Jest semikonserwatywna

SSB to białka wiążące jednoniciowy DNA, chronią jednoniciowe DNA przed powrotną reasocjacją do dwuniciowego DNA oraz przed degradacją

nie potrzebują ATP gyraza potrzebuje i helikaza do rozplecenia nici

gyrazawymaga ATP, odpowiada za superskręty dodaje ujemne zwoje

topoizomeraza I tnie dwie nici, topoizomeraza II tnie jedną nić jest odwrotnie

LMM tworzy filamenty, brak aktywności ATPazy - i nie łączy się z aktyną

Fragment S1 HMM - jest ATPazą, ale nie jest zbudowana z mikrotubul aktynowych

Miozyna może być podzielona przez trypsynę na dwa częściowo funkcjonalne fragmenty: meromiozynę lekką (LMM) i meromiozynę ciężką (HMM). LMM, podobnie jak miozyna, tworzy filamenty, lecz nie ma aktywności ATP-azowej i nie łączy się z aktyną. Natomiast meromiozyna ciężka - HMM - przeciwnie - katalizuje hydrolizę ATP i wiąże się z aktyną lecz nie tworzy filamentów. HMM: S1 lub jeden sufragment o kształcie pałeczki nazwany S2. W rzeczywistości subfragmenty S1 są jednostkami miozyny generującymi siłę mechaniczną. S'2' → szyjka, zawias S'1' → główka z łańcuchami lekkimi (miejsce wiążące aktynę i ATP [aktywność ATPazy]

HMM nie tworzy filamentów

poszczególne pary mikrotubul są trzymane razem przez łączniki zbudowane z dyneiny- Poszczególne dublety mikrotubul połączone są z sąsiednimi dubletami poprzez wiązania neksynowe oraz z otoczką centralną poprzez promienie łączące, więc fałsz chyba

dyneina przyłącza się do A

ramiona podwłókien A są zbudowane z dyneiny wykazującej aktywność ATPazową- Na każdej podjednostce A występują dwa ramiona dyneiny - wewnętrzne i zewnętrzne, a dyneina zawiera ATPazę, więc chyba prawda.

gł. Składnikiem włókien rzęsek komórek eucaryotycznych są mikrofilamenty tubulinowe, które wchodzą w skład podstawowej wiązki włókien zwanej aksodyskiem- na pewno składają się z mikrotubul, ale nie wiem kompletnie czym jest aksodysk, jeśli już to jest coś takiego jak aksonema i to jest kompleks mikrotubul.

siła powstająca przez mostki poprzeczne między A i B

ramiona podwłókien A i B przyłączone są do kinezyny

obecna w różnych stężeniach zależnie od źródła węgla używanego do wzrostu

jest produkowana z jednostki genu zwanej operonem

tworzy wiązanie 1,6-β oligosacharydu allolaktozy

jest allosterycznie aktywowana przez niemetaboliczny składnik IPTG (izopropylotiogalaktozyd)

jej poziom wzrasta w koordynacji z permeazą galaktozydową i acetylofransferazą tiogalaktozydową

hydrolizuje wiązanie 1,4-β oligosacharydy laktozy i tworzy galaktozę i glukozę

tworzą produkty genów N i Q, które działają jako białka regulacji pozytywnej, prowadzące sekwencyjną λ- kodującego białka

N i Q zapobiegają końcu transkrypcji

Q potrzebne, gdy są transkrybowane geny białka główki i ogonka wirusa oraz białka konieczne do lizy komórki gospodarza

syntetyzuje 3 rożne klasy mRNA, które są wyznaczane poprzez czas po infekcji ich pojawienia

niosą programowaną syntezę białek potrzebnych do replikacji genów i produkcji ich strukturalnych komponentów

N powoduje produkcję białka niezbędnego do replikacji DNA faga i rekombinacji

tworzą produkty genów N i Q, które działają jako białka regulacji pozytywnej, prowadzące sekwencyjną λ- kodującego białka

Southern - wykrywanie DNA

Kosmidy

RLFP

Biblioteki genomowe

Klonowanie DNA -- dogodnymi wektorami do klonowania są bakteriofagi i plazmidy

Yac-i - jeśli chodzi o sztuczne chromosomy drożdży (YAC) - są to wektory, w które wprowadza się duże fragmenty DNA. Głównymi składnikami są ARS, centromer i telomery S.cerevisiae.

sekwencja zawierająca wiele reszt purynowych... to do inicjacji translacji, promotory są przy inicjacji transkrypcji

rejon –35

kaseta CAAT u eukariota

kaseta Hognessa (=kaseta TATA - u eukariota)

kaseta Pribnowa (5'-TATAAT-3', inaczej sekwencja pribnowa)

Wewnetrzny fragment bialka usuwany po translacji z jednoczesnym polaczeniem fragmentów go otaczajacych.

Zewnetrzny fragment bialka laczony kowalalencyjnie z lipidami tworzacymi blony. TEST 11

Zewnetrzny lub wewnetrzny fragment bialka usuwany przez ciecie proteolityczne prowadzące do powstania aktywnego bialka.

Zewnetrzny fragment bialka dodawany do innych bialek przez ligaze bialkowa.