Wyspy CpG położone w sąsiedztwie tych genów nie są metylowane.

Te geny z reguły nie są położone w sąsiedztwie wysp CpG.(często są położone)

Wyspy CpG położone w sąsiedztwie tych genów charakteryzuje wysoki poziom metylacji.(nisko metylowanej aby umożliwić ciągłą transkrypcję)

Wyspy CpG położone w sąsiedztwie tych genów charakteryzuje wysoki poziom metylacji.(nisko metylowanej aby umożliwić ciągłą transkrypcję)

Wyspy CpG nie są metylowane tylko w tych tkankach, w których specyficznej ekspresji ulega sąsiadujący z nią gen metabolizmu

W rejonach w których występuje heterochromatyna konstytutywna, można zaobserwować przy pomocy mikroskopu elektronowego pętle zbudowane z włókna chromatynowego.(nie widoczne)

Zawiera DNA, który ma zwartą strukturę

jest ona głównym składnikiem ludzkich chromosomów płci – tylko

Zawiera ona geny nieaktywne w pewnych komórkach lub na niektórych etapach cyklu komórkowego(heterochromatyna fakultatywna)

Można ją obserwować czasami w pewnych komórkach(konstytutywna zawsze zwarta, we wszystkich komórkach)

W jej skład wchodzi DNA nie zwierający żadnych genów(geny nieaktywne)

w jej skład wchodzi DNA nie kodujący żadnych genów

Jest ona głównym składnikiem ludzkich chromosomów płci

w jej skład wchodzi np DNA centromerów i telomerów

Sekwencje utrzymujące niezależność domeny funkcjonalnej zapobiegają „wymianie informacji’’ między sąsiednimi domenami.

sekwencje mające zdolność znoszenia efektu pozycyjnego, przejawiającego się w nieobecności izolatorów zamiennością lokalizacji, w której wbudowywany jest rekombinowany gen.

Sekwencje o długości 1-2 kb wyznaczające granice domen tzw. Domen funkcjonalnych charakteryzujących się zwartą strukturą(rozluźnioną strukturą, bo ulegają ekspresji)

Sekwencje mające zdolność znoszenia efektu pozycyjnego przejawiającego się, w nieobecności intronów (nie mogę odczytać) niezależność domeny funkcjonalnej zapobiegającej „wymianie informacji” między sąsiednimi domenami

sekwencje utrzymujące niezależność domeny funkcjonalnej zapobiegają „wymianie informacji” między sąsiednimi domenami.

Sekwencje występujące wyłącznie w genomie Drosophila melanogaste

sekwencje które w swoich normalnych położeniach izolują poszczególne geny danej domeny funkcjonalnej – rozdzielają całe domeny, a nie tylko poszczególne geny

sekwencje które najprawdopodobniej do spełniania swych funkcji wymagają białek wiążących specyficznie zarówno izolatory jak i sieć włókien zbudowanych z RNA i białek przenikających całe jadro.

Kompleks białkowy zwany mediatorem bezpośrednio aktywuje inicjację transkrypcji przez fosforylację CTD(mediator pośredniczy, nie jest to więc bezpośredni; aktywuje elongację i pośrednio za pomocą TFIIH).

U ssaków CTD zawiera 52 powtórzenia siedmioaminokwasowej sekwencji Tyr-Ser- Pro-Thr-Ser-Pro-Ser. Dwie z reszt Pro w każdym powtórzeniu mogą byćmodyfikowane przez dodanie grup fosforanowych(dwie z reszt seryny)

Kompleks białkowy zwany mediatorem bezpośrednio aktywuje inicjację transkrypcji przez fosforylację CTD(mediator pośredniczy, nie jest to więc bezpośredni; aktywuje elongację i pośrednio za pomocą TFIIH).

Wieloskładnikowy kompleks białkowy, tzw. Czynnik specyficzności cięcia i poliadenylacji (CPSF), pozyskiwany do kompleksu polimerazy jest już na etapie inicjacji transkrypcji i wchodzi w kontakt z CTD. CPSF pozostaje związany z CTD do czasu pojawienia się sekwencji poliA w transkrypcie.( CPSF wiąże się z CTD już na etapie inicjacji.)

tatus jej fosforylacji jest stały podczas trwania procesu transkrypcji(nie jest trwały, zmienia się podczas trwania transkrypcji)

Jej fosforylacja warunkuje przyłączenie się polimerazy do kompleksu reinicjacyjnego(potrzebna do aktywacji, a nie przyłączenia)

Może być kontrolowane przez tzw. Białko antyterminacyjne, którego obecność zapobiega, na przykład, zatrzymaniu się polimerazy przy terminatorze zależnym od białk Rho.

