1. a. Skrobia jest rozkładana przez ptialinę i α-amylazę trzustkową
2. b. Izomaltaza trawi wiązanie α-1,4 w α-dekstrynach uwalniając cząsteczki glukozy
3. c. Amylaza trzustkowa wykazuje podobną czynność jak amylaza ślinowa, ale o wiele silniejszą
4. d. Glukoza i galaktoza wchłaniane są do enterocytu za pośrednictwem białka GLUT-4 w obecności jonów Na+
5. e. Fruktoza - do enterocytu przy udziale GLUT-2; z enterocytu do ECF i dalej do krwi (biernie) przy udziale GLUT-5
1. a. Skrobia jest rozkładana przez ptialinę i α-amylazę trzustkową
2. c. Amylaza trzustkowa wykazuje podobną czynność jak amylaza ślinowa, ale o wiele silniejszą
Trawienie i wchłanianie bialek
1. a. Zapotrzebowanie dobowe: 0,5-0,75 g/kg m.c.
2. b. Bialka endogenne stanowią 90% bialka przechodzącego przez jelita
3. c. Wchłanianie: 75% jako aminokwasy (szybciej) i 25% jako di- i tripeptydy (wolniej)
4. d. Istnieje 7 rodzajów transporterów dla różnych rodzajów aminokwasów i peptydów
5. e. Wchłanianie do enterocytów jest czynne, a z enterocytów do krwi na zasadzie dyfuzji ułatwionej
1. a. Zapotrzebowanie dobowe: 0,5-0,75 g/kg m.c.
2. e. Wchłanianie do enterocytów jest czynne, a z enterocytów do krwi na zasadzie dyfuzji ułatwionej
Transportery do wchłaniania aminokwasów i peptydów
1. a. Zależne od Na+ dla aminokwasów obojętnych
2. b. Zależne od Na+ dla aminokwasów zasadowych
3. c. Niezależne od Na+ dla proliny i histydyny
4. d. Zależne od Na+ dla aminokwasów kwaśnych
5. e. Dla di- i tripeptydów
1. a. Zależne od Na+ dla aminokwasów obojętnych
2. c. Niezależne od Na+ dla proliny i histydyny
3. e. Dla di- i tripeptydów
Trawienie i wchłanianie tłuszczów
1. a. Zapotrzebowanie dobowe: 15-150 g (10-50% zapotrzebowania energetycznego)
2. b. Krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe ulegają w enterocytach resyntezie do TG i są pakowane do chylomikronów, które są wchłaniane do naczyń chłonnych
3. c. Lipaza trzustkowa - aktywność nasilana przez połączenie z kolipazą (odsuwanie soli żółciowych z powierzchni kropelek tłuszczu i zakotwiczenie dla lipazy)
4. d. Fosfolipaza A (lecytynaza) odszczepia kwasy tłuszczowe w pozycji 1 lecytyny
5. e. Długołańcuchowe kwasy tłuszczowe mogą się wchłaniać bezpośrednio do krwi
1. a. Zapotrzebowanie dobowe: 15-150 g (10-50% zapotrzebowania energetycznego)
2. c. Lipaza trzustkowa - aktywność nasilana przez połączenie z kolipazą (odsuwanie soli żółciowych z powierzchni kropelek tłuszczu i zakotwiczenie dla lipazy)
Jelito grube
1. a. Wchłanianie wody zawsze jest procesem biernym i zachodzi głównie w dystalnym odcinku okrężnicy
2. b. Wchłanianie Na+ w jelicie grubym zachodzi biernie
3. c. W jelicie grubym zachodzi bierne wydzielanie jonów potasu do światła jelita
4. d. Wchłanianie niewielkich ilości glukozy, aminokwasów, kwasów tłuszczowych, amoniaku i niektórych witamin
5. e. Aldosteron nasila wchłanianie Na+ i wydzielanie K+ w proksymalnym odcinku okrężnicy, a ADH obniża wchłanianie Na+, Cl- i wody
1. d. Wchłanianie niewielkich ilości glukozy, aminokwasów, kwasów tłuszczowych, amoniaku i niektórych witamin
2. e. Aldosteron nasila wchłanianie Na+ i wydzielanie K+ w proksymalnym odcinku okrężnicy, a ADH obniża wchłanianie Na+, Cl- i wody
Żółć
1. a. Żółć wątrobowa nie jest przechowywana w pęcherzyku żółciowym
2. b. Kwasy żółciowe są skoniugowane z glicyną (30%) i tauryną (70%) - większa rozpuszczalność w wodzie
3. c. Frakcja alkaliczna żółci (bez kwasów) wydzielana jest przez komórki wyścielające kanaliki i stymulowana przez sekretynę i glukagon
4. d. Skurcz pęcherzyka i rozkurcz zwieracza Oddiego stymulowane są przez N.n. X i gastrynę
5. e. Nasilanie opróżniania pęcherzyka żółciowego: sekretyna, gastryna, VIP, glukagon
1. a. Żółć wątrobowa nie jest przechowywana w pęcherzyku żółciowym
2. c. Frakcja alkaliczna żółci (bez kwasów) wydzielana jest przez komórki wyścielające kanaliki i stymulowana przez sekretynę i glukagon
3. e. Nasilanie opróżniania pęcherzyka żółciowego: sekretyna, gastryna, VIP, glukagon
Wchłanianie żelaza (1)
1. a. Końcowy odcinek jelita cienkiego
2. b. Wchłaniane jako Fe3+
3. c. Niskie pH żołądka ułatwia utrzymanie żelaza w postaci Fe2+
4. d. Po wchłonięciu zachodzi zamiana Fe3+ na Fe2+
5. e. Fe3+ po połączeniu z ferrytyną tworzy apoferrytynę
1. c. Niskie pH żołądka ułatwia utrzymanie żelaza w postaci Fe2+
2. e. Fe3+ po połączeniu z ferrytyną tworzy apoferrytynę
Wehlanianie żelaza (2)
1. a. Żelazo w postaci hemu nie jest wchłaniane - musi zostać uwolnione
2. b. Żelazo może przejść do krwi po połączeniu z ferrytyną
3. c. We krwi żelazo łączy się z transferyną i jest przenoszone do wątroby lub szpiku
4. d. Hepcydyna hamuje wchłanianie żelaza
5. e. Hepcydyna blokuje ferroportynę
1. c. We krwi żelazo łączy się z transferyną i jest przenoszone do wątroby lub szpiku
2. d. Hepcydyna hamuje wchłanianie żelaza
3. e. Hepcydyna blokuje ferroportynę
Wchłanianie witaminy B12 (1)
1. a. Może być syntezowana w jelitach z udzialem mikrobiomu
2. b. W jamie ustnej i żołądku łaczy się z haptokoryną
3. c. W dwunastnicy witamina B12 łączy się z czynnikiem wewnętrznym (IF)
4. d. Wchłanianie witaminy B12 zachodzi w dwunastnicy
5. e. We krwi: transport B12 w połączeniu z transkobalaminą
1. a. Może być syntezowana w jelitach z udzialem mikrobiomu
2. b. W jamie ustnej i żołądku łaczy się z haptokoryną
3. c. W dwunastnicy witamina B12 łączy się z czynnikiem wewnętrznym (IF)
4. e. We krwi: transport B12 w połączeniu z transkobalaminą
Wchłanianie witaminy B12 (2)
1. a. Czynnik Castle'a powstaje w dwunastnicy
2. b. Miejsca docelowe dla witaminy B12 to wątroba i szpik kostny
3. c. Niedobór B12 powoduje anemie syderopeniczną
4. d. Białko R - haptokoryna
5. e. Tylko kobalamina związana z transkobalamina II jest aktywna biologicznie (możliwa do wykorzystania przez komórki docelowe)
1. b. Miejsca docelowe dla witaminy B12 to wątroba i szpik kostny
2. d. Białko R - haptokoryna
3. e. Tylko kobalamina związana z transkobalamina II jest aktywna biologicznie (możliwa do wykorzystania przez komórki docelowe)
Wchłanianie wody i elektrolitów
1. a. 85% wody wchlaniane jest w jelicie cienkim
2. b. 10% wody w jelicie grubym
3. c. 5% wody wydalane z kałem
4. d. Na+ do enterocytów w kotransporcie z cukrami i aminokwasami
5. e. Na+ z enterocytu do ECF w antyporcie z HCO3-
1. d. Na+ do enterocytów w kotransporcie z cukrami i aminokwasami
Wchłanianie elektrolitów
(tu były tylko 4 odpowiedzi)
1. a. K+ przemieszcza się między światlem jelita, a enterocytem zgodnie z gradientem stężeń
2. b. Jelito kręte: K+ przechodzi ze światła jelita do enterocytów (biernie)
3. c. Jelito czcze i grube: z enterocytów do światla jelita (biernie)
4. d. Cl- do enterocytów w symporcie z HCO3-
1. a. K+ przemieszcza się między światlem jelita, a enterocytem zgodnie z gradientem stężeń
Defekacja (1)
1. a. Odruch śródścienny + odruch rdzeniowy + odruch dowolny
2. b. Może być zainicjowana odruchem żołądkowo-okrężniczym
3. c. Gałązka aferentna n.n. sromowych odbiera sygnały z receptorów odbytniczych o wypełnieniu kalem i przesyla je do RK
4. d. Gałązka eferentna n.n. miednicznych wysyła z RK sygnał do zwieracza zewnętrznego odbytu (rozkurcz) i ściany odbytnicy (skurcz)
1. a. Sygnał z mózgowia o hamowaniu defekacji biegnie do RK i dalej nerwami sromowymi do zwieracza wewnętrznego odbytu i dźwigacza odbytu generując skurcz
2. b. Nerwy miedniczne (przywspóczulne): unerwiają zwieracz wewnętrzny odbytu i ścianę odbytnicy
3. c. Rozluźnienie zwieracza wewnętrznego odbytu i skurcz ściany odbytnicy powoduje defekację
4. d. Nerwy sromowe: sa somatyczne - zależne od woli
5. e. Odruch śródścienny: podrażnienie mechanoreceptorów odbytnicy; droga dośrodkowa w gałązce aferentnej nerów miednicznych; droga odśrodkowa w gałązce eferentnej nerwów miednicznych; powoduje wzmożenie perystaltyki okrężnicy zstępującej, esowatej i odbytnicy i gdy fala dojdzie do odbytnicy zachodzi rozkurcz zwieracza wewnętrznego odbytu
1. b. Nerwy miedniczne (przywspóczulne): unerwiają zwieracz wewnętrzny odbytu i ścianę odbytnicy
2. c. Rozluźnienie zwieracza wewnętrznego odbytu i skurcz ściany odbytnicy powoduje defekację
3. d. Nerwy sromowe: sa somatyczne - zależne od woli
4. e. Odruch śródścienny: podrażnienie mechanoreceptorów odbytnicy; droga dośrodkowa w gałązce aferentnej nerów miednicznych; droga odśrodkowa w gałązce eferentnej nerwów miednicznych; powoduje wzmożenie perystaltyki okrężnicy zstępującej, esowatej i odbytnicy i gdy fala dojdzie do odbytnicy zachodzi rozkurcz zwieracza wewnętrznego odbytu