f. Hemoglobina jest białkiem tetrametycznym o stechiometrii α4 podczas gdy mioglobina jest białkiem monomerycznym

i. krzywa dysocjacji tlenu mioglobiny jest sigmoidalna, a hemoglobiny hiperboliczna

a. Hemoglobina jest multimeryczna, a mioglobina jest monomeryczna.

l. powinowactwo mioglobiny i hemoglobiny do tlenu nie zależy od pH

m. hemoglobina jest tetramerem, mioglobina monomerem

h. Zmiany konformacyjne wywołane związaniem tlenu przebiegają w hemoglobinie zgodnie z modelem sekwencyjnym oddziaływań allosterycznych natomiast mioglobinie- zgodnie z modelem jednoprzejściowym

g. Wiązanie tlenu przez hemoglobinę zależy od stężenia BPG H+ oraz CO2, podczas gdy mioglobina wiąże tlen w sposób zależny tylko od BPG

c. Hemoglobina wiąże O2 mocniej niż mioglobina w każdym zadanym stężeniu O2.

k. mioglobina jest białkiem allosterycznym

n. mioglobina i hemoglobina to białka tetrametryczne

j. powinowactwo hemoglobiny do tlenu jest regulowane przez organiczny fosforan, podczas gdy powinowactwo mioglobiny do tlenu

e. Hemoglobina wiąże CO2 efektywniej niż mioglobina.

d. Wiązanie O2 przez hemoglobinę zależy od stężeń CO2, H+ i BPG natomiast wiązanie O2 przez mioglobinę nie.

b. Współczynnik Hilla dla wiązania O2 jest mniejszy dla hemoglobiny niż dla mioglobiny.

e. Model sekwencyjny zakłada, że tetramer hemoglobiny może występować tylko w jednej z dwóch konformacji – R lub T.

c. Dane eksperymentalne wskazują, że rzeczywiste zmiany allosteryczne zachodzące w przypadku hemoglobiny są zgodne tylko z modelem jednoprzejściowym.

b. Dane eksperymentalne wskazują, że rzeczywiste zmiany allosteryczne zachodzące w przypadku hemoglobiny są zgodne tylko z modelem sekwencyjnym.

f. Model jednoprzejściowy zakłada, że związanie liganda z podjednostką zmienia bezpośrednio konformację tylko tej podjednostki.

d. Model sekwencyjny zakłada możliwość istnienia tetramerów hemoglobiny składających się z podjednostek o różnej konformacji.

a. Model jednoprzejściowy zakłada możliwość istnienia tetramerów hemoglobiny składających się tylko z podjednostek o takiej samej konformacji

b. koenzym to enzym bez swojego kofaktora

a. Kofaktory (koenzymy) będące małymi cząsteczkami organicznymi są często pochodnymi witamin

d. wyróżniamy dwa rodzaje kofaktorów, jony metali oraz koenzymy

c. koenzym silnie związany z enzymem nazywamy grupą prostetyczną

e. enzym to kofaktor luźno związany ze swoim enzymem

f. pochodna witaminy D jest hormonem odpowiedzialnym za metabolizm wapnia i fosforu

b. witaminy z grupy B są niezbędne o utrzymania prawidłowej struktury białek tkanki łącznej ponieważ umożliwiają kowalencyjną modyfikację tych białek

d. Kwas pantotenowy jest prekursorem koenzymu A

e. kwas nikotynowy jest prekursorem NAD+

a. większość witamin rozpuszczalnych w tłuszczach są prekursorami koenzymów.

c. tiamina jest prekursorem FAD

b. Wartość Vmax wyznaczona w obecności inhibitora konkurencyjnego nie zależy od stałej hamowania.

e. Żadne ze stwierdzeń nie jest prawdzie.

a. Efekt hamowania inhibitorem konkurencyjnym można cofnąć przez dodanie dużego nadmiaru substratu w stosunku do stężenia inhibitora.

c. Dodanie inhibitora konkurencyjnego ma wpływ na szybkość maksymalną reakcji.

f. Dodanie inhibitora konkurencyjnego zmienia wartość stałej hamowania enzymu.

d. Wartość KM wyznaczona w obecności inhibitora konkurencyjnego nie zależy od jego stężenia.

a. specyficzność enzymu oznacza zarówno zdolność enzymu do katalizy tylko reakcji specyficznego typu reakcji ściśle pokrewnych oraz wyboru substratów przekształcanego w produkt .

f. podwyższają delta G,

d. enzymy przyśpieszają reakcję zwykle 10-10^6 razy w stosunku do odpowiedniej reakcji nie katalizowanej

g. zmieniają czy też wpływają na delta G,

i. Enzymy katalizują reakcje dzięki temu, że są lepiej dostosowane do tworzenia substratów niż produktów reakcji.

c. Białka pełnią rolę enzymów w układach biologicznych

j. Ponieważ enzym zmienia wartość entalpii swobodnej procesu tworzenia stanu przejściowego (S‡) reakcji, przyspiesza katalizowana reakcje w obie strony,

e. obniżają delta G,

b. enzymy katalizują przekształcenie zwykle o 10-10^6 cząsteczek substratu w czasie sekundy.

h. Wszystkie enzymy posiadają miejsce wiążące substrat,

c. Vmax jest liniowo proporcjonalna do stężenia substratu [S] dla każdego [S].

a. Vo praktycznie nie zależy od stężenia substratu [S] dla [S]<

d. Vmax w ogóle nie zależy od stężenia substratu [S].

b. Vo praktycznie nie zależy od stężenia substratu [S] dla [S]>>KM.

f. Vmax jest to Vo osiągana w warunkach [S]>>KM.

e. Vo jest liniowo proporcjonalna do stężenia substratu [S] dla [S]>>KM.