Fiszki
BioloMolo 2014
Test w formie fiszek biolomolo
Ilość pytań: 31
Rozwiązywany: 2824 razy
Inicjacja transkrypcji u Eukaryota to proces, dla którego prawdziwe są następujące stwierdzenia:
Powszechną cechą aktywatorów transkrypcji jest ich zdolnośd do bezpośredniego oddziaływania z kompleksem preinicjacyjnym polimerazy RNAII przez tzw. domenę poliprolinową
Koaktywator, to białko, stymulujące inicjację transkrypcji przez specyficzne bezpośrednie wiązanie DNA.
Aktywatory transkrypcji są istotne dla inicjacji transkrypcji przez polimerazy RNAII i RNAIII, natomiast ich rola w przypadku polimerazy RNAI przeprowadzającej transkrypcję wielokrotnie powtórzonej jednostki transkrypcyjnej zawierającej sekswencję kodującą niektóre z rybosomalnych RNA nie jest dobrze określona.
Żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.
Inicjacja transkrypcji u Eukaryota różni się od inicjacji transkrypcji jaka ma miejsce w komórkach bakteryjnych, między innymi tym, że podstawowy poziom inicjacji transkrypcji eukariotycznej jest stosunkowo wysoki dla większości promotorów, z wyjątkiem najsłabszych.
Ilośd zachodzących inicjacji transkrypcji polimerazy RNAII, zależy od tego, które moduły promotorowe danego genu w danym czasie są związane ze specyficznymi białkami
Aktywatory transkrypcji są istotne dla inicjacji transkrypcji przez polimerazy RNAII i RNAIII, natomiast ich rola w przypadku polimerazy RNAI przeprowadzającej transkrypcję wielokrotnie powtórzonej jednostki transkrypcyjnej zawierającej sekswencję kodującą niektóre z rybosomalnych RNA nie jest dobrze określona.
Ilośd zachodzących inicjacji transkrypcji polimerazy RNAII, zależy od tego, które moduły promotorowe danego genu w danym czasie są związane ze specyficznymi białkami
Jaki stan metylacji wysp CpG charakteryzuje geny metabolizmu podstawowego (housekeeping genes) ?
Żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.
Wyspy CpG położone w sąsiedztwie tych genów charakteryzuje wysoki poziom metylacji.
Wyspy CpG położone w sąsiedztwie tych genów są metylowane w niektórych tkankach, ale nie we wszystkich.
Wyspy CpG nie są metylowane tylko w tych tkankach, w których specyficznej ekspresji ulega sąsiadujący z nią gen metabolizmu.
Te geny z reguły nie są położone w sąsiedztwie wysp CpG
Wyspy CpG położone w sąsiedztwie tych genów nie są metylowane
Wyspy CpG położone w sąsiedztwie tych genów nie są metylowane
Dlaczego reincjacja transkrypcji z promotora polimerazy RNAII jest dużo szybsza niż pierwsza inicjacja?
Żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.
Niektóre podstawowe czynniki transkrypcyjne (TFIID, TFIIA, TFIIH) pozostają związane z polimerazą RNA umożliwiając reinicjację
Wszystkie podstawowe czynniki transkrypcyjne pozostają związane z promotorem umożliwiając reinicjację
Domena C-koocowa (CTD) polimerazy jest zaktywowana ze względu na defosforylację jaka miała miejsce w czasie pierwszej inicjacji
Niektóre podstawowe czynniki transkrypcyjne (TFIID, TFIIA i TFIIH) pozostają związane z promotorem umożliwiając reinicjację.
Wszystkie podstawowe czynniki transkrypcyjne oddysocjowują na
Niektóre podstawowe czynniki transkrypcyjne (TFIID, TFIIA i TFIIH) pozostają związane z promotorem umożliwiając reinicjację.
Które z poniższych twierdzeń są prawdziwe w odniesieniu do piętnowania genomowego?
jest to bardzo często występująca cecha genomów ssaków.
piętnowaniu podlegają tylko geny kodujące białka.
funkcją piętnowania jest to, że DNA pary alleli (obu jednocześnie) homologicznych podlega metyzacji, co skutkuje brakiem ich ekspresji.
