ekoło B2.2

Grupy α–aminowe są przekształcane w jony amonowe w procesie deaminacji oksydacyjnej glutaminianu.

Reakcje transaminacji katalizowane przez aminotransferazy są odwracalne

Reakcje transaminacji katalizowane przez aminotransferazy są nieodwracalne

seryna i TREONINA ulegają bezpośredniej deaminacji

Grupa α–aminowa wielu aminokwasów jest przenoszona na α–ketoglutaran w wyniku czego powstaje glutaminian.

Seryna i asparaginian ulegają bezpośredniej deaminacji

Zwiększenie potencjału energetycznego komórki prowadzi do przyspieszenia degradacji aminokwasów

Grupy α–aminowe są przekształcane w jony amonowe w procesie deaminacji oksydacyjnej glutaminianu.

Reakcje transaminacji katalizowane przez aminotransferazy są odwracalne

seryna i TREONINA ulegają bezpośredniej deaminacji

Grupa α–aminowa wielu aminokwasów jest przenoszona na α–ketoglutaran w wyniku czego powstaje glutaminian.

ATP jest wytwarzane przy przekształceniu w 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian oraz fosfoenylopirogronianu w pirogronian

NADPH jest źródłem elektronów w jednym łańcuchu transportu elektronów podczas gdy NADH jest ostatecznym odbiorcą elektronów w innym łańcuchu transportu elektronów

ATP jest wytwarzane przy przekształceniu fruktozo-1,6-bisfosforanu w aldehyd 3-fosfoglicerynowy oraz 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian

NADPH jest głównie używane do tworzenia ATP podczas gdy NADH jest głównie używany do reakcji biosyntaz

ATP jest wykorzystywane przy przekształceniu aldehydu 3-fosfoglicerynowego w 1,3-bisfosfoglicerynian oraz 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian

ATP jest zużywane przy przekształcaniu glukozy w glukozo-6-fosforan oraz fruktozo-6-fosforanu we fruktozo-1,6-bisfosforan

Zarówno tworzenie ATP jak i reakcje biosyntaz preferencyjnie wykorzystują NADPH

NADH jest źródłem elektronów w jednym łańcuchu transportu elektronów podczas gdy NADPH jest ostatecznym odbiorcą elektronów w innym łańcuchu transportu elektronów

Zarówno tworzenie ATP jak i reakcje biosyntez preferencyjnie wykorzystują NADH

ATP jest wytwarzane przy przekształceniu 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian oraz 2-fosfoglicerynianu w fosfoenylopirogronian

NADH jest gównie wykorzystywany do tworzenia ATP podczas gdy NADPH jest głównie używany do reakcji biosyntaz

ATP jest wytwarzane przy przekształceniu w 1,3-bisfosfoglicerynianu w 3-fosfoglicerynian oraz fosfoenylopirogronianu w pirogronian

ATP jest zużywane przy przekształcaniu glukozy w glukozo-6-fosforan oraz fruktozo-6-fosforanu we fruktozo-1,6-bisfosforan

NADH jest źródłem elektronów w jednym łańcuchu transportu elektronów podczas gdy NADPH jest ostatecznym odbiorcą elektronów w innym łańcuchu transportu elektronów

NADH jest gównie wykorzystywany do tworzenia ATP podczas gdy NADPH jest głównie używany do reakcji biosyntaz

Izoleucyna

Treonina

Asparaginian

Lizyna

Asparagina

Metionina

Glicyna

Prolina

Alanina

Izoleucyna

Treonina

Asparaginian

Lizyna

Asparagina

Metionina

Prolina

Alanina

Lizyna

Leucyna

Metionina

Asparagina

Glicyna

Walina

Alanina

Leucyna

Walina

Prolina

Metionina

Lizyna

Histydyna

Asparagina

Alanina

Glicyna

Histydyna

Metionina

Alanina

Ornityna

Prolina

Asparagina

Lizyna

Glicyna

Glutamina

Glutaminian

Arginina

Ornityna

Prolina

Glutamina

Glutaminian

Arginina

Prolina

Metionina

Glicyna

Asparagina

Cysteina

Seryna

Lizyna

Alanina

Glicyna

Cysteina

Seryna

służy jako akceptor jednostek jednowęglowych o różnym stopniu utlenienia w reakcjach rozkładu

