Fiszki

nerunia

Test w formie fiszek
Ilość pytań: 14 Rozwiązywany: 428 razy
14. Bufory
1. e. Niedobór/nadmiar zasad: różnica między stężeniem aktualnym zasad buforowych (ZB) a stężeniem należnym
2. d. Zawartość nielotnych kwasów i pochodnych anionów jest w przybliżeniu odzwierciedlana przez lukę anionową (LA = [Na+ ] - [CL- ] + [HCO3- ]
3. c. Bufor wodorowęglanowy działa w organizmie w układzie zamkniętym
4. b. Równanie Hendersona – Hasselbacha dla buforu wodorowęglanowego pH=pK+log[H2CO3]/[HCO3- ]
5. a. Zasady buforowe krwi (ZB): suma stężeń komponentów zasadowych wszystkich buforów we krwi -> [HCO3 - ] + [Hb-] + [białka-] + [HPO4 2- ]
1. e. Niedobór/nadmiar zasad: różnica między stężeniem aktualnym zasad buforowych (ZB) a stężeniem należnym
2. d. Zawartość nielotnych kwasów i pochodnych anionów jest w przybliżeniu odzwierciedlana przez lukę anionową (LA = [Na+ ] - [CL- ] + [HCO3- ]
3. a. Zasady buforowe krwi (ZB): suma stężeń komponentów zasadowych wszystkich buforów we krwi -> [HCO3 - ] + [Hb-] + [białka-] + [HPO4 2- ]
13. Równowaga kwasowo – zasadowa
1. a. Regulacja oddechowa: dostosowanie wydalania CO2 przez płuca do jego produkcji
2. b. Regulacja nieoddechowa (metaboliczna): dostosowanie wydalania wszystkich jonów H+ z moczem do ich produkcji
3. c. Równowaga kwasowo-zasadowa: produkcja CO2 i nielotnych kwasów <-> wydalanie CO2 i H+
4. d. Nielotne kwasy opuszczają organizm przez nerki
5. e. Najważniejszy bufor przestrzeni zewnątrzkomórkowej: bufor hemoglobinianowy najważniejszy bufor przestrzeni wewnątrzkomórkowej: bufor fosforanowy
1. a. Regulacja oddechowa: dostosowanie wydalania CO2 przez płuca do jego produkcji
2. c. Równowaga kwasowo-zasadowa: produkcja CO2 i nielotnych kwasów <-> wydalanie CO2 i H+
3. d. Nielotne kwasy opuszczają organizm przez nerki
12. Zaburzenia RKZ
1. a. Kwasica metaboliczna częściowo wyrównana
2. b. Zasadowica metaboliczna niewyrównana
3. c. Kwasica oddechowa wyrównana
4. d. Zasadowica oddechowa częściowo wyrównana
5. e. Zasadowica oddechowa niewyrównana
1. c. Kwasica oddechowa wyrównana
2. e. Zasadowica oddechowa niewyrównana
11. Mikcja
1. a. Kontrola dowolnego oddawania moczu: nerw miedniczny -> zwieracz zewnętrzny cewki moczowej
2. b. Oddawanie moczu sterowane jest współczulnie a wstrzymywanie przywspółczulnie
3. c. M. wypieracz moczu, skurcz: Ach (receptory M2 i M3)
4. d. Zwieracz wewnętrzny cewki moczowej, skurcz: NO i CO
5. e. Pobudzenie mostowego ośrodka wydalania moczu: płat czołowy
1. c. M. wypieracz moczu, skurcz: Ach (receptory M2 i M3)
2. d. Zwieracz wewnętrzny cewki moczowej, skurcz: NO i CO
10. Udział nerki w RKZ
1. c. Regeneracja wodorowęglanów: w procesie wytwarzania kwaśności miareczkowej w procesie amoniogenezy.
2. b. Resorpcja zwrotna wodorowęglanów przesączonych w kłębuszkach nerkowych odbywa się głównie podczas amoniogenezy.
3. a. Oszczędzanie zasad
4. d. Wolny NH3 pochodzący z Glu i innych aminokwasów jest wydzielany do kanalika i w postaci niezmienionej wydalany wraz z moczem
5. e. Jony H+ wydalane w kwaśności miareczkowej pierwotnie pochodzą głównie z H2CO3 powstającego przy metabolizmie fosfolipidów
1. c. Regeneracja wodorowęglanów: w procesie wytwarzania kwaśności miareczkowej w procesie amoniogenezy.
