- składa się z czterech łańcuchów polipeptydowych

- składa się z sześciu łańcuchów polipeptydowych

- stanowi główny składnik grubych filamentów w mięśniu

- wiąże spolimeryzowaną aktynę

- zawiera domeny, które oddziałują ze sobą w celu pełnienia funkcji fizjologicznej

- jest ATPazą

- in vitro spontanicznie organizuje się w filamenty grube

- stanowi drobny składnik grubych filamentów w mięśniu

- α-tubuliny i β-tubuliny są GTPazami, wrażliwymi na stężenie jonów Ca2+

- po hydrolizie GTP jednostka GDP-tubuliny znajdująca się w obrębie mikrotubuli pozostaje tam, natomiast inna jednostka GDP-tubuliny umiejscowiona na wyeksponowanym końcu oddysocjowuje od filamentu

- GTP-tubulina przyłącza się do dodatniego końca mikrotubul chętniej niż GDP-tubulina

- jeśli z receptorem zwiąże się atraktant, wić porusza się w kierunku przeciwnym do kierunku ruchu wskazówek zegara

- jeśli z receptorem zwiąże się atraktant, wić porusza się w kierunku zgodnym do kierunku ruchu wskazówek zegara

- jeśli z receptorem zwiąże się repelent, to zwiększa się stężenie ufosforylowanego CheY i ruch wici jest nie zgodny z kierunkiem ruchu wskazówek zegara

- ufosforylowane białko CheY wiąże się z motorem wici i ułatwia jej obrót w kierunku zgodnym do kierunku ruchu wskazówek zegara

- chemotaksja bakterii zależy od odwrócenia kierunku rotacji wici

- jeśli z receptorem zwiąże się repelent, to zwiększa się stężenie ufosforylowanego CheY i ruch wici jest zgodny z kierunkiem ruchu wskazówek zegara

- bakterie wyczuwają gradient chemoatraktantów w otoczeniu poprzez pomiary stężeń tych substancji w czasie

- nowy punkt rozgałęzienia musi być oddalony o co najmniej cztery reszty od odgałęzienia już istniejącego

- synteza glikogenu wymaga obecności łańcucha o długości co najmniej 4 reszt glukozy

- dzięki rozgałęzieniom tworzonym przez wiązania α-1,6-glikozydowe wzrasta szybkość reakcji zarówno syntezy, jak i degradacji glikogenu

- α-1,6-glukozydaza usuwa rozgałęzienia z glikogenu, hydrolizując wiązania α-1,6-glikozydowe

- nowe podjednostki są dodawane do końca redukującego

- rozgałęzienia tworzone są przez przeniesienie fragmentu złożonego z 7 jednostek glukozy na nieredukujący koniec

- syntaza glikogenu potrzebuje glikogeniny do rozpoczęcia reakcji tworzenia wiązań α-1,6-glikozydowych

- nowe podjednostki są dodawane do końca nieredukującego

- aktywną formą glukozy w syntezie glikogenu jest urydynodifosforan glukozy (UDP-glukoza)

- fosforylacja ma wpływ hamujący na aktywność enzymatyczną syntazy glikogenowej, a aktywujący na aktywność enzymatyczną fosforylazy

- enzym rozgałęziający jest niezbędny do tworzenia wiązań α-1,6-glikozydowych, które stanowią nowe punkty rozgałęzienia w syntetyzowanej cząsteczce glikogenu

- syntaza glikogenu potrzebuje glikogeniny do rozpoczęcia reakcji tworzenia wiązań α-1,4-glikozydowych

- rozgałęzienia tworzone są przez przeniesienie fragmentu złożonego z minimum 3 jednostek z łańcucha zbudowanego z minimum 5 jednostek, przenoszony jest na koniec nieredukujący

- dimer glikogenny jest konieczny do rozpoczęcia syntezy glikogenu, ponieważ każda podjednostka katalizuje przyłączenie ośmiu jednostek glukozy do drugiej podjednostki

- aby mogło dojść do utworzenia rozgałęzienia, łańcuch glikogenu musi mieć długość co najmniej 11 reszt glukozy

- występuje w cytoplazmie w postaci granulek o dużej gęstości

- podczas głodówki rezerwy glikogenu są wyczerpywane wolniej niż rezerwy tłuszczu