Poprzedzone jest nieciągłym procesem transkrypcji

Może być skutkiem specjalnego rodzaju kontroli zależnego od sprzężonych ze sobą procesów syntezy tran skryptu i biłaka

Żadne z powyższych stwierdzeń nie jest prawdziwe

Mniej więcej w połowie przypadków następuje w obrębie sekwencji nici matrycowej DNA, która zawiera sekwencję odwróconego palindromu.

Może być zależne od białka Rho, które posiada aktywność helikazy, dzięki czemu może ono aktywnie „rozbijać” pary zasad, w tym przypadku pomiędzy matrycą a ciągiem reszt U struktury spinki do włosów transkryptu

Gdyby w komórce proces fałdowania polipeptydu przebiegał, gdy dostępna jest tylko jego część, to mogłoby zmniejszyć prawdopodobieństwo występowania nieprawidłowych odgałęzień scieżki fałdowania.(zwiększyć)

Niektóre białka syntetyzowane są jako poliproteiny, długie polipeptydy zwierające kilka białek połączonych ze sobą jedno z drugim sposobem głowa-ogon; zdarza się że sekwencje kodujące poszczególne produkty (białka) zachodzą na siebie

Nie jest możliwe aby niewłaściwie sfałdowane białko przyjęło włąściwą dla siebie konformację.( Niewłaściwie sfałdowane białka mogą przyjąć prawidłową konformację.)

Białka opiekuńcze ( molecular chaperons) decydują o trzeciorzędowej strukturze białek(białka opiekuńcze nie decydują o trzeciorzędowej strukturze, pomagają odnaleźć odpowiednią strukturę)

Niektóre z intern posiadają aktywność endonukleazy, która może specyficznie przeciąć gen nie zawierający interny, co jest wymagane dla ukierunkowanego przemieszczenia się sekwencji intronu interny.(introny nie mają zazwyczaj aktywności egzonukleazowej)

Interna, to wewnętrzny fragment biłka usuwany po translacji z jednoczesnym połączeniem fragmentów go otaczających.(interna to fragment usuwany po translacji)

Zmiana sekwencji bloku/ kasety -35 promotora ma bezpośredni wpływ na przekształcenie zamkniętego kompleksu promotorowego w kompleks otwarty.( – 10, a nie -35)

W trakcie eksperymentów prowadzonych In vitro nie zaobserwowano powstania krótszych, niż spodziewany, transkryptów(można obserwować krótsze peptydy)

Rdzeń polimerazy RNA rozpoznaje sekwencję promotora i łączy się z nim.(rdzeń nie rozpoznaje bezpośrednio promotora, jednostka sigma male)

Wzbogacenie sekwencji -10 w pary G-C wpływa na proces rozpoznania promotora przez podjednostkę polimerazy RNA za to odpowiedzialną.(brak takiego wpływu)

W zamkniętym kompleksie promotorowym polimeraza pokrywa ok. 80pz, rozpoczynając powyżej bloku -35 i kończąc poniżej bloku -10

Rozpoczęcie elongacji towarzyszy zmiana konformacyjna holoenzymu polimerazy RNA, skutkiem czego pokrywa ona mniejszy odcinek DNA(Początkowo rdzeń polimerazy pokrywa 60bp, jednak szybko po rozpoczęciu elongacji następuje kolejna zmiana konformacyjna polimerazy, wyniku której pokrywa ona mniejszy odcinek DNA (30-40bp)

Powoduje że eukariotyczne mRNA są cząsteczkami żyjącymi dłużej niż ich odpowiedniki bakteryjne, jednak z typowym okresem półtrwania rzędu 10-20 minut(eukariotyczne mRNA żyją zazwyczaj dłużej)

W prawidłowej niezmienionej komórce skutkuje powstaniem krótkich interferujących RNA o długości 21-28 nukleotydów.(związane z innym procesem)

Może zależeć od sekwencji znajdujących się w obrębie transkryptu

Może przebiegać w procesie w którym następuje usuwanie czapeczki mRNA skutkiem czego dochodzi do usunięcia łańcucha poliA, co z kolei prowadzi do braku translacji i szybkiego trawienia eksonukleolitycznego

Może przebiegać według mechanizmu zwanego kontrolą jakości mRNA ( RNA surveillance) który prowadzi do specyficznej degradacji cząsteczek mRNA, w których na skutek nieprecyzyjnego wycięcia intronów dochodzi do powstania nieprawidłowych kodonów terminacyjnych.

Może zależeć od szlaku, którego jednym z elementów są cząsteczki RNA o strukturze spinki do włosów, powstające z prekursorowego RNA, syntetyzowanego przez polimerazę RNA II. .(nie jest związane bezpośrednio z degradacją RNA)