tetrahydrofolian powstaje w wyniku przeniesienia grupy adenozynowej na metioninę

jednostki jednowęglowe, przyłączone do tetrahydrofolianu mogą ulegać przekształceniom jednych w drugie

tetrahydrofolian jest bardziej wydajnym przenośnikiem grup metylowych niż SAM

może służyć jako nośnik grup metylowych

może służyć jako nośnik grupy karboksylowej

może służyć jako nośnik grup formylowych

jednostki jednowęglowe, przyłączone do tetrahydrofolianu mogą ulegać przekształceniom jednych w drugie

może służyć jako nośnik grup metylowych

Glikogen jest przechowywany w mięśniach i w wątrobie

Glikogen wypełnia prawie całkowicie jądra komórek, które specjalizują się w jego przechowywaniu

Podczas głodówki rezerwy glikogenu są wyczerpywanie bardziej gwałtownie niż rezerwy tluszczu

Glikogen jest głównym źródłem energii przechowywanej w mózgu

Magazynowanie glikogenu odbywa się w cytoplazmie komórek w formie granulek o dużej gęstości

Glikogen jest przechowywany w mięśniach i w wątrobie

Podczas głodówki rezerwy glikogenu są wyczerpywanie bardziej gwałtownie niż rezerwy tluszczu

Magazynowanie glikogenu odbywa się w cytoplazmie komórek w formie granulek o dużej gęstości

Cytrynian powoduje depolimeryzacje dimerow karboksylazy acetylo-CoA, przez co hamuje syntezę kwasów tłuszczowych

Cytrynian częściowo znosi hamujący wpływ fosforylacji na aktywność karboksylazy acetylo-CoA

Karboksylaza acetylo-CoA jest fosforylowana przez PKA, co hamuje aktywność enzymu i wyłącza syntezę kwasów tłuszczowych w warunkach głodu lub stresu

insulina stymuluje, podczas gdy glukagon i adrenalina prowadzą do rozkładu

Palmitylo-CoA odwraca efekt wywołany przez cytrynian na karboksylaze acetylo-CoA, przez co hamuje syntezę kwasów tłuszczowych

Cytrynian powoduje polimeryzacje dimerow karboksylazy acetylo-CoA, przez co stymuluje syntezę kwasów tłuszczowych

Synteza kwasów tłuszczowych osiąga maksimum przy dostatku węglowodanów, siły redukcyjnej i energii

Insulina hamuje syntezę kwasów tłuszczowych, podczas gdy glukagon i adrenalina aktywują

Cytrynian częściowo znosi hamujący wpływ fosforylacji na aktywność karboksylazy acetylo-CoA

Karboksylaza acetylo-CoA jest fosforylowana przez PKA, co hamuje aktywność enzymu i wyłącza syntezę kwasów tłuszczowych w warunkach głodu lub stresu

insulina stymuluje, podczas gdy glukagon i adrenalina prowadzą do rozkładu

Palmitylo-CoA odwraca efekt wywołany przez cytrynian na karboksylaze acetylo-CoA, przez co hamuje syntezę kwasów tłuszczowych

Cytrynian powoduje polimeryzacje dimerow karboksylazy acetylo-CoA, przez co stymuluje syntezę kwasów tłuszczowych

Synteza kwasów tłuszczowych osiąga maksimum przy dostatku węglowodanów, siły redukcyjnej i energii

Cytrynian odwraca efekt wywoływany przez palmitylo-CoA na karboksylazę acetylo-CoA przez co przyspiesza syntezę kwasów tłuszczowych

Karboksylacja acetylo-CoA do malonylo-CoA, która jest decydującym etapem w syntezie kwasów tłuszczowych prowadzi do hydrolizy ATP do ADP.

Karboksylacja acetylo-CoA do malonylo-CoA, która jest decydującym etapem w syntezie kwasów tłuszczowych prowadzi do hydrolizy ATP do AMP.

