Fiszki
BioloMolo 2014
Test w formie fiszek biolomolo
Ilość pytań: 31
Rozwiązywany: 1939 razy
Które z następujących twierdzeń jest prawdziwe w odniesieniu do procesu interferencji RNA?
Interferencja RNA może być przyczyną braku produktu białkowego kodowanego przez transgen.
Dwuniciowe interferujące cząsteczki RNA są wytwarzane z prekursorowego RNA kodowanego w genomie komórki.
Dwuniciowe cząsteczki RNA wiążą się z białkami, które blokują ich translację.
Dwuniciowe cząsteczki RNA są cięte przez nukleazę na krótkie interferujące cząsteczki RNA.
Antysensowne cząsteczki RNA przyłączają się do nie ulegającego translacji regionu 3’ docelowego RNA
Krótkie interferujące cząsteczki RNA wiążą się z rybosomem, aby zapobiec translacji wirusowych mRNA.
Interferencja RNA może być przyczyną braku produktu białkowego kodowanego przez transgen.
Dwuniciowe cząsteczki RNA są cięte przez nukleazę na krótkie interferujące cząsteczki RNA.
Izolatory to:
Sekwencje o długości 12 kb wyznaczające granice domen, tzw. domen funkcjonalnych charakteryzujących się zwartą strukturą
Sekwencje mające zdolność znoszenia efektu pozycyjnegoc (tak), przejawiającego się w nieobecności izolatorów zamiennością lokalizacji, w której wbudowywany jest rekombinowany gen.
Sekwencje utrzymujące niezależność domeny funkcjonalnej zapobiegają „wymianie informacji’’ między sąsiednimi domenami.
Sekwencje które najprawdopodobniej do spełnianie swych funkcji wymagają białek wiążących specyficznie zarówno izolatory jak i sieć włókien zbudowanych z RNA i białek przenikających całe jadro.
Sekwencje utrzymujące niezależność domeny funkcjonalnej zapobiegają „wymianie informacji’’ między sąsiednimi domenami.
Sekwencje które najprawdopodobniej do spełnianie swych funkcji wymagają białek wiążących specyficznie zarówno izolatory jak i sieć włókien zbudowanych z RNA i białek przenikających całe jadro.
Które z poniższych cech są prawdziwe w odniesieniu do heterochromatyny konstytutywnej?
zawiera ona geny nieaktywne w pewnych komórkach lub na niektórych etapach cyklu komórkowego
w jej skład wchodzi DNA nie kodujący żadnych genów
jest ona głównym składnikiem ludzkich chromosomów płci
w jej skład wchodzi np DNA centromerów i telomerów.
w jej skład wchodzi DNA nie zawierający żadnych genów.
w rejonach, w których występuje heterochromatyna konstytutywna można zaobserwować przy pomocy mikroskopu elektronowego pętle zbudowane z włókna chromatynowego
jest jednym z głównych składników chromosomu Y
zawiera ona DNA który ma zwartą strukturę
można ją obserwować czasami w pewnych komórkach. – konstytutywna – zawsze zwarta, występuje stale we wszystkich komórkach
w jej skład wchodzi DNA nie kodujący żadnych genów
w jej skład wchodzi np DNA centromerów i telomerów.
w jej skład wchodzi DNA nie zawierający żadnych genów.
jest jednym z głównych składników chromosomu Y
zawiera ona DNA który ma zwartą strukturę
Która z poniższych modulowanych sekwencji DNA umożliwiają regulację transkrypcji w odpowiedzi na ogólne sygnały z zewnątrz komórki?
Moduły konstytutywne
Moduł w kształcie palca cynkowego
Moduły regulatorów rozwoju
Moduły komórkowo specyficzne
Moduły represorów
Moduły odpowiedzi(response modules)
Moduły odpowiedzi(response modules)
Inicjacja transkrypcji u Eukaryota to proces, dla którego prawdziwe są następujące stwierdzenia:
Żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.
Powszechną cechą aktywatorów transkrypcji jest ich zdolność do bezpośredniego oddziaływania z kompleksem preinicjacyjnym polimerazy RNAII przez tzw. domenę poliprolinową
Inicjacja transkrypcji u Eukaryota różni się od inicjacji transkrypcji jaka ma miejsce w komórkach bakteryjnych, między innymi tym, że podstawowy poziom inicjacji transkrypcji eukariotycznej jest stosunkowo wysoki dla większości promotorów, z wyjątkiem najsłabszych
Koaktywator, to białko, stymulujące inicjację transkrypcji przez specyficzne bezpośrednie wiązanie DNA.
Ilość zachodzących inicjacji transkrypcji polimerazy RNAII, zależy od tego, które moduły promotorowe danego genu w danym czasie są związane ze specyficznymi białkami
Aktywatory transkrypcji są istotne dla inicjacji transkrypcji przez polimerazy RNAII i RNAIII, natomiast ich rola w przypadku polimerazy RNAI przeprowadzającej transkrypcję wielokrotnie powtórzonej jednostki transkrypcyjnej zawierającej sekwencję kodującą niektóre z rybosomalnych RNA nie jest dobrze określona.
Ilość zachodzących inicjacji transkrypcji polimerazy RNAII, zależy od tego, które moduły promotorowe danego genu w danym czasie są związane ze specyficznymi białkami
Aktywatory transkrypcji są istotne dla inicjacji transkrypcji przez polimerazy RNAII i RNAIII, natomiast ich rola w przypadku polimerazy RNAI przeprowadzającej transkrypcję wielokrotnie powtórzonej jednostki transkrypcyjnej zawierającej sekwencję kodującą niektóre z rybosomalnych RNA nie jest dobrze określona.
Dlaczego reinicjacja transkrypcji z promotora polimerazy RNAII jest dużo szybsza niż pierwsza inicjacja?
Żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.
Domena Ckońcowa (CTD) polimerazy jest zaktywowana ze względu na defosforylację jaka miała miejsce w czasie pierwszej inicjacji
Wszystkie podstawowe czynniki transkrypcyjne oddysocjowują od promotora ale promotor jest ciągle eksponowany, co umożliwia szybkie ponowne zbudowanie kompleksu inicjującego
Wszystkie podstawowe czynniki transkrypcyjne pozostają związane z promotorem umożliwiając reinicjację
Niektóre podstawowe czynniki transkrypcyjne (TFIID, TFIIA, TFIIH) pozostają związane z polimerazą RNA umożliwiając reinicjację
Niektóre podstawowe czynniki transkrypcyjne (TFIID, TFIIA i TFIIH) pozostają związane z promotorem umożliwiając reinicjację
Niektóre podstawowe czynniki transkrypcyjne (TFIID, TFIIA i TFIIH) pozostają związane z promotorem umożliwiając reinicjację
Jaka jest funkcja grupy formylowej przyłączonej do inicjatorowej metioniny w komórce EUKARIOTYCZNEJ?
żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.
U procaryota - Blokuje grupę aminową Met, dzięki czemu translacja zachodzie w kierunku N>C
Blokuje grupę aminową Met, dzięki czemu translacja zachodzie w kierunku N>C pasowałoby, gdyby było u Procaryota
Blokuje grupę aminową Met, dzięki czemu translacja zachodzi w kierunku C>N.
łączy inicjatorowy tRNA z dużą podjednostką rybosomu w czasie inicjacji translacji.
Wiąże cząsteczkę GTP potrzebną w procesie formowania kompleksu inicjacyjnego.
Blokuje łańcuch boczny Met tak, że nie może ona oddziaływać z czynnikiem inicjacyjnym IF3.
żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.
U procaryota - Blokuje grupę aminową Met, dzięki czemu translacja zachodzie w kierunku N>C
Które z podanych poniżej informacji są PRAWDZIWE dla inicjacji replikacji DNA w komórkach drożdży Saccharomyces cerevisiae?
Typowa sekwencja ARS jest zwykle dłuższa niż oriC w genomie E.coli
Topnienie struktury podwójnej helisy DNA w miejscu inicjacji replikacji zachodzi w obrębie subdomeny B3
Typowa ARS, autonomicznie replikująca sekwencja, składa się z dwóch subdomen A i B1 które razem stanowią sekwencję rozpoznawaną przez białka inicjacyjne kompleksu ORC.
Żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.
Identyfikacji sekwencji istotnych dla inicjacji replikacji DNA w tych komórkach dokonano stosując techniki badawcze wcześniej użyte do ustalenia sekwencji oriC bakteryjnego.
Topnienie struktury podwójnej helisy DNA w miejscu inicjacji replikacji zachodzi w obrębie subdomeny B2
Kompleks ORC działa jako pośrednik pomiędzy miejscem inicjacji replikacji z sygnałami regulacyjnymi odpowiedzialnymi za koordynację inicjacji replikacji z cyklem komórkowym.
Typowa ARS, autonomicznie replikująca sekwencja, składa się z czterech subdomen A i B1 które razem stanowią sekwencję rozpoznawaną przez białka inicjacyjne kompleksu ORC.
Identyfikacji sekwencji istotnych dla inicjacji replikacji DNA w tych komórkach dokonano stosując techniki badawcze wcześniej użyte do ustalenia sekwencji oriC bakteryjnego.
Topnienie struktury podwójnej helisy DNA w miejscu inicjacji replikacji zachodzi w obrębie subdomeny B2
Kompleks ORC działa jako pośrednik pomiędzy miejscem inicjacji replikacji z sygnałami regulacyjnymi odpowiedzialnymi za koordynację inicjacji replikacji z cyklem komórkowym.
Typowa ARS, autonomicznie replikująca sekwencja, składa się z czterech subdomen A i B1 które razem stanowią sekwencję rozpoznawaną przez białka inicjacyjne kompleksu ORC.
Wybierz z podanych poniżej informacji te które są prawdziwe w odniesieniu do przekazywania sygnału biologicznego przez wniknięcie związku sygnalizacyjnego do komórki.
związek sygnalizacyjny, który jest białkiem, może działać, na przykład przez oddziaływanie z eksonowymi wzmacniaczami lub wyciszaczami składnika RNA.
aktywatory transkrypcji, należące do nadrodziny receptorów jądrowych, są głównym celem dla hormonów steroidowych związków sygnalizujących wnikających do komórki i kordynujących szeroki zakres aktywności fizjologicznych u wyższych eukariontów
laktoferyna, białko znajdywane w mleku ssaków, a w mniejszej ilości w krwioobiegu pełni rolę zewnątrzkomórkowego związku sygnalizującego, który może stymulować transkrypcję specyficznych genów.
żadna z powyższych informacji nie jest prawdziwa.
bezpośrednie oddziaływanie związku sygnalizującego z białkiem regulacyjnym obecnym w komórce ma miejsce tylko w przypadku komórek eukariotycznych
rola glukozy, w odpowiedzi diauksycznej operonu latozowego polega na tym że wywiera ona pośredni wpływ na aktywator kataboliczny (CAP, ang catabolite activator protein) dokonuje tego przez hamowanie aktywnośći cyklazy adenylowej.
laktoferyna, białko znajdywane w mleku ssaków, a w mniejszej ilości w krwioobiegu pełni rolę zewnątrzkomórkowego związku sygnalizującego, który może stymulować transkrypcję specyficznych genów.
rola glukozy, w odpowiedzi diauksycznej operonu latozowego polega na tym że wywiera ona pośredni wpływ na aktywator kataboliczny (CAP, ang catabolite activator protein) dokonuje tego przez hamowanie aktywnośći cyklazy adenylowej.
Która z definicji jest prawdziwym opisem metylacji DNA de novo
Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowych do DNA w nowym miejscu, prowadzące do zmiany wzoru metylacji genomu.
Metylacja DNA de novo to u myszy proces metylacji zależny od metylotransferaz DNA kodowanych przez geny Dnmt3a i Dnmt3b.
Metylacja DNA de novo sktutkuje przyłączeniem grupy metylowanej do reszty G(guaniny)(Ccytozyny!) wchodzącej w skład niektórych sekwencji 5’CG3’ a u roślin 5’CNG3’.
Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowanych do DNA, w miejscach komplementarnych do miejsc metylowanych w nici rodzicielskiej.
Metylacja DNA de novo
Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowanych do promotorów, aktywujące ekspresję genów.
Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowych do DNA w nowym miejscu, prowadzące do zmiany wzoru metylacji genomu.
Metylacja DNA de novo to u myszy proces metylacji zależny od metylotransferaz DNA kodowanych przez geny Dnmt3a i Dnmt3b.
Które z podanych poniżej informacji są prawdziwe w odniesieniu do wycinania intein?
Inteina jest usuwana bezpośrednio po zakończeniu transkrypcji, czemu towarzyszy łączenie zewnętrznych segmentów, t.j ekstein
Większość intein zidentyfikowano w białkach wyższych eukariotnów
Wycinanie intein jest odpowiednikiem wycinania intronów z premRNA
Niektóre z intein są specyficznymi endonukleazami zdolnymi do usuwania specyficznej sekwencji DNA w allelu który nie zawiera sekwencji kodującej inteinę
Inteina to zewnętrzny lub wewnętrzny fragment białka usuwany przez cięcie proteolityczne prowadzące do powstania aktywnego białka.
po wycięciu inteiny, eksteiny łączone są przez specyficzną ligazę białkową
Wycinanie intein jest odpowiednikiem wycinania intronów z premRNA
Niektóre z intein są specyficznymi endonukleazami zdolnymi do usuwania specyficznej sekwencji DNA w allelu który nie zawiera sekwencji kodującej inteinę
Której z wymienionych niżej modyfikacji mogą podlegać histony?