żadna z odpowiedzi nie jest prawdziwa.
jeden z pary alleli ulega metylacji w procesie zależnym od tzw. elementów kontrolujących piętnowanie.
Skutkiem piętnowania jeden gen z pary alleli ulega ekspresji, drugi jest metylowany i wyciszany.
jeden z pary alleli ulega metylacji w procesie zależnym od tzw. elementów kontrolujących piętnowanie.
Skutkiem piętnowania jeden gen z pary alleli ulega ekspresji, drugi jest metylowany i wyciszany.
Jeśli komórka diploidalna ma 4 chromosomy X to ile chromosomów X będzie transkrybowanych?
To się zmienia mogą być trzy albo dwa
2
1
3
To się zmienia mogą być dwa lub jeden
4
1
Które z poniższych twierdzeń opisują funkcje jąderka?
jest miejscem w jądrze komórkowym gdzie biegnie transkrypcja zależna od polimerazy RNAII
jest rusztowaniem chromosomowym zmieniającym swoją strukturę w czasie podziału komórki co prowadzi do kondensacja chromosomów
jest miejscem syntezy i obróbki cząsteczek rRNA
jest miejscem w jądrze komórkowym gdzie biegnie transkrypcja zależna od polimerazy RNAI
jest miejscem ekspresji genów kodujących białka
jest miejscem obróbki cząsteczek mRNA
jest miejscem syntezy i obróbki cząsteczek rRNA
jest miejscem w jądrze komórkowym gdzie biegnie transkrypcja zależna od polimerazy RNAI
Które zdanie prawidłowo opisuje składanie RNA w układzie trans?
Składanie w układzie trans zachodzi w sposób podobny do składania przebiegającego z wycinaniem intronów GU-AG, z tym że zamiast lassa tworzona jest struktura widełek.
Niektóre RNA uczestniczące w tym procesie zawierają informację z dwóch genów, co skutkuje jednoczesną translacją, prowadzącą do dwóch produktów białkowych.
Następuje zastąpienie wybranych eksonów w niektórych transkryptach przez ekson liderowy
Składanie w układzie trans jest powszechnym zjawiskiem w odniesieniu do transkryptów genów człowieka.
Sekwencje intronowe nie są usuwane z transkryptów RNA i podlegają translacji do białek.
Odbywa się pomiędzy eksonami zawartymi w obrębie różnych cząsteczek RNA.
Składanie w układzie trans zachodzi w sposób podobny do składania przebiegającego z wycinaniem intronów GU-AG, z tym że zamiast lassa tworzona jest struktura widełek.
Odbywa się pomiędzy eksonami zawartymi w obrębie różnych cząsteczek RNA.
W jaki sposób zachodzi zmiana fazy odczytu w czasie translacji?
W czasie translacji cząsteczek RNA rybosomu pomija kodon.
Rybosom dochodzi do konca sekwencji kodującej, uwalnia właściwie zsyntezowane białko i rozpoczyna syntezę nowego białka począwszy od następnego kodonu inicjacyjnego.
Rybosom kooczy translację na kodonie, który koduje aminokwas.
Rybosom zatrzymuje się w czasie translacji przesuwa o jeden kodon do przodu lub do tyłu i potem kontynuuje translację.
Rybosom zatrzymuje się w czasie translacji, przesuwa o jeden nukleotyd do przodu lub do tyłu i potem kontynuuje translację.
Rybosom przeprowadza translację cząsteczki tRNA, która zawiera jeden dodatkowy nukleotyd lub brakuje w niej nukleotydu.
Rybosom zatrzymuje się w czasie translacji, przesuwa o jeden nukleotyd do przodu lub do tyłu i potem kontynuuje translację.
Zakończenie (terminacja) transkrypcji bakteryjnej:
Może byd kontrolowane przez tzw. białko antyterminacyjne, którego obecnośd zapobiega, np. zatrzymaniu się polimerazy przy terminatorze zaleznym od białka Rho
Żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawdziwa.
