bezpośrednie oddziaływanie związku sygnalizującego z białkiem regulacyjnym obecnym w komórce ma miejsce tylko w przypadku komórek eukariotycznych.

związek sygnalizacyjny, który jest białkiem, może działać, na przykład przez oddziaływanie z eksonowymi wzmacniaczami lub wyciszaczami składania RNA.

laktoferyna, białko znajdowane w mleku ssaków, a w mniejszej ilości w krwioobiegu pełni rolę zewnątrzkomórkowego związku sygnalizującego, który może stymulować transkrypcję specyficznych genów. (wiąże żelazo/DNA, odgrywa rolę w obronie przed atakiem mikroorganizmów)

aktywatory transkrypcji, należące do nadrodziny receptorów jądrowych, są głównym celem dla hormonów steroidowych ­związków sygnalizujących wnikających do komórki i koordynujących szeroki zakres aktywności fizjologicznych u wyższych eukariontów.

rola glukozy, w odpowiedzi diauksycznej operonu laktozowego polega na tym że wywiera ona pośredni wpływ na aktywator kataboliczny (CAP, ang catabolite activator protein) dokonuje tego przez hamowanie aktywności cyklazy adenylowej.

c) Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowanych do promotorów, aktywujące ekspresję genów.

f) Metylacja DNA de novo to u myszy proces metylacji zależny od metylotransferaz DNA kodowanych przez geny Dnmt3a i Dnmt3b.

d) Metylacja DNA de novo skutkuje przyłączeniem grupy metylowanej do reszty G(guaniny) wchodzącej w skład niektórych sekwencji 5’­CG­3’ a u roślin 5’­CNG­3’.

d) Metylacja DNA de novo skutkuje przyłączeniem grupy metylowanej do reszty C-­cytozyny wchodzącej w skład niektórych sekwencji 5’­CG­3’ a u roślin 5’­CNG­3’.

a) Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowych do DNA w nowym miejscu, prowadzące do zmiany wzoru metylacji genomu.

e) Metylacja DNA de novo, to przyłączenie grup metylowanych do DNA, w miejscach komplementarnych do miejsc metylowanych w nici rodzicielskiej.

po wycięciu inteiny, eksteiny łączone są przez specyficzną ligazę białkową

Niektóre z intein są specyficznymi endonukleazami zdolnymi do usuwania specyficznej sekwencji DNA w allelu który nie zawiera sekwencji kodującej inteinę

Większość intein zidentyfikowano w białkach wyższych eukariotów.

Inteina jest usuwana bezpośrednio po zakończeniu transkrypcji, czemu towarzyszy łączenie zewnętrznych segmentów, t.j ekstein

Inteina to zewnętrzny lub wewnętrzny fragment białka usuwany przez cięcie proteolityczne prowadzące do powstania aktywnego białka

Wycinanie intein jest odpowiednikiem wycinania intronów z pre­mRNA.

Acetylacja

Przemieszczenie trans

sumoilacja (dołączenie białka SUMO)

Ubikiwitynacja

Metylacja

remodelowanie

rejon –35

kaseta Hognessa

kaseta Pribnowa

kaseta CAAT

sekwencja zawierająca wiele reszt purynowych

Southern

Kosmidy

Biblioteki genomowe

RLFP

Klonowanie DNA

Yac­i

poszczególne pary mikrotubul są trzymane razem przez łączniki zbudowane z dyneiny

ramiona podwłókien A są zbudowane z dyneiny wykazującej aktywność ATPazową

gł. Składnikiem włókien rzęsek komórek eucaryotycznych są mikrofilamenty tubulinowe, które wchodzą w skład podstawowej wiązki włókien zwanej aksodyskiem

ramiona podwłókien A i B przyłączone są do kinezyny

siła powstająca przez mostki poprzeczne między A i B

dyneina przyłącza się do A

gyraza­ wymaga ATP, odpowiada za superskręty

odp z SSB

Jest semikonserwatywna

topoizomeraza I tnie dwie nici, topoizomeraza II tnie jedną nić

nie potrzebują ATP