Laboratoria szpitalne często stosują nieutrwalone, zamrożone próbki tkankowe, które krojone są za pomocą kriostatu w celu przeprowadzenia szybkiego barwienia, badania mikroskopowego i rozpoznania stanów patologicznych. Oprócz znacznej oszczędności czasu dzięki pominięciu utrwalania i procedur niezbędnych do zatopienia tkanki w parafinie, skrawki mrożeniowe zachowują makrocząsteczki, które zazwyczaj są tracone w technice parafinowej, i umożliwiają ich badanie. Których z poniższych makrocząsteczek dotyczy ten opis?

Które rodzaje makrocząsteczek są wizualizowane za pomocą hybrydyzacji in situ?

Którą z poniższych metod najlepiej byłoby zastosować w celu identyfikacji i lokalizacji swoistego białka w komórce lub w macierzy pozakomórkowej?

Które cechy tkanki można zbadać za pomocą wykorzystującej aktywność promieniotwórczą autoradiografii mikroskopowej?

Dlaczego zdolność rozdzielcza w mikroskopii elektronowej znacznie przekracza zdolność rozdzielczą w mikroskopii świetlnej?

Która z poniższych procedur histologicznych obejmuje takie techniki, jak dodawanie metali ciężkich do utrwalacza i ultracienkie krojenie zatopionej tkanki za pomocą szklanego noża?

Która z poniższych procedur byłaby najlepsza do histologicznej detekcji depozytów zmagazynowanego w komórce glikogenu lub wolnych polisacharydów?

Który z poniższych elementów ma decydujące znacznie dla rozdzielczości i powiększenia w mikroskopie świetlnym stosowanym w histologii?

Która z poniższych procedur barwienia opiera się na kationowych i anionowych właściwościach barwionych substancji?

Która procedura bezpośrednio poprzedza proces prześwietlania próbki za pomocą organicznego odczynnika podczas przygotowania tkanki do rutynowego badania mikroskopowego?