Klasycystyczne ...


Element architektoniczny - kolumna uwięzła. Kolumna, która wystaje z lica muru połową grubości (w porządkach klasycznych dokładnie 2/3 grubości). Jej forma (kapitel, trzon, baza) jest kształtowana zgodnie ze stylem epoki. W narożniku umieszczana bywa w różny sposób: jedna na dwusiecznej narożnika, po jednym elemencie na każdej z dwóch ścian lub kształtowano filar. W porównaniu z pilastrami są elementem bardziej wystającym ze ściany.

... Akropolu

W starożytnej Grecji reprezentacyjna brama na planie prostokąta z kolumnadą i nieparzystą liczbą przejść, prowadząca zwykle do okręgu sakralnego; najsłynniejsze są w Atenach na Akropolu, wzniesione 437-432 p.n.e. przez Mnesiklesa (nieukończone) z pentelickiego marmuru;

Pomieszczenie lub niewielki budynek służący do przechowywania klejnotów, kosztowności i cennych dokumentów.

grecka ... nagrobna

Rodzaj pomnika nagrobnego, rozpowszechniony w starożytnym Egipcie i Grecji, gdzie występował od okresu archaicznego. Pomniki te wykonywano z marmuru lub miękkiego kamienia; Głównym motywem przedstawień był zmarły, sam lub w otoczeniu rodziny, najczęściej w scenie pożegnania lub uczty; ponadto umieszczano na niej inskrypcję z danymi dotyczącymi zmarłego.

Schemat porządku jońskiego

W starożytnej architekturze sakralnej górna powierzchnia krepidomy, na której stały kolumny. Najwyższy stopień stereobatu. Dźwigał on całą konstrukcję budowli. W porządku doryckim bezpośrednio na nim stały kolumny.

Poliklet Młodszy – ... w Epidauros

W starożytności odpowiednio zbudowana przestrzeń, w czasach nowożytnych specjalny budynek, przeznaczony do wystawiania widowisk i dramatów; Składa się z dwóch podstawowych elementów: sceny i widowni, kształtowanych wg wymagań architektury teatralnej, której forma zmieniała się w zależności od epok stylowych;

Grecki w wykształconej formie (V w. p.n.e.) składał się z wykutej w zboczu wzgórza, amfiteatralnej, podzielonej na segmenty spiętrzonych siedzeń widowni (theatron, teatrum), okrągłej sceny (orchestra) oraz przylegającego do niej usytuowanego naprzeciw widowni budynku (skene). Budynek ten poprzedzony był podium do występu aktorów (proskenion, proscenium), na którego wystających w kierunku widowni skrzydłach umieszczano obracające się dekoracje malarskie (pinakes). Pomiędzy skene a widownią znajdowały się wejścia dla aktorów.

Postać hinduistycznego bóstwa Hanumana

Wyrób ceramiczny, nieszkliwiony, z glin bez domieszek wapiennych, o zabarwieniach naturalnym (od żółtaworóżowych do czerwonobrunatnych); stosowana w rzeźbie, rzemiośle artystycznym oraz ze względu na swą odporność na pływy atmosferyczne - w dekoracji architektonicznej (dachówki, fryzy i medaliony reliefów, itd.) W starożytności powszechna w budownictwie Mezopotamii, Grecji i Rzymu; używana również w drobnej rzeźbie, zwłaszcza kultowej;

płyta z ...

Prostokątna, z trzema ostrymi żłobkami płyta między metopami i na narożach fryzu belkowanie doryckiego; pod tenią każdego ... znajdowała się regula z sześcioma łezkami. Zgodnie z tzw. zasadą ..., obowiązującą w porządku doryckim, umieszczano je na osi każdej kolumny (z wyjątkiem narożnych) i na osi każdego interkolumnium.
Wywodzi się z budownictwa drewnianego, gdzie był mniej lub bardziej ozdobnie wykonywanym zakończeniem wystającej na zewnątrz belki stropowej.