Przemieszczenie trans
Metylacja
Ubikiwitynacja
remodelowanie
Acetylacja
sumoilacja (dołączenie białka SUMO)
Metylacja
Ubikiwitynacja
Acetylacja
sumoilacja (dołączenie białka SUMO)
Co wchodzi w skład promotora u Procaryota?
rejon –35
kaseta Hognessa
kaseta Pribnowa
kaseta CAAT
sekwencja zawierająca wiele reszt purynowych...
rejon –35
kaseta Pribnowa
Co wchodzi w skład promotora u eukariota
kaseta CAAT
kaseta Hognessa
sekwencja zawierająca wiele reszt purynowych...
kaseta Pribnowa
rejon –35
kaseta CAAT
kaseta Hognessa
Metody stosowane w inżynierii genetycznej
Yaci
Kosmidy mają 100kpz
Klonowanie DNA dogodnymi wektorami do klonowania są bakteriofagi i plazmidy
RLFP
Southern
Biblioteki genomowe
Southern
Biblioteki genomowe
Replikacja DNA u procaryota:
odp z SSB
nie potrzebuja ATP
topoizomeraza I tnie dwie nici, topoizomeraza II tnie jedną nić odwrotnie
Jest semikonserwatywna
gyraza wymaga ATP, odpowiada za superskręty
Jest semikonserwatywna
gyraza wymaga ATP, odpowiada za superskręty
PCR
wymaga polimerazy DNA i czterech deoksynukleotydów
białaczka
pozwala na wykrycie niewielkich wirusów
potrzebuje dwóch starterów komplementarnych do siebie jak w metodzie dideoksy
3 etapy etap drugi temperatura nie zależy od długości startera; od długości startera zależy czas trwania drugiego etapu
wymaga polimerazy DNA i czterech deoksynukleotydów
białaczka
pozwala na wykrycie niewielkich wirusów
Przeciwciała wytwarzane przez człowieka:
Rózne ramki odczytu
Rożne rodzaje przeciwciał powstają przez ...
V,D,J,C
10^8
V,D,J,C
10^8
Kierowanie białek które ze stwierdzen na temat sekwencji sygnałowych są poprawne:
wewnętrzne sekwencje sygnałowe nie sa odcinane po przejściu przez błonę ER
uwolnienie SRP z rybosomu powoduje zahamowanie elongacji polipeptydu
SRP zapobiega przedwczesnej elongacji, a przez to fałdowaniu się białka
Cykl ATPADP...
Rozfałdowane łańcuchy polipeptydowe są optymalnymi substratami do transportu przez błone
cząsteczka rozpoznająca sygnał (SRP) jest białkiem składającym się z 7 a helis
wewnętrzne sekwencje sygnałowe nie sa odcinane po przejściu przez błonę ER
SRP zapobiega przedwczesnej elongacji, a przez to fałdowaniu się białka
Rozfałdowane łańcuchy polipeptydowe są optymalnymi substratami do transportu przez błone
Które z poniższych twierdzeń dotyczących telomerazy ssaków jest PRAWDZIWE?
Terapia powodująca inaktywację telomerazy powinna być skuteczna w walce z rakiem, tylko wtedy gdy aktywacja telomerazy jest przyczyną powstania raka, a nie skutkiem.
Telomeraza jest aktywna w wybranych typach komórek enzym jest aktywny w komórkach embrionalnych, natomiast po urodzeniu jego aktywność przejawia się w komórkach rozrodczych i macierzystych.
Aktywność telomerazy jest kontrolowana przez białko TRF1, które wiąże się z powtarzającymi się sekwencjami telomerowymi
Żadne z powyższych twierdzeń nie jest prawdziwe.
Telomeraza syntezuje tylko jeden z łańcuchów polinukleotydowych telomeru korzystając z matrycy bogatej w reszty G
Telomeraza jest polimerazą RNA zależną od DNA.
Telomeraza jest aktywna w wybranych typach komórek enzym jest aktywny w komórkach embrionalnych, natomiast po urodzeniu jego aktywność przejawia się w komórkach rozrodczych i macierzystych.
Aktywność telomerazy jest kontrolowana przez białko TRF1, które wiąże się z powtarzającymi się sekwencjami telomerowymi