Strona 16

Kwalifikowana Pierwsza Pomoc

Przejdź na Memorizer+
W trybie testu zyskasz:
Brak reklam
Quiz powtórkowy - pozwoli Ci opanować pytania, których nie umiesz
Więcej pytań na stronie testu
Wybór pytań do ponownego rozwiązania
Trzy razy bardziej pojemną historię aktywności
Wykup dostęp
Pytanie 121
Postępowanie z poszkodowanym, który w czasie pożaru wyskoczył z III piętra i doznał urazu kręgosłupa w odcinku piersiowo-lędźwiowym oraz jest nieprzytomny, z zachowanym krążeniem i oddechem, w pierwszej kolejności obejmuje:
C. stabilizację kręgosłupa oraz tlenoterapię bierną.
B. oddech zastępczy z tlenoterapią o przepływie 10 l na minutę.
D. opatrzenie ran i złamań oraz oparzeń.
E. szybki transport do szpitala.
A. masaż pośredni serca, bo podtrzymanie krążenia jest priorytetem.
Pytanie 122
U poszkodowanego, który nie reaguje na głos ani bodźce bólowe, ustalono szereg obrażeń i objawów. Zaznacz, który objaw (lub grupa objawów), albo obrażenie Twoim zdaniem jest najbardziej niepokojący i może wskazywać na potencjalne zagrożenie jego życia:
B. oparzenie okolicy goleni.
C. rana dłoni z niewielkim, powolnym wyciekiem krwi.
E. zwichnięcie barku z jego stłuczeniem.
A. złamanie kończyny górnej.
D. blada, chłodna i spocona skóra.
Pytanie 123
Rurkę ustno-gardłową zastosujesz:
D. tylko przy bezdechu u dorosłych, zamiast tlenoterapii.
B. u nieprzytomnych z obecną treścią pokarmową w jamie ustnej (dla udrożnienia).
E. u nieprzytomnych, aby zmniejszyć zagrożenie niedrożnością dróg oddechowych.
C. zawsze u poszkodowanych przytomnych z urazem twarzoczaszki.
A. u poszkodowanych przytomnych, ale po urazach klatki piersiowej.
Pytanie 124
W postępowaniu z nieprzytomnym dorosłym nieurazowym, wezwanie pomocy powinno nastąpić:
D. po pierwszej minucie resuscytacji.
C. nie należy wzywać pomocy, jeżeli strażak-ratownik wie, co należy zrobić z osobą poszkodowaną.
B. jeżeli poszkodowany ma poważne obrażenia.
A. po stwierdzeniu, że poszkodowany jest nieprzytomny.
E. po udzieleniu pierwszej pomocy i stwierdzeniu, że stan poszkodowanego nie ulega zmianie.
Pytanie 125
Brak świadomości to stan, w którym poszkodowany nie reaguje na bodźce zewnętrzne. Dla oceny głębokości tego stanu opracowano skalę Glasgow (GCS). Jakie parametry w niej oceniamy?
A. otwieranie oczu i reakcję na ból.
B. otwieranie oczu, reakcję słowną, odpowiedź ruchową.
D. reakcję słowną, orientację w czasie i przestrzeni oraz reakcję na ból.
E. reakcję słowną i otwieranie oczu.
C. odpowiedź ruchową i reakcję na głos.
Pytanie 126
Właściwy rozmiar rurki ustno-gardłowej dla poszkodowanego nieprzytomnego wyznacza odległość:
B. od wcięcia przy płatku jego ucha do kącika ust.
E. rurki nie stosuje się u osób nieprzytomnych.
C. od czubka jego nosa do brody.
A. od brody do obojczyka.
D. rurkę dobiera się tylko u osoby przytomnej.
Pytanie 127
Jeśli wystąpią trudności w prowadzeniu skutecznej wentylacji za pomocą maski i worka samorozprężalnego, należy: 1) poprawić ułożenie maski na twarzy poszkodowanego; 2) ponownie spróbować udrożnić drogi oddechowe za pomocą odpowiednich rękoczynów; 3) poczekać z decyzją co, do dalszego postępowania na przybycie lekarza, gdyż możemy zaszkodzić poszkodowanemu; 4) sprawdzić szczelność układu do wentylacji; 5) pomimo trudności kontynuować wentylację, bo każdy manewr sprawdzający to strata czasu. Prawidłowa odpowiedź to:
E. 1,2,4.
C. 2,3,4.
A. 2,4,5.
D. 3,4,5.
B. 1,3,4.
Pytanie 128
W czasie prowadzenia u poszkodowanego oddechu zastępczego przy użyciu maski twarzowej i worka samorozprężalnego, należy pamiętać o dołączeniu do zestawu rezerwuaru tlenowego. Ma to na celu:
D. stworzenie wystarczającej rezerwy tlenowej na czas, nawet do 4 minut po odłączeniu przewodu, łączącego układ z butlą tlenową (co jest niezwykle przydatne, np. przy ewakuacji poszkodowanego).
E. podanie prawidłowej ilości tlenu, przy jednocześnie występujących trudnościach z utrzymaniem drożności dróg oddechowych poszkodowanego.
A. zwiększenie stężenia tlenu w mieszaninie oddechowej z 21% do około 40-50 %.
C. ułatwienie prowadzenia oddechu zastępczego (w takim przypadku nie trzeba dbać o szczelne przyłożenie maski oddechowej do twarzy poszkodowanego).
B. utrzymanie, przy właściwym dopływie tlenu, wysokiego stężenia tlenu w mieszaninie oddechowej, nawet na poziomie bliskim 100%.