Ekonomia Innowacji i zarządzanie innowacją

Zdolność technologiczna gospodarki odnosi się do:

Narodowy system innowacji to:

Modele wzrostu endogenicznego zapoczątkowały prace:

O ekonomicznym charakterze innowacji decyduje to, że powoduje ona:

Narodowy system innowacji określany jako „system rynkowy” wg typologii B.Amable, R.Barre, R.Boyer charakteryzuje się:

W radykalno-nieciągłym NSI:

Narodowy system innowacji w Polsce to model systemu:

Zasadnicza różnica między amerykańską koncepcją narodowej zdolności innowacyjnej a europejskim podejściem unii innowacji polega na:

W grupie liderów innowacyjności w UE według European Innovation Scoreboard 2016 są:

Porozumienie TRIPS:

Znaczenie klastrów w procesach innowacyjnych zachodzących w regionie w największym stopniu jest uwzględnione w:

Podobieństwo między światopoglądem współpracujących ze sobą aktorów regionalnego sytemu innowacji jest związane z:

Do czynników ograniczających decyzje korporacji międzynarodowych o lokowaniu działalności badawczej, rozwojowej i innowacyjnej (BRI) w regionach poza granicami kraju (tzw. Siły dośrodkowe – centripetal forces) należy:

Do czynników podażowych wpływających na decyzje korporacji międzynarodowych o lokowaniu działalności badawczej, rozwojowej i innowacyjnej (BRI) w regionach zlokalizowanych na rynkach wschodzących należy:

Kluczowy kanał horyzontalnego transferu technologii obejmującego tzw. Wiedzę ucieleśnioną (embodied knowledge) to:

Do najważniejszych cech charakterystycznych klastra nie należą:

Bliskość poznawcza (cognitive proximity) – odnosi się do

Transfer technologii z branży kosmicznej, które stały się źródłem innowacji w innych dziedzinach gospodarki, to przykład transferu technologii:

Zespół wyodrębnionych nieruchomości wraz z infrastrukturą techniczną, utworzony w celu dokonywania przepływu wiedzy i technologii między zlokalizowanymi na jego terenie podmiotami to:

Do pośrednich powiązań innowacyjnych w Regionalnym Systemie Innowacji należy: