Pierwszorzędowa kora czuciowa (1,2,3 pola Brodmana)
część płata ciemieniowego bezpośrednio za bruzdą centralną, odbiera informacje sensoryczne ze wzgórza
drugorzędowa kora ruchowa (6 pole Brodmana)
Odpowiada za planowanie ruchów kończyn i gałek ocznych.
Płat czołowy
ma dwa główne obszary funkcjonalne: korę przedczołową (obszar asocjacyjny wyższego rzędu) i korę ruchową.
Pierwotna kora słuchowa (41 pole Brodmana)
znajduje się w górnym zakręcie skroniowym płata skroniowego, jest prawdopodobnie niezbędne do wykonywania bardziej złożonych funkcji, takich jak identyfikacja dźwięku
Kora ruchowa mowy/ośrodek Broki (pogranicze 44 i 45pola Brodmana)
Kontroluje ekspresyjną funkcję językową. Uszkodzenia w tym obszarze powodują afazję
Kora asocjacyjna przedczołowa (46 pole Brodmana)
Pomaga modulować zachowania społeczne,
pierwszorzędowa kora wzrokowa (17 pole Brodmana)
odpowiada za widzenie, znajduje się w płacie potylicznym
Drugorzędowa kora czuciowa
jest jednomodalnym obszarem asocjacyjnym, łączy informacje z pierwszorzędowej kory czuciowej
Pierwszorzędowa kora ruchowa (4 pole Brodmana)
generuje ruchy ciała pod wpływem woli; obszary asocjacji ruchowych pomagają w planowaniu i wykonywaniu złożonych czynności ruchowych.
Kora przedczołowa (9-12 pole Brodmana)
bierze udział w bardziej złożonych aspektach planowania, organizowania, kontrolowania i wykonywania zachowań — zadań, które wymagają integracji informacji w czasie.
obszar asocjacji jednomodalnej
sąsiaduje z odpowiadającym mu głównym obszarem sensorycznym i przetwarza informacje z tego obszaru na wyższym poziomie niż główny obszar sensoryczny.
Pierwszorzędowe obszary sensoryczne
odbierają bodźce dotykowe, słuchowe, wzrokowe i smakowe ze wzgórza, które przekazuje je z kolei ze specjalistycznych narządów zmysłów i receptorów obwodowych.
Część grzbietowo-boczna kory przedczołowej
manipuluje świeżo nabytymi informacjami — funkcja zwaną pamięcią roboczą, Jest ważna w pobudzeniu i motywacji
wzrokowe pola asocjacyjne (18 i 19 pole Brodmana)
odpowiadają za głębię widzenia, postrzeganie ruchu, barw, przekazywanie sygnału do dalszej analizy
Wyspa
integruje informacje sensoryczne i autonomiczne z trzewi. Odgrywa rolę w niektórych funkcjach językowych, o czym świadczy afazja u pacjentów z niektórymi zmianami w tym obszarze, przetwarza odczuwanie bólu i temperatury, a także, w obrębie wieczka, prawdopodobnie smaku.
Płat limbiczny
obejmuje struktury, które otrzymują dane z różnych obszarów mózgu i uczestniczą w skomplikowanych, powiązanych ze sobą zachowaniach (np. pamięć, uczenie się, emocje).
Obszary tylno-boczne płata ciemieniowego
generują relacje wzrokowo-przestrzenne i integrują te spostrzeżenia z innymi wrażeniami, aby stworzyć świadomość trajektorii poruszających się obiektów. Obszary te pośredniczą również w propriocepcji (czyli świadomości położenia części ciała w przestrzeni).
Multimodalne obszary asocjacyjne
nie są ograniczone do żadnej pojedynczej funkcji motorycznej lub sensorycznej, ale otrzymują zbieżne informacje z wielu sensorycznych i motorycznych obszarów mózgu.
