Strona 1

Biolomolo

Pytanie 1
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących metody Sangera sekwencjonowania DNA są prawdziwe?
Metoda ta wymaga często znakowanych fluorescencyjnie starterów na końcu 3’.
Metoda ta, oprócz typowych substratów dla polimerazy DNA, wymaga użycia także ich analogów, które pozbawione są zarówno grup hydroksylowych 2’ jak i 5’.
Metoda ta, oprócz typowych substratów dla polimerazy DNA, wymaga użycia także ich analogów, które pozbawione są zarówno grup hydroksylowych 2’ jak i 3’. prawda, przez to, że nie mają 3’OH uniemożliwiają utworzenie wiązania fosfodiestrowego
Metoda ta pozwala na użycie zarówno jednoniciowych, jak i dwuniciowych cząsteczek DNA jako matrycy.
Metoda ta opiera się na kontrolowanym przerywaniu enzymatycznego wydłużania startera na matrycy sekwencjonowanej cząsteczki DNA w wyniku etapowej denaturacji enzymu
Po odkryciu odwrotnej transkryptazy metoda ta praktycznie wyszła z użycia i została wyparta przez tzw. technikę ,,odwrotnego sekwencjonowania’’
Metoda ta opiera się na kontrolowanym przerywaniu sekwencjonowanej cząsteczki DNA za pomocą specyficznej endonukleazy.
Metoda ta wymaga zwykle wykonania czterech oddzielnych mieszanin reakcyjnych - po jednej na każdy z dideoksyanalogów deoksyrybonukleotydów, których połączenie do nowozsyntezowanej nici prowadzi do terminacji reakcj
Metoda ta wymaga zwykle wykonania czterech oddzielnych mieszanin reakcyjnych - po jednej na każdy z dideoksyanalogów deoksyrybonukleotydów, których przyłączenie do nowo syntetyzowanej nici prowadzi do terminacji reakcji.
Metoda ta wymaga użycia dwóch starterów - jednego komplementarnego do początkowego, a drugiego - do końcowego regionu jednoniciowej cząsteczki DNA poddawanej sekwencjonowaniu.
Metoda ta polega na kontrolowanym przerywaniu sekwencjonowanej cząsteczki DNA za pomocą niespecyficznej deoksyrybonukleazy ssDNA
Pytanie 2
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących enzymów restrykcyjnych są prawdziwe?
żadne z podanych stwierdzeń nie jest prawdziwe
Służą komórce do degradowania głównie wirusowego ssDNA.
Enzymy restrykcyjne są syntezowane przez retrowirusy aby zdegradować DNA zainfekowanej komórki
Charakterystyczną cechą większości miejsc rozpoznawanych przez enzymy restrykcyjne jest podwójna symetria obrotowa
Enzymy restrykcyjne, zwane także endonukleazami restrykcyjnymi, rozpoznają specyficzne sekwencje zasad w dwuniciowej helisie DNA i rozcinają obie nici DNA w ściśle określonych miejscach.
Enzymy restrykcyjne są bardzo rozpowszechnione zarówno w komórkach prokariotycznych, jak i eukariotycznych
Enzymy restrykcyjne występują w komórkach prokariotycznych, a ich podstawową biologiczną rolą jest degradacja wirusowych cząsteczek RNA
Enzymy restrykcyjne, zwane także egzonukleazami restrykcyjnymi, rozpoznają specyficzne sekwencje zasad w dwuniciowej helisie DNA i rozcinają obie nici DNA w ściśle określonych miejscach.
Enzymy restrykcyjne, tak jak większość enzymów modyfikujących DNA do swojej aktywności wymagają głównie jonów magnezu (Mg2+)
Klasyczne enzymy restrykcyjne, tak jak większość enzymów modyfikujących DNA do swojej aktywności wymagają głównie jonów manganu (Mn2+)
Większość enzymów restrykcyjnych wiąże się ze specyficznymi sekwencjami w DNA wykazującymi podwójną symetrię obrotową
Pytanie 3
Które z poniższych stwierdzeń na temat metody PCR są prawdziwe?
Klasyczny PCR może być wykorzystany do amplifikacji zarówno jednoniciowych jak i dwuniciowych matryc DNA.
Temperatura etapu syntezy DNA zależy od użytej termostabilnej polimerazy DNA
Ma ważne zastosowanie w mutagenezie ukierunkowanej sterowanej oligonukleotydem
Metodą tą możemy skutecznie poddać amplifikacji także ten fragment cząsteczki DNA, którego sekwencji nie znamy, pod warunkiem, że znamy sekwencje go oskrzydlające (otaczające).
Klasyczny PCR wymaga użycia przez polimerazę DNA wszystkich czterech aktywowanych prekursorów - ATP, GTP, CTP i TTP.
Wymaga użycia dwóch komplementarnych do jednej nici oligonukleotydów jako starterów.
Klasyczny PCR składa się z cyklicznie powtarzanych trzech etapów: denaturacji, hybrydyzacji i syntezy DNA
Typowym enzymem wykorzystywanym w tej metodzie jest polimeraza DNA I z E.coli
Typowym enzymem wykorzystywanym w tej metodzie jest termostabilna polimeraza DNA.
Aktywność egzonukleazowa 3’ do 5’ nie jest aktywnością wysoce pożądaną w przypadku polimerazy DNA używanej w tej metodzie
Klasyczny PCR może być wykorzystany do amplifikacji wyłącznie jednoniciowych matryc DNA.
Typowym enzymem wykorzystywanym w tej metodzie jest termostabilna polimeraza DNA
Pytanie 4
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących kwasów nukleinowych są prawdziwe?
dNTP w odróżnieniu od NTP zawiera deoksyrybozę
Różnica w zawartości par GC prowadzi do odmiennych zmian absorbancji podczas ogrzewania różnych DNA przy długości fali 260 nm.
Jednoniciowy RNA może tworzyć helisę z komplementarnym jednoniciowym RNA w postaci zbliżonej do helisy DNA typy A
dNTP w odróżnieniu od NTP zawiera tylko jedną grupę fosforanową.
Ryboza nie zawiera grupy 2’-OH.
Temperatura topnienia jest niższa dla krótszej cząsteczki DNA i ten efekt jest nazywany hiperchromowym.
Różnica w zawartości par GC prowadzi do odmiennych zmian absorbancji podczas ogrzewania różnych DNA przy długości fali 280 nm
W RNA, obok standardowych wiązań fosfodiestrowych 3’-5’, występują także wiązania 2’-5’ fosfodiestrowe.
Jednoniciowy DNA może tworzyć helisę z komplementarnym jednoniciowym DNA w postaci helisy DNA typu B.
Deoksyryboza nie zawiera grupy 3’OH
W RNA występują tylko wiązania 3’-5’ fosfodiestrowe
Temperatura topnienia jest niższa dla krótszej cząsteczki DNA i ten efekt jest nazywany hipochromowym.
Temperatura topnienia jest wyższa dla dłuższej cząsteczki DNA i ten efekt jest nazywany efektem hiperchromowym
Pytanie 5
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących zjawiska homologii są prawdziwe? NIEWIEM CZY WSZYSTKO OK
Porównanie sekwencji aminokwasowej może pozwolić pozwala na stwierdzenie, czy dane białka są homologami.
odległe pokrewieństwo ewolucyjne można wykryć używając macierzy cDNA
Dwa geny pochodzące z różnych organizmów są zawsze swoimi paralogami
Wszystkie geny pochodzące z jednego organizmu są homologami
Zamiana aminokwasów E na K jest zamianą konserwatywną
porównanie sekwencji białka do niej samej nie ma sensu
Porównanie sekwencji białka do niej samej pozwala na wykrycie ewolucji konwergentnej
Odległe pokrewieństwo ewolucyjne można wykryć używając macierzy Blosum 62
porównanie sekwencji nukleotydowej pozwala na stwierdzenie czy dane geny są homologami
Przeprowadzenie porównania algorytmem BLAST pozwala na wyszukanie wszystkich podobnych białek pod względem strukturalnym.