2. a. Oszczędzanie zasad
9. Działanie aldosteronu na nerki
1. a. Bezpośrednia regulacja transkrypcji genów - przez pobudzanie receptorów jądrowych dla mineralo- i glikokortykoidów
2. b. Hamowanie syntezy i aktywności podjednostek Na+/K+ ATPazy w błonie podstawnobocznej i kanałów ENaC (część dystalna nefronu, błona luminalna).
3. c. Regulacja objętości płynów ustrojowych przez wchłanianie wody razem z sodem i pobudzenie układu współczulnego (przez receptory mózgowe MR)
4. d. Regulacja RKZ: stymulacja antyportu Na+/H+ w błonie przypodstawno-bocznej i H+ ATPazy w ścianie luminalnej.
5. e. Nasilanie wchłaniania zwrotnego sodu i potasu
1. a. Bezpośrednia regulacja transkrypcji genów - przez pobudzanie receptorów jądrowych dla mineralo- i glikokortykoidów
2. c. Regulacja objętości płynów ustrojowych przez wchłanianie wody razem z sodem i pobudzenie układu współczulnego (przez receptory mózgowe MR)
8. Działanie wazopresyny w nerkach
1. e. Ułatwianie dyfuzji mocznika - aktywność transporterów mocznika ↑
2. d. Zmniejsza przepływ krwi w naczyniach prostych – nasilenie rozpraszania gradientu
3. c. Hamuje wytwarzanie osmoli organicznych (sorbitol w rdzeniu nerki)
4. b. Stymuluje współtransport Na+/K+/2Cl- w ramieniu wstępującym, część gruba -
5. a. Stymuluje wbudowywanie AQP1 do ściany luminalnej kanalika dalszego i cewki zbiorczej
1. e. Ułatwianie dyfuzji mocznika - aktywność transporterów mocznika ↑
2. b. Stymuluje współtransport Na+/K+/2Cl- w ramieniu wstępującym, część gruba -
7. Wzmacniacz przeciwprądowy
1. b. W rejonie zagięcia pętli sód wnika do ramienia zstępującego wzmacjaniąc jeszcze silniej zagęszczenie osiągające maksimum w miejscu zagięcia pętli
2. a. Nagromadzony wokół ramienia wstępującego sód “wyciąga” wodę do przestrzeni okołokanalikowej powoduje zagęszczenie moczu
3. c. Aktywną częścią wzmacniacza jest ramię zstępujące
4. d. Ramię zstępujące: aktywne zwrotne wchłanianie sodu i osadzanie go w płynie otaczającym ramiona pętli.
5. e. Odciąganie (obciąganie hehe) sodu z ramienia wstępującego powoduje zagęszczenie moczu
1. b. W rejonie zagięcia pętli sód wnika do ramienia zstępującego wzmacjaniąc jeszcze silniej zagęszczenie osiągające maksimum w miejscu zagięcia pętli
6. Ukrwienie Nerki
1. c. Regulacja przepływu krwi: całkowitego i w poszczególnych kłębuszkach
2. b. Nefrony korowe: naczynie eferentne --> naczynia proste: perycyty, miocyty (odc. początkowy) z receptorami dla substancji naczyniozwężających i naczyniorozszerzających
3. a. Regulacja przepływu krwi: odruchowo (włókna przywspółczulne), hormonalne (hormony z krwi) lokalnie, (parakrynnie zmiany środowiska wew.)