Synteza kwasów tłuszczowych osiąga maksimum przy dostatku węglowodanów i niskim ładunku energetycznym komórki

Karboksylaza acetylo-CoA wykazuje najwyższą aktywność kiedy nie jest fosforylowana i w obecności wysokich stężeń cytrynianu

Cytrynian powoduje polimeryzację dimerów karboksylazy acetylo-CoA przez co aktywuje enzym

Cytrynian wzmacnia hamujący wpływ fosforylacji na aktywność karboksylazy acetylo-CoA

Synteza kwasów tłuszczowych zachodzi w cytozolu

Acetylo-CoA jest transportowany do miejsca syntezy kwasów tłuszczowych w postaci cytrynianu, co dodatkowo powoduje wytworzenie NADPH w cytoplazmie

Synteza kwasów tłuszczowych zachodzi przez kilka cyklicznie zachodzących reakcji, zwanych beta-oksydacją

Glukagon i adrenalina hamują syntezę kwasów tłuszczowych podczas gdy insulina stymuluje

Dekarboksylacja malonylo-ACP napędza syntezę kwasów tłuszczowych

Karboksylaza acetylo-CoA jest fosforylowana przez kinazę białkową zależną od AMP (PKA) co hamuje aktywność enzymu i wyłącza syntezę kwasów tłuszczowych

Synteza kwasów tłuszczowych rozpoczyna się od kondensacji acetylo-CoA i malonylo-CoA

Palmitylo-CoA powoduje polimeryzację dimerów karboksylazy acetylo-CoA, co hamuje jej aktywność

Cytrynian odwraca efekt wywoływany przez palmitylo-CoA na karboksylazę acetylo-CoA przez co przyspiesza syntezę kwasów tłuszczowych

Karboksylacja acetylo-CoA do malonylo-CoA, która jest decydującym etapem w syntezie kwasów tłuszczowych prowadzi do hydrolizy ATP do ADP.

Karboksylaza acetylo-CoA wykazuje najwyższą aktywność kiedy nie jest fosforylowana i w obecności wysokich stężeń cytrynianu

Cytrynian powoduje polimeryzację dimerów karboksylazy acetylo-CoA przez co aktywuje enzym

Synteza kwasów tłuszczowych zachodzi w cytozolu

Acetylo-CoA jest transportowany do miejsca syntezy kwasów tłuszczowych w postaci cytrynianu, co dodatkowo powoduje wytworzenie NADPH w cytoplazmie

Glukagon i adrenalina hamują syntezę kwasów tłuszczowych podczas gdy insulina stymuluje

Dekarboksylacja malonylo-ACP napędza syntezę kwasów tłuszczowych

Karboksylaza acetylo-CoA jest fosforylowana przez kinazę białkową zależną od AMP (PKA) co hamuje aktywność enzymu i wyłącza syntezę kwasów tłuszczowych

Celem cyklu mocznikowego jest przekształcenie toksycznego dla komórki amoniaku w nietoksyczną glutaminę

Pozytywnym efektem ubocznym cyklu mocznikowego jest produkcja ATP

Jego intermediatem jest aminokwas nie będący podstawową jednostką budulcową białek

Żadna z podanych odpowiedzi nie jest poprawna

Włączenie grupy aminowej jest możliwe dwiema drogami- przez karbamoilofosforan i asparaginian

Jego intermediatem jest aminokwas nie będący podstawową jednostką budulcową białek

Włączenie grupy aminowej jest możliwe dwiema drogami- przez karbamoilofosforan i asparaginian

Kwasy tłuszczowe o parzystej liczbie atomów węgla są źródłem prekursora glukozy

W wyniku rozkładu kwasów tłuszczowych wysokoenergetyczne elektrony są uzyskiwane w postaci NADH i FADH2 , natomiast do syntezy kwasów tłuszczowych niezbędny jest NADPH

Substraty do syntez kwasów tłuszczowych są związane z białkiem transportującym- ACP

kwasy tłuszczowe o długich łańcuchach alkilowych swobodnie dyfundują przez wewnętrzną błonę mitochondrialną

betaoksydacja może zachodzić przy udziale wolnych reszt acylowych

W wyniku rozkładu kwasów tłuszczowych wysokoenergetyczne elektrony są uzyskiwane w postaci NADH i FADH2 , natomiast do syntezy kwasów tłuszczowych niezbędny jest NADPH

Substraty do syntez kwasów tłuszczowych są związane z białkiem transportującym- ACP

Cykl mocznikowy „zazębia się" z cyklem kwasu cytrynowego poprzez fumaran tworzony podczas reakcji katalizowanej przez liaze argininobursztynianową.

