanie większej liczby zapachów niż ilość rodzajów białek receptorowych jest możliwe dzięki hamowaniu obocznemu między komórkami mitralnymi danego kłębuszka węchowego

4. Jeden zapach - uruchomienie szlaku cAMP, inny zapach - uruchomienie szlaku fosfatydyloinozytolowego

1. Ośrodki węchowe - płat skroniowy (hak)

2. Ośrodki węchowe - zakręty oczodołowe

3. Ośrodki węchowe - ciało migdałowate (część korowo-przyśrodkowa)

4. Ośrodki węchowe - płat potyliczny

5. Ośrodki węchowe - ciało kolankowate boczne

1. Ośrodki węchowe - płat skroniowy (hak)

2. Ośrodki węchowe - zakręty oczodołowe

3. Ośrodki węchowe - ciało migdałowate (część korowo-przyśrodkowa)

1. Aksony komórek mitralnych i pędzelkowatych biegną w tylnej części prążka węchowego przyśrodkowego i bocznego do kory węchowej

2. Główny ośrodek: płat czołowy (zakręty oczodołowe)

3. Korowa reprezentacja węchu jest symetryczna

4. Jądra migdałowate: pamięć zapachów

5. Węchomózgowie: komponenta emocjonalna wrażeń węchowych

1. Aksony komórek mitralnych i pędzelkowatych biegną w tylnej części prążka węchowego przyśrodkowego i bocznego do kory węchowej

2. Główny ośrodek: płat czołowy (zakręty oczodołowe)

1. Smaki: słodki, słony, kwaśny, gorzki, umami

2. Receptory: komórki smakowe w kubkach smakowych

3. Kubek smakowy: 500-1000 komórek smakowych

4. Kubki smakowe: język, podniebienie, przełyk (część górna), krtań

5. Smak słony: wnikanie Ca2+ do komórek

1. Smaki: słodki, słony, kwaśny, gorzki, umami

2. Receptory: komórki smakowe w kubkach smakowych

3. Kubki smakowe: język, podniebienie, przełyk (część górna), krtań

1. Smak kwaśny: wnikanie H+ do komórek przez kanały + otwieranie kanałów Na+ + zamykanie kanałów K

2. Smak słodki + umami: białko G → cAMP → otwieranie kanałów K+

3. Smak gorzki: białko G podjednostka β/γ → DAG blokuje kanały K+; IP3 wpuszcza Ca2+ z zewnątrz komórki

4. Smak gorzki: białko G podjednostka α (gustducyna) → unieczynnianie cAMP → otwarcie kanałów Na+ i Ca2+

5. Smak gorzki: bezpośrednie zamykanie kanałów Na+

1. Smak kwaśny: wnikanie H+ do komórek przez kanały + otwieranie kanałów Na+ + zamykanie kanałów K

2. Smak gorzki: białko G podjednostka α (gustducyna) → unieczynnianie cAMP → otwarcie kanałów Na+ i Ca2+

1. Jądro smakowe w rdzeniu przedłużonym → j. brzuszne tylno-przyśrodkowe wzgórza → zakręt zaśrodkowy (płat ciemieniowy)

2. Inne ośrodki analizy smaku: wyspa i zakręty oczodołowe

3. Zakręty oczodołowe: integracja informacji z receptorów smaku, węchu i dotyku w jamie ustnej

4. Smak umami: receptor metabotropowy mGluR4 pobudzany purynami 5-rybonukleotydowymi (IMP, GMP)

5. Niektóre substancje gorzkie pomijają receptor i działają bezpośrednio na białko G (np. chinina)

6. .

1. Jądro smakowe w rdzeniu przedłużonym → j. brzuszne tylno-przyśrodkowe wzgórza → zakręt zaśrodkowy (płat ciemieniowy)

2. Inne ośrodki analizy smaku: wyspa i zakręty oczodołowe

3. Zakręty oczodołowe: integracja informacji z receptorów smaku, węchu i dotyku w jamie ustnej

4. Smak umami: receptor metabotropowy mGluR4 pobudzany purynami 5-rybonukleotydowymi (IMP, GMP)

5. Niektóre substancje gorzkie pomijają receptor i działają bezpośrednio na białko G (np. chinina)

1. 2/3 przednie języka → n. IX

2. 1/3 tylna języka → struna bębenkowa (n. VII)

3. Pozostałe obszary języka → n. V

4. Połączenie włókien nerwowych czucia smaku z danej strony ciała zachodzi w jądrze pasma samotnego NTS (rdzeń przedłużony)

5. NTS → wstęga przyśrodkowa (po tej samej stronie) → jądro brzuszne tylno-przyśrodkowe wzgórza → promienistość wzgórzowa → kora somatosensoryczna (pole twarzowe zakrętu zaśrodkowego) + wyspa (cz. przednia)

1. Pozostałe obszary języka → n. V

2. Połączenie włókien nerwowych czucia smaku z danej strony ciała zachodzi w jądrze pasma samotnego NTS (rdzeń przedłużony)

3. NTS → wstęga przyśrodkowa (po tej samej stronie) → jądro brzuszne tylno-przyśrodkowe wzgórza → promienistość wzgórzowa → kora somatosensoryczna (pole twarzowe zakrętu zaśrodkowego) + wyspa (cz. przednia)