4. d. Substancje naczyniorozszerzające: peptydy natriuretyczne, NO, kininy, wazopresyna
5. e. Naczynia rdzenia: silniejsze unerwienie + więcej receptorów dla związków zwężających i rozszerzających --> możliwości regulacyjne rosną
1. c. Regulacja przepływu krwi: całkowitego i w poszczególnych kłębuszkach
5. Losy potasu w nefronie
1. a. Kanalik proksymalny – 85% (z wodą i Na +)
2. b. Pętla henlego (r.występuje) - 5%
3. c. Kanalik dystalny + cewka zbiorcza: H+/K+- ATPaza w błonie luminalnej komórek wtrącanych
4. d. Wydzielanie: kanalik dystalny + cewka zbiorcza
5. e. Wydzielanie Na+/K+- ATP-aza do światła komórek głównych; do światła kanalika w antyporcie H+
1. c. Kanalik dystalny + cewka zbiorcza: H+/K+- ATPaza w błonie luminalnej komórek wtrącanych
2. d. Wydzielanie: kanalik dystalny + cewka zbiorcza
4. Klirens
1. c. Ocena GFR: klirens kreatyniny (endogenna, wydzielanie do moczu 10% --> zawyżenie
2. b. Klirens wolnej wody może być stosowany do oceny działania wazopresyny w nerkach u pacjentów z podejrzeniem moczówki prostej
3. a. Objętość osocza oczyszczana z danej substancji w jednostce czasu
4. d. Przepływ krwi przez nerki: klirens kreatyniny + hematokryt -
5. e. Ocena wydalania związków osmotycznie czynnych i resorpcji wody: klirens osmotyczny + klirens kreatyniny
1. c. Ocena GFR: klirens kreatyniny (endogenna, wydzielanie do moczu 10% --> zawyżenie
2. b. Klirens wolnej wody może być stosowany do oceny działania wazopresyny w nerkach u pacjentów z podejrzeniem moczówki prostej
3. a. Objętość osocza oczyszczana z danej substancji w jednostce czasu
3. Transport kanalikowy
1. a. Drogi: transcelularna – przez komórkę, paracelularna - pomiędzy komórkami -
2. b. Kanalik proksymalny (część bliższa), błona luminalna: transport Na+/glukoza i przeciwtransport Na+/H+
3. c. Kanalik proksymalny (część dalsza), błona luminalna: kotransport Na+/aminokwasy
4. d. Kanalik proksymalny (część dalsza), błona luminalna: Cl- biernie kanałem chlorkowym
5. e. Pętla Henlego, ramię wstępujące, błona podstawno-boczna: kotransport Na+/K+/2Cl-
1. a. Drogi: transcelularna – przez komórkę, paracelularna - pomiędzy komórkami -
2. b. Kanalik proksymalny (część bliższa), błona luminalna: transport Na+/glukoza i przeciwtransport Na+/H+
3. c. Kanalik proksymalny (część dalsza), błona luminalna: kotransport Na+/aminokwasy
2. Ciśnienie filtracyjne w kłębuszku nerkowym
1. a. Jest równe różnicy pomiędzy sumą ciśnień wywołujących filtracje i przeciwstawiających się filtracji –
2. b. Ciśnienie filtracyjne w warunkach fizjologicznych kłębuszku nerkowym jest równe Pc - (PonkP1+ PB)
3. c. (Pc+Pb) - (Ponk P1 + ponkB) FP ciśnienie filtracyjne , Pc - ciśnienie hydrostatyczne w naczyniach kłębuszka PonkB- ciśnienie onkotyczne w torebce Bowmana (0 mmHg) PonkP1 - ciśnienie onkotyczne osocza
4. d. Ciśnienie onkotyczne płynu w torebce Bowmana jest w warunkach fizjologicznych nie powinno być zbliżone do 0
5. e. Wzrost ciśnienia hydrostatycznego w naczyniach kłębuszka zachodzi poprzez skurcz tętniczki afarentnej pod wpływem substancji wazokonstrykcyjnych
1. a. Jest równe różnicy pomiędzy sumą ciśnień wywołujących filtracje i przeciwstawiających się filtracji –
2. b. Ciśnienie filtracyjne w warunkach fizjologicznych kłębuszku nerkowym jest równe Pc - (PonkP1+ PB)
1. Nefrony - podział i charakterystyka.
1. Ciała nefronów zlokalizowane są w rdzeniu nerek
2. b. Nefrony korowe stanowią 15-20%, a rdzeniowe 80-85% wszystkich nefronów –
3. Pętle Henlego nefronów korowych są krótkie i zstępują do strefy zewnętrznej rdzenia nerki –
4. Kłębuszki naczyniowe nefronów korowych znajdują się w zewnętrznej warstwie kory
5. Część cienka pętli nefronów przyrdzeniowych jest znacznie krótsza –
1. Pętle Henlego nefronów korowych są krótkie i zstępują do strefy zewnętrznej rdzenia nerki –
2. Kłębuszki naczyniowe nefronów korowych znajdują się w zewnętrznej warstwie kory

Powiązane tematy

Inne tryby