- przechowywany jest w mięśniach i w wątrobie (w mózgu - glukoza)

- podczas głodówki rezerwy glikogenu są wyczerpywane bardziej gwałtowniej niż rezerwy tłuszczu

- glukoza łączy się w wątrobie z formą a w stanie R fosforylazy glikogenowej, hamując jej aktywność

- kinaza białkowa A fosforyluje syntazę glikogenową, zmniejszając jej aktywność

- enzym transferaza przenosi grupę trzech reszt glukozowych z jednego zewnętrznego rozgałęzienia na drugie

- glukozo-6-fosforan wiąże się do fosforylazy glikogenowej b, zmniejszając jej aktywność

- glukozo-1-fosforan wiąże się do fosforylazy glikogenowej b, zmniejszając jej aktywność

- w mięśniach szkieletowych przejście z formy 2 do formy 4 jest ułatwiane przez ATP lub glukozo-6-fosforan, co hamuje rozkład glikogenu w stanie nasycenia energetycznego

- cząsteczki glukozy tworzące rozgałęzienia w glikogenie połączone są wiązaniami α-1,6-glikozydowymi

- fosforylaza katalizuje fosforolityczny rozkład glikogenu i uwolnienie glukozo-1-fosforanu

- fosforylaza katalizuje fosforolityczny rozkład glikogenu i uwolnienie glukozo-6-fosforanu

- glukozo-1-fosfataza występująca w wątrobie jest ważnym enzymem syntetyzującym glukozę z glukozo-1-fosforanu, co pozwala zapewnić stały dostęp do paliwa dla tego organu

- formy 1 i 3 są formami fosforylazy a, która jest zwykle aktywna

- po zakończeniu wysiłku, fosforylaza glikogenowa b wiąże ATP, co prowadzi do zahamowania jej aktywności

- przekształcenie glikogenu z formy rozgałęzionej do liniowej odbywa się przy użyciu 2 białek: transferazy i α-1,6-glukozydazy, transferaza przenosi grupę 3 reszt glukozowych z zewnętrznego rozgałęzienia na drugie, a α-1,6-glukozydaza usuwa rozgałęzienia

- syntaza glikogenu w mięśniach jest aktywowana w wyniku defosforylacji

- glukozo-6-fosfataza występująca w wątrobie jest ważnym enzymem syntetyzującym glukozę z glukozo-6-fosforanu, co pozwala zapewnić stały dostęp do paliwa dla tego organu

- fosforylaza glikozydowa jest enzymem zależnym od ATP

- fosforylaza katalizuje kolejne usuwanie reszt glukozo-1-fosforanu z nieredukującego końca cząsteczki glikogenu

- fosforylaza glikozydowa jest enzymem niezależnym od ATP

- glikogenina jest białkiem tworzącym nową cząsteczkę glikogenu

- epinefryna i glukagon wywierają taki sam wpływ na metabolizm glikogenu - powodują glikogenolizę, czyli rozkład glikogenu

- forma b fosforylazy glikogenowej mięśniowej jest aktywowana wysokimi stężeniami AMP, podczas gdy aktywność tego samego enzymu, ale występującego w wątrobie, nie zależy od AMP

- kinaza fosforylazowa w mięśniach szkieletowych jest aktywowana zarówno przez fosforylację, jak i związanie jonów wapniowych

- cząsteczka glikogenu posiada tyle samo końców nieredukujących, co rozgałęzień

- powstaje NADPH

- adrenalina uruchamia kaskadę prowadzącą do aktywacji kinazy białkowej A, za pomocą cAMP

- glukagon wydzielany w stanie głodu stymuluje rozkład glikogenu w mięśniach

- insulina wydzielana przez trzustkę w odpowiedzi na wysoki poziom glukozy we krwi stymuluje syntezę glikogenu w wątrobie poprzez aktywację kinazy syntazy glikogenu

- glukagon wydzielany w stanie głodu stymuluje rozkład glikogenu w wątrobie

- nie powstaje NADPH

- adrenalina wiąże się ze swoim receptorem i początkuje kaskadę prowadzącą do aktywacji kinazy białkowej A i rozkładu glikogenu

- glukagon i adrenalina wywierają podobny wpływ na metabolizm glikogenu (stymulują rozkład)