Za ojczyznę merkantylizmu uznaje się:

Szkoła, do której należeli m.in. Luizi Orteza, Juan de Mariano, Domingo de Sato to:

Jednym z przedstawicieli merkantylizmu hiszpańskiego jest:

Bezpośredni dostęp do kruszców i brak działań w stosunku rozwoju gospodarczego było przyczyną bezpośredniego zahamowania rozwoju państwa

Hiszpania jako kraj, który najwcześniej zdobywał pozaeuropejskie tereny zasobne bogate w węgiel, stawiał głównie na eksploatacje kolonii

Celem polityki wczesnego merkantylizmu był wzrost gospodarczy, który rozumiano jako gromadzenie dochodów

Davanzati oraz Montanari uważali, że dążąc do zwiększenia bogactwa kraju przez gromadzenie pieniądza, jednocześnie wzrasta jego wartość i tym samym zwiększa się wartość gromadzonych bogactw.

Martin de Azpilcueta Navarrus w opublikowanym w 1556 r. traktacie “Comentario resulutorio de usuras” dowodził, że wartość monety rośnie wtedy, kiedy popyt na nią przewyższa podaż.