Fiszki
Tkanka nabłonkowa - Histologia Sawickiego
Test w formie fiszek Test z nabłonków na podstawie rozdziału 6. "Histologii" Sawickiego
Ilość pytań: 130
Rozwiązywany: 21257 razy
W cukrzycy typu 2
błona podstawna nerek przepuszcza cząsteczki białka
błona podstawna nerek grubieje
błona podstawna nerek zatrzymuje cząsteczki białka
występuje białkomocz
błona podstawna nerek cienieje
błona podstawna nerek przepuszcza cząsteczki białka
błona podstawna nerek grubieje
występuje białkomocz
Hemidesmosomy:
spajają komórki nabłonkowe z podłożem
nie występują w pobliżu komórek nabłonkowych
występują w otworze gębowym smoczkoustych
to inaczej obwódki zwierające
spajają komórki nabłonkowe z podłożem
Liczba mikrokosmków na wolnej powierzchni jednej komórki może dochodzić do:
1000
500
3000
10
42
3000
Mikrokosmki występują w wielu rodzajach nabłonków pełniących funkcję:
wchłaniania
ruchu
ozdobne
ochronne
wchłaniania
Pojedynczy mikrokosmek otoczony jest przez:
błonę komórkową
limfocyty
cytoplazmę
białkowe kompleksy łączące
błonę komórkową
Rdzeń mikrokosmka tworzy:
ok. 30 filamentów miozynowych
kolagen typu IV
ok. 15 filamentów aktynowych
ok. 30 filamentów aktynowych
ok. 30 filamentów aktynowych
Koniec cytoplazmatyczny pęczka włókien aktynowych (rdzenia mikrokosmka) zanurzony jest w:
siateczce granicznej (w części szczytowej komórki)
siateczce granicznej (blisko błony podstawnej nabłonka)
w części bezpostaciowej
w błonie komórkowej komórki nabłonkas
siateczce granicznej (w części szczytowej komórki)
Część bezpostaciowa w której zanurzony jest dalszy (względem komórki) koniec rdzenia mikrokosmka przypomina:
istotę bezimienną
blaszkę gęstą błony podstawnej
prążek I miofibryli
frytki z keczupem
prążek Z miofibryli
prążek Z miofibryli
Kalmodulina:
wiąże Na+
jest białkiem wiążącym Ca2+
łączy atomy wapnia w dimery
jest białkiem otwierającym kanały dla jonów Ca2+
jest białkiem wiążącym Ca2+
Miozyny I tworzy kompleksy z:
argininą
witaminą B12
kalmoduliną
koneksyną
kalmoduliną
Makrocząsteczki miozyny I i kalmoduliny:
umożliwiają utrzymanie mikrokosmka w pozycji wzwodowej
przylegają do błony komórkowej bocznych powierzchni mikrokosmków
oddziałują z mikrofilamentami aktynowymi
wchodzą w skład kinetosomu
umożliwiają szybkie ruchy mikrokosmka
umożliwiają utrzymanie mikrokosmka w pozycji wzwodowej
przylegają do błony komórkowej bocznych powierzchni mikrokosmków
oddziałują z mikrofilamentami aktynowymi
Rzęski mogą być zarówno ruchome jak i nieruchome
fałsz
prawda
prawda
Długość rzęsek ruchomych wynosi zazwyczaj:
10-20 mikrometrów
5-10 milimetra
10-20 milimetrów
5-10 mikrometra
5-10 mikrometra
Powierzchnia urzęsionych nabłonków u człowieka wynosi ok.:
0,2 m2
0,8 m2
0,6 m2
1 m2
0,6 m2
Rzęski otoczone są błoną komórkową i zawierają cytozol:
fałsz
prawda
prawda
Aksonema to:
aparat ruchowy rzęski
pole składające się z komórek nabłonkowych do których dochodzi jeden akson
neologizm wymyślony przez twórcę testu
inaczej glikokaliks
aparat ruchowy rzęski
Aparat ruchowy rzęski to:
kinocylium
ameloblast
aksonema
kostamer
aksonema
W aksonemie znajduje się:
9 par mikrotubul połączonych z dwiema mikrotubulami w środku walca
9 par połączonych ze sobą mikrotubul i 2 niepołączone mikrotubule leżące w środku walca
9 trójek mikrotubul leżacych promieniście
ok. 15 filamentów aktynowych
ok. 30 filamentów aktynowych
9 par połączonych ze sobą mikrotubul i 2 niepołączone mikrotubule leżące w środku walca
Każda mikrotubula z pary (w aparacie ruchowym rzęski ruchomej) składa się z:
13 lub 11 protofilamentów
5 protofilamentów
2 lub 4 protofilamentów
10 lub 15 protofilamentów
13 lub 11 protofilamentów
W aksonemie:
obwodowe pary mikrotubul powiązane są neksyną
mikrotubule w parach powiązane są neksyną
mikrotubule w parach powiązane są tektyną
obwodowe pary mikrotubul powiązane są tektyną
obwodowe pary mikrotubul powiązane są neksyną
mikrotubule w parach powiązane są tektyną