Synteza karbamoilofosforanu jest odwracalna, pomimo że w jej przebiegu wykorzystywane są dwie cząsteczki ATP.

Reakcje, w których powstaje karbamoilofosforan i ornityna zachodzą w matriks mitochondrialnej, natomiast następne reakcje, prowadzące do syntezy mocznika przebiegają w cytozolu.

Nośnikiem atomów węgla i azotu wchodzących w cykl mocznikowy jest ornityna.

Bezpośrednim prekursorem mocznika jest arginina.

Nośnikiem atomów węgla i azotu wchodzących w cykl mocznikowy jest asparaginian.

Cykl mocznikowy „zazębia się" z cyklem kwasu cytrynowego poprzez fumaran tworzony podczas reakcji katalizowanej przez liaze argininobursztynianową.

Nośnikiem atomów węgla i azotu wchodzących w cykl mocznikowy jest ornityna.

Bezpośrednim prekursorem mocznika jest arginina.

Choroba może być powodowana przez niedobór hydroksylazy fenyloalaninowej

Choroba jest powodowana przez brak możliwości syntezy fenyloalaniny

Choroba może być wywoływana przez niedobór tetrahydrobiopteryny

Choroba prowadzi do nagromadzenia się fenyloalaniny w ciele

Chorobę leczy się przez podawanie jak najmniejszej ilości fenyloalaniny w diecie, ponieważ fenyloalanina powoduje fenyloketonurię

Chorobę leczy się przez podawanie dużych ilości fenyloalaniny w diecie

Choroba może być powodowana przez niedobór hydroksylazy fenyloalaninowej

Choroba może być wywoływana przez niedobór tetrahydrobiopteryny

Choroba prowadzi do nagromadzenia się fenyloalaniny w ciele

Chorobę leczy się przez podawanie jak najmniejszej ilości fenyloalaniny w diecie, ponieważ fenyloalanina powoduje fenyloketonurię

Metionina

Fenyloalanina

Asparagina

Glicyna

Lizyna

Metionina

Fenyloalanina

Lizyna

Glukozo-6-fosfataza mózgowa jest ważnym enzymem syntezującym glukozę z glukozo-6-fosforanu, co pozwala zapewnić stały dostęp paliwa do tego organu

Glukoza łączy się w wątrobie z formą a w stanie R fosforylazy glikogenowej hamując jej aktywność.

Kinaza fosforylazowa w mięśniach szkieletowych jest aktywowana zarówno przez fosforylację jak i przez związanie jonów wapniowych.

Forma b fosforylazy glikogenowej z wątroby jest aktywowana wysokimi stężeniami AMP, podczas gdy aktywność tego samego enzymu, ale występującego w mięśniach szkieletowych, nie zależy od AMP

Syntaza glikogenu w wątrobie jest aktywowana w wyniku defosforylacji

Glukoza łączy się w wątrobie z formą a w stanie R fosforylazy glikogenowej hamując jej aktywność.

Kinaza fosforylazowa w mięśniach szkieletowych jest aktywowana zarówno przez fosforylację jak i przez związanie jonów wapniowych.

Syntaza glikogenu w wątrobie jest aktywowana w wyniku defosforylacji

Nie, ponieważ z kwasów tłuszczowych można uzyskać co najwyżej ciała ketonowe

Tak, ponieważ niektóre tłuszcze zawierają reszty acylowe o nieparzystej ilości atomów węgla, które mogą być prekursorami glukozy

Tak, ponieważ glicerol może być włączony w szlak glukoneogenezy

Nie, ponieważ brakuje enzymu, który by umożliwił włączenie glicerolu w szlak glukoneogenezy

Tak, ponieważ acetylo-CoA może być włączony w szlak glukoneogenezy przez szlak glioksalowy

Tak, ponieważ glicerol może być włączony w szlak glukoneogenezy

Tak, ponieważ acetylo-CoA może być włączony w szlak glukoneogenezy przez szlak glioksalowy