Porównanie sekwencji białka do niej samej pozwala wykryć np. sekwencje powtórzone
Jeśli gen A jest na całej długości homologiczny do genu B, a gen B jest na całej długości homologiczny do genu C, to geny A i C są homologami.Jeśli gen A jest na całej długości homologiczny do genu B, a gen B jest na całej długości homologiczny do genu C, to geny A i C są homologami.
wszystkie geny pochodzące z jednego organizmu są ortologami
zmiana aminokwasów I na V jest zmianą konserwatywną
Zamiana aminokwasów Y na W jest zamianą konserwatywną
Jeśli gen A jest częściowo homologiczny do genu B, a gen B częściowo homologiczny do genu C, to geny A i C są z pewnością homologami.
Pytanie 6
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących telomerów i telomerazy są prawdziwe?
Telomeraza jest enzymem rybonukleoproteinowym, w którego skład wchodzi cząsteczka RNA
Telomeraza wykazuje aktywność odwrotnej prymazy
Sekwencje telomerów bogate są w nukleotydy zawierające cytozynę
Telomeraza jest polimerazą DNA zależną od RNA i wykorzystuje jako matrycę centromerowe odcinki RNA chromosomów
Sekwencje telomerów bogate są w nukleotydy zawierające tyminę
Wysoka aktywność telomerazy jest zachowana w komórkach somatycznych i takich, które szybko nie proliferują
Telomeraza rozwiązuje problem replikacji końców liniowych chromosomów dzięki swojej nietypowej aktywności polimerazowej w kierunku 3’ do 5’.
W przypadku, kiedy telomeraza nie jest aktywna, po usunięciu startera nić opóźniona może mieć niekompletny koniec 5’ i każda następna runda replikacji może skrócić chromosom.
Telomeraza wykazuje aktywność odwrotnej transkryptazy
Wysoka aktywność telomerazy jest zachowana w komórkach rozrodczych, komórkach macierzystych oraz w niektórych typach komórek nowotworowych.
Pytanie 7
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących eksperymentu ukierunkowanego klonowania są prawdziwe?
Do klonowania należy użyć insertu (b)
w celu ukierunkowanego wklonowania insertu należy w plazmidzie wybrać miejsce restrykcyjne EcoRI
Do klonowania należy użyć insertu (a)
Ligazę można zastosować wyłącznie na etapie wklonowania insertu do wektora.
W celu wprowadzenia odpowiednich miejsc restrykcyjnych do insertu można zastosować PCR ze starterami zawierającymi te miejsca
Ligazę można stosować wyłącznie na etapie wklonowania insertu do wektora
Pstl powinien rozpoznawać wektor tylko w jednym miejscu
Wektor może posiadać dodatkowe miejsca Pstl
Ligazę należy koniecznie zastosować zarówno na etapie przygotowania insertu, jak i na etapie klonowania.
Przygotowanie wektora wymaga użycia Pstl
Przygotowanie insertu zawsze wymaga użycia kinazy polinukleotydowej
W celu wklonowania insertu należy wybrać miejsce restrykcyjne Pstl
Pytanie 8
Eksperymentator przeprowadził sekwencjonowanie jednoniciowej cząsteczki DNA metodą Sangera i otrzymał wynik w postaci autoradiogramu przedstawionego poniżej. W każdym z 4 śladów rozdziałowi poddano mieszaninę reakcyjną zawierającą odpowiedni analog ddNTP. Strzałka przedstawia kierunek elektroforezy. Która z podanych sekwencji odpowiada matrycowej nici DNA poddanej sekwencjonowaniu?
AGCTGACGTA
TCGACTGCAT
Żadna z podanych sekwencji nie odpowiada sekwencji nici DNA, która powstała podczas sekwencjonowania
ATGCAGTCGA
AAATTGGGCC
TACGTCAGCT
Przejdź na Memorizer+
W trybie testu zyskasz:
Brak reklam
Quiz powtórkowy - pozwoli Ci opanować pytania, których nie umiesz
Więcej pytań na stronie testu
Wybór pytań do ponownego rozwiązania
Trzy razy bardziej pojemną historię aktywności
Wykup dostęp