Skupia się na funkcjonowaniu człowieka w określonych obszarach życia.

Skupienie na zasobach i mechanizmach podtrzymujących zdrowie.

Na nazewnictwie jednostek chorobowych.

Skupia się na współdziałaniu z osobą badaną i jej otoczeniem.

Skupienie na zasobach i mechanizmach podtrzymujących zdrowie.

Na nazewnictwie jednostek chorobowych.

Skupia się na współdziałaniu z osobą badaną i jej otoczeniem.

Skupia się na funkcjonowaniu człowieka w określonych obszarach życia.

Skupia się na współdziałaniu z osobą badaną i jej otoczeniem.

Na nazewnictwie jednostek chorobowych.

Skupienie na zasobach i mechanizmach podtrzymujących zdrowie.

Skupia się na funkcjonowaniu człowieka w określonych obszarach życia.

Na nazewnictwie jednostek chorobowych.

Skupienie na zasobach i mechanizmach podtrzymujących zdrowie.

Skupia się na funkcjonowaniu człowieka w określonych obszarach życia.

Skupia się na współdziałaniu z osobą badaną i jej otoczeniem.

Pacjent wierzy, że terapeuta „wie co robi”, i zrzeka się odpowiedzialności za swoje decyzje

Pacjent wierzy, że jest odpowiedzialny za własne leczenie

Pacjent wierzy, że terapeuta wyleczy go w jedno spotkanie

Pacjent wierzy, że terapeuta „wie co robi”, i zrzeka się odpowiedzialności za własne leczenie

Nawiązanie kontaktu z pacjentem i poznanie jego subiektywnego problemu

Wysłuchanie – aktywne słuchanie, empatia, obserwacja.

Określenie formy pomocy – ambulatoryjna czy wymaga hospitalizacji.

Rozstrzygnięcie, czy problem leży w obszarze psychologii klinicznej / zdrowia, a nie np. medycyny.