Proszę wskazać prawdziwe stwierdzenia: 1Istotnym czynnikiem ryzyka rozwoju POChP jest genetycznie uwarunkowany niedobór α₁-antytrypsyny 2W POChP uwięzienie powietrza w płucach i rozdęcie płuc są głównymi mechanizmami duszności wysiłkowej, 3W POChP zapalenie dróg oddechowych przebiega głównie z udziałem makrofagów i limfocytów CD4+ 4U palaczy tytoniu typowo występuje rozedma środkowa zrazika, zmiany obejmują głównie górne płaty, 5U heterozygot MZ i MS, nawet bez istnienia innych silnych czynników ryzyka rozwija się ciężka postać choroby w związku z niedoborem α₁-antytrypsyny.

Proszę wskazać fałszywe stwierdzenia dotyczące zespołu wątrobowo-płucnego: 1Jest to zespół niedotlenienia u chorych z zaburzeniem czynności wątroby, 2Zasadniczą przyczyną zespołu jest rozszerzenie włośniczków i przedwłośniczkowych naczyń płucnych, 3Przyczyną niedotlenienia jest przyspieszony przepływ przez rozszerzone naczynia, 4Przyczyną niedotlenienia jest wolniejszy przepływ przez rozszerzone naczynia, 5Leczenie polega na przeszczepieniu płuc. Prawidłowa odpowiedź to:

Pewne rozpoznanie nadciśnienia płucnego można ustalić za pomocą:

60-letni chory na ciężką postać POCHP, po przebytym zawale ściany przedniej serca powikłanym nawracającymi zaburzeniami rytmu serca pod postacią częstoskurczu komorowego, przewlekle leczony amiodaronem został skierowany do szpitala z powodu nasilenia dolegliwości dławicowych. Po konsultacji kardiologicznej i wykonaniu badań dodatkowych został zakwalifikowany do koronarografii w trybie pilnym, którą wykonano bez powikłań. W drugiej dobie po zabiegu wystąpiła szybko narastająca duszność, sinica, kaszel z odkrztuszaniem pienistej wydzieliny, zaburzenia świadomości, hipoksja < 52 mmHg. Zaistniała konieczność intubacji i mechanicznej wentylacji. Najbardziej prawdopodobną przyczyną zaburzeń, które wystąpiły u chorego jest:

Przyczyną nieodwracalności obturacji u chorych na POCHP jest:

Zwiększone ryzyko rozwoju osteoporozy występuje w przebiegu: 1. Celiakii, 2. Zespołu złego wchłaniania, 3. Przewlekłej choroby wątroby z cholestazą, 4. Nadczynności przytarczyc.

49-letni pacjent zgłosił się do szpitala z powodu narastających, uporczywych bólów w okolicy lewej skroni oraz mięśni po stronie prawej. W badaniu przedmiotowym stwierdzono znaczne osłabienie słuchu po stronie lewej oraz obecność szmeru naczyniowego w okolicy przedczołowej prawej. Badania laboratoryjne wykazały hiperkalcemię oraz podwyższone stężenie fosfatazy zasadowej. Wśród badań, w których nie wykazano nieprawidłowości były: stężenie kreatyniny, wapnia, fosforanów, sodu, potasu, TSH i PTH oraz parametry wątrobowych były w granicach normy. W badaniu RTG okolicy skroniowej stwierdziliśmy pogrubienie i zatarcie beleczkowej struktury kości. W badaniu scyntygrafii kości ujawniono ognisko wchłytu znacznika w obrębie lewej kości skroniowej oraz talerza biodrowego po stronie prawej. Najbardziej prawdopodobnym rozpoznaniem jest:

Dla reumatoidalnego zapalenia stawów najbardziej swoiste są przeciwciała przeciwko: