Olimpiada Wiedzy o Afryce testy - etap okręgowy

Według Johna Mbitiego Afrykanie na ogół uważają, że bóstwa:

Ogun – bóstwo Jorubów – jest bóstwem, panem:

Garang, który spadając z nieba wchodzi do ludzkich ciał, to bóstwo:

U większości ludów Afryki utrzymuje się przekonanie, że duchy mieszkają:

Według Baganda istnieje forma duchowych bytów-mocy, znanych, jako mayembe (dosłownie „rogi”). Przedmioty te, głównie rogi bawołów i kozłów, są używane przez wróżbitów i znachorów w praktykach magicznych. Mayembe:

Nzinga Mbamba, wybitna postać afrykańskiego chrześcijaństwa, był:

Różnorodność koncepcji promocji ludzkiej wypływa przede wszystkim z:

Powszechna Deklaracja Praw Człowieka

Rozwiązania międzynarodowe, usiłujące zwalczyć klęskę głodu zmierzają raczej w kierunku ograniczenia przyrostu naturalnego i w ten sposób likwidacji problemu głodu na świecie. A zgodnie z wyliczeniami dzisiaj, przy współczesnej technice produkcji żywności, to co mamy wystarczy dla:

Pod koniec roku 2000 na świecie żyło 880 mln analfabetów, co stanowiło 20% populacji powyżej 15 roku życia. Do tej ogromnej rzeszy osób niepotrafiących ani czytać, ani pisać trzeba doliczyć 113 mln dzieci nieobjętych nauczaniem. Regionem najbardziej dotkniętym zjawiskiem analfabetyzmu jest:

Misjonarzami państwa Aksum, położonego na obszarze dzisiejszej Etiopii, byli Frumencjusz i Edezjusz. Byli to:

Klasycznym językiem liturgicznym używanym do dzisiaj w Ortodoksyjnym Kościele Etiopskim stał się:

Alodia, ostatni bastion chrześcijaństwa w Nubii, poddała się Arabom w wieku:

Próbę ponownego zaszczepienia katolicyzmu w Afryce Północnej podjął Franciszek z Asyżu, który w 1219 roku wysłał kilku zakonników:

W rejonie dolnego Konga gminy chrześcijańskie powstawały:

Ruch Maji-Maji pod przywództwem Kinjikitile odwoływał się tak do religii, jak i do magii. Był on wymierzony przeciwko panowaniu:

Ze zmieszania się kuszyckich chamitów z Nilotami powstali:

Ovimbundu (Mbundu) są najliczniejszym ludem:

Bł. Izydora Bakanja, afrykański męczennik, pochodził z:

Biskupi Afryki i Madagaskaru, obecni na Soborze Watykańskim II, postanowili utworzyć własny Sekretariat Generalny, a później Sympozjum Konferencji Episkopatów Afryki i Madagaskaru (S.C.E.A.M.). Nastąpiło to na przełomie lipca i sierpnia 1969 r. w: