funkcją reduktazy jest przeniesienie elektronów z nitrogenazy na ferredoksyne

siłą redukcyjną w procesie wiązania azotu jest ATP i obecna w brodawkach korzeniowych lekhemoglobina

kofaktorem podjedostki reduktazy kompleksu nitrogenazy jest fosforan pirydoksalu

wiązanie azotu przez mikroorganizmy umożliwia kompleks nitrogenazy, którego kofaktorem jest MoFe tworząc w stanie przejściowym reakcję zasady Shiffa z alfa-ketoglutaranem

aktywność syntetazy glutaminowej może być kontrolowana przez przyłączenie cząsteczki AMP do reszt tyrozyny

substaratami pierwszego etapu szlaku biosyntezy porfiryn są alanina i bursztynylo-CoA

glutation jest cyklicznym tripepetydem pełniącym funkcję buforu tiolowego

produktem ubocznym cyklu aktywowanego metylu jest etylen

u chorych cierpiących na fenyloketonurie podwyższony poziom FeCl3 w moczy

jedną z przyczyn fenyloketonurii jest brak lub niedobór tetrahydrobiopteryny

wyłącznie ketogennymi aminokwasami jest leucyna i lizyna

redukcja pierścienia imidazolowego histydyny prowadzi do powstania proliny, której dalsza degradacja prowadzi do utworzenia glutaminianu

jeden z atomów azotu pierścienia purynowego pochodzi z karbamoilofosforanu

metylacja deoksyurdylanu prowadzi do powstania deoksyadenylanu

reduktaza rybonukleotydowa wykorzystuje jako kofaktor PLP

reduktaza dihydrofolianowa jest hamowana przez fluorouracyl- inhibitor samobójczy enzymu

produktem reakcji katalizowanej przez liazę argininobursztynianową jest ornityna i fumaran

syntetaza N-acetyloglutaminianu jest aktywowana przez argininę

kondensacja ornityny i kwasu karbaminowego prowadzi do powstania cytruliny

produktem reakcji katalizowanej przez liazę argininobursztynianową jest arginina i bursztylo-CoA

w reakcji katalizowanej przez aminotransferazę przeniensienie grupy aminowej alfa-ketoglutaran przekształca go w szczawiooctan

specyficzność działania enzymów zależnych od PLP zależy od ułożenia podstawników przy atomie węgla alfa substartu aminokwasowego

grupą prostetyczną aminotransferaz jest ufosforylowana zasada Shiffa

w przebiegu reakcji transaminacji katalizowanych przez aminotransferazy obserwowany jest stan przejściowy w którym pirydoksyna tworzy aldoimina wewnętrzna tworzy kompleks z uportowaną formą pirydoksyny

proces znakowania białek przeznaczonych do degradacji przez ubikwitynę wymaga obecności cATP

białka przeznaczone do degradacji są znakowane przez przyłączenie proteasomu

ligaza E3 przeprowadza modyfikację reszty lizyny białka przeznaczonego do degradacji

ubikwityna jest białkiem enymatycznym, którego główną funkcją jest degradacja wadliwych białek