wytycznych KSF

rekomendacji KSF

stanowisk KSF

nierównowagi makroekonomiczne i sektorowe;

niestabilne modele finansowania;

ekspozycja wielu podmiotów na ryzyko rynkowe zmian cen aktywów.

kryzys zadłużeniowy (też związane z dźwignią);

silnie skoncentrowane powiązania pomiędzy instytucjami finansowymi;

efekt zarażania;

zbyt szybka dynamika akcji kredytowej;

wysoki poziom dźwigni finansowej;

dotyczy poszczególnych instytucji oraz firm

dotyczy całego rynku lub też systemu finansowego

stosowanie instrumentów makroostrożnościowych, w tym przedstawianie stanowisk oraz wydawanie rekomendacji,

identyfikowanie instytucji finansowych stwarzających istotne ryzyko dla systemu finansowego,

Wzmacnianie odporności systemu finansowego na wypadek materializacji ryzyka systemowego i wspieranie przez to długookresowego, zrównoważonego wzrostu gospodarczego kraju.

identyfikowanie, ocena i monitorowanie ryzyka systemowego powstającego w systemie finansowym lub jego otoczeniu.

inicjowanie działań mających na celu ograniczanie zidentyfikowanych zagrożeń dla stabilności finansowej.

NADZÓR MAKROOSTROŻNOŚCIOWY

kontrola nad instrumentami zlokalizowana w organie administracji rządowej

przewodnictwo organom makroostrożnościowym w zakresie zarządzania kryzysowego bądź

uczestnictwo przedstawiciela rządu w organie makroostrożnościowym

Instytucją kredytową oraz instytucją finansową

Bankier centralnym Niemiec

Jest jednym z 3 największych prywatnych banków w Niemczech.