Poprzedzone jest nieciągłym procesem transkrypcji , podczas którego polimeraza dokonuje wyboru pomiędzy kontynuowaniem elongacji a terminacją
następuje mniej więcej w połowie przypadków w obrębie sekwencji nici matrycowej DNA, która zawiera sekwencje odwróconego palindromu
może byd zależne od białka Rho, które posiada aktywnośd helikazy, dzięki czemu może ono aktywnie ‘rozbijad’ pary zasad pomiędzy matrycą a ciągiem reszt Ustruktury spinki do włosów transkryptu.
może byd skutkiem specjalnego rodzaju kontroli, zależnego od sprzężonych ze sobą procesów syntezy transkryptu i białka
Może byd kontrolowane przez tzw. białko antyterminacyjne, którego obecnośd zapobiega, np. zatrzymaniu się polimerazy przy terminatorze zaleznym od białka Rho
Poprzedzone jest nieciągłym procesem transkrypcji , podczas którego polimeraza dokonuje wyboru pomiędzy kontynuowaniem elongacji a terminacją
następuje mniej więcej w połowie przypadków w obrębie sekwencji nici matrycowej DNA, która zawiera sekwencje odwróconego palindromu
może byd skutkiem specjalnego rodzaju kontroli, zależnego od sprzężonych ze sobą procesów syntezy transkryptu i białka
Degradacja drożdżowych mRNA:
może zależed od obecności tzw. elementów niestabilności, znajdujących się w obrębie transkryptu
może zachodzid w kierunku od 5’ do 3’ lub 3’ do 5’ w odróżeniniu od degradacji w komórkach bakteryjnych, która zawsze zachodzi w kierunku od 3’ do 5’
może przebiegad w procesie w którym następuje usuwanie czapeczek skutkiem czego dochodzi do usunięcia łaocuchów poliA, co z kolei prowadzi do braku translacji mRNA i szybkiego i szybkiego trawienia eksonukleotydów.
może przebiegac wg mechanizmu zwanego kontrolą jakości mRNA (RNA surveillance), który prowadzi do specyficznej degradacji cząsteczek mRNA, w których na skutek nieprecyzyjnego wycięcia intronów dochodzi do powstania nieprawidłowych kodonów terminacyjnych
może uczestniczyd w procesie, w którym uczestniczy wielobiałkowy składnik zwany egzosomem, który degraduje mRNA przy udziale spokrewnionych z enzymami bakteryjnego degradosomu.
w prawidłowej, niezmienionej komórce (tzn. niezainfekowanej wirusami i nietransformowanej egzogennym DNA) może byd skutkiem wyciszania RNA (interferencji RNA)
może zależed od obecności tzw. elementów niestabilności, znajdujących się w obrębie transkryptu
może przebiegac wg mechanizmu zwanego kontrolą jakości mRNA (RNA surveillance), który prowadzi do specyficznej degradacji cząsteczek mRNA, w których na skutek nieprecyzyjnego wycięcia intronów dochodzi do powstania nieprawidłowych kodonów terminacyjnych
może uczestniczyd w procesie, w którym uczestniczy wielobiałkowy składnik zwany egzosomem, który degraduje mRNA przy udziale spokrewnionych z enzymami bakteryjnego degradosomu.
Remodelowanie nukleosomu to jeden ze sposobów/typów modyfikacji struktury chromatyny:
który zachodzi przy udziale złożonych kompleksów białkowych np. Swi/Snfi i wpływa na ekspresję całego genomu
które może skutkowad tzw. przemieszczeniem cis, skutkujący transportem(?) nukleosomu na inną cząesteczkę DNA
który wiąże się z intensywnymi modyfikacjami chemicznymi histonów
który jest bezwzględnie konieczny dla rozpoczęcia transkrypcji genu.
Żadne nie jest prawdziwe
który jest indukowany przez zależny od energii proces osłabiający oddziaływania pomiędzy nukleosomem i związanym z nim DNA
który jest indukowany przez zależny od energii proces osłabiający oddziaływania pomiędzy nukleosomem i związanym z nim DNA