e. Niedobór/nadmiar zasad: różnica między stężeniem aktualnym zasad buforowych (ZB) a stężeniem należnym

a. Zasady buforowe krwi (ZB): suma stężeń komponentów zasadowych wszystkich buforów we krwi -> [HCO3 - ] + [Hb-] + [białka-] + [HPO4 2- ]

c. Bufor wodorowęglanowy działa w organizmie w układzie zamkniętym

d. Zawartość nielotnych kwasów i pochodnych anionów jest w przybliżeniu odzwierciedlana przez lukę anionową (LA = [Na+ ] - [CL- ] + [HCO3- ]

b. Równanie Hendersona – Hasselbacha dla buforu wodorowęglanowego pH=pK+log[H2CO3]/[HCO3- ]

c. Równowaga kwasowo-zasadowa: produkcja CO2 i nielotnych kwasów <-> wydalanie CO2 i H+

d. Nielotne kwasy opuszczają organizm przez nerki

e. Najważniejszy bufor przestrzeni zewnątrzkomórkowej: bufor hemoglobinianowy najważniejszy bufor przestrzeni wewnątrzkomórkowej: bufor fosforanowy

a. Regulacja oddechowa: dostosowanie wydalania CO2 przez płuca do jego produkcji

b. Regulacja nieoddechowa (metaboliczna): dostosowanie wydalania wszystkich jonów H+ z moczem do ich produkcji

c. Kwasica oddechowa wyrównana

b. Zasadowica metaboliczna niewyrównana

e. Zasadowica oddechowa niewyrównana

d. Zasadowica oddechowa częściowo wyrównana

a. Kwasica metaboliczna częściowo wyrównana

c. M. wypieracz moczu, skurcz: Ach (receptory M2 i M3)

d. Zwieracz wewnętrzny cewki moczowej, skurcz: NO i CO

e. Pobudzenie mostowego ośrodka wydalania moczu: płat czołowy

a. Kontrola dowolnego oddawania moczu: nerw miedniczny -> zwieracz zewnętrzny cewki moczowej

b. Oddawanie moczu sterowane jest współczulnie a wstrzymywanie przywspółczulnie

d. Wolny NH3 pochodzący z Glu i innych aminokwasów jest wydzielany do kanalika i w postaci niezmienionej wydalany wraz z moczem

e. Jony H+ wydalane w kwaśności miareczkowej pierwotnie pochodzą głównie z H2CO3 powstającego przy metabolizmie fosfolipidów

b. Resorpcja zwrotna wodorowęglanów przesączonych w kłębuszkach nerkowych odbywa się głównie podczas amoniogenezy.

c. Regeneracja wodorowęglanów: w procesie wytwarzania kwaśności miareczkowej w procesie amoniogenezy.

a. Oszczędzanie zasad

d. Regulacja RKZ: stymulacja antyportu Na+/H+ w błonie przypodstawno-bocznej i H+ ATPazy w ścianie luminalnej.

e. Nasilanie wchłaniania zwrotnego sodu i potasu

c. Regulacja objętości płynów ustrojowych przez wchłanianie wody razem z sodem i pobudzenie układu współczulnego (przez receptory mózgowe MR)

b. Hamowanie syntezy i aktywności podjednostek Na+/K+ ATPazy w błonie podstawnobocznej i kanałów ENaC (część dystalna nefronu, błona luminalna).

a. Bezpośrednia regulacja transkrypcji genów - przez pobudzanie receptorów jądrowych dla mineralo- i glikokortykoidów

e. Ułatwianie dyfuzji mocznika - aktywność transporterów mocznika ↑

d. Zmniejsza przepływ krwi w naczyniach prostych – nasilenie rozpraszania gradientu

a. Stymuluje wbudowywanie AQP1 do ściany luminalnej kanalika dalszego i cewki zbiorczej

c. Hamuje wytwarzanie osmoli organicznych (sorbitol w rdzeniu nerki)

b. Stymuluje współtransport Na+/K+/2Cl- w ramieniu wstępującym, część gruba -

a. Nagromadzony wokół ramienia wstępującego sód “wyciąga” wodę do przestrzeni okołokanalikowej powoduje zagęszczenie moczu

d. Ramię zstępujące: aktywne zwrotne wchłanianie sodu i osadzanie go w płynie otaczającym ramiona pętli.

b. W rejonie zagięcia pętli sód wnika do ramienia zstępującego wzmacjaniąc jeszcze silniej zagęszczenie osiągające maksimum w miejscu zagięcia pętli

c. Aktywną częścią wzmacniacza jest ramię zstępujące

e. Odciąganie (obciąganie hehe) sodu z ramienia wstępującego powoduje zagęszczenie moczu