aktywacja kinaz IKK’s przez bodzce prozapalne -> fosforylacja inhibitora ikb-> ubikwitynacja inhibitora ikb -> ponowna fosforylacja inibitora ikb -> proteoliza inhibitora ikb wywołana przez ubikwitynylacje -> uwolniony czynnik nfkb od inhibitora aktywuje transkrypcje

aktywacja kinaz IKK’s przez bodzce prozapalne -> ubikwitynacja inhibitora ikb-> fosforylacja inhibitora ikb -> proteoliza inhibitora ikb wywołana przez fosforylacje -> uwolniony czynnik nfkb od inhibitora aktywuje transkrypcje

aktywacja kinaz IKK’s przez bodzce prozapalne -> fosforylacja inhibitora ikb -> ubikwitynacja inhibitora ikb -> proteoliza inhibitora ikb wywołana przez ubikwitynylacje -> uwolniony czynnik nfkb od inhibitora aktywuje transkrypcje

aktywacja kinaz IKK’s przez bodzce prozapalne -> defosforylacja inhibitora ikb-> ubikwitynacja inhibitora ikb -> proteoliza inhibitora ikb wywołana przez ubikwitynylacje -> uwolniony czynnik nfkb od inhibitora aktywuje transkrypcje

sa to kinazy zdolne do fosforylacji inhibitora czynników nfkb

żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa

to inhibitory czynników nfkb

to aktywatory czynników nfbk

nie moga byc fosforylowane

zawieraja domene rel homologic domain, odpowiedzialna za pełnienie funkcji jako czynnik transkrypcji

część z nich posiada domene trans aktywacyjna

należa do rodziny białek nfkb

Rozpoczyna się od zapłodnienia komórki jajowej z wytworzeniem zygoty.

Wyspecjalizowane tkanki, które budują mięsnie szkieletowe, gładkie czy komórki krwi – powstają z endodermy.

Po zapłodnieniu w komórce rozpoczynają się trzy ważne procesy: procesy podziałów, proliferacji i różnicowania.

Zygota, różnicując się i rosnąć wytwarza blastocystę, dochodzi do dalszego różnicowania się i powstania 4 listków zarodkowych.

Jest to komórka, która posiada nieskończoną zdolność proliferacji.

Ma ona zdolność do różnicowania się pod wpływem różnych czynników do komórek, które posiadają charakterystyczny kształt i wyspecjalizowane funkcje.

Jest to komórka wewnętrznej masy komórkowej

Jest to komórka, która nie posiada zdolności do samopowielania (to jest kluczowe, self-reneval)

Z mezodermy: komórki płuc, gruczołu tarczycy, trzustki.

Z ektodermy: komórki skóry, komórki pigmentowe, neurony.

Z mezodermy: mięśnie szkieletowe, gładkie, komórki krwi.

Z endodermy: komórki skóry, komórki pigmentowe, komórki krwi.

Aby doszło do podziału, zawartosc komórki nie może ulec polaryzacji.

W zjawisku tym uczestnicza miedzy innymi białka grupy FAR.

Jest to podział semikonserwatywny, co chroni przed zmianami w materiale genetycznym komórek macierzystych.

Za utworzenie osi polarnosci odpowiedzialna jest tylko kinaza białkowa 4.

wiaże sie z białkami z rodziny E2F czego konsekwencja jest zatrzymanie ekspresji specyficznych dla fazy S cyklin i kinaz zależnych od cyklin, dzieki czemu komórka trwa w fazie G1

po fosforylacji uwalnia sie z kompleksu z białkiem MDM2 i hamuje cykliny B

Aktywuje cykliny B, które sa odpowiedzialne za utrzymanie komórki w fazie M

aktywuje kinazy ATM, a samo ulega fosforylacji aktywujac system naprawczy komórki

aktywuje transkrypcje genów pod kontrola czynnika E2F