Strona 1
Terminologia pojęcia z historii sztuki XIX WIEK powtórka przed maturą
Pytanie 1
Carl Eugen Keel, Bar
Technika graficzna druku wypukłego stosowana od końca XIX wieku; także odbitka wykonana tą techniką. Rysunek wycina się w linoleum nożykami, dłutami, igłami, itp., a następnie po pokryciu farbą niewyciętych części wypukłych, wykonuje się odbitkę.
Technika graficzna druku wypukłego stosowana od końca XIX wieku; także odbitka wykonana tą techniką. Rysunek wycina się w linoleum nożykami, dłutami, igłami, itp., a następnie po pokryciu farbą niewyciętych części wypukłych, wykonuje się odbitkę.
linoryt
drzeworyt
akwatinta
miedzioryt
litografia
Pytanie 2
Eugene Delacroix, Wolność wiodąca lud na barykady
(artysta przedstawił wolność jako kobietę, której ubiór i poza odwołują się do wzorców antycznych)
Świadome nadawanie przez artystę tworzonemu dziełu sztuki cech stylistycznych charakterystycznych dla sztuki antyku względnie sztuki odległych epok; stylizacja na dawną sztukę.
(artysta przedstawił wolność jako kobietę, której ubiór i poza odwołują się do wzorców antycznych)
Świadome nadawanie przez artystę tworzonemu dziełu sztuki cech stylistycznych charakterystycznych dla sztuki antyku względnie sztuki odległych epok; stylizacja na dawną sztukę.
antykizacja
akademickie finis
styl empire
palladianizm
historyzm
Pytanie 3
Francuskie określenie "końca wieku" lub "końca pewnej ery". Tendencje dekadenckie w okresie schyłkowym XIX wieku. Nurt dotyczący poszczególnych kwestii takich jak moda, kabaret, operetki.
akademickie finis
biedermeier
fin de siecle
sos monachijski
impast
Pytanie 4
Leon Wyczółkowski, kopanie buraków
Fascynacja wsią i jej mieszkańcami. Inteligenccy mieszkańcy miast, często pozostający w kręgu nastrojów dekadenckich, czuli się zniszczeni, znużeni życiem, a jako remedium na ten stan ducha i ciała poszukiwali świeżości i prostoty, którą odnajdywali na wsi.
Motyw wsi występował często jako przykład Arkadii, albo rażących nierówności społecznych. Tworząc obrazy wsi, w centrum uwagi stawiano życie ziemiaństwa lub położenie chłopów. Ich naturze mentalności i emocjom, stosunkowi do ziemi, obyczajom, autentyzmowi zachowań, dążeniom poświęcono niejeden utwór. Romantycy cenili ludowe wyobrażenia o świecie, w ludzie widzieli strażnika moralności, później cześć artystów została ogarnięta falą fascynacji witalnością, biologiczną siłą chłopstwa
Fascynacja wsią i jej mieszkańcami. Inteligenccy mieszkańcy miast, często pozostający w kręgu nastrojów dekadenckich, czuli się zniszczeni, znużeni życiem, a jako remedium na ten stan ducha i ciała poszukiwali świeżości i prostoty, którą odnajdywali na wsi.
Motyw wsi występował często jako przykład Arkadii, albo rażących nierówności społecznych. Tworząc obrazy wsi, w centrum uwagi stawiano życie ziemiaństwa lub położenie chłopów. Ich naturze mentalności i emocjom, stosunkowi do ziemi, obyczajom, autentyzmowi zachowań, dążeniom poświęcono niejeden utwór. Romantycy cenili ludowe wyobrażenia o świecie, w ludzie widzieli strażnika moralności, później cześć artystów została ogarnięta falą fascynacji witalnością, biologiczną siłą chłopstwa
Pytanie 5
Żółty Chrystus Paula Gauguina
Sposób malowania opracowany przez Louisa Anquetina, Émile'a Bernarda i Paula Gauguina, kontynuowany przez malarzy skupionych wokół szkoły z Pont-Aven. Polegał na stosowaniu plam o jednolitej barwie otoczonych konturem.
Sposób malowania opracowany przez Louisa Anquetina, Émile'a Bernarda i Paula Gauguina, kontynuowany przez malarzy skupionych wokół szkoły z Pont-Aven. Polegał na stosowaniu plam o jednolitej barwie otoczonych konturem.
sos monachijski
dywizjonizm
kontur
symbolizm
pointylizm
cloisonizm
Pytanie 6
Krasnale ogrodowe - ... w każdym ogródku
Nazwa potoczna określająca lichy, bezwartościowy wytwór sztuki.
Nazwa potoczna określająca lichy, bezwartościowy wytwór sztuki.
Pytanie 7
... klasycystyczna przy ul. Grochowskiej w Warszawie
Niewielki parterowy lub piętrowy budynek u wylotu głównego traktu wiodącego z miasta, pomieszczenie dla miejskiej władzy skarbowej pobierającej opłaty drogowe i celne.
Pojawia się w 2 poł. XVIII wieku, gdy dawne bramy miejskie zostały wchłonięte przez rozszerzającą się zabudowę miast; wznoszone je przeważnie parami z obu stron drogi, rozciągając miedzy nimi ruchomą barierę.
Niewielki parterowy lub piętrowy budynek u wylotu głównego traktu wiodącego z miasta, pomieszczenie dla miejskiej władzy skarbowej pobierającej opłaty drogowe i celne.
Pojawia się w 2 poł. XVIII wieku, gdy dawne bramy miejskie zostały wchłonięte przez rozszerzającą się zabudowę miast; wznoszone je przeważnie parami z obu stron drogi, rozciągając miedzy nimi ruchomą barierę.
kordegarda
glorieta
lamus
rogatka
belweder
Pytanie 8
... w ogrodach wiedeńskiego Schönbrunnu
Samodzielna budowla ogrodowa lub parkowa, najczęściej na wzgórzu. Wykonana w formie małego, otwartego pawilonu z kolumnami, arkadami. Stosowana od 2. połowy XVIII wieku w ogrodach typu francuskiego.
Samodzielna budowla ogrodowa lub parkowa, najczęściej na wzgórzu. Wykonana w formie małego, otwartego pawilonu z kolumnami, arkadami. Stosowana od 2. połowy XVIII wieku w ogrodach typu francuskiego.
belweder
lapidarium
glorieta
kordegarda
arkada
